Ik begin hier al mee te kunnen werken. Komisch hoe dit allemaal aan de gang is gegaan eigenlijk. Désirée kreeg het drukker en drukker. Dat is een slimme man he, hij heeft tijd nodig voor zijn boeken en zijn kaarten. Ikzelf ben altijd een echte moeder geweest, deed niks liever dan koken voor mijne man en ons kinderen.
Ik krijg er wel wat voor terug hoor. Ons Charlotte is een succesvol, braaf kind. Gelukkig getrouwd met Pascal, en altijd vol zorgen over haar moeder. Vorige zondagmiddag aan tafel begon ze over haar computer. Ze vond dat ik ook zo een ding moest hebben. Ik heb er al lang ene liggen op de bureau boven, maar wist helemaal niet hoe ik daarmee moest werken. Had het kind toch geen cadeau mee zeker: een bon voor 10 computerlessen voor senioren.
Ik ben uit compassie eens een keer gegaan. Om halver vier de zaterdag kwam ik binnen in een klein zaaltje just naast de pastorie, waar nog een stuk of 10 andere senioren zaten. Allemaal een pak minder goed te been dan ik, dat zeker. Een jonge gast, ik schat hem 25 jaar, begon aan zijn uitleg over het internet en mail-adressen.
Nu, na mijn derde les, begin ik er toch al wat van te kunnen. Valentine haar man heeft mijn blogberichten al gelezen, ze komt binnenkort ook eens mee naar zo een les.
Wat ze toch niet doen voor mensen als ons op onzen oude dag.