Alleen op zee Hallo allemaal ik ben Joch. En ik heb spannende avonturen meegemaakt, maar er was een avontuur dat ik nooit meer zal vergeten, Nou ik noem mijn avonturen zoals: De jacht, Storm op zee, en nog een paar andere namen. En ik noem deze "Alleen op zee". Jullie gaan wel weten over wat het gaat hé? Maar ik zal het nog eens uitleggen.
Het begon allemaal toen ik nog jong was ik was minstens 26 jaar oud, nu ben ik ongeveer 56 jaar, maar nu gaan we weer door met het verhaal. Ehm... waar zaten we ook alweer....... o, o ja ik was 26 en ik werd gevraagd voor op een boot te werken of ik zou beter zeggen een piratenschip. Maar ik zei heel de tijd.....NEE! Omdat ik dan al getrouwd was en mijn vrouw zwanger was. Maar ze bleven maar vragen zetten het op een groot bord het was moeilijk om het te negeren. En dan nog zo een dag ik zij in mijn hoofd: Negeren, negeren. Maar toen zei mijn vrouw: Ga maar op het schip, ik red me wel. Nou, ja ik deed het, want ik zeg altijd: Een vrouw is een god :). Dus ik ging toch mee, met liefde van mijn vrouw en mijn kind (die nog niet geboren was).
Het was lastig werken op het schip, en er waren veel grote golven, ik vond het wel vermoeiend. Maar opeens was er een hele maar echt een hele grote golf op komst, ik kon me net nog schuilen onder een bankje. En gelukkig... ik heb het overleefd, maar sommigen niet :(. Dus ik vond het spijtig voor hen. En dus de jaren gingen voorbij en ik werd 33 jaar al de mannen doe overbleven vierden feest.
De kapitein van het schip had nog een verassing in petto voor me, eigenlijk was hij erg streng tegen de mannen op het schip, maar eigenlijk was hij een aparte man. Hij durfde het niet te zeggen dus schreef hij het in een brief. Ik vond het heel raar dat hij een brief naar me stuurde, en natuurlijk las ik het:
beste Joch
gefeliciteerd met je verjaardag. Ik heb dit in een brief geschreven omdat ik het niet durfde te vertellen, en nu lees je deze brief. Ehm........de grote verassing is........JIJ MAG MIJN HULPJE WORDEN! En als je het leuk vind dan moet je alleen maar naar mijn kantoor gaan en zeggen dan krijg je een uniform, een eigen kantoor en dan krijg je een telefoon om naar je vrouw het nieuw te vertellen (en hoe het gaat natuurlijk). En...en...en... om te zeggen hoe het gaat met de baby want het is een hij, en hij is GEBOREN! hopelijk is deze brief voldoende voor je verjaardag
kapitein Piet
Wat!!! zei ik: Ehm....het lijkt me wel leuk. En dan ging ik naar het kantoor van de kapitein, ik zei dat hé goed was en ik kreeg een uniform, een kantoor en een telefoon om te bellen naar mijn vrouw. Ik begon met het bellen naar mijn vrouw en zei enthousiast : Hallo, het is hier met Joch! en mijn vrouw zei: o,o liefje wat heb ik je gemist! en ons kindje.....is geboren! en ik zei: dat is geweldig! en zo praatte we verder en verder en verder en verder.... wacht... dat is te veel verder ik ga het nog eens zeggen dus we praatte verder en verder. Oké dat is goed. En zo was ik weer de gelukkigste man.... sorry papa ter wereld! eb o ja ik heb de naam van het kind nog niet verteld de naam van het kind is....Imoan! Ik vind het een hele mooie naam!
En dan was er een hele hele hele grote storm en ik moet me schuilen in mijn kantoor. ik overleefde de storm maar de anderen... ik denk dat ze ergens zijn waar ze niet weten waar ze zijn? en de boot KABOEM wacht wacht wacht.....dat is niet meer zo leuk voor de lezers ik doe het opnieuw dus het schip was weg, kapot. Ik was een maand aan het zwemmen voor aan land te komen.....foei ik heb land gevonden maar niet zomaar land het was een...ONBEWOOND EILAND ik kon mijn ogen niet geloven. En ik wandelde door het oerwoud opzoek naar eten, eigenlijk had ik eten gevonden maar... ik voelde dat ik gespioneerd werd door...een...LEEUW ik...ik...ik probeerde hem te kalmeren, en het werkte? Ongelooflijk ik kon mijn ogen niet geloven. En ja ik hield hem als huisdier en we aten samen veel ik bedoelde heel veel en ik bleef daar.....8 jaar dus ik werd 41 en .
Toen kwam de Titanic. De kapitein zei: Kom mijnheer op de Titanic ik zal je weer naar huis brengen. YES!!! Zei ik: ik ga aan boord meneer de kapitein. Maar ik zal mijn leeuw missen, dus... nam ik hem mee :D en toen waren we ehm... drie maanden aan het reizen en ik was eidelijk thuis ik rende naar mijn vrouw, en mijn kind hij was al 8 jaar en hij wist nog niet dat ik zijn vader was dus ik vertelde het verhaal, en hij omhesde me! wel een uur (niet waar maar tien seconden) en zo leefde ik weer mijn eigen leeventje en hoe het met de andere mannen waren... ze waren getrouwd en ook gelukkig.
en dit is het einde van mijn verhaal
Joch De Buur
maar de echt schrijver is:
Naomi Desmet. Einde verhaal