Anousha Nzume heet ze, de dame die achter het boek zit. Ze werd geboren uit een Russische moeder en een Kameroense vader. Die laatste studeerde ooit in Moskou en leerde daar haar moeder kennen. Toen Anousha ongeveer vier was, verhuisden ze naar Nederland.
In deze 'witte' samenleving stelde ze steeds weer vast dat er sprake is van een wit privilege. Ik, als witte Belg, kan dit niet ontkennen. We leven nu eenmaal in een blanke maatschappij die nog steeds niet beseft (of wil beseffen) dat dit wel degelijk bestaat. Anno 2017 kunnen we dit niet meer negeren, het is tijd voor verandering!
Anousha vindt dat we een dikkere huid moeten kweken. Ook daar heeft ze volgens mij gelijk in. We moeten erkennen wat er gebeurt de dag van vandaag. We moeten allemaal erkennen wat er al gebeurd is. Ik zou willen zeggen wat er vroeger gebeurd is, maar zo lang is het helaas nog niet geleden.
Wij, witte mensen, moeten ons verdiepen in de geschiedenis van Afrika. Ze is gruwelijk, meedogenloos maar bovenal onmenselijk. En dat hebben wij, witte mensen, gedaan. Ook al gaat het om onze voorouders, ik voel mij schuldig. Sorry voor Congo, sorry voor Rwanda, sorry voor Burundi (Ruanda-Urundi).
Mijn sorry maakt nu niets meer uit. Maar het feit dat ik weet en erken wat er gebeurd is in het verleden, zorgt ervoor dat ik 'humble' ben tegenover mijn medemens. Ongeacht religie, afkomst of kleur. We zijn vaak zo vol van iets dat we geen tijd meer hebben om ons nederig op te stellen en de kleine dingen te waarderen.
Ik heb het boek 'Hallo witte mensen' ondertussen besteld. Hopelijk geldt dat voor héél wat Nederlanders en Belgen. Want wie het niet begrijpt, zou het tenminste moeten proberen. Dat is wel het minste wat we als witte mensen kunnen doen voor onze gekleurde medemensen... En voor onszelf!
Go Anousha! Ik wens je alle succes toe en ik hoop dat dit boek een verschil maakt!
Liefs,
Mowlow