Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
08-09-2014
Vertrek.
Morgenvroeg vertrek ik naar het zuiden, via Paris en Bordeaux naar de Pyreneeën. Daarna met een omweg via Pamplona, Vitoria, Logroño en Zaragoza naar eindbestemming Alfaz del Pi. De volgende dagen en weken zal er niet altijd internet beschikbaar zijn, het kan dus even duren voor de blog wordt aangepast.
07-09-2014
Deurne-Zuid en Antwerpen-Noord.
Deze voormiddag ben ik nog even naar het waterpolo tornooi gaan kijken en daarna was ik met Nancy afgesproken op de braderij in Deurne-Zuid. Nancy was er wel maar ze voelde zich niet lekker en is terug naar huis gegaan. Ik ben dan eens gaan kijken in het Skate Depot of daar bekenden aanwezig waren maar dat was niet zo. Ik kon dan nog maar één ding doen : iets drinken en wachten op Halfzeven Doenker - een groepje dat we al enkele jaren volgen en dat met zijn sappige Antwerpse teksten altijd op veel sympathie kan rekenen. Dat was nu niet anders en het alcoholverbruik ging bij het publiek én op het podium de hoogte in.
Onderweg naar linkeroever ben ik nog even gaan kijken naar de Filharmonie op het St. Jansplein, ook absoluut indrukwekkend !
Gisterenmiddag opgepikt door Krien en naar Stekene gereden voor (echt !?) het allerlaatste festival van dit seizoen. Het was heel lang geleden dat ik nog eens naar Crammerock was geweest, ik heb het even opgezocht en de laatste keer was waarschijnlijk in 1999. Deze editie was toch een beetje speciaal want we stonden op de gastenlijst van DIAMANTAIRS, dank zij Pasi - de zoon van Krien. Uiteraard hebben we ook andere optredens van o.a. Rupelsoldaten, Safi & Spreej en Diablo Blvd meegepikt maar Channel Zero oversteeg toch alles. Zanger Franky duikt op bij het "mindervalidenverhoogje", crowdsurfers en tientallen fans mee op het podium, het hoort er allemaal bij. Wat een energie, wat een geluid - metal rules !
En omdat we braaf zijn geweest, kregen we nog een gepersonaliseerd Coca-Cola blikje mee. Daarmee wordt nog eens extra in de verf gezet dat dit een zeer commercieel opgezet festival is. Overal zijn sponsors uitdrukkelijk aanwezig, en zoals het blijkbaar hoort is het eten veel te duur en van bedenkelijke kwaliteit. Dat is op onze andere zomerse festivals toch echt helemaal anders.
06-09-2014
Waterpolo.
Gisteren de Harley in Ranst achtergelaten waar hij binnenkort wordt opgehaald door een transportfirma om hem naar Spanje te brengen. En toch reed ik deze ochtend door het rode licht op mijn Sportster. Godverdomme, pech - een politieman blaast op zijn fluitje ... en ik word wakker. Het fluitsignaal blijkt van het zwembad hiernaast te komen waar een internationaal waterpolo tornooi begint.
Liefhebbers van breedgeschouderde mannen en (niet zo heel) schaars geklede dames weten waar ze moeten zijn dit weekend. Ik heb er even rondgelopen maar met alleen je buik intrekken kom je er niet tussen al die atletische figuren. Wel plezierig om te zien, ik ken de spelregels niet maar vermoeiend is het in ieder geval ! Bij de mannenwedstrijden gaat het er duidelijk veel sneller en agressiever aan toe, maar dat is bij vrijwel alle sporten zo. Een toeschouwer stond tijdens een wedstrijd te vissen, maar niemand wou toehappen.
Als je geïnteresseerd bent : nog het hele weekend gratis bij te wonen in zwembad De Molen op linkeroever - honger of dorst is geen probleem.
Ik kom morgen nog wel een keertje kijken, nu moet ik mij - mentaal en vestimentair - voorbereiden op het allerlaatste festival van dit seizoen : Crammerock in Stekene.
05-09-2014
Angelo en Evy.
Sinds enkele dagen volgen kameraden Angelo en Evy Route 66, hun avonturen kan je volgen op hun blog. De link staat op deze pagina in de rechterkolom.
04-09-2014
Nieuws uit Spanje.
Twee berichtjes gepikt van "Vlamingen in de wereld". Allebei niet echt om vrolijk van te worden ...
Woooooooooooooooooooooorst.
De voorbije dagen niet veel te melden én een slechte internetverbinding vanop mijn plaatsje op camping De Molen, twee goede redenen om niet veel op de blog te schrijven. Het was mooi weer en dus heb ik veel met de Harley rondgereden. Gisteren zelfs tot in het verre Limburg Mijn Garmin Oregon die ik binnenkort absoluut nodig heb om te gaan cachen in het noorden van Spanje, vertoonde zodanig veel kuren dat het onmogelijk was om er nog met plezier mee op pad te gaan. En dus moest ik naar Paal-Beringen, want daar was het toestel gekocht. Binnen tien werkdagen zou hij gerepareerd moeten zijn, maar zoveel tijd om te wachten heb ik niet meer. Niet echt een ramp, want met mijn "oude" Garmin Dakota 20 kan ik ook nog altijd op zoektocht. Dat had je gedacht, hij wil niet meer opstarten. Volgens de winkel moet het display vervangen worden : minstens 80 euro. Ze denken zeker dat het geld op mijn rug groeit ...
Vandaag ben ik een beetje in Antwerpen gaan rondzwerven en hier en daar een terrasje gedaan. Het terras van het recent geopende Leonidas café op de Groenplaats zag er, in vergelijking met alle andere terrassen, heel leeg uit. We (Heidi - festivalkennis - en ik) hebben het toch maar gewaagd en met een zakje extra pralines smaakte de koffie wel.
Deze namiddag moest ik de laptops van Nancy en haar zus onder handen nemen. Allerlei updates tot een goed einde brengen, vervallen antivirus programma's opnieuw installeren, een yahoo-account aanmaken enz zodat ze er weer een hele winter tegen kunnen.
Daarna moest de honger gestild worden en Nancy had daarvoor brasserie De Vlegel in Mortsel (haar toekomstige woonplaats) uitgekozen. Het was zeker tien jaar geleden dat ik daar nog was geweest en ik herkende de zaak niet meer. Alles is uitgebreid en achteraan is er een gigantisch terras bijgekomen. En blijkbaar is alles hier gigantisch : ik bestelde een portie chipolata bbq worst en het is moeilijk exact in te schatten maar ik denk dat er in totaal meer dan anderhalve meter worst op mijn houten plank lag. Ook de porties ribbetjes en andere gerechten van de grill die ik zag passeren waren uitzonderlijk groot.
01-09-2014
Nieuwe cache.
Een rustige 1e september, geen kindjes in huis vandaag en dus eindelijk tijd om de reeds lang beloofde cache in orde te brengen. De grote middelen werden bovengehaald door nonkel Luc en na wat extra camouflagewerk was alles klaar om officieel aangemeld te worden bij geocaching.com.
Iets over 16u waren de kinderen terug thuis en was het weer druk-druk-druk in huis met alle verhaaltjes en voorbereidingen voor de volgende dagen en weken. Sarah had zelfs al voor de eerste keer huiswerk meegekregen ! Pas toen mama en papa alle administratie hadden doorgenomen die bij zo'n eerste schooldag komt kijken, hadden de kinderen tijd om de cache wat beter te bekijken en maakten ze tekeningen om te ruilen met mogelijke toekomstige zoekers.
Een uurtje later werd de eerste door mij op Belgisch grondgebied verstopte cache (in Spanje liggen er al enkele tientallen) vrijgegeven voor de buitenwereld en nog eens vijf minuten later (!) werd de cache al voor de eerste keer gelogd, later op de avond al voor de tweede keer. Telkens lieten de geocachers een klein geschenkje voor de kinderen achter en die zijn natuurlijk dol enthousiast. Voor de cachers die in de buurt van Lochristi/Gent komen : GC5C3B6 is the place to be !
Morgen vertrek ik opnieuw voor enkele dagen naar Antwerpen en daarna richting Frankrijk en Spanje.
31-08-2014
1992.
De natste zomer sinds 1992, en uitgerekend in die zomer koop ik een Harley. De bedoeling was om rond te tuffen in België en zo vrienden en plaatsen te bezoeken waar ik anders niet kom. Het heeft niet mogen zijn, sorry allemaal. Ook vandaag was de regen weer spelbreker : zowel de cultuurmarkt in Antwerpen als een motortreffen in Kieldrecht stonden op mijn lijstje. Toch heb ik besloten om, ondertussen door het raampje naar de regen kijkend, mijn dag met iets anders te vullen. Gisteren had de Engelse Debbie, my favourite Harley girl in Spain, mij genomineerd voor die idiote ice bucket challenge om ALS in de belangstelling te krijgen. Tot nu toe was ik altijd ontsnapt aan die flauwekul maar als ze mij uitdagen kan ik moeilijk weerstaan. De mensen die Debbie kennen, weten waarom ...
In de motorhome zou het allemaal wat moeilijk uitvoerbaar zijn, maar ik kon voorlopig nog even gebruik maken van het familiehuis in Lochristi. Voor de mensen die al de onzin op Facebook niet kunnen volgen : het resultaat is te zien als je HIER klikt.
En om te besluiten : neen, het heeft niet de hele dag geregend maar de motorfiets is toch onder zijn zeiltje blijven staan.
30-08-2014
Cordon.
Neen, een echt mooie zomerdag was het vandaag (weer) niet. Dan maar een beetje naar de laptop gapen en met enkele maanden vertraging een aantal afleveringen van Cordon gezien, de serie over een dodelijk virus waarbij een hele wijk in Antwerpen hermetisch wordt afgesloten om verspreiding verder te voorkomen. De gelijkenis met Ebola en de manier van aanpakken in sommige Afrikaanse landen is frappant. Gisteren verscheen er dan ook nog een artikel waarin gemeld werd dat er een laptop is buitgemaakt op de gezellige jongens van IS. Uit gegevens die op de bewuste laptop gevonden werden, zou moeten blijken dat ze een aanval op het westen met builenpest voorbereiden. Niet echt nieuws om de toch al sombere dag op te vrolijken.
In de late namiddag bleef het droog en ik ben dan even naar de plaatselijke vestiging van A.S. gewandeld. Mijn trouwe Teva's waren weer aan vervanging toe en tot nu toe had ik nergens nog een overblijvend paar gevonden in de juiste maat. Nu lukte het wel, ook al is het kleurtje niet helemaal naar mijn goesting. Omdat mijn (jarenlang in een kartonnen doos gezeten en recent weer bovengespitte) bottinnen hebben besloten om helemaal te desintegreren, heb ik ook eens rondgekeken naar een alternatief maar niets betaalbaar gevonden.
Ook nog even langs de Lidl om de schapen te verwennen (brood en wortelen gekocht) en angstig rondgekeken telkens er iemand hoestte, je kan niet voorzichtig genoeg zijn. Stel je voor dat ze een cordon instellen rond Lochristi en ik niet naar Spanje kan vertrekken ! Intussen heb ik gelezen dat de builenpest wordt overgedragen door zieke huisratten en hun vlooien en vermits ik geen ratten of vlooien heb zien hoesten, ben ik weer helemaal gerustgesteld. Maar dan heb je natuurlijk ook nog leptospirose, anthrax, HIV, dengue enz om je te amuseren.
29-08-2014
Met de boot naar Blue ConneXXion.
In de late namiddag heb ik de Harley nog eens volgetankt (vandaag bijna 300 km gereden, een nieuw record) en richting Noordzee gereden. Eerst over het kanaal Gent-Terneuzen met de gratis veerboot van Langerbrugge en dan verder via Eeklo naar Heist. Daar had ik nog ruim de tijd om een beetje rond te lopen want zoals het echte rocksterren past, begonnen de mannen van Blue ConneXXion niet op tijd aan hun optreden. HOTEL M was gesloten en op de wandeldijk profiteerden de wandelaars nog van de laatste zonnestralen. Ik besloot om de plaatselijke frituur op te zoeken en toen ik het laatste hapje van mijn bicky burger nam, begonnen Rudi en zijn kompanen te spelen. Een dikke maand geleden had ik niet hun hele optreden kunnen zien vanwege dreigend onweer maar nu bij de herkansing hebben ze mij helemaal overtuigd : goede covergroep. Queen, Stones, Bowie, Dire Straits, Box Tops en vele anderen - ze krijgen allemaal een nieuw laagje vernis ! Bedankt mannen en tot volgend jaar.
Ponderke en Briek.
In de voormiddag ben ik een toerke gaan maken met het brommerke. Eerst naar Merelbeke om in de faculteit diergeneeskunde Michiel op te zoeken. Toen we jaren geleden uit België vertrokken heb ik Ponderke, onze landschildpad, aan Michiel gegeven. Hij heeft er nog veel plezier aan beleefd maar vorig jaar heeft Ponderke zijn winterslaap niet meer overleefd. Hoe oud de schildpad geworden is, zullen we nooit weten maar toch minstens 35 jaar.
Na Merelbeke ging de tocht verder langs Schelderode, Nazareth en Deinze naar Aarsele. In Aarsele is absoluut niets te zien maar daar vertrekt wel een (geklasseerde en eeuwenoude) kasseistrook van zo'n kleine 2 km - de Neringenstraat - naar Kanegem. Ik voelde me helemaal niet op mijn gemak met al die gladde stenen waar het gras en mos tussen groeit. Bovendien staat de weg nog helemaal bol en is over vrijwel de hele lengte versierd met putten en bulten. De weg leek wel eindeloos en op zo'n moment besef je ten volle hoe goed de motards die de wielerkoersen volgen kunnen rijden ! Na een tijdje ben ik gaan spookrijden op de fietsstrook langs de linkerkant van de baan, er was toch geen verkeer en dat leek me veiliger.
Na die beproeving was er dan de beloning : Briek Schotte, dé Flandrien onder de Flandriens ! Intussen al tien jaar dood maar het lijkt alsof hij nog elk moment aan een ontsnapping kan beginnen.
28-08-2014
Op bezoek.
Gisteren weer zo'n zeldzame droge zomerdag en zo kon ik dan eindelijk nog eens een stukje van mijn lijstje afwerken. Lissewege was het doel en daar werd ik naar gewoonte hartelijk ontvangen door J en C. Ook dochter en zoon kwamen even langs om het nageslacht voor te stellen. Mabel, de beagle, vindt het allemaal okee - zolang ze maar in de zetel kan liggen.
Daarna ben ik nog even langs de motorhome parking in Brugge gereden om een goedendag te zeggen tegen D en M. Het was de bedoeling om nog een beetje door Brugge te zwerven maar daar was geen tijd meer voor.
Vandaag stond er een minder prettige taak op het programma. Ik had het al heel lang uitgesteld maar nu moest het gebeuren : de auto poetsen ! Het begon met een emmertje water maar naarmate de dag vorderde kwam de regen een beetje helpen. Dat scheelde dus een hoop gesleur.
26-08-2014
Het voordeel van de Belgische zomer ...
... is dat je de hele binnen kan zitten en tijd hebt om een en ander online te zetten. Vier dagen boombal festival samengepropt in een filmpje van 25 minuten bijvoorbeeld. Alles komt aan bod : kinderanimatie, dansen, concerten en nog veel meer.
Als je HIER klikt krijg je een film te zien in goede kwaliteit maar let op : dit bestand is meer dan 1 gb groot !
Als je HIER klikt kan je dezelfde film bekijken in mindere kwaliteit, dit bestand is "slechts" 128 mb groot.
25-08-2014
Voorbij.
Deze ochtend alle tenten en tentjes afgebroken onder een dreigende hemel. Gelukkig bleef het op enkele druppeltjes na droog tot rond de middag. De bedoeling was om nog te gaan ontbijten in de Oxfamtent maar daar waren we te laat voor. Om 13 stond ik opnieuw in Lochristi en kon ik uitgebreid douchen. De rest van de middag werd gebruikt om foto's te sorteren, bij te knippen en de blog aan te vullen. Een wandelingetje naar de winkel stond ook op het programma maar ik denk niet dat het één minuut heeft opgehouden met regenen. En zo lijkt een mooi weekend alweer ver weg. Toch ben ik blij dat ik weer veel nieuwe mensen heb leren kennen en ook een beetje verdrietig omdat ik al die fijne individuen weer een jaar zal moeten missen.
24-08-2014
Kindjesdag.
Vandaag was het duidelijk kindjesdag. De dansvloer voor het hoofdpodium lokte heel wat jeugdige kijklustigen voor kapitein Winokio. De woordspelingen en dubbele bodems zorgen ervoor dat ook mama en papa zich niet vervelen. Na een uurtje ging ik voor de tweede keer dit weekend naar Super Parquet kijken en nog een tweetal uurtjes later was het tijd voor Living Hero, een Tom Waits tribute band. Ik ben meestal niet zo te vinden voor hommages maar wat Tom Theuns, Tom Pintens en consoorten ons hier voorschotelen is wereldklasse. Nooit meer hopen op een kaartje om de echte meester aan het werk te zien of veel geld neertellen op de zwarte markt, gewoon naar Living Hero gaan ! Naar jaarlijkse gewoonte werd het festival afgesloten met een Boombalbombardement waar iedereen die een instrument kan vasthouden op het podium wordt gegooid in de hoop dat er iets dansbaar ontstaat. Andere jaren was het soms complete chaos, deze keer echter niet en zo konden de feestelijkheden mooi afgesloten worden.
Het weer wou niet echt meewerken dit weekend (het was vooral koud !) en soms leek het alsof we ons allemaal zouden gaan vastrijden in kniediepe modder in de hoop om toch maar met de auto weg te geraken. We hebben enkele stevige regenbuien moeten trotseren maar uiteindelijk viel het allemaal toch weer mee. Het blijft een fijn festival waar iedereen even vriendelijk is. Je kan je gsm gewoon ergens laten liggen en een uur later ligt die er nog. Jongens waarvan de teelballen nog niet geheel zijn ingedaald kunnen hier zonder schroom dansen met dames waarvan de houdbaarheidsdatum al lang verstreken is en oude snoepers kunnen probleemloos op de dansvloer met meisjes waar je in het dagelijkse leven niet mag naar kijken zonder de gevangenis in te vliegen. Volgend jaar zijn we er weer !
23-08-2014
Laminaat of Super Parquet ?
De derde dag alweer en iedereen was opnieuw in topvorm, mede door het ontbijt met spek en eieren. Aan de ingang kregen we ook nog een peer om Poetin te pesten. Enkele uren vroeger dan gisteren stonden we in een van de danstenten met open mond naar het accordeonspel van (de nog altijd bloedmooie) Sophie Cavez te kijken. We pikten nog een stukje b-boa en Naragonia mee en om stipt 21u30 waren we klaar voor Luka Bloom. Net als bij Richard Thompson enkele weken geleden in Dranouter zijn de meningen in ons groepje verdeeld. Rudi en ik vinden het van hoog niveau, de rest vindt het nogal zeurderig. Na het optreden was er een ouderwetse fuif met DJ's Klaas en Klesie met bijwijlen erg foute muziek maar dat kon de pret niet bederven. Toch hield ik het na een tijdje voor bekeken want Super Parquet begon om 02u00 in danstempel te spelen. De omschrijving in het programmaboekje had me heel nieuwsgierig gemaakt en potverdomme : ik werd echt van mijn stoel geblazen. Een gaita (doedelzak) en een banjo is een combinatie die je al niet zo snel tegenkomt maar als je daar dan een bonkende elektronicadreun aan toevoegt en het geheel kruidt met een zelfgemaakt draailierachtig toestel dan krijg je een moeilijk te omschrijven geluid. Ik vond het in ieder geval fantastisch ! ! ! Je kan zelf een stukje bekijken en beluisteren op YOUTUBE. Daarna nog even terug naar de fuif en toen was het tijd om in bed te kruipen.
22-08-2014
Bollywood in Lovendegem.
Gisteren was de "opwarmavond" al meteen een schot in de roos. Eerst lekkere mosselen aan de motorhome/caravan/tent en daarna naar de festivalweide. Four-fingered Fré maakte er op het nieuwe buitenpodium meteen een feestje van en danstempel 2 werd later op de avond in vuur en vlam gezet door het duo Laloy-Le Tron. Het zweet liep met liters tegelijk over de accordeonisten hun rug en werkelijk iedereen in de tent stond te dansen (behalve ik, er moet iemand foto's nemen hé).
Vandaag duurde het een tijdje voor we op kruissnelheid kwamen, een aantal zijn zelfs bijna de hele dag onder de radar blijven vliegen/zigzaggen. Ons gezelschap is in de loop van de dag uitgegroeid tot een grote bende prettig gestoorde feestvierders, waaronder enkele voor mij nieuwe aanwinsten. Met een beetje haasten kwamen we (om 17u45 !) nog op tijd voor de les in Bollywood dansen, altijd lachen en goed voor een hele reeks hilarische foto's. Na een flinke portie spaghetti konden we aan het avondprogramma beginnen. Terwijl de buitentemperatuur met een rotvaart naar beneden ging, steeg de omzet in de dranktent naar ongekende hoogtes - ze zien ons altijd graag komen. Intussen probeerde Kadril de massa in beweging te krijgen, wat slechts gedeeltelijk lukte. Ik ben altijd grote fan van hen geweest maar de laatste tijd kunnen ze mij niet meer begeesteren zoals vroeger, misschien omdat ze telkens veel nummers van hun laatste cd (Archaï) spelen. We pendelen dan maar een beetje tussen de twee danstenten tot Orchestre International du Vetex het grote podium (over)bevolkt. Vanaf dan is het swingen en zweten want het is moeilijk stilstaan met de opzwepende muziek. Nog een paar pintjes later was het tijd (01u00) voor The Reunion, onder leiding van accordeonist Pablo en met de steeds gekker wordende Portugese zangeres Fabiola. Rond 4u in de ochtend is het tijd om te gaan slapen.
21-08-2014
Boombalfestival.
Gisteren eindelijk nog eens een (bijna) droge dag en dus het zeiltje van de Harley gehaald om een ritje te maken. Ik ben gaan kijken in Lovendegem waar de werken nog volop aan de gang waren. Overal sleepten en sjouwden vrijwilligers met allerlei materiaal om alles tegen vandaag in orde te krijgen. De indeling van het terrein is grondig veranderd, het "grote" concertpodium gaat via de dansvloer over in de streekbierentent en ik vermoed dat we daar aardig wat uurtjes gaan doorbrengen ...
Onderweg ben ik nog even bij de Brico gestopt om een kluisje met cijferslot te kopen. Niet om al mijn juwelen veilig op te bergen maar om een cache te maken voor de kinderen. Dat had ik al een hele tijd beloofd en vermits mijn tijd in België begint te korten zal ik mij moeten haasten. Nu nog wachten op de technische assistentie van nonkel Luc !
Bij thuiskomst was ik nog net op tijd om met een bootje te varen .
Het is nu 12u 's middags en dadelijk verplaats ik mij voor enkele dagen naar de camping van Boombalfestival. Wellicht wordt dit het laatste festival van deze zomer maar afhankelijk van het weer komt er misschien nog eentje bij. De volgende dagen zullen in ieder geval weer zonder internet overleefd moeten worden. Tot maandagavond !
Mijn Garmin Oregon die ik binnenkort absoluut nodig heb om te gaan cachen in het noorden van Spanje, vertoonde zodanig veel kuren dat het onmogelijk was om er nog met plezier mee op pad te gaan. En dus moest ik naar Paal-Beringen, want daar was het toestel gekocht. Binnen tien werkdagen zou hij gerepareerd moeten zijn, maar zoveel tijd om te wachten heb ik niet meer. Niet echt een ramp, want met mijn "oude" Garmin Dakota 20 kan ik ook nog altijd op zoektocht. Dat had je gedacht, hij wil niet meer opstarten. Volgens de winkel moet het display vervangen worden : minstens 80 euro. Ze denken zeker dat het geld op mijn rug groeit ...
.
