|
De kamers waren donkerder geworden,
Maar geen ding van zijn eigen plaats gezet,
En aan de wand, tussen de blauwe borden,
Hing in ovalen lijstje het portret.
******
Zie de avond ernstig door het raam inkijken,
Het oude huis van muziek en zang-
En stoet van bloemen gaat dalen en stijgen
Rondom waar moeder is, op het behang.
******
Moeder, ik ken nog: je zacht gelaat,
De rimpeltjes om je gestorven ogen -
Zing weer van god, die altijd naast ons staat -
******
Ik heb zo lang naar het portret gekeken
Dat de ogen glansden en haar mond ging spreken.
En 'k hoorde vleugels, die door 't huis heen vlogen.
******
Liefs Myriam
|
