Graag wil ik je vertellen waarom ik voor deze gebruikersnaam koos.
Het klinkt een beetje vreemd maar er zit effectief een verhaal achter.
Mijn gebruikersnaam is vernoemd naar mijn sterretje in de lucht en dat is mijn mama. Ik heb mijn mama 2 jaar geleden verloren door haar strijd tegen kanker. Het begon allemaal een 4-tal jaar geleden. Ons mama had al een tijdje last van haar buik en voelde zich toch niet zo lekker. Ze dacht dat haar menopauze begonnen was. Na een paar dagen begon ze volledig op te zwellen. Totdat ze uiteindelijk zo opgezwollen was dat ze in geen enkel van haar schoenen nog kon. Op die moment is ze dan toch naar de dokter gegaan, die heeft haar dan doorverwezen naar de kliniek. Na het ene onderzoek achter het ander kwamen de dokters dan tot de conclusie dat mama niet in haar menopauze zat maar kanker had.. Baarmoederhalskanker..
De kanker zat al in een vergevorderd stadium waardoor ze moeilijke tijd tegemoet ging. Chemo, bestralingen, spuitjes, pillekes.. De waslijst aan hulpmiddelen was eindeloos. De kanker had intussen zich vastgenesteld op haar organen, waaronder haar baarmoeder, haar nieren en haar darmen. Hierdoor was het voor haar niet meer mogelijk om nog naar het toilet te gaan. Daarmee kreeg ze een stoma.
*Een stoma wordt uitwendig bevestigd door een gaatje in de buik te maken ter hoogte van de darmen en de nieren, zo kan alle ontlasting en urine toch naar buiten komen om vervolgens in een zakje samen te komen.*
De stoma was aanpassen maar het heeft haar leven toch een beetje draaglijker gemaakt.
Na een aantal sessies met bestralingen en chemo, begon haar haar uit te vallen. Op die momenten heeft ze het echt lastig gehad. Ook werd ze enorm mager.
Door alle bestralingen was het gezwel zich beginnen harden.. Zo een beetje als beton.. Daardoor konden de dokters het risico niet nemen om het gezwel weg te halen om dat het vastplakte aan haar organen.. Dus meer en meer bestralingen, chemo, spuitjes enz..
Een jaar na het verdict, gaven de dokters het op en zagen ze geen verbetering. Op die moment hebben ze beslist om alle behandelingen stop te zetten en ze gaven mama nog maar een half jaar te leven..
Ze kon terug naar huis gaan om daar door middel van een pijnpomp en dagdagelijkse hulp van de thuisverpleging toch nog te kunnen genieten van haar laatste maanden op aarde.
Mijn mama heeft nooit opgegeven en nooit willen geloven dat er niets aan te doen was. Ze heeft haar laatste maanden geleefd als een week plantje. Ze was gemakkelijk 40 kilo afgevallen en ze had nog amper kracht om haar zakje te ledigen in het toilet.
Na verloop van tijd kon ze zelf niet meer eten en verdroeg ze het eten ook niet meer, waardoor ze haar sondevoeding hebben moeten gegeven. Maand na maand bleef ze sterk en volhouden tot uiteindelijk de dag kwam dat het niet meer ging om thuis te blijven. Dus werd ze naar de palliatieve zorgen gebracht.
De laatste stop..
De dag dat je daar wordt naartoe gebracht, dan weet je gewoon.. Hier kom ik niet meer uit.
En dat is ook zo, binnen de drie maand zijn de meeste mensen verleden tijd.
Maar evengoed wou ook dan mama niet afgeven en ophouden. Ze wou zelf niet spreken over de begrafenis. Zij ging als eerste daar terug buitenstappen.. Maar helaas op 17 augustus 2012, na een strijd van 1.5 jaar en drie weken op de palliatieve zorg, had de kanker haar hart en hoofd bereikt en werd het plots heel stil... En sindsdien is mijn mama, mijn sterretje in de lucht.
