Hoihoi Allemaal, wij zijn vandaag in Salt Lake City op de Temple Square geweest. Dit is het gebied waar de Tempel, het Tabernacle en de Visitor Centers en andere gebouwen van de Mormonen staan. Wij hadden hier 6 jaar geleden een tour gehad en wilden dat dit jaar ook weer. Als je door de poort gaat, word je bijna gelijk ontvangen door een ´Sister´. Zij verwelkomt je en vraagt of je alleen rond wil gaan of met Sisters. Wij wilden graag met Sisters daar je dan meer te zien en informatie krijgt. Ze vroeg ons even te wachten, maar bijna onmiddellijk stonden er 2 Sisters aan onze zijde. Ze vertelden dat het Tabernacle dicht was omdat er donderdag een begrafenis is van een belangrijke persoon onder de Mormonen. Wij vonden dat 6 jaar geleden zo´n mooi gebouw en hoopten jullie daar foto´s van te kunnen laten zien, maar helaas. In de Tempel mogen wij niet komen. De Mormonen doen dat stapsgewijs. Ze krijgen eerst allerlei studies totdat ze klaar zijn om binnen te mogen gaan in de Tempel. We werden naar een gebouw gebracht waar ´de Hemel` is, een grote ruimte waar een heel groot Christusbeeld staat. We zijn ook door een levenstijdlijn gegaan. We kwamen in een kamertje met tv waar een film gedraaid werd van een man en vrouw, 2^e kamertje een ingerichte babykamer, 3^e kamertjes een gezin druk doende met allerlei activiteiten, overal op tv, 4^e kamertje de tijd van opa en oma zijn, en zo maar door. Heel grappig, maar nogal geïdealiseerd. Mormonen hechten erg aan een harmonieus gezinsleven. Eigenlijk ook nog zo, dat vader voor het geld zorgt en moeder voor de kinderen. Voor homosexualiteit is bij de Mormonen beperkt ruimte. Een Sister verwoordde het met: de Heer heeft Adam en Eve geschapen, en geen Adam en Steve.  Zo lokt het een het ander uit, en ben je zo een tijd verder. 

De ene Sister kwam uit Somalië, en woonde sinds haar jeugd in Frankrijk, de andere Sister kwam uit Samoa. Zij werken 18 maanden vrijwillig bij een van de 141 Tempels in de wereld. Ze sparen hiervoor, omdat ze niets verdienen en in hun eigen onderhoud moeten voorzien.  Dit is hun bijdrage om mensen te informeren over het Mormonen geloof en belangstellenden mensen tot het Mormonen geloof te bekeren. Zeker niet op een dwingende manier. De manier waarop mag ik wel, je kunt ook alles vragen over hun geloof. Je mag ook zeggen wat je er zelf van denkt. De rondleiding zou een half uur tot drie kwartier duren, na 1,5 uur hebben we afscheid genomen. Ik mag hier graag rondlopen, geeft een goed gevoelen je hebt de vrijheid.

’s-Middags zijn we door het Church History Museum gelopen. Dit geeft het beeld van de verdrijving van de Mormonen uit Oost-Amerika (rond 1850) naar de Salt Lake Valley en het leven daar in de eerste jaren.

Van de Mormonen is ook bekend dat zij heel veel informatie hebben over genealogie (stambomen). In het Family History Library helpen ze je informatie over je voorouders te vinden. Na een korte filmpresentatie wordt je doorverwezen naar de betreffende afdeling. Voor ons in dat Nederland. De dame aan wie we ons geboorteland doorgaven ‘dropte’ ons bij de afdeling Scandinavië. Daar werden we keurig in contact gebracht met de juiste persoon, een Amerikaanse van Nederlandse afkomst. Ze verontschuldigde zich dat ze enige tijd geleden eea anders hadden opgezet (waar ze niet blij mee was) en dat nu niet alles meer was terug te vinden. Ze gaf aan dat ze kopieën hadden van vele Nederlandse registers (van gemeentes, kerken etc.). Toen we aangaven dat onze voorouders in Overijssel leefden, kwam op het zoekgegeven ‘Overijssel’ de site van het Historisch Centrum Overijssel (in Zwolle!) op het scherm. Daar moesten we dan onder meer onze gegevens uit halen. We kregen een lijst mee van allerlei Nederlandse sites met genealogische verzamelingen. Een beetje teleurstellend….