OPLETTEN : WAT BOVENAAN DIT BLOG STAAT BIJ Ads door GOOGLE NIET BESCHOUWEN ALS DEEL VAN DIT BLOG !
IK BEN HET HELEMAAL ONEENS MET WAT BLOGGEN.BE BOVENAAN DE BLOG-PAGINA'S LAAT VERSCHIJNEN ALS Ads door GOOGLE, DIE BUITEN MIJN CONTROLE LINKEN NAAR ANDERE SITES ( DIE DAARENBOVEN COMMERCIEEL, POLITIEK, OF VAN EEN TOTAAL ANDERE STREKKING KUNNEN ZIJN ! )
ACTIES NAAR BLOGGEN OM DIE PRAKTIJK TE DOEN STOPPEN MISLUKTEN.
DAT DEZE LINKS HIER OP DIT BLOG TERECHTKOMEN IS TOTAAL BUITEN MIJN VERANTWOORDELIJKHEID.
Dan is het gemakkelijk om te verstaan hoe we met een "ware-zonnewijzer-tijd" de dag in 24 uren kunnen verdelen ( De zonnewijzer duidt natuurlijk alleen de stukken aan wanneer de zon kan schijnen ) :
We doen in het klein zoals we op een echte schijf rond de evenaar zouden doen, en verdelen de hele toer van de aarde rond de zon in 24 stukken : 24 uur.
Het type zonnewijzer waarop dit het best duidelijk is : deze zoals in tuinen geplaatst, meestal in smeedijzer.
We gaan het eerst nog een beetje hebben over echte, ware "zonnetijd", dit is de stand van de aarde, OP DE PLAATS WAAR DE ZONNEWIJZER STAAT, ten opzichte van de zon.
Om OP DIE PLAATS het moment van de dag te bepalen.
Waarbij we ons voorlopig niets aantrekken van uurwerktijd, of welke tijd het is op bvb. 50 km van de plaats waar wij ons bevinden.
En we hebben het nu verder over de RICHTING waarin de schaduw van een staaf ( of oud Egyptisch "gnomon" ) valt.
Daar gaan we dan :
Let op : denk eraan dat de aarde rond de zon SPINT, onder een schuine hoek.
Denk niet dat het beschouwen van de schaduw van een stokje, ergens vastgemaakt onder een willekeurige hoek, u een goede "ware tijd - zonnewijzer" zal geven. Je zou nogal een heleboel streepjes moeten zetten, in functie van de seizoenen per dag anders !
De stok moet evenwijdig hangen ( of staan ) aan de draai-as van de aarde .
Dat de aarde rond de zon draait weten we al een heel tijdje.
En dus kunnen we, door de stand van de zon te bekijken, het moment van de dag , - of "de tijd" - meten.
Dat hadden oude culturen, zoals de Chinese, Japanse, Babylonische, Egyptische, ....., al tientallen eeuwen lang vóór ons in de mot.
De vraag is : hoe meten we nu die stand van de zon ?
Er zijn meerdere methodes. Ik ga mij hier beperken tot de twee meest elementaire.
De eerste : Plaats een stok vertikaal op de grond, en bekijk hoe lang de schaduw is. Op het middaguur is de schaduw het kortst, en voor de rest van de dag kun je streepjes op de grond (of in het zand ) trekken. Dat het werkt is een feit: zie de Obelisk van Luxor, waarover eerder. Maar dit systeem heeft enorme nadelen : Hoe verder je van de evenaar verwijderd bent, hoe langer de schaduwen ! En bij vroege of late uren worden die schaduwen wel héél lang, ook al gebruik je kleine stokjes ! Het ergste : de methode is seizoens-afhankelijk, dus moet je - in functie van de tijd van het jaar - een heleboel streepjes trekken in het zand !
De tweede : Plaats een stok onder een bepaalde hoek ( waarover later ) aan de muur, in de tuin, of op de grond, en bekijk waar , in welke richting, de schaduw valt. Dit is de meest bekende methode, en als we vandaag over zonnewijzers praten is het hieraan dat we denken. Bij alles wat later in dit betoog volgt heb ik het over deze methode van tijdsmeting. We zijn wel niet de eersten die hieraan dachten. De "oude" Egyptenaren hadden het ook al in de mot: getuige hiervan de foto hierbij. Ik nam deze foto - onlangs op een reis met OKRA - in het Berlijnse "Altes Museum", in de tentoonstelling "Ägyptisches Museum und Papyrussammlung".
Dit is een tussendoortje in mijn betoog over zonnewijzer-begrippen.
Als reeds eerder gemeld wil ik met de Zomertijd, doelbewust, geen rekening houden bij de uur-aanduiding op mijn zonnewijzer.
Hoewel dit, ten opzichte van alle andere conventies waarover later, héél simpel zou zijn. Het zou volstaan het cijfer 2 op de plaats van het cijfer 1 te hangen, het cijfer 3 op de plaats van cijfer 2, enzovoort; en omgekeerd als we weer naar "wintertijd" gaan ( Dus zoals we ons uurwerk een uur vooruit en daarna weer een uur achteruit stellen ).
Maar persoonlijk vind ik deze uur-aanpassing een totaal zinloze en nodeloos belastende bezigheid. Toch wil ik hier geen polemiek openen tussen de voorstanders en de tegenstanders van de zomertijd . Het zijn twee kampen die hun stelling met vuur verdedigen.
Alleen dit : door eeuwenlange traditie zijn wij 12h00 gaan beschouwen als het scharniermoment van de dag. En, zomer- of wintertijd, we zien 12h00 nog altijd als het moment waarop we er eventjes de bijl gaan bij neerleggen. Omdat, in echte zonnetijd, de zon om 12h00 op zenith, haar hoogste stand staat.
Door allerlei conventies, zoals aanpassing van West-Europa aan de Midden-Europese tijd, en dan nog de uitschieter "Zomertijd", is de hele zaak behoorlijk verschoven.
Zodat we tot de gekke vaststelling moeten komen dat bvb. wegarbeiders in de zomer de arbeid neerleggen, nog lang vóór de zon op haar hoogste stand staat, en weer aan het werk gaan als de zon nog fel aan het stijgen is.
Op bvb. 27 juli ( in 2006 was het toen heel warm bij ons ), stond de zon in Lovendegem pas op zijn hoogste rond uurwerktijd ( rekening houdend met zomertijd ) 13h51, dus dicht tegen twee uur !
Wegarbeiders, wielertoeristen, en nog vele anderen, hadden toen al geruime tijd hun bezigheid hervat. En dit op een tijdsmoment van de dag dat de natuur eigenlijk pas dan - zoals het oude Angelus-klokje deed - uitnodigt om iets tot ons te nemen en dit te laten volgen door een siesta-tje.
Eerste bedenkingen over tijdmeting en zonnewijzers.
Van kleinsaf hebben zonnewijzers mij al bezig gehouden.
Hoe zou dat in mekaar zitten ?
En later, op internationale reizen, kon ik het niet laten mooie zonnewijzers te gaan bewonderen, in bvb. Zuid-Duitsland, of Noord-Italië. Prachtige kunstwerken getuigen van 's mensens interesse in deze.
Zonnewijzers zijn er om de tijd te meten. Zonder tijdmeting kunnen wij immers geen deftige afspraak maken.
Dat het thema tijdmeting de mensheid al eeuwenlang beziggehouden heeft wordt bewezen door vele getuigenissen en vele theorieën, gaande van oude "gnomon"'s ( vertikale zuilen ), over bvb. de Zimmertoren in Lier, tot moderne atoomklokken en radiogestuurde uurwerken.
De mooiste - en waarschijnlijk meest bekende - zonnewijzer is de Obelisk van Luxor ( Egypte), die op de Parijse Place de la Concorde staat. Die is stellig meer dan 3000 jaar oud.
Bij het bewonderen van vele zonnewijzers had ik echter bijna altijd een probleem: de aangeduide tijd blijkt namelijk nooit overeen te stemmen met wat we op ons uurwerk aflezen.
En, toen ik het idee opvatte om een zonnewijzer op mijn gevel te installeren, wilde ik dat de aanduiding principieel wél overeenstemde met onze uurwerktijd.
Met uitzondering van de zomertijd, omdat ik dat echt zeer onlogisch en onproductief vind. Bij volgend berichtje probeer ik te zeggen waarom.
Mijn zonnewijzer kreeg een plaatsje op de vragenlijst van de fiets-zoektocht van Senioren Lovendegem.
Reden genoeg dus om er iets over te vertellen. Ik krijg er vele vragen over, maar - geloof mij - het is niet zo eenvoudig de wetenswaardigheden hierover toe te lichten.
Vooraleer ik er in volgende berichten aan begin moet mij echter iets van het hart. Daarmee zal de titel van dit bericht duidelijk worden.
Een paar jaar geleden, op een mooie zomerse zondagnamiddag, was ik in de tuin aan het genieten. Er kwamen twee fietsers voorbijgefietst. En die waren aan het praten over zonnewijzers. Toen hoorde ik die ene zeggen tegen die andere : " Maar die zonnewijzer hier, dat is zo´n plastieken modelletje dat je in alle Brico´s kunt kopen".
Had de brave man maar geweten waarover hij praatte, hij zou zich diep schamen. Wie de moed heeft om verdere berichten in deze te lezen zal begrijpen waarom.
Ik durf alvast te zeggen : had ik bij voorbaat geweten hoe ingewikkeld het zou worden, ik was er nooit aan begonnen !
Met grote fierheid ben ik vorige week mijn getuigschrift gaan halen van mijn eerste schooljaar " Koetswerkhersteller " ( " Carrosserie ", zoals ze bij ons zeggen ).
Zoals het mooie Vlaamse spreekwoord zegt : " Nooit te oud om te leren ", sta ik nu gereed om in September het tweede jaar aan te vangen.
Voor mijn part ook een getuigenis hoe interessant verenigingsleven kan zijn : het was bij een uitstap van OKRA- Trefpunt Vinderhoute dat ik ik mijn eerste wetenswaardigheden over carrosseriewerk leerde van Herman, en de weg naar Volwassenenonderwijs leerde kennen van Rosa.
Met dank aan Herman en Rosa. En aan : Centrum voor Volwassenenonderwijs- Stad Gent, Martelaarslaan 13, 9000 Gent, http://www.cvo_stadgent.be
P.S. : Kom nu niet allemaal bij mij aankloppen om krassen of deuken in uw auto te herstellen. Het is niet mijn bedoeling om van deze bezigheid werk te maken. Wat dan wel ? Zie volgend berichtje.
Met dit weblog, MVdM 2, wil ik graag mijn mening en wetenswaardigheden kwijt over hobby's allerhande.
De 2 in MVdM 2 duidt naar het tweede, mijns inziens meest interessante stukje van mijzelf : Na zowat 40 jaar beroepsloopbaan begin ik mij meer en meer te interesseren aan het ander stuk leven : alle soorten hobby's, en voor mij zijn er dat vele.
Ik durf mijzelf nergens een groot specialist in noemen, maar van vele dingen weet ik wel iets interessants te vertellen. Bij de verdere evolutie van dit weblog zult U, met tijd en boterhammen, hierover meer te weten komen.
In de hoop dat het ook andere mensen interesseert,
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Mijn zonnewijzer kreeg een plaatsje op de vragenlijst van de fiets-zoektocht van Senioren Lovendegem.
