Het was 2012, ik zat in het 6de leerjaar.
Samen met heel het zesde gingen we naar Zinal. We gingen voor een week skiën.
Al weken op voorhand was ik me aan het voorbereiden. Ik had er zoveel zin in, de tijd vloog voorbij en toen zaten we op de bus.
Een paar dagen op voorhand, waren we bezig wie met wie samen in de trein ging slapen en wie samen op de kamer slaapt.
Ik zat samen met, Nienke, Ian, Berre, Jorn en Jonas op de trein. We zaten 3 over 3. De ruimte was niet zo ruim, we zaten nogal dicht op één.
Het was heel gezellig, we speelden spelletjes en zongen samen liedjes. De nacht daarvoor had ik het liedje "ik neem je mee" van Gers Pardoel op een blad geschreven. Ik dacht je weet nooit, en je kan het raden het kwam van pas.
Toen de meester binnen kwam om te zeggen dat we moesten gaan slapen, was het heel krap. De tenen van de persoon over jouw zaten bijna in je neus. Ook waren de zetels te hard om te slapen, en als iemand een scheet liet stonk heel het kot.
Echt gaan slapen deden we niet direct, we waren moppen aan het vertellen.
Een avond om nooit te vergeten.
Als we allemaal al wakker waren, waren we al in Zwitserland. Dan nog maar met de bus naar ons hotel, maar dat is voor volgende week.
Groetjes Hanne 😘
|