Er gaan verschillende verhalen de ronde van kerkelijke heilige beelden.

Dit zijn er een aantal van Onze Lieve Vrouw van Tongeren.

- In de vijftiende eeuw trokken monniken door west-Europe om geld in te zamelen om hiermee slaven in Afrika vrij te kopen. Veel van deze slaven schonken uit dankbaarheid hun boeien aan Onze Lieve Vrouw. Als je nu naar de Basiliek te Tongeren gaat zal je zien dat achter het beeld van OLV deze boeien nog hangen. Er zijn volgens het verhaal, de legende ook slaven die steeds baden tot OLV van Tongeren op een ochtend wakker werden onder aan de trappen bij het beeld met hun boeien aan hun polsen. Dit wordt er ook wel vertelt van het beeld van de heilige Rita die te zien is in de Sint-Jozef kerk te Tongeren. Ook hier zal je boeien achter het beeld zien hangen.

-Het beeld van OLV wordt elke 7 jaar uit haar veilige omgeving gehaald (uit de kerk) en gaat dan altijd mee met de processie. de zeven-jaarlijkse kroningsfeesten. Op een dag, niemand weet exact wanneer werd er beslist van de processie die dag af te lassen door het zeer slechte weer. De volgende ochtend echter toen de koster in de basiliek kwam kon hij zijn ogen niet geloven. Het beeld van OLV dat er normaal altijd heel netjes uitziet zag er nu niet zo uit, de onderkant van haar mantel was namelijk helemaal bevuild door modder. Wat er volgens de gelovigen op wijst dat niets haar zal tegen houden om de rondgang van de processie te bewandelen ook al moet ze heel alleen gaan.

- Ongeveer in deze zelfde tijden zaten er twee mannen onschuldig in de gevangenis, en elke dag opnieuw baden deze mannen tot OLV om hun te komen halen en te bevrijden uit deze hel waarin ze onschuldig terecht gekomen waren. Na een hele tijd dagelijks te bidden bevonden de mannen zich op een dag in de kerk bij het beeld met de kettingen die ze rond hun polsen en enkels hadden los naast hun lichaam. deze zijn dan ook te zien in de kerk.

- Dan hebben we nog het verhaal waarom er een druif ontbreekt in de druiventros. Er stond een vrouw bij het beeld met een zeer zien kindje op haar arm. Het kind stak zijn handje uit naar de druiventros van het beeld. Hierdoor begon de moeder te huilen want ze was te arm om druiven te kopen en zo haar ziek kind te kunnen geven waar het zin in had. Terwijl de moeder weende bad ze aan OLV om haar kindje beter te maken. Toen er opeens een dikke druif op de grond viel voor de vrouw haar voeten. Deze gaf de druif aan haar kind, waarna dit na enkele weken weer gezonder werd. Volgens de legende ontbreekt er dus daarom een druif uit de tros van het beeld. Men heeft door de jaren heen al dikwijls geprobeerd om de steen (druif) weer op zijn plaats te steken, zelfs als geprobeerd om deze te plakken enz... maar elke keer opnieuw valt de steen er weer uit en lukt het niet om deze weer op zijn plaats te krijgen.