|
Banden
De meeste mountainbikes hebben 660 mm (26inch) wielen, toch hebben sommige modellen 610 of 737 mm wielen (24 of 29inch). De wielen komen in een variëteit van wijdte, van de standaardvorm 660mm x 48mm tot 53mm (26inch x 1.9inch tot 2.1inch), tot 60mm en 71mm (2.35inch en 2.80inch) populair bij de freerides en de downhills. Producenten maken een heel gamma van patronen om aan de uiteenlopende wensen te kunnen voldoen. Tussen de types zijn: gladde straatbanden, straatbanden met een gleuf, knobbelige voorbanden, achterbanden, en sneeuwbanden. Normaal gesproken wordt in een buitenband een binnenband gebruikt. Banden waarbij (net als bij autobanden) geen binnenband meer nodig is, de zgn. tubelessbanden, worden echter steeds populairder. Deze banden hebben het voordeel dat er meer grip is, omdat er met minder druk gereden kan worden zonder de kans op lekrijden (door snake-bites) te verhogen. Nadeel is op dit moment nog het (iets) hogere gewicht, en de hogere prijs van zowel wielen (speciale velg nodig) als banden.
Frame
Voor een juiste werking, betrouwbaarheid en veiligheid is de keuze van het fietsmateriaal heel belangrijk. Een aluminium frame is licht, corrosiebestendig en gemakkelijk te bewerken. Het is echter duurder dan gewoon staal en minder sterk dan titanium. Stalen frames zijn in de regel zwaar en minder stijf dan aluminium, maar vanwege de grotere elasticiteitsmodulus is het met staal mogelijk een comfortabeler frame te maken dan met aluminium. Titanium frames zijn in de regel stijver dan stalen frames, en even comfortabel. Vaak worden titanium frames op maat gemaakt door zogenaamde boutique merken. Het grootste nadeel van titanium is de prijs. Aluminium is tegenwoordig het meest gebruikte materiaal voor mountainbikes. Het is goedkoper dan staal en titanium, makkelijk te bewerken en met aluminium is het mogelijk vrij lichte frames te bouwen. Koolstofvezels, gelijmd met epoxyhars, beter bekend als carbon, wordt tegenwoordig gebruikt om erg lichte en stijve frames te maken. De grootste twee nadelen zijn de prijs en het onvermogen om puntbelastingen op te vangen, waardoor een carbon frame bij een val eerder dusdanig wordt beschadigd dat het onverantwoord is om ermee verder te rijden.
Vering
Het gebruik van vering is bevorderlijk voor:
- comfort van de rijder, wat de prestaties gunstig kan beïnvloeden omdat de fietser minder vermoeid raakt
- bescherming van het materiaal, in het bijzonder minder lekke banden
- bodemcontact van de banden, waardoor het sturen en remmen effectiever kan verlopen
Echter zijn negatieve punten van vering:
- rendementsverlies: de demping slorpt energie op
- beïnvloeding van de rijeigenschappen: het meegeven van de vering maakt sturen en springen moeilijker voorspelbaar
- onderhoud: er kruipt vuil tussen de bewegende delen, waardoor de vering stroef gaat werken of olie of lucht verliest
- gewicht
- prijs
- variabele hoogte, waardoor het kettingblad gemakkelijker een obstakel raakt
Cross country mountainbiken vraagt om een luchtgeveerde voorvork, terwijl een downhill fiets een stalen vering en uitgebreide oliedemper gemonteerd zal hebben op zowel de voor- als achterkant.
Remmen
Recente goed afgestelde remmen hebben een gigantische remcapaciteit. De aandrijving verloopt via een kabel of hydraulisch. Hydraulische remmen bieden de beste moduleerbaarheid, zij reageren snel en progressief, wat belangrijk is voor nauwkeurig remmen op een technische parcours. Hydraulische remmen zijn duur en complex, waardoor ze gevoeliger zijn voor defecten. Waar nauwkeurig doseren minder belangrijk is zijn kabelremmen voldoende.
De schijfrem wordt steeds populairder dan de velgrem. De velgrem is licht, goedkoop, eenvoudig en betrouwbaar, maar verslijt de velg bij intensief gebruik. De schijfrem staat stoer, is afzonderlijk vervangbaar, maar is zwaar en duur in aankoop en onderhoud. Slijtage van de remblokjes is moeilijk te controleren en de afstelling is gevoelig. Afstelling is bijvoorbeeld dikwijls noodzakelijk na het hermonteren van een wiel.
Een slag in het wiel door een gebroken spaak of andere veroorzaakt wrijving op de velgrem, een slag in de remschijf door contact met een steen of andere maakt verderrijden onmogelijk.
In extreem zware modderomstandigheden kan een velgrem rendementsverlies veroorzaken omdat dikke brokken zich ophopen op de onderdelen die dicht bij de banden gemonteerd staan. Schijfremmen zijn alleen gevoelig voor vloeibare modder die de werking van de zuigers kan benadelen.
Versnellingen
Voor berijden van moeilijk terrein is een versnelling gewenst. Deze regelt de verhouding tussen pedaalomslag en wielomslag en beïnvloedt zo de kracht die nodig is om vooruit te komen. Mogelijke versnellingssystemen zijn een derailleur of een naafversnelling.
De bediening geschiedt door middel van shifters. De gripshifter is volgens velen het best geschikt voor mountainbikes, omdat het schakelen niet negatief wordt beïnvloed ten opzichte van triggers en vanwege de simpele bediening kan de biker zijn volledige aandacht bij het rijden zelf houden. De ketting en tandwielen zorgen voor de mechanische overbrenging. Voor de veiligheid en tegen smeer en roest is het verstandig deze onderdelen te beschermen met een goed smeermiddel.
17-02-2008, 17:29 geschreven door mtbvoor iedereen 
|
