Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
28-02-2016
Wie zit er nog op te wachten ?
Het is niet echt belangrijk, rekening houdend met de miserabele toestand waarin de wereld zich bevindt, maar toch : ik verjaar vandaag. De laatste jaren mag die dag voor mij heel stilletjes voorbij gaan. Om het te vergelijken met een voetbalwedstrijd : op het einde van elke speelhelft loopt er iemand rond met een bordje waarop de extra te spelen minuten aangeduid worden. Ik heb al een tijdje de indruk dat ik aan mijn extra minuten bezig ben. Af en toe zijn het best gezellige extra minuten, dat moet ik toegeven. En onnozel : als een klein kind zit ik de hele dag te kijken naar al de wensen op Facebook. Ook al ben je niet populair, je populair voelen is ook belangrijk !
Samengevat : geen grootse feestelijkheden voor mijn verjaardag dus. We zijn wel iets gaan eten vanmiddag bij Yaho en het is eigenlijk puur toevallig dat dat net op mijn verjaardag was - het was meer om enkele mensen te bedanken voor eerder uitgevoerde klusjes. Normaal gezien was ik de hele dag op stap geweest. Eerst naar een concert bij Dixieland en daarna naar een voetbalwedstrijd. Het concert werd geannuleerd vanwege de slechte weersvoorspellingen en voor de voetbalwedstrijd was ik te laat. Het etentje was dus niet op voorhand gepland maar het heeft daarom niet minder goed gesmaakt.
Terwijl ik net afgerekend had, kwam er nog een bende Harley-rijders aan om een hapje te eten. Allemaal oude bekenden van de club, niet echt een verrassing.
27-02-2016
Voorbij.
Zo, mijn taak zit erop. Deze avond ben ik onze pa en zijn vriendin gaan afhalen in Alicante en heb Chico - de hond - in prima conditie afgeleverd na een weekje vakantie. Chico was uiteraard blij om zijn baasje terug te zien. Ik kan me voorstellen dat hij blij is om van mij verlost te zijn, ik ben immers veeeeeeeeeeel strenger dan onze pa.
Vanavond slaap ik dus opnieuw in mijn eigen bed en hopelijk is er minder wind dan afgelopen nacht. Vanmorgen zag je hier en daar omgewaaide fietsen en satellietschotels liggen of een weggewaaide Croc, enkel de Schotse vlag overleefde alles. Het was wel meteen een heel stuk kouder en af en toe viel er zelfs een beetje regen. Eigenlijk kan je niet anders verwachten op camping Almafra want als je daar 's avonds rondwandelt lijkt het nog altijd kerstmis. Overal fonkelen de lichtjes en doet iedereen zijn best om zijn lichttoren hoger te bouwen dan de andere.
26-02-2016
Eten x 2.
En de zomer blijft maar duren. Je zou denken dat het dan zonde is om binnen te zitten maar niets is minder waar. Toch zeker niet als het is om te eten. Zo gingen we gisteren naar Sabor met Peter en Pascale en vandaag kon het restaurant van Almafra ons weer bij de - schaarse - klanten rekenen. Slaatje, pasta carbonara, Indische kip, ijsje, koffie en wijn/water voor 9 euro - toch raar dat het hier niet altijd vol zit met Nederlanders .
25-02-2016
Zomer.
Is er veel veranderd in mijn leven ? Neen ! Waar je ook verblijft hier in de buurt : de zon schijnt overal even fel. Het is hier de laatste dagen echt zomer ! En ook tijdens de zomer moet je naar de supermarkt, ga je eens een cache zoeken enz. Het enigste wat nu verandert is dat daar ook drie keer per dag een wandelingetje met de hond bijkomt. Ik kan nu ook teevee kijken, want mijn vader heeft - zoals 99 % van de overwinteraars - een satellietschotel. En na een weekje weet ik het dan weer zeker : ik wil geen televisie. Normaal kijk ik doelgericht naar programma's die ik kan downloaden, zonder hinderlijke reclame. Nu zit je de hele avond te zappen zonder ook maar één uitzending volledig te bekijken. De keuze is gewoon te groot en het bullshitgehalte veeeeeeeeeeeel te hoog.
Vandaag valt alles weer gedeeltelijk in zijn normale plooi want vanmiddag (het is nu 11u) staat een bezoekje aan Sabor op het programma. Zonder onze pa deze keer maar wel met - wat wij nog altijd noemen - "de familie T.". Ooit leren kennen op Costa Blanca maar intussen hebben ze hun camper verkocht en huren ze voor een weekje een huis in Javea.
23-02-2016
Sterkte !
Gisterenmiddag zijn Gery en Roza hun camper hier komen zetten. Normaal zouden ze hier vanaf begin maart komen verblijven maar een zieke schoonbroer stuurde die plannen in de war. De camper staat hier dus al, de bewoners zijn intussen naar België vertrokken met het vliegtuig. Net voor de taxi hen kwam ophalen kregen ze het bericht dat de zieke intussen overleden was. Geen prettig nieuws en de zoveelste die zijn leven ingekort ziet door de vreselijke ziekte die begint met de letter K. Sterkte allemaal ginderachter !
22-02-2016
1,70 euro !
Ik heb intussen twee nachten op camping Almafra achter de rug en dat valt wel mee. Eerst moet je wennen aan andere/vreemde geluiden, niet onrustwekkend maar het is wel zo. Mijn auto kraakt als de wind uit het noorden komt, mijn vader zijn caravan als de wind uit het zuiden komt - ik zeg maar wat. Zaterdag was ik eerst nog naar het voetbal geweest maar de wedstrijd was heel snel afgelopen. Na tien minuten stond het al 3-0 voor Gremase en kon de doelman van de tegenpartij niet verder spelen wegens een blessure aan de voet. Geen reservedoelman op de bank en de scheidsrechter kon zijn fluitje al snel opbergen. Erg vond ik het niet want de wind was venijnig koud.
Gisteren kwamen er op Almafra veel nieuwe campers en caravans opgereden. Eentje daarvan is "mijn" nieuwe overbuur geworden, een Brit - zoals de overgrote meerderheid van de gasten hier. Hij was zijn caravan aan het plaatsen en er kwam een landgenoot van hem aangewandeld. Toen volgde een korte conversatie :
"Just arrived ?"
"Yes, lovely weather !"
"And pints are only 1,70 in the bar ! ! !"
Bier is dus nog altijd het allerbelangrijkste voor de linksrijdende medemens, een verrassing kan ik dat niet noemen.
Iets over 13u werd er aangebeld - jaja, mijn vader heeft een bel. Rob en Letty waren er om samen met Jef en Brigitte iets te gaan eten in het campingrestaurant. Het was weer lekker en ruim voldoende zoals altijd maar een beetje meer variatie zou toch welkom zijn.
Vandaag - nu dus - ben ik dan weer voor enkele uurtjes afgezakt (verkeerde uitdrukking want het is bergop) naar mijn vertrouwde plek bij Patrick en Vicky. Mailtjes checken en blog aanvullen, dat moet ook gebeuren.
20-02-2016
R.I.P. Vi Subversa !
Heel wat minder uurtjes op internet de komende week. Deze ochtend om 6u30 was ik met onze pa al op weg naar Alicante waar hij met het vliegtuig naar Antwerpen is vertrokken. Zijn serviceflat wordt gerenoveerd en ook al hadden ze beloofd dat zijn aanwezigheid niet vereist is, het is toch handiger als je er zelf bij bent om te kijken wat er in welke doos verdwijnt. Chico - het hondje van onze pa - meenemen was niet echt handig en dus ben ik tot volgende week zaterdagavond van dienst om hem eten te geven, gezelschap te houden en uit te laten.
Ik ben dus tijdelijk verhuisd naar camping Almafra waar ik in mijn vader zijn caravan blijf slapen, op die manier kan Chico in zijn vertrouwde omgeving blijven én heb ik een op-reis-gevoel, op 1 km van mijn eigen huisje. Om mijn internetverslaving toch een beetje op peil te houden, kom ik uiteraard wel elke dag naar mijn camper om van alles op de hoogte te blijven. Je krijgt dan niet altijd vrolijk nieuws voorgeschoteld. Vergeleken met alle ellende in de wereld stelt het niets voor maar toch : Vi Subversa (echte naam Frances Sokolov) is gisteren op 80-jarige leeftijd gestorven. Wie ? Vi was heel belangrijk in de anarcho-punk wereld en was zangeres/schreef de teksten van Poison Girls. In een vorig leven zag ik ze nog optreden in 1000 Appeltjes in Antwerpen. Alweer een groot verlies !
19-02-2016
Overschotjes.
Neen, weer geen voetbal. En ja, weer caches en restaurant. Gisteren gingen we naar Sabor, zoals elke donderdag - sommige tradities moeten in stand gehouden worden.
Vandaag gingen we de "overschotjes" opruimen in de omgeving van Calp. Normaal hadden we die afgelopen dinsdag gedaan maar die plannen waren letterlijk in het water gevallen. Telkens een stukje rijden, een stukje wandelen, weer een stukje rijden, een heel klein stukje wandelen ... Veel van de caches lagen in hooggelegen "urbanizaciones", je vindt daar vaak schitterende villa's met fantastische uitzichten maar ik zou er echt niet willen wonen. Ons huurautootje geraakt enkel in eerste versnelling tegen een hoog toerental de hellingen op en bovendien is er in die wijken echt niets te beleven.
In ieder geval : er werden toch weer een tiental caches gelogd en volgens onze vandaag zelf bedachte regels heb je dan recht op een menu bij Pizza4U
Intussen hadden we de aankomst van Jenny en Bert gemist. Die hadden vannacht nog in Teruel overnacht en waren dus deze namiddag onze tuin binnengereden. Altijd fijn om hen weer te zien en we hopen dan ook allemaal dat ze de volgende weken kunnen genieten van mooi weer.
17-02-2016
Koud.
Neen, geen caches vandaag. Ook geen voetbal of restaurantbezoek. Het duurde zelfs een hele tijd tot de temperatuur genoeg gestegen was om buiten te komen. In de namiddag ben ik even naar Benidorm geweest, eerst langs La Creu om enkele stukken pizza te eten (op woensdag 1 euro) en dan daarnaast bij de bakker een éclair voor dezelfde prijs. Daarna verder naar het Heartbreak Café om een optreden mee te pikken van Jeckyl and Hyde (leden van Motorcity) maar daar ben ik niet lang gebleven. Twee goede redenen : het optreden was gewoonweg slecht én het was er ijskoud. Op het strand zat een eenzame redder op zijn stoel te kijken naar ... niks of niemand. Alleen enkele Britten vonden het warm genoeg om in t-shirt te lopen. Op de terugweg ben ik dan maar langs alle campings gereden om aan enkele bekenden goedendag te zeggen. En wat bleek : op Benisol hadden ze deze ochtend het ijs van de voorruit moeten krabben, terwijl het bij ons "op den berg" niet kouder dan vier graden is geweest.
16-02-2016
Alweer.
Deze ochtend was het frisjes maar uiteindelijk werd het een mooie zonnige dag, perfect om op schattenjacht te gaan. Niet al te ver deze keer en met extra zoekers Leo en Rita. Tussen Calp en Moraira ligt een hele reeks caches langs de kustlijn en een aantal daarvan hadden we nog niet. Niets of niemand zou ons dus kunnen tegenhouden om misschien wel 15 caches te loggen. En toch verliep onze uitstap iets anders dan gepland ...
Eerst belangrijke info voor de mensen die de omgeving en/of Rob niet goed kennen :
1. de kustpaden hier kan je niet vergelijken met een wandeling van Zeebrugge naar Blankenberge, er moet regelmatig flink geklommen worden - soms langs rotsen, soms via oneindig veel trappen.
2. Rob haat trappen !
De caches werden allemaal zonder al te veel problemen gevonden, maar de hoogteverschillen waren soms niet te verwaarlozen. Omdat de hele kustlijn een opeenvolging is van kleine baaitjes leek het voor sommige mensen een goed idee om eens te proberen op zeeniveau te blijven wandelen om zo opnieuw bij de auto te geraken. Terwijl Rita, Leo en ik terug wandelden langs de officiële paden - bergop/bergaf - kozen Rob en Letty voor een meer avontuurlijk alternatief langs de rotsen zo'n 20-30 meter lager. Op zich niet verkeerd maar de zee was nogal wild vandaag. Sommige stukken waren enkel te overbruggen door te wachten tot er even geen golf aankwam. Al snel bleek - zoals we konden zien vanop ons hoge droge veilige pad - dat zoiets niet altijd even simpel was. Ze waren allebei kletsnat maar gelukkig niet verzopen ! De overige caches die op het lijstje stonden voor vandaag zullen voor een andere keer zijn. Snel de auto in, de natte broeken afgestroopt tot op de knieën en naar Alfaz. Na een verkwikkende douche konden we een half uurtje later aan tafel bij Sacristan en was alle ellende vlug vergeten.
14-02-2016
Naar Alicante.
Vanmorgen - naar jaarlijkse gewoonte - met onze pa naar de caravan- en camperbeurs in Alicante geweest. Niemand van ons is op zoek naar vervanging van zijn huisje op wielen en wereldpremières van nieuwe modellen moet je hier niet verwachten, maar je moet iets doen om je zondag door te brengen. Onderweg werden enkele wielerterroristen langs de kant gezet door de politie, waarschijnlijk omdat ze - naar dagelijkse gewoonte - dachten heel de weg te mogen gebruiken.
Omdat we al vroeger terug waren dan gepland, besloten we om het restaurant van camping Almafra binnen te stappen. Ik heb nog nooit zo veel tafels bezet gezien, Valentijn zal daar wel iets mee te maken hebben. Of voetbal, dat zou ook kunnen want er zaten veel Britten teevee te kijken met een grote pint in hun hand.
Deze avond was het dan weer tijd om zelf naar het voetbal te gaan kijken, 8-0 voor de ploeg van mijn kinesist. Een zwaar overdreven resultaat maar dat krijg je als elk schot op doel raak is en de tegenstander geen enkele keer zelfs maar probeert om te scoren. Naast het veld was een meisje aan het voetballen. Misschien droomt ze van een voetbalcarrière maar met haar dwerggroei zal dat waarschijnlijk niet lukken. En dat deed me nadenken : is dwerggroei een erkende handicap ? Ik zou denken van niet maar ze zullen in hun leven vast niet dezelfde kansen krijgen als een perfecte adonis zoals ik !
13-02-2016
Mooie graffiti.
Gisteren zijn we weer voor enkele uurtjes op stap geweest om caches te zoeken. Sinds enkele maanden liggen er een aantal nieuwe in Altea die we nog moesten zoeken. Bij de eerste kregen we al onmiddellijk bezoek. Oltanos, een Duits echtpaar dat we hadden leren kennen bij de cachersbijeenkomst in Benidorm zag ons lopen en stopte even met de auto om goedendag te zeggen. Jaja, vriendelijke Duitsers - ze bestaan ! De volgende caches werden allemaal zonder al te veel problemen gevonden en hier en daar bleek dat we niet de enige waren die vandaag op stap waren. Eén van de laatste caches was echt de moeite, niet de cache op zich maar de omgeving. Graffiti zie je overal, soms kan je het gewoonweg vandalisme noemen maar de hondjes die hier op de muur stonden waren echt prachtig.
Vandaag was dan weer een rustdag. Een beetje met de honden wandelen en vooral voor de zoveelste keer de dennennaalden bijeenvegen want het blijft hier erg winderig. Vanavond kwamen Patrick en Vicky weer thuis en dus moest ik ook dringend de afwas doen, het leven is niet altijd gemakkelijk.
11-02-2016
Zoeken, eten en een regenboog.
Gisteren zijn we nog enkele ontbrekende caches op de berg Olta bij Calpe gaan loggen. Twee hadden vooraf wat opzoek- en rekenwerk gevergd (dank u Rob en Letty) en eentje lag aan een mooie kapel met bijhorende picknickplaats. Alles bij elkaar toch weer een mooie wandeling met flink wat hoogtemeters.
Je zou denken dat daar dan een goede nachtrust op volgt maar dat was zeker niet waar. Daarvoor was de temperatuur te hoog (het kwik is buiten niet onder de 18 graden gezakt) en de rukwinden maakten het onmogelijk om een raam open te zetten.
Vandaag verliep dan weer heel rustig en zoals ongeveer alle donderdagen : naar Sabor. Deze keer als extra inspanning ook nog enkele gasflessen gaan wisselen en flessen water gaan kopen, een jobke dat normaal door Patrick gedaan wordt.
Onderweg begon het zowaar te regenen, lang duurt dat hier meestal niet en dat was ook vandaag het geval. Het zorgde wel voor een mooie regenboog. Soms een stukje en even zelfs een volledig dubbel exemplaar.
09-02-2016
Weer 18 erbij.
Alweer een volledige dag geocachen vandaag, daarvoor hebben we de auto ook gehuurd. Opnieuw richting Alicante om een route te wandelen op en rond de Monte Orgegia. Een mooie wandeling, ook al begon het in mineur - langs een stinkende waterzuiveringsinstallatie. De caches werden allemaal vrij vlot gevonden maar je moest overal uitkijken waar je je voeten neerzette, de processierupsen hadden vandaag allemaal samen een uitstapje gepland. Ook in San Juan en Mutxamel werden nog enkele losse caches gelogd en toen ging het richting Bonalba, een "urbanización" zoals je er veel vindt doorheen heel Spanje. Het duurde een hele tijd voor we de goede route vonden om bij de cache te geraken. Pas na veel rondrijden lukte het en konden we aan een flinke wandeling beginnen. Eerst ging het over een kronkelende weg maar de laatste honderd meters gingen steil bergop zonder dat er nog sprake was van een pad. Toch werd hij gelogd, na zeven maanden waren we de pas de vierde zoekers die hier zijn geraakt.
En wat zagen we nog vandaag ? Een schapen/geitenhoeder die - alsof het de normaalste zaak ter wereld is - met zijn kudde een rond punt blokkeert om aan de andere kant zijn beestjes verder te laten grazen. We zijn ook even op verkenning gegaan in een nooit afgewerkt appartementencomplex, best spannend.
08-02-2016
Liever hier.
Deze ochtend inkopen gedaan (al ooit zo'n rode appels gezien ?) en daarna nog maar eens twee caches onder handen genomen. Een potje was kapot en bij de andere was het logboekje vol. De rest van de dag werd gevuld met profiteren van de zon, in tegenstelling tot gisteren vrijwel geen wind vandaag.
En dan de dagelijkse routine : beestjes eten geven en uitlaten. En daar valt wel iets over te vertellen ... Jill de Rottweiler had een flinke drol gedraaid maar er was "iets" blijven hangen. Het zag er niet echt appetijtelijk uit, het leek wel alsof er een stuk darm (rood-roze van kleur) uithing. Papiertje gepakt om het te verwijderen, even trekken en het bleef komen - jakkes ! En toen werd het duidelijk : een ballon wordt niet verteerd . Toen Patrick even later telefoneerde om te vragen of alles in orde was, moest hij lachen met het verhaaltje - hij had het ook al meegemaakt.
Deze avond, net als de vorige avonden, gezellig met de twee kleinste mormels (moeder en zoon) in de zetel teevee gekeken. De poes zit terwijl op een stapeltje boeken te doen alsof ze een kandelaar is. Via Annemie (op één) gaat over mensen die op Tenerife wonen of overwinteren. Ik vind het allemaal maar zielig en ben blij dat ik hier zit.
07-02-2016
Voetbal en Isidro.
Het was vandaag bij momenten wel heeeeeeel winderig. We hebben de voorbije jaren al erger meegemaakt maar veel harder moet het voor mij toch niet waaien. Soms viel de wind helemaal weg en was het heerlijk in de zon.
Ik stond vanmorgen om 10u al aan het voetbalveld, want Gremase (de ploeg van mijn kinesist) speelde weer. Een nipte overwinning maar wel veel doelpunten : 6-5. De helft van de hoge ballen belandde door de wind op het naastgelegen veld en van mijn kinesist zelf was geen sprake. Niet weggewaaid maar gewoon het carnaval in Alicante niet goed verteerd. Nochtans niet dronken, volgens een mailtje dat hij stuurde .
In de namiddag werd ik verwacht bij Isidro in Benidorm. Met twaalf aan tafel om Jef zijn verjaardag te vieren. Voor een vaste prijs kan je er eten zoveel je wil en vooral : zoveel bolletjes ijs scheppen als je wil. Ik vond tien niet overdreven. Bij Jef zelf kon je niet eens meer zien hoeveel bolletjes hij had geschept, alles was verstopt onder een heel dikke laag slagroom !
06-02-2016
En het leven gaat verder.
De ene dag wat meer bewolking dan de andere, zelfs drie druppels regen hebben we gehad. En toch krijgen we elke dag toch minstens een streepje zon te zien. Heel wat anders dan de sombere, regenachtige dagen in de Benelux. Al die vluchtelingen moeten toch wel heel wanhopig zijn als ze een toekomst willen opbouwen in een land waar je meer rubberen laarzen dan zonnebrillen verslijt.
Op een dag waar de bewolking overheerst, gaan we gewoon de hele middag bij Sabor zitten. Lekker eten doet de lagere temperaturen dan snel vergeten, afgelopen donderdag waren we met een hele hoop om te genieten van een lekker menu.
Gisteren was het dan weer een perfecte dag om een flink aantal caches een onderhoudsbeurt te geven : nieuwe logboekjes, een nieuw doosje, coördinaten een beetje aanpassen vanwege een nieuw geplaatste afsluiting enz. Er bleef zelfs nog tijd over om een nog ontbrekende cache op ons lijstje te loggen.
Vandaag was het dan weer uitermate rustig, ook al is mijn lijst met tijdelijke verantwoordelijkheden torenhoog. Patrick en Vicky zijn voor enkele dagen naar België en het is niet simpel om vier honden, een kat en een eekhoorn op de juiste manier eten te geven. Kat mag niet bij hond 1 en 2, hond 4 wel maar niet bij hond 1 en 2, hond 3 mag wel bij hond 2 en zelfs bij honden 1 en 2. Kan je nog volgen ? Om toch normaal te blijven functioneren hadden Rob en Letty voor lekkere versgerookte zalm gezorgd.
03-02-2016
+ 34 !
Vandaag was het weer cachen-cachen-cachen. We waren al vroeg op weg naar het meer van Tibi. Vorig jaar waren we hier ook al geweest om een reeks caches te loggen maar om een of andere mysterieuze reden was die reeks verwijderd en - zo bleek vandaag - bijna identiek opnieuw gelegd onder een andere naam. Een verrassing konden we deze omgeving dus niet meer noemen maar wel ideaal om de teller met 28 stuks de hoogte in te jagen. Bovendien konden we ook nog enkele extra caches te pakken krijgen die vlakbij lagen. Een mooie dag langs bijna verlaten wegen, mooie rotsformaties, een riviertje, een kudde schapen/geiten enz. Na een volledige dagtaak konden we onszelf verwennen met een etentje bij Sacristan. Voor Rob en Letty een superburger, voor mij een flinke portie ribbekes.
02-02-2016
Lichtmis.
Alweer een prachtige zomerdag en dus kon ik de Harley nog eens starten. Ook deze keer naar Moraira en de vaste lezers weten intussen wat dat wil zeggen : afspraakje met Debbie. Deze keer om haar verjaardag te "vieren", dat laatste tussen aanhalingstekens want laat ons fatsoenlijk blijven : ze is waarschijnlijk al een stukje over de helft . We zijn meteen het Italiaanse restaurant Pulcinella binnengestapt waar we de enige klanten waren. Ze verdienen beter want op de pizza was niets aan te merken en de inrichting is echt gezellig, inclusief aangepaste muziek.
Na de pizza hebben we een beetje gewandeld en een ijsje gegeten. Ook de laatste roddels werden uitgewisseld en dan gaat het meestal over de club. We vinden het allebei heel spijtig dat de "asociación" helemaal uit elkaar is gevallen want we hebben er echt toffe tijden beleefd en heel veel mensen leren kennen. Maar ja, aan alles komt een einde ...
Terug in Alfaz was ik nog ruim op tijd om mee in de tent te kruipen. Het is vandaag immers (Maria-) Lichtmis en daar horen traditiegetrouw pannenkoeken bij. Nog eens bedankt aan de bakkers en deegmakers van dienst !
31-01-2016
Sportief.
Eerst een zestal kilometers gewandeld (een stukje tussen de schapen en geiten) op zoek naar nieuwe verstopplaatsen en dat was nog maar het opwarmertje. De volgende olympische discipline was 60 minuten in de zon zitten, het was immers echt zwembroekweer vandaag. En dan voetbal. Kijken - actief meedoen is niet gezond, het zou zelfs ronduit pijnlijk zijn voor de tegenstander als ik zou meespelen. Oog/voetcoördinatie is nooit mijn sterkste punt geweest. Voetbal dus, Lavandería Albir tegen Datil/Gremase - de ploeg van mijn kinesist. Wat een rotwedstrijd, ze stonden onverdiend 0-2 voor en gingen dan 3-2 onderuit.
Bij de grotere ploegen gaat het er beter aan toe. Hier in Segunda B heeft Hercules Alicante gewonnen en in België staat RAFC nu met acht punten voorsprong aan de leiding. Allemaal mooi, maar nog mooier is de overwinning van Berchem Sport - mijn eerste (voetbal)liefde - tegen de grote vijand van het Kiel, de fusieploeg die zichzelf nog altijd Beerschot noemt.
.
!
. Toen Patrick even later telefoneerde om te vragen of alles in orde was, moest hij lachen met het verhaaltje - hij had het ook al meegemaakt.
.
