Eindelijk vrijuit kunnen zijn over welk onrecht ex-en mekaar kunnen aandoen. Ik ken de versie van beide kanten, want ben sinds een 6-tal jaar in een tweede huwelijk gestapt. Partner heeft ook al een huwelijk en vechtscheiding achter de rug. Net als ik. Uit ervaring weet ik dus hoe zowel vrouwen als mannen behandeld/mishandeld worden door rechtbanken en op wraak of geld beluste exen. Je zal mij hier nooit namen zien noemen, want alles wat ik zeg/schrijf of doe kan en zal tegen mij/ons gebruikt worden.
We hebben 7 kinderen samen, hij twee(1a en 1b), ik vier (2a, 2b, 2c en 2d) en samen 1 kleintje(7a). We hebben ook twee exen, ex1 en ex2(overeenstemmend met de kidsnummers). En het gebeurt dikwijls dat ik me afvraag of het wel fair was om dat kleintje(7a) in de miserie te storten die overblijft na een vechtscheiding. Want wettelijk gescheiden, zolang je samen nog kinderen moet opvoeden of alimentatieplichtig bent, houdt het nooit op. Er zouden wetten moeten komen op het maximaal aantal rechtszaken die ex-en(vooral ex1 heeft daar een hobby van gemaakt) mekaar kunnen aandoen. En het houdt nooit op, telkens je denkt dat het tij eindelijk wat keert is er daar weer die ex (beiden) die wat nieuws gevonden heeft om je te treiteren. De ene keer is dat dan het haar van je meisje zo kort geknipt dat het kind gepest wordt op school. De andere keer is het de zoveelste dagvaarding om nog meer geld. Of wordt je beschuldigd van de goorste zaken, allemaal onwaar en niet bewezen en zaak geseponeerd wegens gebrek aan bewijzen, maar een paar maanden lang hebben ze je toch weer in hun greep, gretig bijgestaan door advocaten en sociaal werkers. Hardwerkende mensen worden andermaal gestraft en de ex(vooral 1) die geen vin verroert wordt dan als 'behoeftig' beschouwd. Want als je bijvoorbeeld halftijds gaat werken omdat de sociaal werkster zei dat je meer tijd aan je kids moet spenderen, dan is er weer die tegenpartij-ex1- die zegt dat je met opzet minder gaat werken opdat je dan minder alimentatie moet betalen. Dus whatever you do..... En enkel die arme werkloze ex2 -ik gebruik met opzet niet het woord werkzoekende- wordt als behoeftig beschouwd, want tweeverdieners kunnen onmogelijk behoeftig zijn.... dus als ik uiteindelijk toch meer uren ga werken, omdat we niet meer rondkomen word ik andermaal gedagvaard want mijn inkomen is gestegen en dat is niet fair tov mijn ex. Plus dat ik dan moet gaan bewijzen of dat de opvang die voor onze kinderen zorgt wel geschikt is. Huh, dat die ex1/2 zelf gaat werken als die meer centen wil..... maar zo werkt het blijkbaar niet, want de 'behoeftige, immer werloze' ex kan van die zogenaamd schamele uitkering wel de duurste advocaat betalen en wij moeten het doen met een advocaat die bereid is om te wachten tot we ons vakantiegeld kregen. Dus dat weinig extra dat we dan eindelijk hebben, in het midden van de maand mei, toevallig ook de maand waarin we communicantjes hebben, dat moeten we dan noodgedwongen afgeven aan de advocaat die poogde ons vrij te pleiten; Zaak verloren, dan mag u ook nog de rechtsplegingkosten en tegenwoordig zelfs al de advocaatkosten van tegenpartij betalen..... bovenop de alimentatie die ongeveer 45% van ons gezinsinkomen uitmaakt. En dan krijg je bij de volgende rechtszaak het verwijt dat je geen geld aan je kids besteed want dat ze niet eens een fatsoenlijk communiefeestje kregen......
En een rechter houdt dus geen rekening met de leefbaarheid van de andere kinderen van het gezin noch dat wij wel degelijk kosten doen en de ex-en niet. Want je mag geen verantwoording van de uitgaven van de alimentatie vragen. Wij, werkers, moeten dus bewijzen wat we met onze centen doen om dan een bedrag dat hoger ligt dan je kan missen, moeten af te geven aan de ex1, zogenaamd ten dienste van de kinderen 1a en 1b. Maar je mag niet vragen waarvoor die centen dan wel gediend hebben. Begrijpe wie begrijpe kan. In de echtscheidingszaken worden appelen met peren vergeleken en gelijk bevonden. Want de alimentatie (voor de kids) betaalt aan de ex1 is inkomen van de ex, en er kan dus niet gevraagd worden om te bewijzen waarvoor het gebruikt wordt, maar als inkomens vergeleken worden dan is het plots een inkomen van de kinderen net als kinderbijslag en dus mag het niet meegeteld worden. En dus moet jij van jouw inkomen afgeven om te zorgen dat je ex1 evenveel heeft als jij of beter: meer! De uitkeringsgerechtigde ex1 heeft ook de kinderen fiscaal ten laste ondanks dat die daar geen enkel fiscaal voordeel uithaalt, op het nettoloon van een werkende maken twee kinderen ten laste een verschil van ongeveer 200 euro netto per maand. (die dan kan dienen om aan de ex1 te geven, zo doet de fiscus ook nog eens iets terug voor ons....).
Dus een voorbeeldje:
EX1
wij1
loon/uitkering
900
1100
kinderbijslag
420
0
alimentatie
250
-250
Totaal
1570
850
+alle sociale, fiscale voordelen naar de ex1..... (schoolpremie, studietoelagen, tussenkomsten van ziekenfonds, gratis elektriciteit, water, verminderde registratierechten of belastingen)
Want volgens de rechtbank tellen alimentatie en kinderbijslag niet als inkomen van de ex1. Effe bij zeggen dat de kinderen de helft van de tijd bij ons verblijven, he! (en ik dus van die 850 euro moet voorzien in woonst, eten, kledij, vervoer, schoolkosten en opvangkosten-die ik dus niet fiscaal kan inbrengen, he- medische kosten -ook niet terugbetaalbaar want het ziekenfonds stort het op de ex rekening-terwijl ze bij ons zijn, en daarbij de helft van alle bijzondere kosten zijnde schoolreizen, beugels, bril, ..... ) Hoef ik er nog bij te zeggen dat ons gezamenlijk kind a7 daar ook nog moet van leven. Een kind dat nog nooit een nieuw kledingstuk droeg behalve op het doopsel, alle spulletjes zijn gekregen maar wie had ook gedacht dat amper een maand na de geboorte er al gezanikt wordt over dat je nu meer kinderbijslag hebt en hoger nettoloon en je dus meer aan ex1 kan geven; Zijn die meerinkomsten dan niet voor dat babietje? neen, blijkbaar niet; Zodra je inkomen verhoogt, een nieuwe eis op de rechtbank, maar als je inkomen daalt door ziekte of werkloosheid, moet je alsnog blijven betalen want er bestaat zoiets als loonbeslag en beslaglegging op je roerende goederen. Tot nu toe konden we de deurwaarder buiten houden maar het gaat niet blijven lukken. Je kan een deel van je meubilair zelf verkopen, maar op een dag stopt het, dan blijft nog de noodzakelijke huisraad over en zelfs dat is niet genoeg. Want die dag word je dan gedagvaard om de kinderen van je af te nemen want je kan ze niets meer bieden. Met uiteraard een kostencompenserende maatregel tbv een paar honderd euro alimentatie per kind, he. En daar staan we nu.....
De nieuwe partner heeft ook 4 kids en was te braaf, bleef zonder alimentatie achter omdat de ex2 te weinig inkomen had en het niet in onze aard ligt om iemand bankroet te laten gaan. Dus het inkomen daar is wat hoger wegens kids wel ten laste, en kinderbijslag maar wel alle kosten ter onzer laste, dat was de deal als we de kids full time wilden; We kregen de kids full time met occasioneel bezoekrecht voor de ex2, zonder enige extra alimentatie. Deze kinderen+gezamenlijk kind dreigen de dupe te worden van de hebzucht van ex1 want uiteindelijk zijn zij degenen die minder krijgen.
En het spel wordt vuil gespeeld, want kijk, he lieve dochter, als jij nu op de rechtbank gaat zeggen dat papa je aanraakt, daar in je slipje, dan krijg je een GSM of een Playstation, enfin, you name it en je krijgt het.... ah ja van de bijhorende alimentatie kan dat wel af, hoor.
Pas op, je hoort me niet zeggen dat ouders niet moeten betalen voor hun kids maar het moet billijk blijven en eigenlijk zouden er gewoon regels moeten komen die een maximum bepalen. Waarom nemen we niet als richtlijn het wezengeld, is ongeveer 375 euro per maand per kind. Dus als je 50/50 verblijfsregeling hebt, dan is dat ieder een kost van ongeveer 190 euro per ouder. Ex1 krijgt kinderbijslag tbv 200 euro voor dat kind, dan kan je ervanuit gaan dat ouder1 geen alimentatie verschuldigd is. Degene die het minst verdient krijgt dan wel alle voordelen van sociale en fiscale aard. Als je spreekt van een weekendverblijfregeling waarbij 1 ouder alle kosten draagt, kan je met inbegrip van de 200 euro kinderbijslag die je krijgt, evt wel een alimentatie met een max van 175 euro per maand bijbetalen. Maar hou aub ook rekening met het aantal kinderen. Want hoe meer kids, hoe meer alimentatie.
Als je onze eerste rechter moest geloven, dan kost elk kind 1100 euro per maand want (200 euro kinderbijslag+350 euro alimentatie met een 50/50 regeling)...... Tja, wij hebben er 7, dus nominale kost van ongeveer 1100 euro (kid 1a+1b=50% verblijf)+3500 (2a,2b,2c,2d= 80% verblijf bij ons)+1100 (7a, 100% bij ons)= 6600 euro alleen al voor de kids; Welk modaal tweeverdienergezin heeft dat bedrag over voor zijn kinderen?
Moesten we dat geld hebben en weten dat het ook echt aan de kids besteed zou worden, graag!!!!
Het deed deugd de jarenlange frustraties van me af te schrijven..... volgende keer meer Tales from the hExes.....
En om mezelf moed in te spreken:
Als ik achteruit ga, is het om een aanloop te nemen. Ik verschijn en ik verdwijn (net zoals iedereen).
