Bestond er ooit een kans dat ik goed genoeg voor je was?
Blijkbaar heb ik mijn leven voor die kans geriskeerd en
misschien heel misschien, heb ik er ook geen spijt van.
Iedere traan die ik voor jou heb gehuild was een traan
te veel, dat is correct. Maar iedere glimlach, iedere
schaterlach, ik zou het zo weer opnieuw doen.

Het had zo ver niet mogen komen. En toch is het zo ver.
Jij gaat bij hem trouwen en vele kindjes krijgen.
En ik zal naar je kijken en als ik huil, zal het niet van verdriet zijn
noch van blijdschap. Eerder van spijt.

En nu ga ik verder en laat ik alles achter me.
Het moet stoppen, ik moet verdergaan!

Ik zie je nog wel
maar voordat ik je weer recht in de ogen kan kijken
Moet ik het eerst zelf onder ogen zien;

Jij bent nu van hem. En ik ben niemand.

23-07-2006 om 20:17 geschreven door fraukje