hier ben ik weer, zoals beloofd !! zoals je al zag: ik ben een watje.. ik heb mijn "vriendinnen" niet aangesproken vandaag.. eigenlijk had ik er helemaal geen zin in en een meisje van mijn klas verjaarde vandaag en dus ben ik maar bij mijn klasgenootjes (wat een grappig woord ) gebleven. ik heb misschien een beetje spijt, maar waarom? het is niet alsof zij zoveel moeite doen om onze vriendschap te redden, ze zullen me uit zichzelf nooit aanspreken en dan ben ik de slechterik.. ik vind dat zij moeten laten zien dat ik niet de enige ben die wilt dat alles weer goed komt. ik heb wel sinds deze zomer een betere band met 1 van de meisjes en daarom heb ik haar een bericht gestuurd over wat ik moet doen en ze heeft beloofd morgen met de andere twee te praten en ik weet dat ze haar belofte gaat nakomen. het probleem is dat die anderen zo koppig zijn en dan denk ik van: laat het maar, ik heb meer vrienden dan zij alleen. maar toch, ik wil ze niet kwijt. misschien hebben jullie een paar ideetjes over wat ik tegen hen kan zeggen, want ik weet het gewoon niet meer! Please help me!
ik weet niet echt wie deze blog gaat lezen, dus hallo. ik zal me even voorstellen: ik ben een meisje van 16, ik woon in België en als hobby's zit ik in een koor, speel ik gitaal en tennis. (dit klinkt net als de eerste dag op school ). meer moeten jullie eigenlijk niet weten over mij, ik wil niet zo van die enge creeps aantrekken die 's nachts aan mijn raam komen staan. maar als je me wilt aanspreken, noem je me maar: P
ik ben nooit dat populaire meisje op school geweest, maar voor het eerst in mijn leven voel ik dat ik alleen sta. er kunnen misschien wel honderden mensen rond mij staan, ik merk het niet. misschien denk ik teveel na en zit ik steeds met mijn gedachten op een andere planeet. en omdat ik me zo alleen voel, heb ik besloten deze blog te maken zodat ik mijn gedachten ergens kwijt kan, ik heb gewoon iemand nodig om tegen te praten en ik lijkt die persoon maar niet te vinden, hoe zielig moeten jullie nu wel denken, en misschien is dat wel zo..
och ja, zielige mensen moeten er ook zijn op deze planeet, ik heb gewoon liever dat ik dat niet ben.
ik heb al een paar jaar in een vriendengroepje gezeten, we waren altijd met zen 4, ik weet niet of ik hun namen moet zeggen, want als ze hier ooit achter komen, ben ik dood, en misschien meen ik dat wel serieus. tot na de grote vakantie was alles goed en had ik de beste tijd van mijn leven, maar vanaf 1 september zijn ze allemaal wat raar gaan doen en ik heb totaal geen idee waarom.. ik heb hun daar al zo vaak over aangesproken, maar zonder succes, alles is steeds geweldig en ze doen niet raar, maar ik ben echt niet blind en zeker niet stom! daarom heb ik besloten het morgen een laatste keer te proberen en anders zijn ze me voorgoed kwijt als hun vriendin..
ik ga morgen nog eens schrijven en dan horen jullie wel hoe alles gegaan is..
!! zoals je al zag: ik ben een watje.. ik heb mijn "vriendinnen" niet aangesproken vandaag.. eigenlijk had ik er helemaal geen zin in en een meisje van mijn klas verjaarde vandaag en dus ben ik maar bij mijn klasgenootjes (wat een grappig woord 
) gebleven. ik heb misschien een beetje spijt, maar waarom? het is niet alsof zij zoveel moeite doen om onze vriendschap te redden, ze zullen me uit zichzelf nooit aanspreken en dan ben ik de slechterik.. ik vind dat zij moeten laten zien dat ik niet de enige ben die wilt dat alles weer goed komt. 
). meer moeten jullie eigenlijk niet weten over mij, ik wil niet zo van die enge creeps aantrekken die 's nachts aan mijn raam komen staan. maar als je me wilt aanspreken, noem je me maar: P
