End of my Argentinian story.. Het avontuur zit erop..
"Back to reality", zo zegt men dan. Hoewel ik dit laatste liever niet hoor. My story was evengoed realiteit. Natuurlijk nodigt een zuiderse cultuur, nieuwe vrienden, een nieuwe stad uit tot enige losbolligheid, plezier en vertier. Buenos Aires is bovendien een stad die je pas echt leert kennen by night. Maar Buenos Aires bood me meer dan dat. Een confrontatie, laten we het eerder zo noemen. Een confrontatie met andere eetgewoonten, een ander ritme, andere omgangsmanieren, een totaal nieuwe taal, een andere en zeer bewogen politieke geschiedenis, en ja, zelfs een andere (naar mijn mening lelijke) mode..
De chaos, drukte en vervuiling zijn maar enkele van de meerdere factoren die het voor mij onmogelijk zouden maken hier iets op te bouwen. Maar dat neemt niet weg dat het bruisende Buenos Aires een ideale omkadering bood om de Argentijnse cultuur op te snuiven. Met het reizen als perfecte aanvulling. Want de diversiteit van Argentinië en zijn inwoners is groot, heel groot, zo merkte ik pas tijdens het reizen. Op veel vlakken vormen wij de perfecte tegenstelling van dit land en zijn volk. Gastvrijheid en openheid zijn hier immers sleutelwoorden. Daarenboven is er hun koestering voor de prachtige Argentijnse tradities. De asado (Argentijnse bbq) bijvoorbeeld, heerlijk! Bovendien hebben Argentijnen een oprechte interesse in de economische, politieke situatie van andere landen en de afkomst van buitenlanders: hun enthousiasme over mijn belgische afkomst en nieuwsgierigheid naar mijn land, bezigheden, familie, verbaasde me keer op keer. Argentijnen houden er nu eenmaal van om samen te zitten en te praten. Samenzitten, praten en eten, zonder daarbij heel de tijd een 'to do-list' in het achterhoofd te hebben.Ok, het is een feit dat wij daartegenover onze beter draaiende economie, efficiëntie, goede gezondheidszorg, en zeer kwalitatief en goedkoop onderwijs kunnen plaatsen. Op dat vlak kunnen zij zeker iets van ons leren. Maar wij dus ook heel wat van hen.. Want hun relaxtheid en capaciteit om te kunnen genieten, betekent zeker niet dat ze allemaal de hele dag nietsdoen. Door de precaire situatie van dit spijtig genoeg zeer corrupte land moeten heel wat Argentijnen enorm hard werken tegen een hongerloon, en is het vechten om het hoofd boven water te houden..
Samengevat: een enorm boeiende confrontatie! Mijn erasmusavontuur in Berlijn destijds bracht me in contact met heel wat Spanjaarden en Italianen. Vanaf dat moment wist ik dat ik ooit eens in een zuiderse cultuur wilde leven. Argentinië bood mij in dat opzicht ongetwijfeld een perfecte uitvalsbasis. Ik hoop zeker nog terug te keren naar dit land en andere delen te kunnen zien. Want de warmte van dit volk en de schoonheid van de natuur hebben me echt geraakt..Met Buenos Aires als stad ontwikkelde ik een 'haat-liefde' verhouding, maar met Argentie als land en haar cultuur ongetwijfeld een liefdesverhouding.
Maar...weggaan leert je ook vanzelfsprekendheden appreciëren: een belgisch pintje, belgisch brood, côté d'or chocolade, het zondagse ontbijt, belgische frietjes, garnaalkroketten, een gezellige living, snelle en efficiënte bediening in de supermarkt, je handtas zorgeloos kunnen neerzetten (in BsAs moet je deze altijd in de hand houden, de kans op beroving is anders groot), familie, vrienden...
Adios Argentina, Adios Buenos Aires, Welcome back Belgium! My story has finished.. Ready for a new one!;)
Kerstmis:
werd een enorme gezellige avond op ons appartementje! Cadeautjes, lekker eten,
voilà, meer moet ne mens niet hebbenJ
Kerstdag.
Definitief afscheid van mijn appartementje, het olijke Britse duo (wees maar zeker dat ik over
enkele maanden eens een bezoekjes aan Londen breng), maar ook: de start van mijn
reisavontuur met Veerle. Op het
programma: noordwaarts trekken naar de provincie Jujuy, dan afzakken naar de
provincie Salta, van daaruit eventueel naar provincie Tucuman, en uiteindelijk
eindigen in de befaamde wijnstad Mendoza. En dit
alles met het openbaar vervoer! Resultaat:
reizen in Argentina met de bus is zeker mogelijk, zeker wat betreft de grote
afstanden tussen steden. De schoonheid zit nu echter juist in de kleine
afgelegen dorpjes temidden van de natuur, en deze zijn vaak alleen met de auto
te bereiken. Bijgevolg
merkten we al gauw dat we onze reisplaning een beetje moesten aanpassen en we
sommige plekjes nu eenmaal niet zouden kunnen zien. Maar..wanneer
je geen auto hebt, zijn er natuurlijk altijd wel nog anderen die dit wel
hebben.;) Bij deze boden vrienden van onze hosteluitbater in Tilcara ons aan om
met hen de bergen in te gaan voor een namiddag. Vrij onbereidbare paadjes (goed
dat ik niet achter het stuur zat) brachten ons bij een adembenemend uitzicht.
De hoogteziekteverschijnselen en de ijzig koude bergwind namen we erbij. Want
voorzien van maté (typisch thee-achtig drankje hier), djembé en gitaar, was het
plaatje helemaal compleet. Ongetwijfeld één van de hoogtepunten voor Veerle en
mezelf!
Ik ga
jullie niet lastig valllen met een gedetailleerd reisverslag. Maar enkele
bijzonderheden en indrukken wil ik jullie toch niet onthouden:
- Argentijnen
zijn een gevarieerd volk. Zo viel het ons op dat de Argentijnen in het noorden
zowel fysiek als qua karakter echt verschillend zijn van deze in Buenos Aires. - De
fluitende en starende Argentijnse macho is duidelijk een fenomeen van de
grotere steden. Want na lange tijd ongestoord te kunnen rondlopen in het
noorden,kwamen we deze spijtig genoeg weer tegen in Mendoza. Zeker de blonde
haren van Veerle werken hier als een lap op een rode stier. - En
zoals de mensen verschillen, zo ook de verschillende dialecten. Prononciatie is
in het noorden ver te zoeken. Euuuuh wablief?? - Wat
een eenvoud, soberheid, zowaar primitiefheid.. Alsof de tijd heeft stilgestaan.
Ja, dat was de algemene teneur van de prachtige kleine dorpjes die we
bezochten. - Reizen met de bus is soms duidelijk op de tanden bijten. Zeker als er naast je een
vieze kerel met stinkende cocabladeren in zijn kaak zit, of de bus tijdens een
24-urige busreis ineens panne heeft...aaaah!! - De
natuur in de provincies Jujuy en Salta is zo adembenemend mooi. Vooral
overweldigend zijn de gigantische cactussen en de veelkleurige bergen. Wat ons
bovendien enorm opvielis dat het
landschap van het ene op het andere moment totaal kan veranderen. Het ondeweg
zijn en gewoon kijken is dus bij momenten zeker een belangrijk onderdeel van
de reis.
Conclusie: hoewel wij maar een ministukje van dit gigantische
land gezien hebben, kan ik nu al zeggen dat Argentinië een prachtig land is. En
hoe meer je ziet, hoe meer reizigers je met boeiende reisverhalen tegenkomt,
hoe meer je beseft dat er nog zoveel te zien valt. Ja, dit smaakt duidelijk
naar meer.. Hopelijk krijg ik ooit nog de kans om meer van dit land te zien.
En, wat nu?
Deze ochtend nam ik afscheid van Veerle die
naar Chili vertrok voor vrijwilligerswerk. Ik neem over 2 uurtjes de nachtbus
van Mendoza naar Buenos Aires. Hier blijf ik echter maar enkele nachtjes om
vervolgens een laatste uitstapje naar Cordoba te maken voor een ongetwijfeld
blij weerzien met Caroline die daar stage zal doen.
En dan roept het vliegtuig huiswaarts..En een
nieuwe uitdaging: een job!
Maar alvorens mijn avontuur er helemaal opzit,
zal ik jullie zeker nog een allerlaatste reflectie bezorgen over mijn tijd in
Buenos Aires!
Alvorens we de feestdagen invliegen, een volgende en een van de laatste episodes uit my story of Buenos Aires!
Ja, want my story begint stilletjes aan op z'n einde te komen..
Stage is afgelopen, en over 3 dagen check ik out in mijn appartement.
Weliswaar zal ik pas 21 januari terug in rainy and cold Belgium zijn.
Want...
dinsdagavond, op kerstdag, brengt een ellenlange busrit (22u!) mij en Veerle helemaal naar het noorden van Argentina, meer bepaald Jujuy, van waaruit we onze reis door de blijkbaar prachtige natuur en authentieke dorpjes gaan aanvatten.
Het opzet van de reis: reizen doorheen provincie Jujuy, Salta, Tucuman. De exacte plekken, excursies, slaapplaatsen gaan we gewoon doorheen de reis vastleggen, aangezien gedetailleerde reisplanningen hier afgeraden worden. Misschien vragen de Argentina-kenners onder jullie zich af waarom we noord en niet zuid Argentina opzoeken, meer bepaald het bekende en befaamde Patagonie. Wel, dit is ongetwijfeld ook prachtig, maar blijkbaar ook heel duur. Mijn budget is spijtig genoeg beperkt.. En zowel Argentijnen als buitenlanders die reeds gereisd hebben, vertelden ons dat het noorden minstens even mooi is, bij deze.. Onze reis samen zal een 2-tal weken in beslag nemen. Dan kom ik waarschijnlijk terug naar Buenos Aires, blijf hier enkele dagen (moet dan nog wel op zoek naar een slaapplek) en breng de laatste daagjes voor mijn vertrek een bezoek aan Cordoba. Want zoals sommige onder jullie weten, zit Caroline daar vanaf midden januari!
Ik kijk er echt enorm naar uit, aangezien ik het de laatste 2 weken wel een beetje gehad begon te hebben met Buenos Aires. Er zijn ongetwijfeld nog zoveel dingen die ik niet gezien heb (zeker wat betreft de talrijke barretjes en restaurantjes) en niet ervaren heb, maar de frisse natuurlucht, de rust, roept mij!
BA is enorm noeiend, maar toch o zo druk en chaotisch.
Bovendien kwamen enige ergernissen opduiken wat betreft het samenleven met mijn flatmates. Zoals jullie je misschien nog herinneren vroeg Sean ons ooit, of Pete, zijn beste vriend, enkele dagen in de living mocht crashen. Ondertussen zijn dit weken geworden.. Laat ik er op mijn blog beter niet verder over uitweiden, maar conclusie: ik heb nood aan een nieuwe omgeving:)
Nu jullie weten wat de komende 2-3 weken voor mij in petto hebben, kort iets over afgelopen weken. Enige downs moet ik zeggen, maar toch ook enkele ups, die ik jullie niet onthouden wil:
- met de Belgen daguitstapje naar dorpje in provincie Buenos Aires: een beetje groen en water om te zwemmen, meer hadden we niet nodig!:)
- tangoshow: neen, en niet de typische toeristische, zoals ze die overal aanbieden. Ik moest er een tijdje voor onderweg zijn, maar was echt de moeite! - mijn eerste tangoles = vreemde kerels die constant tegen uw lijf geplakt zijn.. maar..ik ben best wel fan! - 2 muzikale uitstapjes naar het befaamde theater Colon: symfonische muziek en een ballet van Tsjaikovski. Voila, mijn honger is weer een tijdje gestild;) - euhm..mijn geheugen laat me in de steek..
Dus, bij deze wens ik iedereen echt zalige feestdagen. Ik moet hier zo dadelijk nog kerstcadeautjes gaan kopen voor mijn flatmates, want we willen maandagavond toch enigszins de kerstsfeer oproepen met een gezellige maaltijd en cadeautjes. Ik moet wel zeggen: mijn kerstgevoel is vrij beperkt, gezien de afwezigheid van kerstlichtjes, versieringen, koude, winterkleren.. Sommige winkels doen hun best met hun lelijke versieringen, maar het is niet zoals bij ons.
Ik hou jullie op de hoogte van mijn reisavonturen.
Alvorens ik me hier aan een bezoekje aan de kapper waag
(hopelijk loopt dit goed af), nog gauw een update vanuit BA!
Eerste sneeuwval in België, zo vernam ik in het nieuws. Van
een licht verschilleke gesproken: mijn truien liggen vanaf nu voorgoed
opgeborgen in de kast;)
Maar ik vertelde jullie eerder dat ik naar Las Cataratas del
Iguazú zou gaan. En zo geschiedde een 10-tal dagen geleden Zonder te
overdrijven en jullie opzettelijk jaloers te willen maken, kan ik alleen maar
zeggen dat het echt één van de mooiste natuurfenomen is die ik al ooit gezien
heb. Op het programma stond: een ritje door de jungle (waar je je niet te veel
bij moet voorstellen), een verfrissend tochtje op een speedboot die ons tot aan
de watervallen bracht - weliswaar in volledig doorweekte toestand gevolgd
door verschillende wandelroutes die ons de watervallen vanuit verschillende
gezichtspunten lieten aanschouwen. De dag erna staken we de grens over tot in
Brazilië, waardoor je de watervallen weer op een andere manier te zien kreeg. Zonder
te poëtisch te willen worden: het is niet gewoonweg het aanzicht, maar vooral
de ervaring en belevenis van de kracht van deze talrijke watervallen, dat
het zo speciaal maakt. Dus ja, topweekend! Bedankt Veerle om te overtuigen om
mee te gaan!:)
En verder?
Afgelopen weekend me eens volledig ondergedompeld in het Argentijnse
uitgaansritme. Dit betekent: vrijdag tegen middernacht naar een
afscheidsfeestje vertrokken, en tegen 6u in mijn bedje gekropen.Bijgevolg zaterdag tussen 19-21u een
noodzakelijke extra siësta moeten inlassen, aangezien we s avonds wat volk
hadden uitgenodigd in ons appartement. Het was immers de laatste avond dat ons
Mereltje - alias mijn buddy:p - met ons
op stap kon gaan: sinds gisteren is haar vriend hier aangekomen en over een paar
dagen beginnen ze te reizen. Ja, ik ga ze missen!!! Maar dus, na een gezellige
prédrink hier, zijn we dan tegen 3u naar een club vertrokken. Voor 2u s nachts
valt er hier immers niets te beleven in een club. Ik ben niet altijd fan van
clubs, maar dit was echt een topper: groot dansgedeelte in open air, met
uitzicht op zee (ofja, water).
Het grote slaaptekort liet zich zondag en maandag weliswaar duidelijk voelen..
En dan is er natuurlijk het serieuze gedeelte: mijn stage.
Goh ja, spijtig genoeg is er weinig serieus aan, want het is echt saai en
allesbehalve leerrijk. De werkomgeving is weliswaar aangenamer als vorig
bedrijf. Ik heb het Argentijnse bedrijfsleven en het aspect van internships
hier duidelijk overschat. Ik zit natuurlijk ook in een andere positie als de
meeste interns: vele moeten dit doen om hun diploma te halen. Ze willen in de
eerste plaats dus zo weinig mogelijk werken, zoveel mogelijk genieten. Ik doe
dit niet voor mijn diploma, maar echt om iets bij te leren (en voor mijn cv of
course:p) De positieve kant is weliswaar dat ze hier zo flexibel zijn voor
interns dat ik geen enkele verplichting heb op vlak van werken. Indien ik geen
zin heb om te komen werken, geen haan die ernaar kraait. Indien ik geen zin heb
om me door felle stortbuien te begeven (ja, die zijn er hier echt wel), is dit
een geldig excuus om niet te komen werken;) Ik heb spijtig genoeg ook weinig
gelegenheid om mijn Spaans te verbeteren, dus dat vind ik enigszins wel
frustrerend. Zeker omdat ik met huisgenoten en vrienden hier ook nooit Spaans
spreek..De voertaal is altijd Engels.
Ondertussen probeer ik me ook wat meer onder te dompelen in
het culturele leven hier. Buenos Aires wordt gezien als een bruisende culturele
stad, en ik geloof dit best wel. Maar om één of andere reden vind ik het echt
moeilijk om hieraan actief deel te nemen. Ik merk echter dat ik een concertje
op tijd en stond wel begin te missen. Bij deze ging ik afgelopen week naar een
saxofoonquartet, met Sean en Siro in het kielzog. De muziek was best tof, maar
niet de meest toegankelijke muziek. Weet niet of Sean - voortdurende
heen en weer wiebelend op zijn stoel - me
volgende keer nog eens vergezeld;) Ondertussen heb ik ook een ticketje (weliswaar
staanplaats) weten te bemachtigen voor een concert in het befaamde theater
Colon hier.
En tot slot, enkele neveneffecten van mijn BA-leven:
Grote eetlust! Ik kan echt altijd eten als ik wil. Blijkt
dat mijn flatmates dit ook hebben, dus geen reden tot ongerustheid. Afgezien
van het feit dat mijn broeken steeds moeilijker dichtgaan;)
Neerzitten, nietsdoen en bij momenten diepzinnige gesprekken
voeren: voor Sean en Pete is dit de normaalste zaak van de wereld. Hun
studentenleven in de UK bestond voornamelijk uit samenleven met vrienden in een
appartement, en gewoon elke dag samenzitten en gezellig praten. Het kotleven is
België is echter vrij asociaal zoals jullie weten. Ik had in België dus ergens
wel een beetje de gewoonte ontwikkeld óf om of iets nuttigs te doen, óf om me
terug te trekken in mijn kamer met mijn laptop. Maar dat is buiten Sean en Pete
gerekend. Die kunnen echt gewoon meerdere uren samen zitten, en chillenJ
Bijgevolg: Annabel tell me about the most scaring experience ever; Annabel,
have you ever been in love; Annabel, whats your favourite Alles willen ze
weten! Maar ik moet zeggen, zorgt er wel voor dat er hier een enorm huiselijke
sfeer hangt en we samen heel wat aflachen!
Ok, lets get ready to go to the peluquería: een klein
stukje af, en opknippen in laagjes -> geen idée hoe ik dat in het Spaans
moet zeggen:p
Laten we het niet hebben over het weer.. (weliswaar wil ik
even verduidelijken dat ik hier zeker niet constant in subtropische temperaturen
leef, zoals sommige van jullie blijken te denken. Het is hier tenslotte nog
maar lente. De echte warme dagen zijn blijkbaar voor december en januari)
Evenmin over de chaos die deze stad kenmerkt..
En nog minder over de enorme inflatie en de grote
ontevredenheid bij de bevolking over het huidige politieke beleid (=
betogingen)
Want..
Er zijn hier tenslotte ook zoveel leuke dingen te beleven!
Wat dacht je van een dinner in the dark: uitgangspunt was
een soort van muzikaal en theatraal spektakel, terwijl je eten voorgeschoteld
kreeg en dit echt volledig in het donker. En hiermee bedoel ik niet het donker
van in je slaapkamer, neen echt donker! Je kon zelfs je eigen handen niet zien.
Bijgevolg weet je absoluut niet waar je zit, wat je aan het eten bent (je moet
met je handen eten), en hoe de acteurs en muzikanten die voortdurend langs je
schrijden, eruitzien. Zeer vreemde gewaarwording. En een beetje beangstigend. Zintuigen
worden op de proef gesteld. Maar echt de moeite!
Of nog beter: mi cumpleaños in Buenos Aires! Ik had jullie
beloofd dat ik de afloop zou vertellen, dus bij deze.. Kort samengevat: geslaagde
avond! Of nog beter, geslaagd weekend!:)
Vrijdagavond had ik wat vrienden uitgenodigd op ons appartementje voor een
gezellige présoirée. Uiteindelijke ben ik dan met flatmates en Merel nog
naar een clubachtig iets geweest. Ik moet zeggen, de lieve attenties van
flatgenootjes en van Merel en Veerle maakten de avond helemaal af. Pete en Sean vonden
het immers enorm belangrijk dat birthday girl (zoals ze me een heel weekend
noemden) de perfecte avond zou hebben, aangezien ik toch wel ver weg was van
het thuisfront zonder mijn medejarige zussen en broer;) Bijgevolg: een bosje
bloemen, verjaardagstaart met kaarsjes, en een leesboekje in het Spaans
aangezien ik tot vervelens toe had zitten zeggen dat ik een beginners
leesboekje in het Spaans wou, maar geen zin had om dat te kopen. En de leuke
juwelen, lekkere appelcake en het flesje rode wijn van Merel en Veerle bewezen
dat sommige mensen me hier toch al aardig goed kennen;)
Een toevallige opbotsing met de gayparade, een ballet in
open air en uitstapje naar een gaucho event maakten het weekend helemaal af!
Even verduidelijking bij dit laatste. Veel weet ik er niet over, maar laten we
zeggen dat gauchos de Argentijnen van het platteland zijn die nog steeds leven
volgens bepaalde typische tradities.
Nick (grote fan hiervan) en Hannelore waren meegevraagd door een ander bevriend
Belgisch koppel om naar een Argentijns dorpje buiten de stad te gaan. Hier
zouden die dag heel wat gauchos samenkomen om Dia de la tradicion te vieren.
Concreet: volksdansachtige/cowboyachtige outfits, muziek en danspasjes, een
paarden optocht, asado (bbq), en een rodeo op ongetemde paarden. En dit alles
in de setting van een klein Argentijns
dorpje en enkele weilanden. Ik moet zeggen, een dagje weg van de drukke stad en
de vervuilde stadslucht, te midden van het lokale dorps/plattelandsleven,ja,
genieten!
Of, wat dacht je van een uitstapje naar de watervallen van
Iguazu. Blijkbaar een must see, want één van de mooiste watervallen ter wereld.
Dit staat op de agenda voor het volgende (verlengde) weekend. Weliswaar betekent
dit dat ik een zeer lange busreis zal moeten ondergaan (17uur ofzo), maar als
ik iedereen mag geloven is het echt prachtig daar. Ik ben benieuwd!
Tot slot, kort woordje over stage. Ik ben na 1 week gestopt,
want ik voelde me totaal niet welkom op bedrijf en zeer onnuttig. En ik geloofde er echt niet in dat de situatie zou verbeteren. Bijgevolg heb
ik afgelopen week een extra week Spaans gedaan. Ik wilde mijn tijd nuttig
besteden in afwachting van een nieuwe stageplaats. Bij deze ook even een korte schets
van de Spaanse les deze week: vier mannelijke enigszins bizarre veertigers en
drie jonge Nederlandssprekende (toeval) meisjes en een 26-jarige Argentijn als
leraar. Zorgde bij momenten voor hilarische discussies. En op het einde van de
week werden we uitvoerig bedankt door onze leraar dat we er zo mooi uitzagen.
Dit had het lesgeven voor hem immers enorm aangenaam gemaakt. Tja, het
cultuurverschil..
Deze week begin ik op nieuwe stageplaats. Laten we hopen dat dit beter meevalt!
Ok, Pete wil vanavond bewijzen dat hij kan koken. Dus zo
dadelijk moet ik hier aan tafel!
Alvorens hier vanavond op ons appartement een feestje van
start gaat, wil ik toch nog eventjes tijd vrijmaken om het thuisfront up te
daten over mi vida Argentina en Buenos Aires:) (want altijd een beetje met mijn gedachten bij jullie..)
Bij deze lets get started!
Eerste nieuwtje: een nieuw appartement en nieuwe roommates!
Ja inderdaad, ik ben ondertussen verhuisd. Mijn organisatie
stelde me dit zelf voor, aangezien ik wel in een goede buurt woonde, maar niet
zo centraal. Bovendien zou mijn vorig appartement best ver van mijn werk
liggen. Dus heb ik de knoop doorgehakt om te verhuizen, en ik kan zeggen dat
dit echt een goede beslissing was. Centralere ligging, nog betere accommodatie,
en goede sfeer! Ik woon samen met een hollands meisje, Siro, en een brit, Sean.
En een goede vriend van Sean maakt tijdelijk gebruik van de vloer in onze
living, aangezien hij niet echt een slaapplaats heeft. Zij zijn een week
geleden aangekomen en juist van start gegaan met Spaanse lessen, dusja ik ben de
ancien van de drie. Dit uit zich in vele tips van moeder Annabella, hulp met de
tareas (huiswerk voor de spaanse les), en enige bezorgdheid voer de ongezonde
etensstijl van de britse boys. Maar zij brengen best wel veel ambiance hier,
dusja, tevreden met mijn nieuwe stekje.
Tweede nieuwtje: stage is van start gegaan. Gedaan met het
positieve nieuws mijn stage valt echt tegen. Het bedrijf zag er enorm veelbelovend
uit, maar lost op geen enkel vlak de verwachtingen in. Wanneer je mij vraagt
wat ze doen, kan ik geen antwoord geven, want ik heb het gevoel dat er absoluut
niets gebeurt. Ik heb dan ook besloten dat ik het maximum nog 1 week de kans
geef, en als het dan niet beter is, zoiezo afhaak. Want..een avondje quizen met
Vlamingen-nederlanders bracht me ondertussen in contact met Nederlander en Belg
die me beide al een stageplaats aanboden in hun hun bedrijf. Of er echt iets
van in huis zal komen, weet ik op dit moment nog niet, maar ik heb het gevoel
dat ik op eigen houtje interessantere dingen kan vinden, dan wat mijn organisatie
me aanbiedt. Lets see..
Other news?? De temperaturen waren echt extreem hoog
afgelopen week! Ik kan jullie verzekeren, als het hier warm is, is dit vrij
onhoudbaar. Openbaar vervoer nemen is dan echt hel. Je komt nog maar buiten en
je bent al aan het zweten. Je kan je dus wel inbeelden hoe het dan voelt als je
als sardientjes in een sardienenblikje in een metro zit die geen deftige airco
heeft.. Tja, thats Buenos Aires.. Maar denk niet dat de stad beter is voorzien
op andere weersverschijnselen, zoals bijvoorbeeld de regenbuien van vandaag. De
straten liggen er zo slecht bij, dat de stad dan een waar adventure park wordt.
Weliswaar is de frisse lucht door ons in dank aanvaard, wantonze living was een ware sauna aan het
worden.
Algo mas?? (zoals ze in de supermarkt vragen..)
Vanavond is het fiestaaaaaa! Want blijkbaar is er iemand jarig morgen .
De afloop hiervan krijgen jullie in een volgende update te horen!;)
Ondertussen zijn er weer 2 weken voorbijgevlogen, dus weer
genoeg verhaalstof.
De Spaanse lessen lopen nog steeds goed, maar ondertussen
hebben wel enkele volwassenen ons voormalig mini-klasje (Merel en ik) vervoegd.
Enja, ik vind persoonlijk dat dat niet altijd bevorderlijk is voor het niveau;)
Ik merk wel dat ik nood heb aan oefening in de praktijk, dus misschien is het
ergens niet zo slecht dat binnenkort mijn lessen stoppen en ik in een bedrijf
ga werken waar de voertaal Spaans is. Want in mijn vrije tijd spreek ik
eigenlijk zeer weinig Spaans..Mijn basis is dan ook zo beperkt, dat het gewoon
zo veel makkelijker is om Engels te spreken als je mensen enigszins een beetje
wilt leren kennen.
Verder heb ik een gesprek gehad met het bedrijf waar ik ga
werken: Bairexport. Kort samengevat: het is een soort van consultancy bedrijf
dat andere ondernemingen begeleidt die op de internationale markt willen gaan
spelen. Maar..internationale markt is wel voornamelijk de Zuid-Amerikaanse
markt, dus ja, Spaans spreken is een must. Ik denk dat ik er best wel wat kan
leren, dus heb er zin in! Maar het interview deed me wel beseffen dat hoe
ontwikkeld Buenos Aires ook mag zijn Argentinië wel een derde wereld land is
en blijft. En dat weerspiegelt zich natuurlijk ook op het bedrijfsleven. Ik kan
nog niet uit ervaring spreken, maar gewoon al kleine details zoals de
accommodatie van de bureaus, de gebrekkige kennis van het Engels
bijvoorbeeld,wezen hier al op..
Afgelopen weekend een dagje naar Tigre geweest, zogenaamd het
Venetië van Argentinië. In mijn ogen wel overdreven,maar
het bood ons wel een boottochtje op de Delta, natuur (haa!), en een stralende
zon! Zalig!
s Avonds waren Merel en ik via via op een birthday/Halloween feestje
uitgenodigd: toffe avond/nacht!:)
Ik heb trouwens ondertussen wat mensen van mijn organisatie
leren kennen, en ik ga eerlijk zijn: ik vind dat allemaal weirdos. Dus ik heb
besloten dat ik niet meer naar veel van die activiteiten ga, maar gewoon verder
met mijne Hollandse buddy (Merel) op het gemakje verder de stad blijf verkennen
en zo ondertussen vele oninteressante Amerikanen (die zijn hier massal!)
ontmoet, maar uiteindelijk toch ook wel toffe mensen ontmoet;)
Y..la vida Argentina en Buenos Aires ? Como
esta ?
Me gusta!:)
Weet je, Buenos Aires heeft heel wat minder aantrekkelijke
aspecten, die het in mijn ogen niet zo gemakkelijk maken om hier direct te
aarden :
-het drukke chaotische verkeer
-het voortdurend loerende gevaar van de door en
door getrainde pickpocketters
-stoffig, vuile slecht aangelegde wegen
-de noodzakelijke alertheid die je altijd op zak
moet hebben
-de vele bedelende mensen en hartverscheurende
smekende handjes van kinderen
MAAR .
Ook negatieve aspecten leer je gewonen, en
ja, die maken nu eenmaal deel uit van de stad.
Sommige dingen worden ook gewoon grappig.
Een ritje met de bus bijvoorbeeld: eigenlijk is dit gewoon
een spotgoedkoop ticketje voor een pretparkattractie! Want die chauffeurs zijn
echt zotten! Maar uiteindelijk valt er nog wel wat te leren van die hun driver
skills..
Of die Argentijnen die u ongegeneerd zitten uit te kleden
met hun ogen.. Terugstaren eh!
EN
Er valt hier gewoon zoveel te beleven.
Bovendien, Buenos Aires neeeeveeeeerrrrr sleeps!
Neem je in de week om 2u s nachts de bus naar huis, dan zit
die proppensvol. Maar ergens is dat best wel leuk, want een verlaten bus met
starende Argentijnen zou me ongemakkelijk doen voelen.
Keer je in het weekend om 6u s morgens naar huis, dan is er
evenzeer nog veel leven in de straten.
In het weekend een hapje gaan eten: goh rond 22-23 u?24u?1u?
Ja, ik hou ergens wel van dat late ritme..
En dan die vrolijke Zuiders muziek die overal weerklinkt.
En al die zoetigheden: mmm!!!!! Alle chance dat mijn lijntje
wat marge heeft;)
DUS
Ik ben blij dat ik hier nog een tijdje ben. Buenos Aires is
een stad waar je je echt moet in onderdompelen. Dit vereist kennis van het
Spaans, een zekere sterk in uw schoenen staan-houding, en veel
ontdekkingszin. En dat is er zeker!
Hasta pronto!
Un abrazo
x
(btw: op het moment dat ik dit post is het hier al 2 dagen aan het regenen, stormen, bij momenten heftig onweren..brrr.. Metro lag vanmorgen bijgevolg helemaal plat -> chaos!!)
- dat mijn Spaanse lessen ondertussen volop aan de gang zijn. Intensief, aangezien we maar met 3 in de les zitten. Wegdromen is verboden, participeren een must. Maar des te meer leer je bij natuurlijk. En ik zit samen met een Hollands meisje, Merel, in de les. Echt een toevalstreffer! Vriendschappen worden nu eenmaal des te makkelijker gesmeed als je dezelfde (of quasi dezelfde;)) taal spreekt.. Ik merk wel dat ik bevoordeeld ben in de Spaanse les door mijn Franse en Latijnse kennis. Maar still a looooooong way to go alvorens ik nen deftige babbel in het Spaans kan doen.
- dat ik het Argentijnse nachtleven al verkend heb! Uitgangspunt van de avond was een 'pub crawl'. Je betaalt een fix prijs, en hiervoor krijg je pizza en enkele shotjes in verschillende barretjes, en toegang tot la discoteca. Blijkbaar zouden hier vele internationale jongeren aanwezig zijn. Merel en ik dus met vol enthousiasme hier naartoe. Wat een tegenvaller! Ongepast enthousiastic gebrul, extreem kortgerokte onvolwassene trienen, en....de Argentijnse mannen! Aangezien Argentijnse vrouwen ondertussen weten hoe ze de mannen op afstand moeten houden, zijn internationale meisjes de nieuwe prooien. OMG! serieus! Iedereen waarschuwde me voor hen, maar zo erg had ik het toch niet verwacht. Ze zijn extreem opdringerig, beginnen u ongegeneerd vast te pakken en zelf als je recht in hun gezicht zegt dat ze irritant en lelijk zijn (dat laatste is eigenlijk wel niet waar, want het cliché van de zuiderse knappe Argentijnen klopt bij momenten wel:p), gaan ze nog niet weg. Enige assertiviteit, of zeg maar agressiviteit, is dus wel noodzakelijk hier! Ok, ik geef toe, ik bevond me misschien niet in de ideale setting om een correct oordeel te vellen over de Argentijnen, maar toch...
- dat we al tussen de soms regenachtige en iets frissere dagen, ook al enkele echt mooie lentedagen gekend hebben. Bijgevolg: bbq-time! Zondag eerst samen met Merel naar een bbq van Lorena, mijn roommate, en haar vrienden gegaan. Was best ok, maar Lorena heeft gewoon totaal ander soort vrienden. 's Avonds stond dan de 2e bbq op het programma bij Nick en Hannelore (belgen), die trouwens echt een bangelijk terras hebben!:)
- dat ik al enkele argentijnse specialiteiten heb uitgeprobeerd: de parilla: het zo befaamde Argentijnse gegrilde vlees. Ja, voor vleeseters is het hier een paradijs! de empanadas: soort van gevulde bladerdeeg-achtige hapjes. Ik ben fan! dulche de leche: het ziet eruit als chocopasta, maar smaakt niet zo. Ik weet eigl niet wat het is. In ieder geval, ze verwerken dat hier in alle soort zoetigheden. Dulce de leche koekjes, ijs, taart, puddingkjes.... Ja, ook fan van!
- dat ik al heel wat ritjes op de metro achter de rug heb. de Subte! Wanneer je dacht dat je ooit al eens op een extreem drukke bus of metro gezeten hebt, dan heb je hier nog niet de subte genomen. Over over crowded!! Gelukkig zit ik vrij veel op het einde van een lijn, en moet ik voor mijn Spaanse les helemaal naar het andere einde, waardoor ik soms nog een zitplaatsje kan bemachtigen. Maar anders is dit echt hel!
- dat ik nog steeds zo weinig van de stad gezien heb, en nog zoveeeeel moet zien. Des te beter, want ik ben hier nog niet meteen weg!:)
Ik ben hier nu kleine 6 daagjes, dus tijd voor een blogverslagje over mijn eerste indrukken van BA.
Vrijdag namiddag stond een sightseeing tour op het programma, geleid door een rasecht schattig Argentijntje;) Schattig, maar weliswaar geïnteresseerd in het telefoonnumer van una chica belgica.Tjah, Argentijnen..iedereen waarschuwt me ervoor!:) La Boca, oudste wijk van BA, kwam als eerste aan de beurt. Blijkbaar geen aan te bevelen buurt wanneer de zon ondergaat, hoewel de toeristische straatjes één en al kleur en vrolijkheid uitstralen. Vervolgens enkele delen van San Telmo gezien, een voormalige aristocratische wijk, maar huisvest nu eerder de middenklasse. Ten slotte een bezoekje gebracht aan de toenmalige haven, Puerto Madero. In deze buurt wonen blijkt een echt statussymbool te zijn. Geslaagde sightseeing tour, maar ik had gehoopt dat het me de mogelijkheid zou geven andere Mente mensen te leren kennen. Echter maar één andere deelnemer was aanwezig, de rest waren mensen van een taalschool die niets met mijn organisatie te maken hadden. Spijtig..
's Avonds had ik afgesproken met Nick. Korte verduidelijking: Nick is ook een Antwerpenaar, waarmee ik in lange vervlogen tijden nog samen met mijn zusjes en broer mee opgetrokken zou hebben in de Put 19, toenmalig favoriet cafeetje van mijn ouders aan zee. In ieder geval, mijn zus wist me vertellen dat hij tijdelijk in BA woont met zijn ook belgische vriendin, dus zo geschiedde.. Meeting point bleek een 'verborgen' outside privé-club te zijn, waarvan de setting in mijn ogen toch wel vrij exclusief oogde.(inclusief zwembad!) Maar het was ergens wel een leuk plekje om de drukte van de stad te ontvluchten. En het was natuurlijk leuk om tips te krijgen van Nick en Hannelore, die het reilen en zeilen van deze stad al goed kennen. Ja, geslaagde avond!
Wat stond er verder de afgelopen dagen zo op het programma? een bezoek aan de supermarkt!serieus, dat was echt een namiddagvullende bezigheid!Ik ben echt nog niet thuis in die producten hier, en amai, hoe traag zijn die hier aan de kassa!Spijtig genoeg ook moeten vaststellen dat het hier echt wel duur is, had ik echt niet gedacht..
Op verkenning gegaan in het Alto Palermo shoppingcenter, want...er is een zara!;) Ik had echt een broek nodig, en wist dat ik dat daar voor een degelijk prijsje wel zou vinden. Want wat betreft shopping en mode hier ben ik tot nu toe niet echt onder de indruk. Echt rare winkels! Degelijke ketens zoals bij ons kennen die hier niet. Ofwel super dure winkels, ofwel brolwinkels! Maar Hannelore (vriendin van Nick), gaat me normaal eens meenemen naar the places to be..benieuwd..
En verder, sightseeing! Een meisje (Stefanie) die hier ook met Mente is had allle andere deelnemers gecontacteerd met de vraag of ze niet wilden afspreken. Net zoals ik was ze vrij teleurgesteld dat er geen algemene welkomsactiviteit was om iedereen met elkaar in contact te brengen.In de veronderstelling dat we wel met een hele groep zouden zijn, trok ik zondag dus richting de zondagse San Telmo markt. Maar we waren maar met 3.. En, aangezien zij mijn blog toch nooit gaan lezen, kan ik hier even in alle eerlijkheid zeggen, dat het niet echt mijn type van mensen waren. Maar ja, Stefanie bleek al eens in BA gewoond te hebben, dus zij was de guide van dienst. Kheb die gewoon als een hondje gevolgd en weer heel wat nieuwe delen van BA gezien;)
Conclusie tot nu toe van de stad: druk en roekeloos verkeer!! Bijgevolg ben ik bijna omvergereden door een voorbijscheurende bromfietser, met een Spaanse scheldtirade als gevolg. (ik versta dat toch niet:p). Een voetganger heeft hier absoluut geen rechten. Straten liggen er bovendien super slecht en heel vuil bij. -> Je moet hier geen 2 paar ogen in uw kop hebben, maar minstens 4! Constant alert zijn is de boodschap. En dan is er nog eens het door iedereen bevestigend feit dat je echt enorm moet oppassen op je gerief. Weinig cash op zak, tasje altijd dicht bij je lichaam houden.. Al deze dingen zullen wel wennen, maar zijn nu best vermoeiend. Wegdromen is uit den boze, problematisch dus voor mij...
Natuurlijk is BA meer dan dat. Maar op dit moment ben ik nog niet in staat om echt in woorden uit te drukken hoe ik deze stad juist ervaar. Ik denk dat het een stad is die ik wat tijd moet geven. Zoiezo is het uitkijken naar de echte zomerse, zonnige avonden, in bezit van een degelijke spaans vocabularium... (Op dit moment is het weer vrij kwikkel kwakkel..)
Morgen starten mijn Spaanse lessen. Benieuwd!
Jullie horen gauw weer van me!
Besos x
P.S. Speciaal voor jullie heb ik een effort gedaan om me als een echte toerist te gedragen en tijdens mijn sightseeing bezoekjes foto's te nemen. Ik ben absoluut geen fotografisch getalenteerd persoon, zowel niet voor als achter de camera. Maar ik wilde jullie toch graag wat indrukken van de stad geven:)
een eerste berichtje vanuit het verre Buenos Aires! Etappe 1, een lange vrij onconfortabele vlucht, is bij deze dus afgelegd. Ik kan zeggen dat ik geen voorstander ben van zo'ne lange afstandsvlucht. Die dan nog eens gevolgd werd door zeer lang aanschuiven voor een reisvisum en douancecontrole. Gelukkig werd dit afgesloten met een privé-chauffeur die me naar mijn appartement bracht. Tijdens deze autorit heb ik volgens mij ineens alle sloppenwijken van Buenos Aires gezien. En telkens maar hopen dat hierin mijn appartement niet gelegen zou zijn...
De uiteindelijke wijk van mijn stekje heet 'Belgrado', naar het schijnt best een goede buurt. Niet de allerhipste, meest authentieke, meest sfeervolle, maar best goed van ligging en ook veilig - zo blijkt. Ik zal jullie later bevestigen of dit het geval is, want mijn verkenning heeft zich vandaag beperkt tot de geldautomaat en de supermarkt. Het appartement zelf is echt goed. Ik heb 1 roomate, Lorena, Mexicaans van origine, maar eerder Amerikaans van doen. (ze leeft al sinds haar 7 jaar in Amerika.) Lorena is hier reeds sind juli, en blijft tot december. Ze beëindigt hier haar bachelor psychologie. (ze is hier niet via mijn organisatie, dus vreemd eigl dat we samenwonen) Lorena is hier duidelijk al helemaal thuis, heeft al een rijk sociaal leven opgebouwd, en vindt Buenos Aires helemaal 'amazing'. Maar eerste indruk is zeker positief;) Een van de cöordinators van Mente Argentina was hier aanwezig bij mijn aankomst en heeft me wat algemene info en tips gegeven, en....een middeleeuws nokia-gsm'tje!!(inclusief Argentijnse simkaart en wat beltegoed)
Verder mocht ik al vaststellen dat naar Argentinië reizen, toch nog iets anders is als naar Berlijn trekken: andere munteenheid, tijdsverschil (5u terug), andere stopcontacten (danku mama om toch nog snel zo'n converter dingeske in mijn bagage te stoppen;)), totaal andere producten in de supermarkt (geen danone-yoghurtjes:s), en geen Engels als algemeen aanvaarde 2e taal (gebarentaal dan maar..). En daar komt de komende dagen zoiezo nog een hele waslijst bij!
Vermoeidheid en verdwaasdheid, dat is wat er nu vooral overheerst. Maar ook een enorme nieuwsgierigheid naar het bruisende leven van deze stad. Dus tijd om in mijn bedje te kruipen!
