Druk op onderstaande knop om een positief berichtje achter te laten in mijn gastenboek (let wel : obsceniteiten worden eruitgeflikkerd !)
Motortoerisme...mijn hobby
Motortoerisme... mijn passie Enkele korte flashes uit mijn motorrijderscarrière die begon in 1972.
Regelmatig een korte impressie van de nieuwste modellen.
Ook komen de meest gekke motoren aan bod alsmede bijzondere verkeerssituaties.
Treffens en andere activiteiten.
En niet te vergeten mijn collectie 'Politie-bikes'en badges.
En what the f...ck zien we daar ? De Beukelaremolen ligt tegen de vlakte !!!
Een windstoot had vrijdagavond 29 april 2011 even na 19uur de Beukelaremolen in de Rodesteenstraat te Houthulst tegen de vlakte geblazen. Molenaar Jos Hooghe is er het hart van in. Het was pas de eerste maaldag van de gerestaureerde molen. De molen was op het ogenblik van de windstoot aan het malen. De molenaar bevond zich in de staakmolen, maar toen die het onheil zag aankomen, kon hij tijdig ontkomen. Niemand raakte gewond, maar de schade is aanzienlijk. Heel wat brokstukken kwamen op de openbare weg terecht. De brandweer had de handen vol om het puin te ruimen. Het was de eerste dag dat ik opnieuw maalde', vertelt een aangeslagen molenaar Jos Hooghe. De molen heeft een periode stil gelegen door onderhoudswerken. Toen de wieken flink aan het draaien waren, stak er plots een hevige windstoot op. Ik hoorde de molen piepen en kraken. Ik ben onmiddellijk uit de molen gerend en toen ik net buiten was, kraakte de molen gewoon door. Hij ligt op de grond. Dit beschermd monument ligt mij na aan het hart omdat ik de molen van binnen en van buiten ken.' Gisteren om 19.30uur trok een windhoos door onze streek', zegt burgemeester Joris Hinderyckx (CD&V). Er is her en der veel schade. Niet alleen in Merkem maar ook in Woumen en in andere gemeenten. De molen is helemaal kapot. Het was de eerste maaldag van de herstelde Beukelaremolen.' Begin dit jaar werden er nog aanzienlijke onderhoudswerken uitgevoerd waarbij onder meer de verzakte molenkast werd rechtgezet en een nieuwe brasem gestoken. Die laatste onderhoudswerken, waarvan de kosten geraamd zijn op zo'n 50.000euro, werden gisteren voorlopig opgeleverd. De Beukelaremolen heeft twee koppels molenstenen. Eén koppel wordt gebruikt door molenaar Jos Hooghe die er graan maalt voor veevoeders. De molenaars Ann Vergauwen, Julien Geldof, Marc Hindryckx en Bart Castelein gebruiken het andere koppel molenstenen om graan te malen voor het bakken van brood. In 2009 hebben we 200 dagen gemalen', zegt Bart Castelein. Daarmee zijn we de derde meest draaiende molen in West-Vlaanderen. Deze molen is geïntegreerd in de zonneroute van de vzw De Boot en lokt toch ieder jaar bijna 2.000bezoekers. Het publiek is verzot op de molen. De molen werkt met de natuurkracht van de wind. We malen er 2.000kg biograan per jaar voor het bakken van ons brood. Daarbij hebben we heel wat mensen die ons biomeel gebruiken om zelf hun brood te bakken.'
We bevinden ons op de Bakeland fietsroute.
De Bakelandtroute is de ideale fietstocht om de de gemeenten
Langemark-Poelkapelle en Houthulst te verkennen. De routenaam verwijst naar de
legendarische figuur Bakelandt: Soldaat in het Franse leger, deserteur,
verzetsman, rover en bendeleider ten tijde van de Franse bezetting. De
volksverhalen hebben Ludovicus Bakelandt geromantiseerd. Via deze route fiets je
door een streek die gekenmerkt wordt door verschillende landschapstypes: de
heuvelrug van Klerken, de uitlopers van de zandleemstreek in de IJzerpolders, de
vallei van de Ieperlee met het kanaal Ieper-IJzer, . Uitgangspunt van de tocht
vormt het gemeentehuis van Langemark, ondergebracht in het voormalige kasteel.
Van hieruit leidt het traject langs de oude spoorwegbedding en het
Ieperleekanaal naar Merkem. Vervolgens wordt richting Klerken gefietst. De
terugweg voert langs Houthulst, het Vrijbos en de wijk Madonna.
Bezienswaardigheden langs het traject zijn o.a. het kasteel van Langemark of de
Iseraboot, De Iseraboot ligt aangemeerd op het kanaal Ieper-IJzer aan de kade
van de Drie Grachten. Vanop het dek krijgt men een adembenemend vergezicht op de
laaggelegen broeklanden van Merkem en Noordschote. Ook de moeite zijn de Blauwe
molen, de Beukelaeremolen en de Van Couilliesmolen. Het Belgisch militair
kerkhof te Houthulst, het Deutsche Soldatenfriedhof te Langemark, talrijke
oorlogsmonumenten en gedenkplaten vormen stille getuigen van de dramatische tol
die de "grooten oorlog" hier eiste.
In Noordschote komen we aan cafe De Drie Grachten met een merkwaardige gedenkplaat.
Verder in de dorpskern vinden we er nog enkele van verschillende kunstenaars : Klein Gebrek Geen Bezwaar ( die mogen ze in mijn achtertuintje komen zetten !) ....Love Spirit In Me.....
Poort van Liefde.... en iets verder in Reninge zien we de Opwaaiende Bladeren van Joris Timmerman.
We rijden over de IJzer en komen aan in Polinkhove
Aan de Reningesteenweg staat deze hoevekapel OLV Troost der Bedrukten. Ik heb me al een tijdje zitten afvragen... moet dat niet 'VERdrukten' zijn ?
In Nieuwkapelle zie je deze mooie (weliswaar afgesloten) kapel van Ave Maria van Genade, waarin ook de Heilige Govaert en de Heilige Rochus staan opgesteld.
We rijden voorbij een paardenmelkerij die ook gasten te slapen kan leggen.
Op een paardenmelkerij wordt melk van paarden geproduceerd. De paardenmelk wordt geproduceerd door lacterende merries. Merries geven alleen melk als zij een veulen hebben. De procedure is in Belgie als volgt: de merries en de veulens staan in gescheiden loopstallen; ze kunnen elkaar wel zien, ruiken en horen. Wanneer voldoende tijd verstreken is, opdat de uiers weer vol zijn worden de merries één voor één toegelaten tot de melkplaats. Lokkertje daarbij is het krachtvoer, dat in de voerbak voor hen klaarligt. Nadat alle merries gemolken zijn worden de poorten tussen beide loopstallen opengezet en kunnen de veulens een aantal uren bij de merries om te drinken.
In Mongolië bestaat een lange traditie van paardenmelken. De procedure is daar ietwat anders. De veulens staan de hele dag aangebonden aan een lange lijn. De merries mogen eerst even bij de veulens staan, zodat de veulens kunnen drinken en de merrie een vertrouwd gevoel krijgt. Vervolgens worden de merries handmatig nagemolken door vrouwelijke leden van de familie die de paarden bezit. In Centraal Azië wordt van paardenmelk een mousserende licht alcoholische drank gemaakt. Deze drank (arak of koemis) is erg geliefd en wordt 's zomers in grote hoeveelheden gedronken door de leden van de nomadische stammen die in hun levensbehoeften voorzien door middel van veeteelt.
Iets verder deze H.Hartkapel aan de oprit van een boerderij.
Dan rijden via Oudekapelle naar Lampernisse en volgen de Oude Zeedijk waar we op deze gedenkkolom (opgericht 15 juni 1930) stoten : ter nagedachtenis van de manschappen van de 2de batterij van het 2de GZH die daar vochten in juli van 1915.
Naar Zoetenaaie waar we een van die vele plakettes tegenkomen : deze voor de chirurgische Post StJansmolen die daar stond van 1916 tot 1917.
In Eggewaartskapelle passeren we opnieuw langs deze Maria BVO-kapel (zie vorige rit) en even later gaat het via de Westhoek-fietsroute naar Avekapelle waar we opnieuw langs de Oude Zeedijk-molen rijden.
Opnieuw op grondgebied Eggewaartskapelle hebben we hier een OLV van Fatima-veldkapel.
Deze gelige (afgesloten) OLV-kapel vinden we terug langsheen de Bachten -de-Kupe route.
De Bachten de kuperoute (94 km) verkent het meest rurale deel van de Westhoek tussen de Noordzee, de Franse grens en de IJzer. Tijdens WOI bleef dit deel in handen van het Belgische leger. Sindsdien staat het bekend als 'Bachten de Kupe'. Het gebied vormt een uitgesproken polderlandschap dat toch afwisseling en verscheidenheid biedt. De route verbindt de verschillende landschappen en voert langsheen stemmige dorpen en historische steden. Vertrekkend vanuit Veurne leidt het traject via Steenkerke, Lampernisse naar Diksmuide. Vervolgens gaat het richting Lo, Alveringem naar Wulveringem, Beveren, Leisele en het Frans-Vlaamse Hondschoote. Op de terugweg worden Adinkerke, De Panne en Koksijde aangedaan.
We rijden door naar Alveringem en passeren in Beveren-Kalsijde aan de archeologische site en aardewerkmuseum aldaar.
Archeologisch aardewerkmuseum
Door de hoeveelheid van archeologische stukken kan de bezoeker er de evolutie volgen van het aardewerk sinds de bekende eerste nederzettingen tot het einde van de 19de eeuw.
Bergenstraat 1, Alveringem/Beveren-Kalsijde 057 30 10 16 0477 30 87 98 info@rohardushof.beDit e-mail adres is beschermd door spambots, u heeft Javascript nodig om dit onderdeel te kunnen bekijken
www.rohardushof.be
In de burgmolenstraat, even buiten Leisele, hebben we deze van een stalen deur voorziene Groensprietkapel uit 1851. (toen schreven ze gestigt nog met een G)
Ook hier een samenraapsel van diverse heiligen, kitscherige versieringen en plastiek bloemen !
En op weg naar Gijverinkhove opnieuw onze kapel OLV van Troost ... met bankje (zie vorige rit).
Hoewel het een beetje in vervallen toestand is, oogt dit kapelletje heel mooi, daar onder zijne treurwilg. Ook hier weer een kapel OLV Troosteres der Bedrukten (of moet het VERdrukten zijn ? Nog eens...)
Het is 11.30u en er is een halte voorzien aan Café De la Douane, aan de vroegere grenspost met Frankrijk. Ook even onze tank volgieten...
Dan gaat het met de Departementale 1055 naar Wormhout en Honschote en maken kennis met deze bombastische kapel Consolatrice Afflictorium.
We rijden verder naar Oostcappel en met de D916A naar Rexpoëde en Bambecque. Verder met de D4 en de D167 naar Cassel. Een groot verschil met de vorige kapel, deze kapel O Marie sans pechés uit 1858.
Het interieur is prachtig aangekleed en onderhouden. Er stonden zelfs verse bloemen. Ook een tablette in de grond als dank aan diegenen die dit bekostigd hebben.
We rijden op de D17 naar Herzeele waar we passeren aan dit levensgroot Christusbeeld... met een hoogsteigenaardig kapsel...
We rijden de D916 af naar StMarie-Cappel en op de hoek van de Route de Borre en de D53 staat deze prachtige kapel met klokkentoren. Hier moest ik binnengeraken en gelukkig was de deur niet op slot.
Mensen : kijk nu eens even mee hoe een kapel (met een beetje goede wil) eruit kan zien !!!
We volgen de Heilige Heuvelroute. Dit circuit nodigt fietsers uit om het zuidelijk deel van Kassel te verkennen. Het
vertrekt in Bavinkhove om ons langs schilderachtige weggetjes de dorpjes
Zuidpene, Zermezele en Hardevoorde, evenzeer etappes van onze pelgrimstocht naar
de beklimming van de Heilige Heuvel, te laten ontdekken ! Kassel op 176 m
hoogte, domineert de heuvels van Vlaanderen. Op de top wacht ons een panorama in
een landelijke omgeving. We vatten vervolgens de afdaling aan om een bezoek te
brengen aan Sint-Mariakapel en Okselaar.
Maar dat is een trajectje dat fietsers volgen. Wij stoten hier op een afgeschreven kapel die deel uitmaakt van een ommuurde hoeve.
We rijden verder naar Hondeghem en Hazebrouck waar de bestuurders van deze quads reeds hun pleziertjes gehad hebben en nu ergens een goei pint aan het drinken waren !
Aan dit bebloemde tafereel nemen we de richting Caestre...
In 'La Brearde' staat deze kapel voor StAdrien. Ze werd in 1981 gerestaureerd door het Comitee voor Bescherming der Vlaamse kapellen en her-ingezegend door Mgr Adrien Gand, toenmalig kardinaal van Rijsel.
Le Driehoek is een plaatselijke feestzaal met aangrenzende boogschuttersclub 'staande wip'.
Aan de Chemin de StOmer krijgen we deze kapel met bijhorend kruis waaraan een levensgroot Christusbeeld.
Verder langsheen de Route de Strazeele zie ik deze St Therese-kapel in een bocht, met daarnaast een leegstaande hoeve.
Het gaat verder met de D69 naar Fletre en Godewaersvelde. Het was even wringen om mijn lensje tussen die tralies te krijgen van deze OLV-kapel.
Enkele centrumcafés met belgisch-vlaamse inslag...
Steenvoorde... Jaja, ze zijn er al de pompoentjes !
We verlaten Steenvoorde en rijden langs deze kapel ND des Captifs
En even verder deze paardemelkerij
Aan de ingang van deze hoeve, een Lourdeskapel : even tussen de tralies en het gebroken glas door een foto proberen te nemen...
Al rijdend valt me opeens dit op : een betere bewaker voor je kudde kun je niet hebben.
Navraag bij de buren maakte mij iets wijzer over dit monster : het zou een Iers stierenras zijn. Nee makker, ik kom geen kopje aaien !
Via het 'Rattekot' en 'De Witte Huizen' komen we aan in Watou waar een kunstenfestival aan de gang is.
Hier moest OLV van Troost even plaats ruimen voor een Chinese Madonna met kind.
Even voor de controlepost worden we nog eens begroet door deze 'kemel'.
Tweede controle in Brouwershof.
Pintje en een praatje met de waardin (en dochter).
Op de weg naar Proven komen we in de Canadaweg deze ontoegankelijke veldkapel tegen.
Even verder deze twee 'huis'-kapelletjes
We rijden via de Fleterna-fietsroute door de Sixtusbossen naar Krombeke en Westvleteren en zien hier deze kapel H.Hert van Jezus.
Die Sixtusbossen strekken zich uit op de heuvelrug ten noordwesten van Poperinge. Ze omvatten verschillende bossen op het grondgebied van Poperinge en Vleteren : de afzonderlijke deelgebieden Theetbos (15 hectare), Couthofbos en -park (70 hectare), de Lovie (28 hectare), Canadabossen (16 hectre), Bardelenbos (32 hectare), Dozinghembos (38 hectare) en het bos bij de Sint-Sixtusabdij (19 hectare) vormen samen een boscluster van 220 hectare.
De Fletern-route verkent de streek tussen Poperinge en Vleteren. Het landschap is zeer afwisselend : nu eens domineren bossen en paden, dan weer bepalen akkers of laaggelegen weiden het landschapsbeeld. Van oudsher is de streek bekend om haar hoppeteelt. De vallei van de Vleterbeek vormt de leidraad van je tocht. Interessante stopplaatsen zijn Poperinge en de Sint-Sixtusabdij van Westvleteren. Plezant om weten : Deze route ontleent haar naam aan het Keltisch-Germaanse toponiem "Fleterna", waarmee de beekvallei van de Vleterbeek werd aangeduid.
Aan de ingang van een varkenskwekerij zie je meestal zo'n halve-cilinder-bak waarin men dan de dode dieren opslaat in afwachting dat een vilbeluik deze kadavers komt ophalen. Is het nu toeval of niet, maar in de Zwijnlandstraat kregen we dat op onze boterham : een ijzeren hok met daarin kwee krengen van varkens die er al een tijdje aan het stoven waren, want eentje was letterlijk 'ontploft' en de ingewonden puilden eruit. En dit langs de rand van de weg waar een toeristische fietsroute langsliep en op 50 meter van een restaurant met open terras ! Een wansmakelijke varkensboer, mijn gedacht !
En alsof dat nog niet genoeg was, stond ernaast nog een ijzeren vat met ingewonden en kippepoten. Weet die gast dan niet dat daar geld mee te verdienen valt aan Chinese restaurants ?
Even verder in de Burgweg in Oostvleteren, deze hoevekapel uit dank opgericht in 1920
We rijden langs deze militaire begraafplaats... Het Canada Farm Cemetery kreeg haar naam van een boerderij die dienst deed als
verbandplaats tijdens het geallieerde offensief in 1917. De meeste slachtoffers
die hier begraven werden, stierven in de verzorgingsplaats tussen juni en
oktober 1917. Er liggen in totaal 907 Commonwealth-militairen begraven.
De begraafplaats werd door Sir Reginald Blomfield ontworpen.
Bijzettingen (Commonwealth War Graves Commission) : Verenigd
Koninkrijk : 879 Canada : 9 Andere Commonwealth : 19 Totaal
Commonwealth : 907
Aan een zijweg zie ik dit idyllisch tafereel : een kapel onder een lindeboom opgedragen aan een eigenaardige combinatie... OLV van St Jan
Jammer van die vuilbak...die kan best achter het gebouwtje geplaatst worden ! Opschrift luidt : In Oorlogstijd van Dood bevrijd In Dankbaarheid U Toegewijd 1940 Rene De Jonghe en Prosper Top.
Via een zijweg van de N333 (naar Poperinge) komen we in de Galgabossen terecht.
Die Galgebossen, op de grens tussen Elverdinge, Poperinge en Vlamertinge (gehucht De Brandhoek) vormen het overblijfsel van een woud dat zich uitstrekte van Beselare naar Watou, maar tussen de 9e en 11e eeuw verdween. Het Vlaams Gewest kocht in 1995 de Galgebossen aan. Het Agentschap voor Natuur en Bos staat in voor het beheer. Bij de aankoop in 1995 bedroeg de bosoppervlakte zon 70 hectare. Ondertussen groeide het domein aan tot 107 ha.
Daar komen we de meisjesscouts van Mol tegen.
Aan de rand van die Galgebossen staat deze kapel H.Maria Troost der Bedrukten. ((Bedrukten... ? Moet dat niet VERdrukten zijn ?)
In de Gasthuisstraat in Vlamertinge stond een bankje, dus tijd voor een hapje en een drankje, terwijl de collega's langsreden.
Van daaruit gaat het richting Brielen waar op de splitsing deze OLV van Fatima-kapel met miniatuur-molen staat.
Even verder nog een 'Lourdes-tafereel' in de OLV van Vrede-kapel.
Via de Noordhofweg komen we uit aan deze militaire begraafplaats. Het ESSEX FARM CEMETERY Bijna halfweg de weg van Ieper naar Boezinge stond
een boerderij met de naam Essex Farm. Op deze plaats lag de Britse frontlijn
meerdere kilometers ten oosten van het kanaal. Het veld ten zuiden van
de boerderij werd als verbandplaats gebruikt in april 1915. Dit bleef zo tot
augustus 1917. De bijzettingen werden min of meer willekeurig verricht, zonder
een vast plan. Daardoor zijn de meeste doden van de divisies door mekaar
begraven. Uitzondering daarop vormen de 49th (West Riding) Division die haar
doden van 1915 in Plot I begroeven en de 38th (Welsh) Division die in het najaar
1916 Plot III gebruikte. Er worden nu 1199 commonwealthdoden herdacht.
Daarvan zijn er ruim 100 niet-geïdentificeerden. 19 militairen uit het Verenigd
Koninkrijk kregen een 'special memorial' "Known/Believed to be buried in this
cemetery".
De begraafplaats heeft een oppervlakte van 6032 m² en is
gedeeltelijk aan de zuid- en oostzijd met een ruwstenen muur afgesloten.
Het monument voor de 49th Division staat vlak achter de begraafplaats op
de kanaalberm. Naast de begraafplaats bevindt zicht de John McCrae-site.
Bijzettingen (Commonwealth War Graves Commission) : Verenigd
Koninkrijk : 1107 Niet-identificeerbaar : 83 Totaal Commonwealth :
1199 Andere nationaliteiten : 5
Even verder langs de Diksmuidse Steenweg in Boezinge : het Bard Cottage Cemetry. Dit is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Boezinge. De begraafplaats wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Er worden 1.643 doden herdacht van wie er 40 niet werden geïdentificeerd. De begraafplaats is ontworpen door Sir Reginald Blomfield en heeft een oppervlakte van ongeveer 5455 m². De begraafplaats ligt meer dan twee kilometer ten zuiden van het dorpscentrum van Boezinge langs de weg tussen Ieper en Diksmuide (N369) nabij het Ieperleekanaal, halverwege tussen Boezinge en het stadscentrum van Ieper en een halve kilometer ten noorden van Essex Farm Cemetery.
De begraafplaats heeft een ongeveer rechthoekig grondplan. Vooraan staat de Stone of Remembrance tussen twee toegangsgebouwen; achteraan staat het Cross of Sacrifice. Boezinge lag het grootste deel van de oorlog in geallieerd gebied, vlak tegenover de Duitse linies aan de overkant van het Ieperleekanaal tussen Ieper en de IJzer. Tussen de huidige begraafplaats en het kanaal lag een boerderij die men "Bard Cottage" noemde, vlakbij een brug die men "Bard's Causeway" noemde. Men legde er een begraafplaats aan die werd gebruikt van juni 1915 tot oktober 1918. Na de oorlog werd de begraafplaats nog uitgebreid met 46 graven uit de slagvelden in de omgeving, waaronder 32 graven van de ontruimde Marengo Farm Cemetery, dat een paar honderd meter zuidelijker lag. Op de begraafplaats liggen ook vier Duitsers.
We slaan rechtsaf over het kanaal Ieper-IJzer en komen aan het kruispunt van de Sasstraat met de Poezelstraat voor een raadsel te staan : afgezien van enkele pijlen die de rijrichting aan deze verhoogde bermen aantonen, staat op dit grote kruispunt geen enkele andere indicatie. Geen voorrangsteken, geen stopplakaat, geen richtingsaanwijzers. Waarschijnlijk een unicum in Belgie. Nog een chance dat onze rittpijltjes er hingen...
We passeren (nogmaals / zie vorige rit) de Beeuwsaertmolen ...
... en komen omstreeks 16.00u aan in Madonna-Langemark en Jonkershoven waar we oog in oog staan met deze vernielde Mariakapel.
Er staat nochthans een mooi beeldje in .
Even later zijn we weer in Klerken en er heerstte een gezellige drukte in die enorme zaal van het instituut.
De 'zusters' zorgden voor de hotdogs en de belegde broodjes...
... maar het frietkot had niet zo'n bijval;.. nog niet. Wier eet er nu trouwens om vier uur in de namiddag frieten ?
Voor de aftocht nog snel even wat kiekjes nemen van deze mooie GoldWings.
Het was een mooie en leerrijke rit, mooie weggetjes en zeer goed bepijld. Een grote pluim voor de organiserende motorclub(s).
Ik ben Guy Vandendriessche
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gewezen rijkswachter en veiligheidsagent.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: motortoerisme, terrariumdieren, plastic modelbouw, snorrenclub,....
