|
Als ik een sneeuwman was
Als ik een sneeuwman was,
dan stond ik boven op het gras,
met daarop een witte laag sneeuw
en hoog in de lucht, ver weg van mij,
vloog een grijze meeuw.
Ik werd bekeken door iedereen
met als neus een grote steen.
Ik heb geen benen
want ik mag aan geen wandeltocht
deelnemen.
Ik moet blijven staan,
op mn vertrouwde plek
want zeg eens eerlijk:
een wandelende sneeuwman,
die is gek!
Als ik een sneeuwman was,
dan zou ik blijven staan op dat gras.
Voor eeuwig op die vertrouwde plek,
al ben ik dan écht gek.
Maar toch moet de sneeuw gaan slapen,
als het tijd is om paaseieren te rapen.
Toen de zon kwam piepen,
wanneer de vogeltjes niet meer sliepen.
Dan roept een kind,
raar maar waar:
Kijk de sneeuwman is weg.
Tot volgend jaar!
|
