Ik ben Marion
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Na 6 jaar een huurcamper en 8 jaar een eigen camper hebben we Amerika en Canada grotendeels gezien. .
We gaan nu de andere continenten verkennen.
Het is altijd tegen het weekend dat wij in een omgeving
komen, waar we op een Forest Campground willen staan. We rijden in een omgeving
met veel Ponderosa bomen. Dit vinden wij hele mooie bomen om zijn bast. Mooie
kleuren en tekeningen in de stammen.
Op zoek naar een plaatsje op een camping hebben we op de
derde camping geluk. Daar zijn aan het Little Lava Lake nog 2 plaatsen vrij. Er
zijn hier een aantal meren met een grote stad Bend in de buurt. Dus dat betekent
altijd drukte in het zomerweekend. De voorspelling van het weer was heel
slecht, maar we hebben de hele middag lekker in de zon kunnen zitten. Het
cadeautje van de dag.
Vandaag het tweede deel van Crater Lake gereden. Wij hebben
dit meer in blakende zon gezien in 2013. Vorig jaar waren we vroeg in het jaar
en lag er nog sneeuw. En deze week maandag was het licht bewolkt, maar vandaag
hadden we regen. En de kleur van het water gaat toch mee met het weer. Het was
er vandaag erg druk.
We zijn daarna doorgereden naar La Pine. Een klein plaatsje
waar een RV/Truck Wash is. Wij zijn daar vorig jaar ook geweest. Bij een Truck
Wash wordt het dak nooit gedaan. Maar bij dit eenmansbedrijfje mag de eigenaar
van de kar het dak wel doen. Toen wij kwamen aanrijden herkende de jongeman ons
gelijk. Hij wist te vertellen dat Clemens vorig jaar zijn eigen dak had
schoongeboend. Hij begon gelijk alles klaar te zetten, zodat Clemens gelijk kon
beginnen. En hij kon nadien de rest doen. Dus de kar blinkt ons weer tegemoet.
Er tegenover is een rustige Truckstop waar wij van harte welkom waren.
En vanmorgen (na 2 dagen) bleek dat de banden nog dezelfde, gewenste waarden hebben. Ook weer opgelost.
Wij hebben besloten om naar Klamath Falls te gaan, omdat 2
van onze vorig jaar gekochte banden nog steeds lucht verliezen. Je moet dan
toch iedere paar dagen lucht zoeken. Daar we er 60 mijl vandaan waren, zijn we erheen gereden. We werden goed geholpen. Alleenmoeten we hier in de buurt blijven om te
controleren of het nu wel goed is. Dat neemt enkele dagen. We maken dus niet zo
heel veel mee. We hebben maar eens een tas gemaakt voor de kringloopwinkel,
de kar een extra binnenbeurt gegeven, Klamath Falls downtown bezocht. En een
rondje in de buurt gemaakt, want je moet wel rijden om te testen.
Vandaag zijn we hard aan het werk geweest. Een dag van
klimmen en dalen naar verschillende watervallen. Goed voor onze conditie. Het
was ook weer een hete dag.
In de tweede helft van de middag kwamen we bij Crater Lake aan.
Een diepblauw meer. Ik vind het een van de mooiste van The USA. We hebben
vandaag een stuk gedaan en woensdag doen we het tweede gedeelte.
Gisteren vertrokken van de kust landinwaarts. Op naar
Creswell waar zaterdag de 4th of July Parade is. We komen door een dorpje
Reedsport wat hevig zijn best doet om er nog iets gezelligs van te maken. Er
hangen enorme hanging baskets. Lantaarnpalen zijn aangekleed, alles in de
kleur roze. Er staan veel houtsnijwerken op de stoep. Maar de winkels staan
leeg. Het is mooi en triest tegelijk.
Vandaag op naar The Parade. We gaan vroeg naar het stadje voor
een goede parkeerplaats. Als we het dorp inrijden staan de stoeltjes al klaar. Er is
nog voldoende parkeerruimte. Maar het duurt nog twee uur voor het begint. We
lezen op een bordje dat de stoeltjes, mits ze niet in de weg staan, max. 24 uur
van te voren neergezet mogen worden. Dat hebben de mensen in grote getale
gedaan. Er zitten al mensen te wachten. Amerikanen zijn vaak heel geduldig. Ze
zijn ook gewend om in line te wachten. Dustwee uur wachten voor het begint is voor hen geen probleem. Er wordt
weer volop met snoep gestrooid. De kinderen gaan met grote plastic tassen vol
naar huis.
Als afsluiting van de dag was er een mooie zonsondergang. Toen
ik die stond te fotograferen kwam er een dame naast me staan. Zij ging ook plaatsjes
schieten. Ze vertelde dat er vanochtend een aardbeving hier was geweest in
Eugene van 4,2 op de schaal van Richter. Wij waren er nog 16 km vandaan. Niets gevoeld.
Gisteravond nog een foto gemaakt bij zonsondergang in Port Orford. De laatste foto van de vorige blog is van hetzelfde punt genomen.
Vandaag begonnen met de wandeling naar beneden, naar het strand in
dichte mist. Hoe verder we lopen, hoe meer de mist optrekt. Mensen, het is weer
geweldig hier. We hebben er enkele uren rondgebracht. Van zoiets krijgt een
mens nooit genoeg.
Vanuit de mist zien we schimmen op ons afkomen en dan raden
we wat het is. Het duurde lang voor we het zagen. Het waren ruiters op paarden. Als we het strand verlaten, staat de zon alweer lekker te
schijnen.
Verder omhoog langs de kust. We zijn de grens met Oregon
overgegaan. Tja en wat zie je dan? Rotsen bloemen meeuwen golven. We begonnen erg mistig vanochtend, maar in de loop van de
dag begon de zon ons te vergezellen. Heerlijk om hele stukken langs de
verschillende stranden te lopen. Duidelijk te merken dat het door de week is. Erg rustig
allemaal.
Een dag met veel verschillen. We hebben een rustige nacht op
een restarea doorgebracht. We stonden met 3 campers en een truck. Een bezoek
gebracht aan een Redwood Giftshop. Hier maken ze allerlei houten figuren van
Redwood. Er werd net een grote Welcome-beer op een truck geladen.
Onderweg kwamen we langs een State Park met weer de hoge
Redwood Trees. Toch nog maar een trail gelopen. En dan te bedenken dat de bomen
hoger zijn dan Clemens zn kantoor. Dat is 100 meter hoog.
Door naar Klamath waar we op een hoge overlook een fraai uitzicht
hoopten te krijgen over de monding van de Klamath River en de Grote Oceaan.
Helaas, er was erg veel mist opkomen zetten (jammer Joop!).
Verder langs de kust bleef het mistig, maar toch nog even
langs het strand gelopen. We mogen weer bij een Casino staan. We staan met 2
campers achter het Casino. We hebben aan de andere kant leuke buren. Hopelijk
maken ze vannacht niet teveel lawaai.
Vanochtend op ons gemak maar eens een beetje gewinkeld in
Eureka. Alle voorraad is weer aangevuld. Vanmiddag in Samoa een strandwandeling gemaakt. En daar ook
de fotos gemaakt. Het weer is heerlijk, rond de 21 gr.C met een klein windje
en klein zonnetje.
Vandaag
door The Avenue of the Giants gereden. Een weg van ongeveer 30 mijl door
een bosgebied met Redwood-bomen van meer dan 100 meter hoog en velen zijn meer
dan 1.000 jaar oud. Je voelt je heel
klein bij die enorme reuzen. Je blijft je verwonderen en omhoog kijken. We
hebben een aantal kleine trails gelopen. Er zijn een aantal punten
parkeerwaardig gemaakt. En het was niet druk, dus wij konden ook meedoen. Het
was heerlijk weer, zonnetje, 25 gr en in het bos. Wat wil een mens nog meer.
Nadien doorgereden naar het plaatsje Ferndale. Gesticht in
1852 en in 1870 kwam daar de zuivelindustrie op gang door de Denen en
Portugezen, die zich daar vestigden. Er staan veel mooie grote huizen. We
hebben even door downtown gelopen, maar het is zondag en dan zijn de kleine
winkeltjes toch dicht.
Verder langs de California Hwy 1 Coastal Route. Vandaag geen mist, waardoor je de kust met zn rotsen goed
kunt zien.
In Californië langs de kust zijn maar enkele ruime parkeerplaatsen
waar je gratis kunt kijken. Veel is onder beheer van de State Parks. Voor
kijken, wandelen en camping moet je betalen. En als je dan op zaterdag komt met
zon grote kar is daar geen plaats. Dus doen we het met de gravelplaatsen waar
je ook kunt staan. En met de Vista Points, waar je vaak ook een wandelingetje
kunt maken. Wij hebben er geen last van gehad en hebben ons prima vermaakt.
Vandaag een dag met veel bloemetjes, rotsen en een paar
leuke dieren.
Onderweg moest er ook nog getankt worden. Daarbij vandaag
kennis gemaakt met een benzinepomp met tv.
Donderdag via Sonoma Valley of the Moon (wijngebied) naar Rohnert
Park, waar we bij een casino mogen staan.
Vandaag over de HwyI
langs de Pacific Ocean gereden. Als we bij de kust aankomen is de mist zo dik
dat we geen water kunnen zien. We klimmen met de auto zo hoog, dat we boven de
mist in de zon komen. Ook een aparte ervaring. Maar in de loop van de dag komen
er toch af en toe gaten en kunnen we het water zien.
Onderweg Fort Ross bezocht. Dit is een Russische
nederzetting (ca1812-1840). Russische vissers gingen voor de pelsen van otters
en zeehonden die daar leefden. Deze waren erg gewild bij Chinezen. Ook werd
hier graan en groente verbouwd. Dit ging naar Alaska dat toen nog Russisch was.
Toen de nederzetting financieel minder interessant werd, werd de nederzetting
aan de Amerikanen verkocht en vertrokken de Russen naar Alaska..
Afgelopen nacht mochten we op de parkeerplaats van het Raley
Field Honkbal Stadium staan. Een hele grote lege rustige parkeerplaats. Met het grote
voordeel dat je van daaruit zo Old Sacramento in kunt lopen. Old Sacramento
bestaat uit een aantal blocks oude gebouwen uit eind 1800,waarin nu allerlei
winkeltjes en eetgelegenheden zitten. Daar de ochtend rondgelopen en van daaruit zijn we downtown Sacramento
ingelopen. Weer een trieste aanblik van veel lege winkels. Nu zijn ze midden in
downtown een groot stadion aan het bouwen. Wie verzint zoiets????
Van daaruit naar onze slaapplek in Dixon. En alleen in Californië zie je op de interstates (snelwegen)
middenbermen met bloeiende oleanders. Een genot om naar te kijken.
Vandaag over de Tioga Pas door Yosemite Nat. Park naar
Sorona (Californië). Vooral het traject voor en na de Tioga-pas is bijzonder mooi. We hadden weer prachtig weer. We hebben drie korte trails
gelopen onder een strak blauwe hemel. Veel mooie bloemen, meren en
vergezichten. Wat moet je er verder over vertellen. Kijk de fotos maar.
Vandaag van meer naar meer, ofwel van Lake naar Lake. Maar eerst zagen we in de verte grote wolken, die bleken
afkomstig van een grote bosbrand. Er stond een hele harde wind. De rook bleef vrij laag
hangen.
Eerst langs Topaz Lake en daarna Mono Lake. Deze laatste is
een stuk groter en je kunt er ook een
kleine trail lopen via een park. Daar was het erg gezellig. Er was hele goede
live muziek. Dit weekend was er ivm Fathers Day een heleboel georganiseerd
door de hele USA. Ook veel mensen op pad. Overal erg druk. En tenslotte zijn
we geëindigd aan Lake June. We staan op een Forest Camping aan June Lake.
Van de Pow-Wow naar Lake Tahoe. We gaan het meer driekwart
rond. We komen er alleen tijdens het rijden achter dat het
zaterdag is. Dat wil zeggen heel erg druk. Op parkeerplaatsen wordt geen rekening gehouden met RVs. Maar in Tahoe City kunnen we langs de weg parkeren. Zo
kunnen we toch een stukje langs het meer lopen. Maar eerst door het stadje met
leuke winkeltjes. Door de drukte erg gezellig. Daar ook onze lunch gebruikt voordat we verder rijden.
Naast onze nachtplaats blijkt iedere zaterdag en zondag een
fleamarket te zijn. Dus daar ook nog even overheen gelopen. Omdat het al de
tweede helft van de middag is, is het er erg rustig. Omdat we waarschijnlijk
nogal opvallen, worden we herhaaldelijk aangesproken door de standhouders. De eerste
vraag altijd is, Where are you from. En dan is de toon gezet. Zo ben je toch
ruim een uur verder op een fleamarket met 30 kraampjes.
Op bezoek bij the State House van Nevada. Een klein gebouw
met vriendelijke security mensen. In het gebouw is nog wel the Governor
gehuisvest, maar the Senaat en the House of Representatives zijn jaren geleden
verhuisd naar een ander gebouw.
We zagen daar een foldertje liggen dat er dit weekend een
Fathers Day Pow Wow is. Met mogelijkheid van dry camping. Dus na bezichtiging
van the House en Park zijn we s middags naar the Indian Reservation nabij
Carson City gereden. s Avonds konden we vanaf de tribune alle dansen goed zien.
We waren vrij om fotos te nemen. Het is een spektakel om naar te kijken. Hoe
mooi de mensen van jong tot oud gekleed zijn. Alle muziek klinkt voor ons gelijk.
Maar voor hun zit er wel degelijk verschil in. Leuk om zo onverwacht weer hierbij aanwezig te mogen zijn.
Op naar Virginia City, een oud mijnstadje. Rond 1850 woonden
hier zon 30.000 mensen. Nu nog geen 1.000. Toendertijd werd hier uit de
grootste mijn ca. $250 miljoen aan goud gehaald. Geld waarmee werd geïnvesteerd
in de bouw van San Francisco en de Burgeroorlog. In 1875 is er een grote brand geweest die de meeste gebouwen
vernietigde. Nu is er nog een lange straat over met oude gebouwen van kort na 1875. In deze gebouwen
zijn winkels gevestigd en verder bars en eetgelegenheden. De trottoirs zijn nog
steeds van hout. Het is een gezellig stadje met al die toeristen in die entourage. Alleen
jammer dat de autos voor de gebouwen geparkeerd mogen worden. De Amerikanen
houden niet van lopen
Halverwege het stadje staat de St.Marys in the Mountains
R.K. Kerk. Met een giftshop en een museum. Hartelijke vrijwilligsters maken
graag een praatje. In het museum vinden we een beeld van Christoffel.
Doorgereden naar Carson City, waar we boodschappen hebben
gedaan bij Walmart. Carson City is de hoofdstad van Nevada. Dus morgen op zoek
naar het State House.
Vandaag Reno, dé gokplaats voordat Las Vegas in de 70-er
jaren opkwam. We zullen niemand aanraden erheen te gaan. Wij vinden het
helemaal niets. Een sfeerloze stad. Alles vindt in de casinos plaats. En daar
de ene gokautomaat naast de andere.
We hebben even lekker in een parkje onze lunch gegeten en
een beetje rondgelopen. Hier en daar een fotootje en toen naar het National
Bowling Stadium. Er was een aardige dame die ons wegwijs maakte. Er waren
dameswedstrijden. 68 banen naast elkaar. En natuurlijk een Hall of Fame.
Daarna met de bus weer naar huis (casino) waar we twee
nachten mochten blijven staan. Met de vliegtuigen over ons heen, heerlijk.
Lekker buiten kunnen zitten tot 21.00 uur.
Vandaag Pyramid Lake, mooi weer, zon en blauwe lucht. Gewoon lekker zitten en genieten van het windje dat over het
water naar je toe komt. Een gek beestje op de foto, een paar bloemetjes.
Dan op naar de nachtplaats. Dit keer weer een casino in
Sparks, waar we op de aanvliegroute van de landingsbaan van het vliegveld
staan. De vliegtuigen komen zo over je heen.