Dag lieve mensen,
die "lieve" gebruik ik bewust omdat ik weet dat veel mensen die narcisten op hun pad krijgen, héél vaak lieve, begrijpende, empathische en verdraagzame mensen zijn. Het is niet toevallig dat narcisten op dit type mensen vallen omdat ze in hen een groot potentieel zien,ruiken,voelen om hun doel te bereiken. Over dat doel kom ik zeker terug.
Mijn eigen ervaringen zal ik hier af en toe van me afschrijven omdat dat erg bevrijdend voelt en voor mij een goede uitlaatklep is. Ik heb geen wetenschappelijke achtergrond, wat ik schrijf is dus louter gebaseerd op mijn leven en relaties, hoewel ik me ondertussen wel ervaringsdeskundige mag noemen. Ook werk ik al mijn hele leven tussen en met mensen,dus heb ik wel de daarbijhorende dosis mensenkennis, dacht ik.... Na mijn ervaring binnen een narcistische relatie heb ik maandenlang informatie opgezocht over hoe een narcist in elkaar zit, verhalen gelezen van lotgenoten. Dit voelde zo goed om herkend maar vooral erkend te worden met je gevoel, je probleem, je verdriet. Het is een belangrijk onderdeel van mijn verwerkingsproces geweest. Ik vind het eigenlijk zonde dat er vrij weinig bekend is rond deze persoonlijkheidsstoornis, waardoor meer mensen in het web verstrikt kunnen raken van dit soort "parasieten" want dat zijn ze echt! Waarom? Omdat ze eigenlijk afhankelijk zijn van andere mensen. Ze kunnen niet gelukkig zijn met zichzelf en bijna niet op zichzelf bestaan maar moeten zich voeden met de aandacht en bevestiging en complimenten vanuit hun naaste omgeving. Eigenlijk gebruiken ze hun naasten om zich beter te voelen. Ze hebben een algemeen gevoel van leegheid en kunnen ook echt geen emoties voelen. Ze kunnen je dus ECHT NIET graag zien ook al beweren ze het tegendeel. Ze moeten deze leugen verspreiden omdat ze anders nooit aan hun kick kunnen geraken, de kick dat ze perfect zijn, ze dat zelf zo aanvoelen maar vooral dat de buitenwereld dit ook van hen vindt! Omdat ze zo verslaafd zijn aan de nood om dit gevoel te ervaren, liegen ze erop los zonder maar te verpinken, ze liegen met zo'n gemak, vanzelfsprekendheid dat je het niet voor mogelijk acht...Een mens die wel empathie heeft zou hier al gewetensbezwaren bij krijgen. Een narcist niet, die is er enkel op uit om zich beter, machtiger en grootser te voelen dan wie ook. Ze zijn de perfectie zelve,(vinden ze zelf) het is dan ook zeker niet aangeraden om iets van wat zij verkondigen te weerleggen, laat staan hen van het tegendeel te overtuigen.Het mag dan tegenstrijdig klinken maar eigenlijk ontstaat deze stoornis vanuit een minderwaardigheidsgevoel. Ik zie het zo, dat ze ahw zichzelf hebben moeten overtuigen dat ze wel goed zijn en wel iets te betekenen hebben en verslaafd raken aan dit gevoel. Niet toevallig trekken ze dus mensen aan die voor veel openstaan, veel begrijpen, veel kunnen verdragen of zelf een soort eenzaamheid laten zien of zelf al vaak gekwetst werden wat hen alleen maar het gevoel heeft dat je "makkelijk te manipuleren bent". Uiteraard gaan ze tot het uiterste om je te overtuigen dat je met hen veel beter af bent,dat je ahw de lotto hebt gewonnen door hem/haar te onmoeten. Het gevlei en de charmes spatten ervan af want in een eerste fase willen ze je ervan overtuigen hoe goed en hoe onmisbaar ze op korte tijd voor je zijn! Na een paar weken kan je je ahw een leven zonder hem/ haar niet meer voorstellen en je bent in de zevende hemel omdat je eindelijk je ware jacob hebt ontmoet!
Hij zal er immers alles aan doen om het jou naar je zin te maken, hij stopt daar alle energie in die hij maar opbrengen kan om jou voor hem te winnen, jij moet er dus zo snel mogelijk van overtuigd worden dat je het niet beter kan treffen dan met hem!!!
Waar hij echter constant mee bezig is, is observeren, proberen op te pikken wat jouw wensen zijn, (ondertussen krijg jij het gevoel dat hij oprecht in je is geinteresseerd) En jouw wensen gaat hij dan heel eenvoudig gaan "acteren"! Hij speelt dus echt (jouw) mister perfect en doet dat ook perfect! (de rol spelen)
Mijn vriendin merkte nog op: je hebt echt je droomvent ontmoet, eigenlijk beantwoordt hij aan alles wat jij je maar kon wensen of verlangen bij een man! Je hebt het enorm getroffen met hem! En ik was daar inderdaad ook erg snel van overtuigd, hoeveel geluk ik nu eindelijk! ook eens mocht hebben, na alle tegenslagen in het leven, en met vorige partners, het was mij nu echt ook gegund om zo gelukkig te mogen zijn! Ik was overgelukkig, kon mijn geluk niet op, had tonnen energie en kon bergen verzetten! Ik was smoorverliefd, hij hielp mij bij alles, offerde zichzelf op en niets was hem te veel! Hij verwende mij en stond me bij als was ik de koningin zelve en dat kostte hem helemaal geen moeite! zo graag zag hij me...
Op een dag vroeg ik: zie je me echt ook graag? "Waarom denk je dat ik dit allemaal voor je doe"? "Ik zou dit toch niet voor je doen, als ik je niet graag zag!" En dat klonk héél gemeend en ik geloofde het maar al te graag! Ook voor mijn ouders speelde hij de ideale schoonzoon. Mijn ma vond zijn gedrag wat overdreven, wat onnatuurlijk en "gemaakt" maar dat zei ze aanvankelijk niet omdat ze zag hoe gelukkig ik nu was en wou uiteraard de pret niet bederven voor me! Hij was gewoon perfect! Hij was mijn ideale en niemand zou mij van het tegendeel kunnen overtuigen!
Ik nam er alles bij want ik moest toch ook wat kunnen verdragen, hij deed immers zo zijn best voor mij, het mag niet allemaal van één kant komen he! (de zijne dus) en ik vond dat hij gelijk had, ik moest over niets moeilijk doen of klagen over pietluttigheden, hij had toch ook alles voor mij over!!!
Na 2 weken ...vroeg hij me ten huwelijk! (later blijkt waarom een narcist zich heel graag snel wil hechten, kom ik op terug!) "Ik wil oud met je worden" zei hij, heel (gemaakt) teder, ik kende hem toen nog niet goed genoeg om de perfecte acteerprestatie te doorzien.
Gelukkig viel ik toen vrij nuchter op mijn poten en deed dat mijn intuitie wakker worden en ik antwoordde: "uit principe nooit binnen het jaar :-) ) Ik had wel al iets gezien in deze wereld en heel veel meegemaakt waardoor ik niet onbezorgd impulsief reageerde...ondertussen liet hij mij al geen uur meer alleen, tenzij hij zelf op zijn werk was maar toen smste hij elk kwartier om te laten weten hoe gelukkig hij was en hoe graag hij voor altijd bij me wou blijven....wordt vervolgd...(alvast bedankt voor het lezen)
|
