|
Beste vrienden(in)ik zal zondag op blogronde komen
want ik voel mij niet zo goed
nog een fijn weekend tot later
Groetjes Myriam
Mijn lief dier slaapt diep en teder,
slaapt loom in het diepste gras
en loopt vederlicht langs de hemel.
Haar ogen schijnen voorgoed verdwenen.
Haar mond heeft mijn mond vergeten.
Haar buik glooit nu langzamer rond
en haar tweede mond slaapt tevreden.
Mijn lief dier leeft nu in vrede:
iedere adem een dag in de zomer,
elke beweging een strekken in het gras.
Maar lopende door de ruimte
met haar twee lachende kinderen,
haar negertjes, haar zware ogen,
die alles zien,
Weet zij niet meer dat zij slaapt hier,
zwaar van aarde, licht van adem, onbereikbaar.
Liefs Myriam
|
