De spiegel is zowat 1 van de enige zaken die ik meegenomen heb van het ouderlijk huis!

10 jaar bleef ik samen met de papa van mijn kinderen, Anke en Elyne, nu al 8 en 6, 

tot op een moment dat 'huis, tuin, boompje' me geen voldoening meer gaf ... 

Ik vertrok, naar Haaltert, voor een nieuwe liefde (ondertussen ook al verleden tijd) en

jawel de laatste rit van de wel 50, was de rit om de spiegel op te halen.

Hij brak in wel 10000 stukken bij het in de auto plaatsen, men hand helemaal onder het bloed ....Keukenhanddoek errond!

Opvegen die handel dus, sleutels overhandigen aan Mijnheer de ex, en met twee kids in paniek door al het bloed proberen verder te rijden...

en opeens..... werd het zwart voor me ogen, er was 1 persoon die ik kon bellen... TOM (zelfs niet mijn nieuwe liefde) .... hij was er onmiddellijk... verzorgde de wonde als een echte liefdevolle papa en met de kennis van een verpleger !

Zo goed zelfs das ze mij achteraf op spoed onmiddellijk wandelen stuurden omdat het "te goed gedaan was" maar heel goed moest verzorgd worden... 

Zo werd de spiegel een litteken aan mijn linkerhand. 

Foto's bij deze tekst : mijn uiterlijk op dat moment ! maar vanaf nu zal het beginnen beteren... geen shocktherapie meer voor jullie ;-)

Ik wil er even op nadrukken... ik leg hier echt alles bloot.... Ik heb geen plastische ingrepen ondergaan ....