Ik ben dus Anoniem, ik ben 13 jaar en dit blog gaat over mijn leven.
Ik ben iemand die onzeker is overzichzelf, niet weet wie ze is en iemand die andere niet graag vertrouwt. Ik voel mezelf lelijk, ,maar weet dat andere dat niet vinden, alleen ik kan dat niet begrijpen, want ik ben helemaal niet knap. Ik ben altijd een oma's kindje geweest, ik woonde bij mijn oma, en was er altijd. Ik woonde daar samen met mijn moeder, omdat mijn vader nog in een andere stad woonde. Ik was jong toen we naar mijn vader verhuisten, dus ik weet er weinig over. Ik was zo gelukkig, totdat mijn oma te horen kreeg dat ze kanker had. Myn wereld verging, want ik wist dat het al te laat was en er niks meer aan te doen was en waarschijnlijk niet lang meer leefde. Het ging slecht met haar, maar ze bleef vechten omdat ze bij ons wou blijven en niet wegwilde. Ze wou voor ons zorgen en ze kon er niet mee leven dat ze er niet meer zou zijn voor ons. Mijn breekpunt was toen mijn oma vroeg om haar kousen aantedoen. Ze had haar hoofddoekje niet op, dus ze was kaal, ik hielp haar maar het was afschuwelijk om haar zo te zien. Ik barste tranen uit toen ik trug liep naar mijn moeder, en mijn oma wist dat het over haar ging. Niet veel later zou mijn moeder bij haar slapen omdat ze niet meer alleen durfde te slapen. Opeens kwam mijn moeder thuis binnen lopen met de mededeling dat mijn oma in het ziekenhuis lach en we er zacterdag's naartoe zouden gaan. We liepen daar in de stad en kregen opeens een telefoontje. Ik weet het nog goed, we waren opzoek naar een nieuwe dvd speler.
Myn oom vertelde dat het slecht ging met mij oma en of we zo snel mogelijk wouden komen. Toen we in het ziekenhuis waren mocht ik niet mee naar boven en moest ik samen met mijn vader beneden blijven. Myn oom kwam naar beneden en vertelde iets tegen mijn vader, ik verstond er niks van. Ik moest mee met mijn vader, we gingen buiten wandelen, ik wist nog van niks. Myn vader vertelde dat mijn oma was overleden en er niet meer zoui zijn.
Ik liever anoniem blijf zodat niet iedereen weet vn mijn verhalen.
Ik ben een meisje van 13 jaar oud en ga hier vertellen over myn leven en wat ik meemaak! Iedereen denkt dat ik ben zoals alle andere, maar van binnen ben ik dat niet Ik ben anders omdat ik veel heb meegemaakt in mijn leven, waar de meeste niks van weten.
