Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
07-04-2016
Regen - wind - zon.
Een samenvatting van de laatste dagen. Dinsdag was een dag om snel te vergeten, het hield niet op met regenen. Helemaal niet erg, gewoon gezellig in de camper filmpjes kijken. Zo passeerde zowat het hele seizoen "Auwch" met Axel Daeseleire en Ben Segers, regelmatig heel grappig maar ik vrees helaas vooral voor mannen. Ik herkende mijn eigen gedrag maar al te best, plaatsvervangende schaamte is aan mij echter niet besteed.
"Get a job" was een film waarvan ik werkelijk niets onthouden heb, maar met zo'n titel is dat ook geen verrassing . "London has fallen" (nu in de bioscoop) was dan weer absoluut overdonderend en waarschijnlijk weer gigantisch duur om te maken. Terroristen blazen ongeveer de helft van de Britse hoofdstad op en vermoorden daarbij alle wereldleiders behalve eentje. Wie denk je : de president van de USA natuurlijk ! "The forest" vond ik de beste keuze op die regenachtige dag. Een thriller met lichte horrortrekjes die zich afspeelt in Aokigahara, het zelfmoordbos op de flanken van Mount Fuji, Japan. Ik wist op voorhand niet eens waar de film over ging en geheel toevallig werd ik meegenomen naar een plaats waarmee ik de laatste weken veel in mijn hoofd zit. Misschien een teken dat ik toch absoluut eens naar het land van de rijzende zon moet gaan ?
En voor de rest ? Elke dag een afscheidsborrel én vertrekkers. Dinsdag zijn Joke en Jielis vertrokken, vandaag waren Gery en Roza aan de beurt en morgenvroeg rijden Rob en Letty naar het noorden. Het zal hier stilletjes worden ...
En was het gisteren nog wat winderig, vandaag kregen we opnieuw het weer waar we allemaal gelukkig van worden : zon van 's morgens tot 's avonds. En wat doen die rare Nederlanders dan ? Op hun dak kruipen en beginnen poetsen ...
Volg ik dan hun voorbeeld of ga ik iets eten bij Sabor ? Drie keer raden ! Het restaurant zat weer helemaal vol, het nieuwe (nog altijd naamloze) aanpalende restaurant weer helemaal leeg.
04-04-2016
Chinees.
Deze middag zijn we met een klein groepje naar Oriental Garden gaan eten. Dit Chinees restaurant overstijgt zonder moeite al de concurrenten van Albir. Je betaalt meer maar je krijgt ook meer en vooral : het is veel lekkerder. Er werd afgesloten met een Irish Coffee, Chineser kan het niet . Een half uurtje terug wandelen naar de campers deed deugd, zo kon alles al een beetje zakken. Veel langer hadden we trouwens niet moeten blijven zitten want - zoals voorspeld - begon het rond een uur of vijf te regenen. Normaal kom ik dan niet buiten maar nu had ik geen keuze want er was (jaja, alweer) een afscheidsborrel. Deze ochtend zijn Annie en Bernard vertrokken, morgen zijn Joke en Jielis aan de beurt.
03-04-2016
Vanalles.
De volgende dagen zou het kouder worden met meer bewolking en zelfs regen. Vandaag dus nog optimaal profiteren van het mooie weer. In de voormiddag ben ik naar "On the Road" bikers bar geweest, die vierden hun éénjarig bestaan. Altijd gezellig om kameraden uit onze uiteengevallen club terug te zien en dan de laatste verhaaltjes te horen over uitstapjes, nieuw opgerichte clubs enz. Wat café betreft, gaat er voor mij toch niets boven Dixieland in Villajoyosa en dat ligt dan vooral aan de eigenaars.
Ik ben ook nog even langs de markt van Albir geweest in de hoop enkele bekenden aan te treffen maar dat is niet gelukt. Als je ze niet ziet zitten bij Universal of de Bonbonnière (zelfs gesloten !?) dan mag je ervan uitgaan dat ze iets anders te doen hebben.
Na de middag kon ik via live streaming de Ronde van Vlaanderen volgen én een stukje van de Formule 1 wedstrijd in Bahrein. Echt interesseren doet me dat niet maar als er een Belg zijn debuut maakt moet je toch eens kijken. Bovendien deed Stoffel Vandoorne het heel goed met een tiende plaats !
En toen was het alweer tijd om naar het voetbal te gaan kijken in Benidorm. Zou het niveau echt gezakt zijn sinds enkele maanden geleden of is het omdat ik gisteren naar FC Barcelona - Real Madrid heb gezien en het verschil dan wel heeeeeel groot is ? Hoe dan ook : Gremase won met 4-3 van FC Oranje. Sinds mijn fysiotherapeut de club verlaten heeft is het ook niet meer hetzelfde. Na de vraag van een FC Oranje speler om foto's door te sturen denk ik erover om hen misschien te volgen in de toekomst. Een negatief doelpuntensaldo van 50 doet me twijfelen .
02-04-2016
Etentje.
Het is 17u30 en het is heel stil in onze tuin. Iedereen is aan het "uitbuiken" (geleerd van de noorderburen = uitrusten na overvloedige maaltijd) want we hadden vanmiddag weer een feestje. Omdat de volgende dagen verschillende mensen vertrekken moest er absoluut nog een afscheidsetentje georganiseerd worden. Bij Vicky stond gisteren het hoofdgerecht al uren te pruttelen zodat er vandaag niet te veel meer moest gewerkt worden. Eerst zoals het hoort aperitief met hapjes en een voorgerecht. Rond 13u werden de twee frietketels in het stopcontact gestoken en kon het bakken beginnen. Toen kwam de reuzenpot varkenswangetjes eraan, twee stoere mannen waren nodig om hem te dragen. Er werd niet gegeten of gesmuld, maar gevreten ! Lekkkkkkerrrrrrrrrrrrrr ! ! ! En alhoewel iedereen al een beetje ongemakkelijk onderuit zakte, klaagde er niemand toen er ook nog apfelstrudel met ijs en slagroom was.
01-04-2016
De dag eindigt in mineur.
Ook vandaag werden we weer de hele dag verwend door de zon. Wat ik mezelf en de buitenwereld beloofd had moest vandaag dan ook nog een keer gebeuren : naar de markt in Alfaz. Zowat een half jaar geleden had ik mezelf voorgenomen om dat wekelijks te doen. Dat lukte ook aardig tot de fysiotherapie voor mijn schouders stokken in de wielen kwam steken. Daarna was het de huurauto met bijhorende avonturen die mijn plannen dwarsboomde. Echt erg vond ik dat niet, ik heb op zo'n markt immers niets te zoeken en gaan geocachen is veel plezanter ! Het was dan ook niet meteen de markt zelf die me overtuigde om een wandeling te maken, maar wel de afspraak om na de markt iets te gaan eten bij l'Alfas + Social. Als het mooi weer is, is dit een van de gezelligste terrassen in de buurt en ze serveren een dagmenu voor een klein prijsje.
Na het eten ben ik nog even enkele caches gaan controleren en ook mijn tijdelijke paascache heb ik weggehaald. Ook eventjes een praatje gemaakt met de plaatselijke herder. Om rijk te worden moet je het niet doen, zei hij. Een beetje rondwandelen en op een muurtje naar de schapen en geiten kijken, hij vond het best een mooie bezigheid.
Daarna nog een uurtje lachen in de tent en het werd tijd om me mentaal voor te bereiden op de belangrijke voetbalwedstrijd tussen R(oyal)A(ntwerp)FC en Lierse. Met nog vijf wedstrijden te spelen en zes punten voorsprong moet Antwerp absoluut kampioen spelen. Helaas, enkele minuten voor affluiten glipte een vrij zwak schot van Lierse tussen de benen van doelman Kudimbana : 0-1 voor Lierse in het uitverkochte Bosuilstadion en een zeer slechte zaak voor "mijn" ploeg.
31-03-2016
Veel bekenden bij Sabor.
Een belangrijke tip voor alle campingeigenaars in de buurt : wees niet bang om je prijzen te verhogen ! Sabor zat deze middag (op het einde van de maand !) helemaal vol met kampeerders. Geld genoeg !
We - onze pa en ik - stapten binnen en gingen naar ons vast tafeltje. Aan de tafel naast ons hadden Jenny, Bert, Joke en Jielis net hun voorgerecht naar binnen gewerkt. Dat was een verrassing ! Later bleek dat ook een heel deel ex-Costa Blanca klanten (nu Benisol) in het restaurant zaten. En dus werd er ook daar nog een praatje gemaakt. Voor velen zal het stilaan de laatste keer zijn dat we ze zien want de vertrekdatum komt voor de meesten wel heel dichtbij. Terwijl we de laatste roddeltjes uitwisselden, stonden enkele Britse vrouwen de boel te versieren om een feestje te vieren. Naar Engelse normen zagen ze er allemaal vrij fatsoenlijk uit, bijna mooi zelfs. Ik ben benieuwd wat dat zal worden na het feestje ...
Toen we buiten kwamen wandelden we noodgedwongen langs het nieuwe restaurant dat enkele weken geleden zijn deuren opende vlak naast Sabor. En alweer : geen enkele klant. Ik krijg echt medelijden met de uitbaters, bij Sabor staan de hongerigen aan te schuiven voor een vrije plaats en hier echt niemand. Het ziet er nochtans een mooie zaak uit, misschien toch een keertje proberen.
Na het eten nog even langs de supermarkt en langs camping Almafra. Onze pa had rijstpap gemaakt én verse soep. De rijstpap verdwijnt vanavond door mijn keelgat, de - ingevroren - soep zal voor later zijn.
30-03-2016
Sleur.
Sinds het weekend verlopen alle dagen ongeveer hetzelfde. Elke ochtend schijnt de zon uitbundig en na de middag komt een (soms frisse) wind de boel verpesten, eventueel geholpen door de wolken. Tegen de avond verdwijnt de wind opnieuw en zit iedereen buiten nog wat na te praten over wat ze die dag niet gedaan hebben. Alhoewel : de meesten gaan nog eens een keertje naar de winkel met de fiets, poetsen de auto en/of spelen rond 16u een beetje met de ballen. Ik doe meestal helemaal niks. Als je ergens goed in bent, moet je geen andere hobby zoeken !
Vandaag ben ik even langs geweest bij Guy en Mieke op camping Benisol, mensen waarmee je nog op een normale manier mee kan praten over de huidige wereldproblemen. De bedoeling was om daarna enkele stukken pizza te eten in centrum Benidorm maar zelfs met de Harley vond ik nergens parkeerplaats. Dan maar naar McDonalds in Albir, dat was lang geleden.
27-03-2016
Wat een mooi leven heb ik toch.
Ook al gaat het niet echt de goede richting uit met onze wereld, ook al proberen een aantal idioten België richting burgeroorlog te sturen en vinden bepaalde partijen dat helemaal geen probleem, ook al ben ik het meestal niet eens met wat anderen als hún waarheid verkondigen : soms voel ik mij echt gelukkig ! Vandaag beleefde ik weer zo'n zeldzame dag. Ik heb er ook genoeg redenen voor : alweer prachtig zomerweer, een ritje met de Harley zonder schouderproblemen én een heleboel dingen te doen en te beleven.
In onze tuin was vandaag een paasbrunch gepland maar ik had een tijdje geleden al andere zaken gepland op deze zondag. Het begon met een uitstapje naar het stuwmeer van Amadorio en het eerste terrasje van de dag. Daarna reden we even tot bij het stuwmeer zelf, het niveau staat duidelijk hoger na de laatste regenbui(en). Daarna ging het richting Villajoyosa waar MC Calamity Janne (niet verkeerd geschreven !) een nieuw clubhuis geopend heeft, meteen ons volgende terrasje. Enkele kilometers verder wachtte intussen Dixieland op onze komst, deze keer werd het een terrasje met live muziek. Normaal gezien moest er een optreden zijn van Dakota Beach maar één van de leden had een ongeluk gehad en dus speelde Kike solo (wat een onvoorstelbaar goede gitarist is hij toch !) en mocht iedereen om beurt een nummertje meezingen.
Na deze veredelde karaoke tussenstop reden we opnieuw richting Albir, waar voor de eerste keer een foodtruck festival werd georganiseerd op de parking van Frax. Meer dan genoeg keuze met vele hapjes uit alle hoeken van Spanje en daarbuiten. Bovendien ook zeer goede muziek !
Rond 18u was ik terug aan de camper en ja hoor, de paasbrunch was nog niet afgelopen ! En dus kon ik nog een hapje mee-eten. Dat deed iedereen trouwens want er was nog heel veel overschot.
26-03-2016
Heel mooi weer ...
... en verdomme geen tijd om er van te genieten. Deze ochtend een uurtje in de stoel gelegen/gezeten/gehangen en toen was het tijd om naar La Nucía te gaan. Helemaal niet erg want "Garage Rules" zag er op papier een aantrekkelijk evenement uit. Het werd voor de eerste keer georganiseerd en alles draaide om oude auto's en custom bikes. Ik veronderstel dat dit een jaarlijks weerkerend gebeuren gaat worden want er kwam al meteen een heleboel volk op af. Wat ook altijd onmiddellijk opvalt : meer dan de helft van de bezoekers rijdt met een Harley. Mensen met goede smaak dus . Zoals verwacht liep ik een aantal bekenden tegen het lijf.
Daarna kon er weer even in de zon gezeten worden en hup : naar Sabor, het moet niet altijd op donderdag zijn.
25-03-2016
Zo !
Na de processies van Palmzondag en Goede Vrijdag is het weer voor even genoeg geweest voor de diepgelovige mens die ik ben. Afgelopen zondag waren er al een heleboel mensen op de been, vandaag was het gewoonweg een overrompeling. Met een beetje geluk vonden we nog een parkeerplaats (onze pa was chauffeur) en konden we ons naar het kerkplein van Altea begeven. Verschillende "tronos" werden meegedragen, soms waren er wel 20 mannen nodig om ze te verplaatsen. Uiteraard liepen er ook boetelingen mee, met de typische "capirotes" op hun hoofd om onherkenbaar te blijven. Het was toch weer een hele belevenis !
24-03-2016
En gedaan ...
... gedaan met zoeken. Vandaag was de laatste rit gepland om caches te zoeken want morgen moet de huurauto terug naar Alicante. Met een beetje geluk legt er nog iemand een nieuwe cache op wandelafstand maar die kans is klein want het is duidelijk dat het overwinteringsseizoen hier stilaan ten einde loopt. Veel vaste cachers zijn al opnieuw naar het noorden vertrokken. Ook hier in onze tuin is voor het eerst sinds lang een plaats vrijgekomen. Als je dus zin hebt om hier een tijdje te verblijven, laat maar weten !
De laatste rit dus, en die ging voor de verandering een keer in noordelijke richting. Langs o.a. Gata de Gorgos, Pedreguer en Ondara naar Denia. Toen was het tijd om binnen te stappen bij Rani Palace, eindelijk ... Zoals te verwachten : geen menu del dia vandaag want witte donderdag is feestdag. Dat was trouwens duidelijk te zien aan het aantal mensen in de straten, op het strand enz. Een absolute vakantiesfeer, ook door het heel mooie weer natuurlijk. Na Denia probeerden we nog enkele caches in Javea maar dat wou niet echt goed lukken.
Toch een mooie dag gehad. Vanaf morgen weer meer met de Harley op stap en misschien kan ik zelfs de fiets nog eens een keer gebruiken. Die staat hier namelijk al maanden weg te roesten tegen een bankje.
23-03-2016
Kutantonneke.
Voor de niet-ingewijden : Antonneke is iemand die heel veel caches verstopt heeft in de buurt van Torrevieja. We hadden voorheen al eens een reeks van hem gedaan en vandaag gingen we er nog eentje doen in de duinen/bossen tussen Torrevieja en Santa Pola. Je weet op voorhand dat je niet alles kan vinden maar toch is het regelmatig vloeken. Ze zijn soms zo vernuftig verstopt dat je er uren kan naast kijken. En dat was ook vandaag het geval. Slechts enkele caches werden vlot gevonden, de rest kostte ons zoveel tijd dat we de ronde niet helemaal konden afmaken. Akkoord, een cache die met vijf sterren gequoteerd wordt kan en mag niet makkelijk zijn. Maar waarom moeten ze altijd zo ver weg in de struiken verstopt zijn ? Samengevat : rond nummer 25 hadden we er genoeg van en staakten de strijd. Neen, Antonneke is niet onze favoriete verstopper !
Dan maar koers gezet naar La Cala de Finestrat waar een bescheiden meet&greet werd georganiseerd door een Noorse vakantieganger/geocacher. Het was wel heel bescheiden, zelfs de organisator kwam niet opdagen ! Door een staking van de verkeersleiders in Frankrijk had hij gisteren zijn aansluitende vlucht gemist en dus was hij afwezig op zijn eigen bijeenkomst. Helemaal niet erg, mijn favoriete (vrouwelijke uiteraard) Spaanse cachers waren aanwezig en daarna gingen we richting Sacristan om nog iets te eten.
22-03-2016
Monte Toix + Bernia.
Na een regendag gisteren hoopten we dat het vandaag droog zou blijven zodat we weer op stap konden. Ik was al veel te vroeg wakker en je kent dat : je draait nog een keer rond, je slaapt nog een kwartiertje, wordt weer wakker en dan ineens op de radio : "Naar aanleiding van de gebeurtenissen in Brussel loopt ons ochtendprogramma verder door." Wat heb ik gemist ? Het werd snel duidelijk en op zo'n moment ben je dan meteen klaarwakker. Ik heb dan gewoonlijk het voornemen om de hele dag de nieuwsberichten intens te volgen maar we waren afgesproken om nog enkele caches te zoeken. En dat deden we dan ook !
Eerst naar Monte Toix nabij Calp voor dé uitdaging van de dag : een 5/5 cache, vijf sterren dus voor zowel moeilijkheid als terrein. Zwemmen, duiken en klimmen : we moesten alles uit de kast halen maar voor ons mag het nog straffer zijn want ook deze uitdaging werd tot een goed einde gebracht.
Als dessert trokken we nog een stukje het Bernia gebergte in om ook daar nog enkele caches te loggen.
20-03-2016
Almendros 7 Gremase 2
Het verschil was groot tussen nummer 2 in de rangschikking en "mijn" ploeg, die op drie staat (stond ?). Niks aan te doen, de beste hebben gewonnen. Wat mij wel stoort is het amateurisme bij dit soort competities. Eén minuut voor aanvang van de wedstrijd toekomen of zelfs 10 minuten te laat, het kan allemaal. De scheidsrechter na de eerste helft bijna smeken om af te fluiten omdat je nog elders verwacht wordt, kan gebeuren ... Maar eentje met witte kousen, eentje met zwarte en de rest met alle schakeringen geel ? Bijna iedereen met dezelfde grijze broek maar dan toch weer eentje met een blauwe, inclusief rode streep ? Zou toch niet mogen ! Gelukkig hebben ze wel allemaal hetzelfde shirt aan.
Naar de kerk.
Domingo de ramos of palmzondag, dat konden we als diepgelovige toeristen niet zomaar laten voorbijgaan. Met vijven de auto in en naar Altea, een parkeerplaats vinden duurde even maar we waren toch nog ruim op tijd. Een kwartiertje later hoorden we de muziek door de straten galmen en daar kwamen ze ... Ze, dat zijn honderden volwassenen en kinderen met palmtakken en -takjes die ze kunnen laten wijden in de kerk. De kerk zat dan ook afgeladen vol, de pastoors in het hoge noorden zouden er jaloers op zijn. Toch wel plezierig om zoiets te kunnen bijwonen. Daarna nog iets drinken op een zonnig terrasje en hup, naar Almafra voor de zondaglunch.
18-03-2016
Opnieuw cachen.
Genoeg uitgerust, vandaag opnieuw tijd om te gaan cachen. Geen overdreven verre verplaatsingen, geen gigantische aantallen of recordpogingen en ook geen wekker nodig om vroeg te vertrekken. Ongeveer de helft van de gevonden caches was echt gemakkelijk, maar de andere helft ... tot vier sterren moeilijkheid en 3,5 qua terrein. Er zaten dan ook weer echte kunstwerkjes bij : uitgeholde rotsblokken en boomstammen bv. De laatste vergde dan weer een pittige klim tot tegen de Monte Ponoig. Van op een afstand zagen we de kabels en veiligheidsvoorzieningen voor de echte klimmers al hangen en dachten : het zal toch niet waar zijn ... Gelukkig niet, de cache bevond zich op "begane grond" in een rotsnis. Maar wat een mooie omgeving daar weer, ver weg van de bewoonde wereld met enkel fluitende vogeltjes als geluid.
Er werd afgesloten bij Pizza4U, lekker als altijd maar sinds een tijdje ander personeel. Ik vraag me af waar ze allemaal heen zijn.
Heropstanding.
Rusten en zelf doktertje spelen, zo kan je de voorbije periode het best samenvatten. Alles wat in mijn privé-apotheek aanwezig was heb ik geslikt, met slechts één doel voor ogen : ik moest terug bij de levenden horen op donderdag. En gisteren was het dan zover maar echt een succes was het niet. Het eten bij Sabor was lekker maar ik heb mijn hoofdgerecht amper voor de helft opgegeten. Bonkende hoofdpijn en buikkrampen (gelukkig zonder gevolgen), niet echt prettig om van je lunch te genieten. Gisterenavond heb ik ook even mijn kop in onze feesttent laten zien maar ook alleen maar om te bewijzen dat ik nog leef want ook mijn stem is nog altijd niet wat ze moet zijn.
Door dat sobere leven zijn er natuurlijk weer flink wat gigabytes van de harde schijf verdwenen. Het zesde seizoen van de Nederlandse serie Moordvrouw heb ik - net als de voorgaande - met plezier bekeken. Tussendoor heb ik ook "Auwch" ontdekt, met Ben Segers en Axel Daeseleire in de hoofdrollen : simpele scenario's maar er valt wel mee te lachen. Soms was het zelfs meebrullen.
En dan, zou ik ? Ja, vooruit maar : FC De Kampioenen nummer twee - jubilée general. Kon het nog erger na de eerste bioscoopfilm ? Ja, dat kon absoluut maarrrrrr ... dat was niet het geval. Neen, een goede film is dit absoluut niet maar de eerste film was gewoon verschrikkelijk slecht en de nieuwste kon ik gewoon uitkijken zonder mij overmatig te ergeren.
Daarna een beetje tegengif : "Den elfde van den elfde" was echt topniveau. Akkoord, het zijn steeds dezelfde namen die passeren als je het over Vlaamse topseries hebt maar het zijn dan ook topacteurs/actrices.
Genoeg volk van eigen bodem en overgestapt op Hyena Road, een Canadese oorlogsfilm die mij wel kon bekoren. Ook Cloclo, de film over het leven van Claude François was best te pruimen. Veeleisend voor zichzelf en heel zijn leven werd bepaald door de slechte relatie met zijn vader, maar vooral : wat een onuitstaanbaar degoutant ventje voor zijn omgeving !
De laatste film was "Carol", film met Cate Blanchett. Na een half uur zat ik nog altijd te wachten op Cate. Pauze, had ik dan verkeerd gekeken ? Oei, ik zat eigenlijk te wachten op Kate Winslet. Te veel pillekes geslikt waarschijnlijk ... Overigens, een goede film. Wel een beetje traag maar deze dagen kan dat voor mij geen kwaad .
17-03-2016
Tamara.
Regelmatig lees je in de krant of hoor/zie je op radio of teevee dat er iemand verdwenen is. Soms zijn het jonge weglopertjes die na enkele dagen met hangende pootjes en grote honger terug aan de deur staan, een andere keer gaat het om een wanhoopsdaad, een ontvoering of moord. Soms weet je helemaal niet wat er gebeurd is en dat is volgens mij nog altijd het ergste.
Vandaag precies tien jaar geleden verdween in Aarschot op klaarlichte dag een jonge vrouw : Tamara Morris. En weer was het een ver-van-ons-bed-show. Tot doorsijpelde dat ze de zus was van een vriend van ons. Automatisch probeer je de zaak dan iets meer in detail te volgen. Toen ongeveer drie jaar later haar lichaam werd teruggevonden kon het rouwproces definitief beginnen maar de zaak werd nooit opgelost.
Sterkte aan familie en vrienden op deze moeilijke dag !
13-03-2016
Veel nationaliteiten.
Ook al ben ik een lamzak : altijd niksen vind ik ook niet echt spannend. Ik heb al een etentje moeten missen, niet meegeweest om caches te zoeken en dat was genoeg ! Vandaag werd de "Dia Internacional" georganisserd in La Nucia en daar wou ik toch graag heen gaan. Samen met Rob, Joke, Jielis en Jenny reed ik naar het mooie sportcomplex en we hebben er geen spijt van gekregen.
Zo'n 40 nationaliteiten stapten mee in de openingsparade, vooral de balkanlanden waren goed vertegenwoordigd. Ook de "nieuwe" Belgische consul - mevrouw Anneke Mussche - was aanwezig en ik heb me dan maar meteen uitgebreid voorgesteld zodat ze weet wie hier in de streek echt belangrijk is . Ik hoop maar dat ze geen problemen krijgt : poseren met iemand die een Support 81 petje op zijn kop heeft ...
Ik word oprecht gelukkig van zo'n dag als deze : al die verschillende mensen uit landen die zelfs met elkaar in oorlog zijn (Rusland en Oekraïne) op hetzelfde podium, mooi ! Ik was zelfs ontroerd toen de Argentijnse delegatie voorbij kwam. Ik kan niet verklaren waarom maar ik heb iets met dat land, ook al ben ik er nooit geweest en zal ik er waarschijnlijk ook nooit geraken.
En dan om de sfeer toch een beetje te verpesten : waar gaat - als man - de volgende reis heen ? Naar Nederland of naar Brazilië ? En neen : ik weet niet wat er onder mijn sweater verstopt is als ik naast de (eenkoppige) Belgische delegatie sta.
Deze namiddag heb ik eerst de video stream van Roeselare-RAFC (0-1) gevolgd op de laptop en daarna ben ik live gaan kijken naar Gremase-Cines (3-3 en een strontwedstrijd). Dat had ik beter niet gedaan want ik kwam klappertandend terug. En nu ging het net iets beter.
12-03-2016
De goede kant van Facebook.
Eerst een mooi verhaaltje : de hond van vrienden van mij in Altea La Vella was gestolen/ontsnapt/weggelopen en uiteraard werd dit op FB meegedeeld. Amper een uur later was de hond terecht. Iemand had hem zien lopen op straat en had de politie verwittigd. Die hadden hem dan op hun beurt naar het dierenasiel van Benidorm gebracht waar hij door het baasje weer opgehaald kon worden. Mooi toch ?
Tot zover het goede nieuws. Met mezelf gaat het nog altijd niet goed, in de namiddag haalde ik zelfs 39,9° koorts. Dat had ik nog nooit gehad en ik was op internet al aan het rondkijken voor een mooie kist. Na enig opzoekwerk bleek dat een beetje voorbarig want pas tussen 40,5 en 41° moet je je zorgen beginnen maken.
Een normaal mens kruipt dan waarschijnlijk in zijn bed maar ik niet - Nancy heeft trouwens telefonisch bevestigd dat ik een "rare" ben. Vanmiddag gingen mijn naaste buren naar de Curry Pot eten en dat leek mij een mooie gelegenheid om dingen te doen waar ik liever geen toeschouwers bij heb. Niks crimineel, geen vunzigheid : gewoon de zetelhoezen van de rijcabine eindelijk een keertje "installeren". Waarbij nogmaals dank aan Frank en Marleen om ze uit België mee te brengen ! Toch een heel ander zicht vergeleken met de standaard zetelbekleding.
Omdat ik dan toch eindelijk in beweging was, heb ik ook meteen de auto een beetje verplaatst. Die was namelijk al een stuk weggezakt in het grind door het lange stilstaan. Ik kan zoiets beter nu doen, als het dan niet lukt is er nog genoeg volk om te helpen. In mei sta ik hier misschien helemaal alleen, begin er dan maar aan ...
. "London has fallen" (nu in de bioscoop) was dan weer absoluut overdonderend en waarschijnlijk weer gigantisch duur om te maken. Terroristen blazen ongeveer de helft van de Britse hoofdstad op en vermoorden daarbij alle wereldleiders behalve eentje. Wie denk je : de president van de USA natuurlijk ! "The forest" vond ik de beste keuze op die regenachtige dag. Een thriller met lichte horrortrekjes die zich afspeelt in Aokigahara, het zelfmoordbos op de flanken van Mount Fuji, Japan. Ik wist op voorhand niet eens waar de film over ging en geheel toevallig werd ik meegenomen naar een plaats waarmee ik de laatste weken veel in mijn hoofd zit. Misschien een teken dat ik toch absoluut eens naar het land van de rijzende zon moet gaan ?
.
. Zoals verwacht liep ik een aantal bekenden tegen het lijf.
.
