Eigenlijk waren de plannen om vandaag niet mee te fietsen.Nog heel wat werk te verrichten na een weekje verlof.Toch zei m'n ventje dat ik maar mee moest om de zinnen te verzetten.Maar ze werden echt niet verzet.Redelijk laat weg,dus dacht zeker dat de groep al weg zou zijn.Maar iedereen was precies en beetje later.Het werd een rit naar Lubbeek.De vriendelijke cafeebaas die zelfs in zijn onderbroek opdient.Heuveltje op,heuveltje af.Het zonneke begon volop te schijnen.Hoe ver,of hoe hard,ik wist er niks van want de kilometerteller deed het niet.Anders zou ik het heel erg vinden,nu niet echt.Normaal een ritje waar je echt moest van genieten,bij mij was het vandaag anders.Reden,gisteren te horen gekregen dat de keuken van de witte mol nog 1,5j open blijft en dan is het gedaan.Voor mij een klap in het gezicht.......,maar ja,we zullen maar denken dat er ergere dings int leven zijn zeker......
