Hier ben ik dan, op een site met interessante en oninteressante blog's, ik hoor zeker en vast bij de laatste categorie. Ik zou dus maar snel op 'volgende blog' klikken met die muis die je daar vasthebt en waarmee je alles aanklikt wat je maar interesseert. Voor de lezers onder jullie die graag een glimp opvangen van het saaie leven dat ik heb, nodig ik jullie uit om verder te lezen. Niet alleen is deze blog goed om jullie zachtjes in slaap te doen vallen maar ook voor mij zodat ik men hart eens kan luchten aan dat world wide web.
So here we go.
Mijn blog noemt My happy Ending, niets voor niets ervoor gekozen dat in happy geen hoofdletter staat want er is momenteel niets happy aan mij, eigenlijk razen er op dit moment allemaal gedachten door men hoofd die ik geen halt kan toeroepen net zoals de leugens die zich alsmaar meer en meer opstapelen en waardoor ik elke avond opnieuw weer een half uurtje later in slaap val. Redelijk f*cket up als je het mij vraagt. Nu hoor ik jullie denken: met welke leugens? Heeft hij een moord begaan? Iemand misbruikt? Misschien een priester? Niets van al dat, ik zij het je toch het is men saaie leventje dat ik hier tentoon stel. Hetgeen waar het allemaal om draait is: Ego. Mijn ego is tegewoordig redelijk groot geworden en eerst kon ik het zelf niet geloven want ik gedraag me niet ijdel ofzo, maar het zit hem in die kleine dingen zoals er niet tegenkunnen als iemand (of zelfs je ouders maar) een opmerking over je maken en dat je het altijd opnieuw weer het probeerd goed te praten om het minder erg te doen lijken. Dat ego dat ik heb heeft me al goed in de problemen gewerkt. Als iemand een shotgun heeft en het voormij aan stukken wil schieten: please be my guest! Ik ben 5 weken geleden begonnen met mijn stage voor verpleegkunde (1ste jaar Hbo) en zoals dat bij elke stage gaat moet je natuurlijk een stageopdracht indienen op de eerste dag dat je terug naar school moet. Aangezien ik tamelijk schoolmoe ben heb ik die stageopdracht niet gemaakt terwijl iedereen denkt van wel. En nu komt het: Men ego heeft het mooi voor mekaar gekregen dat ik die dag niet naar school gegaan ben maar gespijbeld hebt (en voor het met de bijbel te zeggen: dat was de eerste dag) En zo ben ik er dus in geslaagd om een hele week te spijbelen en iedereen voor de zot te houden. Dan denkik wel: thahaa sukkels allemaal maar ik val wel elke avond een half uurtje later in slaap... Ik ben er zelfs in geslaagd om een dokterbriefje te vervalsen, komaan stel je voor terwijl het veel simpeler is om gewoon naar school te gaan en niets van problemen te hebben. Maarja ik ben ik denkik dan en ga de volgende dag weer niet naar school...
Waar ik nog mee zit tegewoordig is dat ik denk dat ik een beetje schoolmoe aan het worden ben, ik heb geprobeerd om het te doen lukken MAAR HET LUKT NIET *frustraties ik denk dus dat ik ga veranderen van school en nog wat lager zinken om de sociale ladder.
We zien wel wat de toekomst geeft denk ik dan en ik stop de tabak in men blauwe Rizla+ en maak zo men sigaret die ik opsteek en meimerend blijf denken over hoe ik dees moet oplossen
