Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
01-09-2014
Nieuwe cache.
Een rustige 1e september, geen kindjes in huis vandaag en dus eindelijk tijd om de reeds lang beloofde cache in orde te brengen. De grote middelen werden bovengehaald door nonkel Luc en na wat extra camouflagewerk was alles klaar om officieel aangemeld te worden bij geocaching.com.
Iets over 16u waren de kinderen terug thuis en was het weer druk-druk-druk in huis met alle verhaaltjes en voorbereidingen voor de volgende dagen en weken. Sarah had zelfs al voor de eerste keer huiswerk meegekregen ! Pas toen mama en papa alle administratie hadden doorgenomen die bij zo'n eerste schooldag komt kijken, hadden de kinderen tijd om de cache wat beter te bekijken en maakten ze tekeningen om te ruilen met mogelijke toekomstige zoekers.
Een uurtje later werd de eerste door mij op Belgisch grondgebied verstopte cache (in Spanje liggen er al enkele tientallen) vrijgegeven voor de buitenwereld en nog eens vijf minuten later (!) werd de cache al voor de eerste keer gelogd, later op de avond al voor de tweede keer. Telkens lieten de geocachers een klein geschenkje voor de kinderen achter en die zijn natuurlijk dol enthousiast. Voor de cachers die in de buurt van Lochristi/Gent komen : GC5C3B6 is the place to be !
Morgen vertrek ik opnieuw voor enkele dagen naar Antwerpen en daarna richting Frankrijk en Spanje.
31-08-2014
1992.
De natste zomer sinds 1992, en uitgerekend in die zomer koop ik een Harley. De bedoeling was om rond te tuffen in België en zo vrienden en plaatsen te bezoeken waar ik anders niet kom. Het heeft niet mogen zijn, sorry allemaal. Ook vandaag was de regen weer spelbreker : zowel de cultuurmarkt in Antwerpen als een motortreffen in Kieldrecht stonden op mijn lijstje. Toch heb ik besloten om, ondertussen door het raampje naar de regen kijkend, mijn dag met iets anders te vullen. Gisteren had de Engelse Debbie, my favourite Harley girl in Spain, mij genomineerd voor die idiote ice bucket challenge om ALS in de belangstelling te krijgen. Tot nu toe was ik altijd ontsnapt aan die flauwekul maar als ze mij uitdagen kan ik moeilijk weerstaan. De mensen die Debbie kennen, weten waarom ...
In de motorhome zou het allemaal wat moeilijk uitvoerbaar zijn, maar ik kon voorlopig nog even gebruik maken van het familiehuis in Lochristi. Voor de mensen die al de onzin op Facebook niet kunnen volgen : het resultaat is te zien als je HIER klikt.
En om te besluiten : neen, het heeft niet de hele dag geregend maar de motorfiets is toch onder zijn zeiltje blijven staan.
30-08-2014
Cordon.
Neen, een echt mooie zomerdag was het vandaag (weer) niet. Dan maar een beetje naar de laptop gapen en met enkele maanden vertraging een aantal afleveringen van Cordon gezien, de serie over een dodelijk virus waarbij een hele wijk in Antwerpen hermetisch wordt afgesloten om verspreiding verder te voorkomen. De gelijkenis met Ebola en de manier van aanpakken in sommige Afrikaanse landen is frappant. Gisteren verscheen er dan ook nog een artikel waarin gemeld werd dat er een laptop is buitgemaakt op de gezellige jongens van IS. Uit gegevens die op de bewuste laptop gevonden werden, zou moeten blijken dat ze een aanval op het westen met builenpest voorbereiden. Niet echt nieuws om de toch al sombere dag op te vrolijken.
In de late namiddag bleef het droog en ik ben dan even naar de plaatselijke vestiging van A.S. gewandeld. Mijn trouwe Teva's waren weer aan vervanging toe en tot nu toe had ik nergens nog een overblijvend paar gevonden in de juiste maat. Nu lukte het wel, ook al is het kleurtje niet helemaal naar mijn goesting. Omdat mijn (jarenlang in een kartonnen doos gezeten en recent weer bovengespitte) bottinnen hebben besloten om helemaal te desintegreren, heb ik ook eens rondgekeken naar een alternatief maar niets betaalbaar gevonden.
Ook nog even langs de Lidl om de schapen te verwennen (brood en wortelen gekocht) en angstig rondgekeken telkens er iemand hoestte, je kan niet voorzichtig genoeg zijn. Stel je voor dat ze een cordon instellen rond Lochristi en ik niet naar Spanje kan vertrekken ! Intussen heb ik gelezen dat de builenpest wordt overgedragen door zieke huisratten en hun vlooien en vermits ik geen ratten of vlooien heb zien hoesten, ben ik weer helemaal gerustgesteld. Maar dan heb je natuurlijk ook nog leptospirose, anthrax, HIV, dengue enz om je te amuseren.
29-08-2014
Met de boot naar Blue ConneXXion.
In de late namiddag heb ik de Harley nog eens volgetankt (vandaag bijna 300 km gereden, een nieuw record) en richting Noordzee gereden. Eerst over het kanaal Gent-Terneuzen met de gratis veerboot van Langerbrugge en dan verder via Eeklo naar Heist. Daar had ik nog ruim de tijd om een beetje rond te lopen want zoals het echte rocksterren past, begonnen de mannen van Blue ConneXXion niet op tijd aan hun optreden. HOTEL M was gesloten en op de wandeldijk profiteerden de wandelaars nog van de laatste zonnestralen. Ik besloot om de plaatselijke frituur op te zoeken en toen ik het laatste hapje van mijn bicky burger nam, begonnen Rudi en zijn kompanen te spelen. Een dikke maand geleden had ik niet hun hele optreden kunnen zien vanwege dreigend onweer maar nu bij de herkansing hebben ze mij helemaal overtuigd : goede covergroep. Queen, Stones, Bowie, Dire Straits, Box Tops en vele anderen - ze krijgen allemaal een nieuw laagje vernis ! Bedankt mannen en tot volgend jaar.
Ponderke en Briek.
In de voormiddag ben ik een toerke gaan maken met het brommerke. Eerst naar Merelbeke om in de faculteit diergeneeskunde Michiel op te zoeken. Toen we jaren geleden uit België vertrokken heb ik Ponderke, onze landschildpad, aan Michiel gegeven. Hij heeft er nog veel plezier aan beleefd maar vorig jaar heeft Ponderke zijn winterslaap niet meer overleefd. Hoe oud de schildpad geworden is, zullen we nooit weten maar toch minstens 35 jaar.
Na Merelbeke ging de tocht verder langs Schelderode, Nazareth en Deinze naar Aarsele. In Aarsele is absoluut niets te zien maar daar vertrekt wel een (geklasseerde en eeuwenoude) kasseistrook van zo'n kleine 2 km - de Neringenstraat - naar Kanegem. Ik voelde me helemaal niet op mijn gemak met al die gladde stenen waar het gras en mos tussen groeit. Bovendien staat de weg nog helemaal bol en is over vrijwel de hele lengte versierd met putten en bulten. De weg leek wel eindeloos en op zo'n moment besef je ten volle hoe goed de motards die de wielerkoersen volgen kunnen rijden ! Na een tijdje ben ik gaan spookrijden op de fietsstrook langs de linkerkant van de baan, er was toch geen verkeer en dat leek me veiliger.
Na die beproeving was er dan de beloning : Briek Schotte, dé Flandrien onder de Flandriens ! Intussen al tien jaar dood maar het lijkt alsof hij nog elk moment aan een ontsnapping kan beginnen.
28-08-2014
Op bezoek.
Gisteren weer zo'n zeldzame droge zomerdag en zo kon ik dan eindelijk nog eens een stukje van mijn lijstje afwerken. Lissewege was het doel en daar werd ik naar gewoonte hartelijk ontvangen door J en C. Ook dochter en zoon kwamen even langs om het nageslacht voor te stellen. Mabel, de beagle, vindt het allemaal okee - zolang ze maar in de zetel kan liggen.
Daarna ben ik nog even langs de motorhome parking in Brugge gereden om een goedendag te zeggen tegen D en M. Het was de bedoeling om nog een beetje door Brugge te zwerven maar daar was geen tijd meer voor.
Vandaag stond er een minder prettige taak op het programma. Ik had het al heel lang uitgesteld maar nu moest het gebeuren : de auto poetsen ! Het begon met een emmertje water maar naarmate de dag vorderde kwam de regen een beetje helpen. Dat scheelde dus een hoop gesleur.
26-08-2014
Het voordeel van de Belgische zomer ...
... is dat je de hele binnen kan zitten en tijd hebt om een en ander online te zetten. Vier dagen boombal festival samengepropt in een filmpje van 25 minuten bijvoorbeeld. Alles komt aan bod : kinderanimatie, dansen, concerten en nog veel meer.
Als je HIER klikt krijg je een film te zien in goede kwaliteit maar let op : dit bestand is meer dan 1 gb groot !
Als je HIER klikt kan je dezelfde film bekijken in mindere kwaliteit, dit bestand is "slechts" 128 mb groot.
25-08-2014
Voorbij.
Deze ochtend alle tenten en tentjes afgebroken onder een dreigende hemel. Gelukkig bleef het op enkele druppeltjes na droog tot rond de middag. De bedoeling was om nog te gaan ontbijten in de Oxfamtent maar daar waren we te laat voor. Om 13 stond ik opnieuw in Lochristi en kon ik uitgebreid douchen. De rest van de middag werd gebruikt om foto's te sorteren, bij te knippen en de blog aan te vullen. Een wandelingetje naar de winkel stond ook op het programma maar ik denk niet dat het één minuut heeft opgehouden met regenen. En zo lijkt een mooi weekend alweer ver weg. Toch ben ik blij dat ik weer veel nieuwe mensen heb leren kennen en ook een beetje verdrietig omdat ik al die fijne individuen weer een jaar zal moeten missen.
24-08-2014
Kindjesdag.
Vandaag was het duidelijk kindjesdag. De dansvloer voor het hoofdpodium lokte heel wat jeugdige kijklustigen voor kapitein Winokio. De woordspelingen en dubbele bodems zorgen ervoor dat ook mama en papa zich niet vervelen. Na een uurtje ging ik voor de tweede keer dit weekend naar Super Parquet kijken en nog een tweetal uurtjes later was het tijd voor Living Hero, een Tom Waits tribute band. Ik ben meestal niet zo te vinden voor hommages maar wat Tom Theuns, Tom Pintens en consoorten ons hier voorschotelen is wereldklasse. Nooit meer hopen op een kaartje om de echte meester aan het werk te zien of veel geld neertellen op de zwarte markt, gewoon naar Living Hero gaan ! Naar jaarlijkse gewoonte werd het festival afgesloten met een Boombalbombardement waar iedereen die een instrument kan vasthouden op het podium wordt gegooid in de hoop dat er iets dansbaar ontstaat. Andere jaren was het soms complete chaos, deze keer echter niet en zo konden de feestelijkheden mooi afgesloten worden.
Het weer wou niet echt meewerken dit weekend (het was vooral koud !) en soms leek het alsof we ons allemaal zouden gaan vastrijden in kniediepe modder in de hoop om toch maar met de auto weg te geraken. We hebben enkele stevige regenbuien moeten trotseren maar uiteindelijk viel het allemaal toch weer mee. Het blijft een fijn festival waar iedereen even vriendelijk is. Je kan je gsm gewoon ergens laten liggen en een uur later ligt die er nog. Jongens waarvan de teelballen nog niet geheel zijn ingedaald kunnen hier zonder schroom dansen met dames waarvan de houdbaarheidsdatum al lang verstreken is en oude snoepers kunnen probleemloos op de dansvloer met meisjes waar je in het dagelijkse leven niet mag naar kijken zonder de gevangenis in te vliegen. Volgend jaar zijn we er weer !
23-08-2014
Laminaat of Super Parquet ?
De derde dag alweer en iedereen was opnieuw in topvorm, mede door het ontbijt met spek en eieren. Aan de ingang kregen we ook nog een peer om Poetin te pesten. Enkele uren vroeger dan gisteren stonden we in een van de danstenten met open mond naar het accordeonspel van (de nog altijd bloedmooie) Sophie Cavez te kijken. We pikten nog een stukje b-boa en Naragonia mee en om stipt 21u30 waren we klaar voor Luka Bloom. Net als bij Richard Thompson enkele weken geleden in Dranouter zijn de meningen in ons groepje verdeeld. Rudi en ik vinden het van hoog niveau, de rest vindt het nogal zeurderig. Na het optreden was er een ouderwetse fuif met DJ's Klaas en Klesie met bijwijlen erg foute muziek maar dat kon de pret niet bederven. Toch hield ik het na een tijdje voor bekeken want Super Parquet begon om 02u00 in danstempel te spelen. De omschrijving in het programmaboekje had me heel nieuwsgierig gemaakt en potverdomme : ik werd echt van mijn stoel geblazen. Een gaita (doedelzak) en een banjo is een combinatie die je al niet zo snel tegenkomt maar als je daar dan een bonkende elektronicadreun aan toevoegt en het geheel kruidt met een zelfgemaakt draailierachtig toestel dan krijg je een moeilijk te omschrijven geluid. Ik vond het in ieder geval fantastisch ! ! ! Je kan zelf een stukje bekijken en beluisteren op YOUTUBE. Daarna nog even terug naar de fuif en toen was het tijd om in bed te kruipen.
22-08-2014
Bollywood in Lovendegem.
Gisteren was de "opwarmavond" al meteen een schot in de roos. Eerst lekkere mosselen aan de motorhome/caravan/tent en daarna naar de festivalweide. Four-fingered Fré maakte er op het nieuwe buitenpodium meteen een feestje van en danstempel 2 werd later op de avond in vuur en vlam gezet door het duo Laloy-Le Tron. Het zweet liep met liters tegelijk over de accordeonisten hun rug en werkelijk iedereen in de tent stond te dansen (behalve ik, er moet iemand foto's nemen hé).
Vandaag duurde het een tijdje voor we op kruissnelheid kwamen, een aantal zijn zelfs bijna de hele dag onder de radar blijven vliegen/zigzaggen. Ons gezelschap is in de loop van de dag uitgegroeid tot een grote bende prettig gestoorde feestvierders, waaronder enkele voor mij nieuwe aanwinsten. Met een beetje haasten kwamen we (om 17u45 !) nog op tijd voor de les in Bollywood dansen, altijd lachen en goed voor een hele reeks hilarische foto's. Na een flinke portie spaghetti konden we aan het avondprogramma beginnen. Terwijl de buitentemperatuur met een rotvaart naar beneden ging, steeg de omzet in de dranktent naar ongekende hoogtes - ze zien ons altijd graag komen. Intussen probeerde Kadril de massa in beweging te krijgen, wat slechts gedeeltelijk lukte. Ik ben altijd grote fan van hen geweest maar de laatste tijd kunnen ze mij niet meer begeesteren zoals vroeger, misschien omdat ze telkens veel nummers van hun laatste cd (Archaï) spelen. We pendelen dan maar een beetje tussen de twee danstenten tot Orchestre International du Vetex het grote podium (over)bevolkt. Vanaf dan is het swingen en zweten want het is moeilijk stilstaan met de opzwepende muziek. Nog een paar pintjes later was het tijd (01u00) voor The Reunion, onder leiding van accordeonist Pablo en met de steeds gekker wordende Portugese zangeres Fabiola. Rond 4u in de ochtend is het tijd om te gaan slapen.
21-08-2014
Boombalfestival.
Gisteren eindelijk nog eens een (bijna) droge dag en dus het zeiltje van de Harley gehaald om een ritje te maken. Ik ben gaan kijken in Lovendegem waar de werken nog volop aan de gang waren. Overal sleepten en sjouwden vrijwilligers met allerlei materiaal om alles tegen vandaag in orde te krijgen. De indeling van het terrein is grondig veranderd, het "grote" concertpodium gaat via de dansvloer over in de streekbierentent en ik vermoed dat we daar aardig wat uurtjes gaan doorbrengen ...
Onderweg ben ik nog even bij de Brico gestopt om een kluisje met cijferslot te kopen. Niet om al mijn juwelen veilig op te bergen maar om een cache te maken voor de kinderen. Dat had ik al een hele tijd beloofd en vermits mijn tijd in België begint te korten zal ik mij moeten haasten. Nu nog wachten op de technische assistentie van nonkel Luc !
Bij thuiskomst was ik nog net op tijd om met een bootje te varen .
Het is nu 12u 's middags en dadelijk verplaats ik mij voor enkele dagen naar de camping van Boombalfestival. Wellicht wordt dit het laatste festival van deze zomer maar afhankelijk van het weer komt er misschien nog eentje bij. De volgende dagen zullen in ieder geval weer zonder internet overleefd moeten worden. Tot maandagavond !
18-08-2014
Vreten !
Het begon al zaterdagmiddag met veel te veel chips en 's avonds ging het verder met veel te veel scampi's. Toen werd het zondag en werd de dag besteed aan het zelf maken van pizza's. Niet van die diepvriesdingen uit de supermarkt maar helemaal van nul beginnen met deeg kneden, laten rijzen, bollekes van maken, met de deegrol pizzabodem maken, beleggen en in de oven. En dat allemaal onder het toeziende oog van Nonkel Luc, de enigste die er trouwens in slaagt echt ronde pizza's te maken. Het resultaat van dit alles is + 2 kg op de weegschaal.
Vandaag alweer slecht weer en wat doe je dan de hele dag ? Knabbelen, proeven en snoepen. En toen moest het bezoek nog komen, alle voorradige tantes en nonkels langs de kant van mijn vader. Oorspronkelijk was een barbecue gepland maar door de regen werd er voor een mosselfeestje gekozen. Vijftien kilogram mosselen (Nancy kreeg een bord met konijnenvoer) voor zeven volwassenen en twee kindjes en daarbovenop nog enkele kilo's frieten - niet slecht gegeten zou ik durven beweren. Morgen ga ik niet op de weegschaal staan !
16-08-2014
Les revenants !
Van Gaal is en blijft een van de succesvolste trainers van de afgelopen jaren maar vooral - met grote voorsprong - de meest degoutante Nederlander die op de wereldbol rondloopt. De man heeft er vroeger voor gezorgd dat ik FC Barcelona de rug toekeerde en nu laat ik Manchester United vallen. Als hij ergens trainer is, dan hoeft het voor mij niet meer. Het doet me dan ook plezier dan hij de eerste thuiswedstrijd al meteen verloren heeft.
Iets minder plezier beleefde ik aan Elysium, het science fiction drama dat zo'n 100 miljoen euro kostte. Daarvan ging waarschijnlijk 99 % naar de speciale effecten die werkelijk indrukwekkend zijn, het verhaal is er spijtig genoeg eentje van 13 in een dozijn.
Nee, geef mij dan maar "Les revenants", momenteel loopt deze serie op Canvas maar ik heb ze intussen al helemaal bekeken. Een reeks over mensen die terugkeren uit de dood, met alle gevolgen vandien voor de familie en vrienden die al jaren geleden afscheid van hen hebben genomen. Moesten de Amerikanen dit gemaakt hebben, zou het waarschijnlijk de zoveelste bloederige zombie-bullshit worden. Nu kabbelt het rustig voort en regelmatig komt je haar recht op je armen en begin je door te hebben wat er allemaal in het verleden is gebeurd. Het einde laat de mogelijkheid open voor een vervolgreeks en die zou er dan ook komen. Als je ooit genoten hebt van Twin Peaks, zal je dit ook zeker kunnen appreciëren - de sfeer is bijna identiek. En zoals Badalamenti toen voor de nadrukkelijk aanwezige muziek zorgde, doet de Schotse band Mogwai nu hetzelfde om het geheel naar een hoger niveau te tillen.
15-08-2014
Rubensmarkt.
Het zal overal zo een beetje hetzelfde geweest zijn vandaag : regen, droog, zonnetje, regen, droog, wind, witte wolken, grijze wolken, zwarte wolken, regen enz. Het duurde dus een tijdje voor ik richting Antwerpen-centrum wandelde voor de jaarlijkse Rubensmarkt, een grote markt met alle marktkramers in middeleeuwse kledij. Terwijl de bezoekers bij mooi weer over de hele dag gespreid worden, had nu iedereen gewacht tot in de late namiddag en was het over de koppen lopen. Alle terrassen zaten overvol en ik besloot mij vol te proppen met allerlei snacks die te krijgen waren : Vietnamese loempia's en heel lekkere kroketten van de kroketterie (garnaal-, duvel- en asperge/serranokroket). Hier en daar nog wat proeven, een zak "vuile snoep" en in mijn buik was nog net een beetje plaats over voor drie bollen ijs van 't Ijsboerke. Terwijl ik mijn ijsje zat te eten op een bankje op de Groenplaats, werd ik "omsingeld" door een kleine bende straatmuzikanten/daklozen/schooiers (schrap wat niet past of bedenk zelf een combinatie). Het enige meisje vroeg of mijn ijsje gesmaakt had en ik besloot onmiddellijk om maar te doen alsof ik ze niet verstond. Dat gaf mij de kans om ongestoord hun gesprekken te volgen. Al snel bleek dat ze geen gemakkelijk leven hadden ("ik heb kou" - "ik zou wel eens iets warm willen eten" - "de flikken jagen ons overal weg") maar ook dat het intelligente gasten waren. Eentje begon op een bepaald moment een stukje uit het concerto d'Aranjuez (van Joaquin Rodrigo) te spelen en ik reageerde daarop met in het Spaans te zeggen dat het een melodietje uit mijn land was. Prompt antwoordde het aanwezige meisje in het Spaans. Ai, dat werd lastig - ik zou waarschijnlijk spoedig door de mand vallen. Al snel werden ze afgeleid door een lotgenoot die iets te eten had : een pastasalade die hij gevonden had op het St. Jansplein. Het smaakte een beetje zurig maar het was beter dan niets.
Een beetje later verlieten ze allemaal mijn bankje en gingen hun eigen weg. Ik liep het metrostation in en twee mannen van het gezelschap stonden er gitaar te spelen om een beetje geld te verdienen. Ik ben op hen afgestapt en gezegd dat ik hen voor de gek had gehouden en gewoon een uitgeweken Antwerpenaar ben die dus alles had verstaan wat ze hadden gezegd. Daar konden ze wel mee lachen en ik vertelde hen dat ik binnen enkele jaren waarschijnlijk zou eindigen zoals zij maar dan zonder het talent om gitaar te spelen. Ze raadden me aan om de nog resterende jaren te gebruiken om het tokkelen toch maar onder de knie te krijgen ... Ik heb hen wat geld toegestopt en hartelijk afscheid genomen. Als je geen moeder meer hebt, moet je op moederkesdag maar een goede daad voor iemand anders doen.
14-08-2014
Tussen de regenbuien door ...
... zijn we er vandaag toch nog in geslaagd om overtollige rommel en onmisbare en totaal nutteloze spullen over te brengen naar een opslagplaats waar ze verder kunnen wegkwijnen. Met als voordeel : als ik in de winter een keertje naar België kom, hoef ik mijn geheime code maar in te tikken en ik kan er een perfect bewaarde en totaal uit de mode zijnde jas gaan ophalen. Voor de prijs die je betaalt voor zo'n opslagruimte kan je vele keren een splinternieuwe jas kopen, maar dit totaal terzijde.
De goede afloop van de verhuis werd gevierd in het exclusieve sterrenrestaurant Lunch Garden in Burcht !
13-08-2014
Gezellig.
Ik wil die ene mevrouw in de lift naar de voetgangerstunnel bedanken omdat ze vriendelijk naar me lachte. Ook de overjaarse hippie in de elektrische rolstoel maakte mijn dag goed door te headbangen toen mijn (bescheiden bluetooth) installatie AC/DC's Highway to Hell uitspuwde terwijl ik met mijn fiets aan het rode licht stond te wachten. En voor de rest ? ZUURPRUIMEN - AZIJNPISSERS - ZAGEVENTEN !
De doorsnee Antwerpenaar liet zich weer van zijn/haar beste kant zien. Ik fietste in de Nationalestraat STAPVOETS op het voetpad omdat de straat helemaal opengebroken is voor de zoveelste heraanleg. Commentaar : "'t Is hier al zo smal en dan rijden ze hier ook nog met de fiets". Ik, beleefd (zoals altijd ) : "Als ik op mijn fiets zit ben ik smaller dan wanneer ik naast mijn fiets loop en ik hinder absoluut niemand !" Ze antwoordde nog iets maar dat verstond ik niet, u kan de dame in kwestie wel bezoeken op kamer 1253 in het Middelheim ziekenhuis.
In de Boomgaardstraat stond een auto dubbel geparkeerd en een man met een BMW (wat anders ?) vond dat hij zich nog wel tussen mijn fiets en de verkeerd geparkeerde bestelwagen kon wringen. Verkeerd gedacht ! Uw linker buitenspiegel kan u vinden in de tweede vuilnisbak rechts als u het station van Berchem verlaat langs de kant van de Statiestraat.
11-08-2014
Van de ene markt naar de andere + een extraatje !
In de voormiddag met de bus naar Wilrijk geweest om samen met Nancy wat rond te hangen op de jaarmarkt. In Wilrijk is dat een heel gebeuren, inclusief beesten (vanzelfsprekend ook geiten want Wilrijk wordt het geitendorp genoemd), kermis en gewone markt. Bij de geiten stond er eentje bij die wel heel erg op mij leek ook een beetje spleetogen !
Ik ben daarna in mijn eentje naar Antwerpen gegaan om iets te eten bij Mama's Garden, voor mij nog altijd dé plek om pita te eten. Ik weet het, er zijn er betere (aan de Waterpoort bijvoorbeeld) maar Mama's Garden hoort stilaan bij het stadspatrimonium. Achteraf wandelde ik met een ijsje in de hand naar de Beiaardmarkt, een tijdje geleden in het leven geroepen om de buurt van de Grote Markt een beetje nieuw leven in te blazen. Er was niets speciaals te zien maar ik zag wel een rijtje mensen staan aanschuiven bij het stadhuis. Ik kan niet altijd mijn nieuwsgierigheid bedwingen en dus ging ik een kijkje nemen. Het grote opperhoofd is met vakantie dus zijn kop zou zeker niet Hendrik VIII-gewijs op een spies bij de inkom staan pronken. Wat dan wel ? Ter gelegenheid van de kermisweek kon je het stadhuis met een gids bezoeken en dat helemaal gratis. In een tijd van afschaffen en besparingen moet je van zo'n aanbieding profiteren. En zo zette ik, negen jaar na mijn huwelijk, nog eens een stapje richting Schoon verdiep. Daarna kon ik in het zonnetje genieten van enkele deuntjes die op de stadsbeiaard gespeeld werden.
10-08-2014
Markt en Doel.
Na een korte nacht besloot ik om, ondanks de weersvoorspellingen, met de fiets (Nancy met de tram) naar de "Markt van morgen" te gaan. Op dat marktje stellen jonge en minder jonge ontwerpers hun nieuwste creaties voor en dat kan kleding zijn, maar ook aardewerk, schilderijen of allerlei hebbedingetjes. Elk jaar zakt ook HENRI BANKS vanuit Berlijn af naar Antwerpen om zijn waren aan de man te brengen en het is altijd plezierig om hem een keertje terug te zien. Nico (want dat is zijn echte naam) is nog een van de overblijvende veteranen uit mijn punkperiode.
Een uurtje later ging ik terug naar de camping en veel langer had ik niet moeten wachten want de lucht werd steeds donkerder. En dan moest er een beslissing genomen worden : naar de Doelse Feesten of niet ? Ik had twee potentiële chauffeurs om ginder te geraken maar uiteindelijk bleef er maar eentje over. Op het moment dat we wilden vertrekken begon het wel heel hard te regenen en we besloten dan maar om eerst iets te gaan drinken en te kijken hoe het zou evolueren.
En zo kwamen we rond 15u30 toch nog in Doel aan. Het dorp blijft een speciale sfeer uitstralen. Vele huizen zijn sinds de onteigening helemaal verwaarsloosd en vervallen, andere zijn opnieuw bewoond en overal zie je graffiti. Als je meer wil weten over de huidige situatie kijk dan maar eens op WIKIPEDIA.
Toen wij aankwam was er niet veel meer te zien, de grote rommelmarkt was al helemaal opgeruimd (of weggespoeld ?) en onder elk afdakje stonden mensen te schuilen. De (al dan niet tijdelijke) café's zaten overvol en na een kleine wandeling door het verlaten/onteigende dorp zijn we door de gietende regen terug naar de auto gewandeld. Of het geplande optreden van Pan de Capazo nog ergens zou plaatsvinden, was niet helemaal duidelijk. Onderweg naar Antwerpen bleek al snel dat het nóg harder kon regenen en toen ik terug op de camping kwam, stond die bijna helemaal blank. Niet veel later begon de zon te schijnen en konden de sukkelaars van de onderwater gelopen tentjes hun spullen te drogen hangen.
09-08-2014
Antwerp Pride.
Deze ochtend vertrokken in Lochristi en intussen nog een keer naar Antwerpen (camping De Molen) verhuisd. Na aankomst een propere onderbroek aangetrokken en met de fiets naar de Antwerp Pride parade. Altijd een kleurig spektakel en ze hadden geluk, tussen alle regendagen door vandaag droog en zelfs zonnig ! In de stoet zoals elk jaar voor ieder wat wils en overal langs de straat en op balkons stonden mensen te kijken naar de homo's, biseksuelen, transgenders, drag queens enz die opstapten achter de regenboogvlag. Ook Eurosong winnaar/winnares Conchita Wurst liep mee door de Antwerpse straten.
Na de parade nog snel even langs de camping om iets te eten en dan terug naar de stad om een optreden mee te pikken van B.E.F. Tussendoor had ik ook nog graag naar Willrock gegaan maar dat was niet meer haalbaar.
.
) : "Als ik op mijn fiets zit ben ik smaller dan wanneer ik naast mijn fiets loop en ik hinder absoluut niemand !" Ze antwoordde nog iets maar dat verstond ik niet, u kan de dame in kwestie wel bezoeken op kamer 1253 in het Middelheim ziekenhuis.
!
