Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
15-01-2014
Honden of baby ?
Opgepast als je met je hond(en) wandelt in Altea. Het wandelen op zich is geen probleem maar het niet opruimen van wat de hond achterlaat, kan je voortaan een boete van minimaal 30 euro opleveren. Voor de hardnekkige overtreders kan dit zelfs oplopen tot 500 euro ! Of dit per kilogram uitwerpselen berekend wordt, is niet duidelijk .
Maar wat zou je het liefste hebben : in een hondendrol trappen of de baby in onderstaand filmpje tegenkomen ?
14-01-2014
La Marina.
Deze ochtend ben ik samen met de buurman naar de dierenarts geweest om Robbie te laten castreren. Robbie is een reu van zeven maanden oud en hij begon de laatste tijd meer en meer aandacht te krijgen voor zijn even oude zusje Lea én Simba, het iets oudere herderteefje. Laika, de oudere en veel te dikke - ikzieereenbeetjeuitalseenlabradormaarikbenhetniet - lamme goedzak valt minder in de smaak maar zeker ben je nooit. Je moet op een oude fiets leren rijden, zeggen ze wel eens maar of dat ook voor een hond zo is ?
Na de dierenarts zijn we (R+L+E+A en ikke) naar het winkelcentrum La Marina in Finestrat gereden. De solden zijn vorige week al begonnen maar nu pas beginnen de kortingen op te lopen. Ik heb/had helemaal niets nodig maar ik heb me toch laten verleiden tot enkele overbodige aankopen : een sweater, een vest en enkele t-shirts. Ik zal wel iets anders moeten weggooien want de kleerkast begin stilaan uit te puilen.
Het winkelen werd onderbroken voor een lunch in CANTINA MARIACHI - een Mexicaans restaurant waar we kozen voor het degustatiemenu. Alles wat ze ons voorschotelden (fajitas, enchiladas, nachos enz) was heel lekker. Door een misverstand (of mijn zwakke kennis van de Spaanse taal) kregen we een menu voor vier personen dat door vijf eters moest gedeeld worden. De porties per persoon waren daardoor iets kleiner, maar op die manier was het ook goedkoper. Laat de toevallig passerende voorbijganger maar denken dat de Nederlanders in het gezelschap dat zo geregeld hebben . De middag werd afgesloten in de grote Carrefour supermarkt waar het winkelkarretje werd volgeladen met vanalles, maar het viel toch op dat op veel verpakkingen een alcoholpercentage vermeld stond.
Een half uurtje na aankomst op de camping stond onze pa al klaar met gebakken aardappelen en tomaat-garnaal, pudding met fruitsla én kwam Emmy nog enkele truffels brengen. Ik heb al slechtere dagen meegemaakt ...
Bijna drie uur lang ...
... maar wel de moeite : The Wolf of Wall Street, de nieuwste film van Martin Scorsese - nu in de bioscoop ! Een nieuwe Scorsese is altijd iets om naar uit te kijken, ook al zijn het niet altijd meesterwerken. Deze is er weer eentje van de betere soort, gebaseerd op de memoires van beursmakelaar Jordan Belfort. Die man en zijn entourage leiden een leven waar wij als simpele mensen enkel van kunnen dromen : gigantische huizen, privé-helicopters, een schitterend jacht en vooral heeeeeeeeel veel feesten en mooie vrouwen. Maar ook een torenhoog drugsprobleem hoort bij hun levensstijl, en wel op zo'n manier dat het echt niet gezond meer is.
Leonardo DiCaprio op zijn best en een klein rolletje van Joanna Lumley, bij de oudere lezers bekend als Purdey (aan de zijde van John Steed) en bij de snotneuzen als Patsy in Absolutely Fabulous.
13-01-2014
Overstroming op verloren maandag !
Klinkt rampzaliger dan het in werkelijkheid was, maar een krantenkop moet lezers lokken ! Vanochtend kwam Martin vertellen dat het naastgelegen terrein onder water liep omdat een van de irrigatiekanaaltjes verstopt was. Eerst leek het alsof er opzettelijk een dammetje gebouwd was maar de waarheid was iets anders. De buurman had een tijdje geleden opgevangen dat zijn kinderen een dode kat hadden begraven. En waar hadden ze dat gedaan ? Juist ! En dan een hoop stenen er rond en overheen om het beestje een rustige plaats te geven.
En toen was het tijd om naar de Belgische bakker in Benidorm te rijden (Calle Gerona) want we moesten daar een grote bestelling ophalen. Vandaag wordt in Antwerpen immers "Verloren maandag" gevierd en daar horen worstenbroden en appelbollen bij, ook in het buitenland. Tradities moet je in ere houden of herstellen, zijn wij Sinjoren of zijn wij dat niet (fragmentje uit populair volksliedje) ? Voor alle geïnteresseerden op de camping lagen er in totaal 104 stuks klaar.
En dan nog het verhaaltje dat er bij hoort, mijn versie want er bestaan er ongetwijfeld nog vele andere. Vroeger moesten de ambtenaren de eerste maandag na Drie Koningen de eed afleggen (zweren), men sprak toen over "verzworen maandag". Om die eed kracht bij te zetten,, werd er een pintje gedronken en nog eentje en nog eentje. Al snel verbasterde de "verzworen" maandag tot "verloren" maandag want echt veel werd er op administratief vlak niet meer gepresteerd die dag. De cafébazen zagen al snel in dat ze met een zout (worsten)broodje de drankomzet nog konden verhogen. Zo is het in de Antwerpse volkscafé's nog altijd de gewoonte om worstenbroden (en intussen ook appelbollen) aan te bieden aan hun klanten. Van een verzworen maandag was er al in de 13e eeuw sprake, eeuwen later werd er gesproken over verloren maandag. De hapjes die er vandaag bijhoren, zouden pas in de 19e eeuw traditie zijn geworden.
Ook voor mij was er vandaag dus een worstenbrood en een appelbol, maar eerst kon ik nog genieten van Letty's kookkunsten.
De Ridder & Smos.
De voorbije dagen heb ik alle 13 afleveringen van "De Ridder" bekeken. Zoals alle series die de VRT al jarenlang op zondagavond uitzendt, was dit een schot in de roos. Soms voorspelbare verhaallijnen maar zeker aangenaam om naar te kijken. Dat kan zeker niet gezegd worden van "Safety First" ! Ik heb hier en daar berichten opgevangen dat "de Smos" heel populair is in Vlaanderen maar waarom dat zo zou zijn, is mij een raadsel. Is het humorgevoel van de doorsnee Vlaamse kijker dan zo afwijkend van het mijne of ben ik gewoon een oude zuurpruim ? Ik heb tijdens de 8 (ja, ik heb ze alle acht na elkaar bekeken - licht masochistisch trekje van mij) afleveringen hooguit drie keer geforceerd kunnen glimlachen. Erg weinig voor een humoristisch programma als je het mij vraagt. Moesten ze mij als acteur een rol aanbieden in zo'n idiote reeks, ik zou weigeren en nog liever sterven van de honger.
12-01-2014
Rommel !
Een echte rommeldag vandaag. De "rastro" (rommelmarkt) van La Nucía en die van Polop, daarna nog even gestopt bij het kleinere broertje met de naam "Don Quijote" hier boven aan de andere kant van de AP7. En dan heb je wel genoeg afval gezien, want sommige zaken kan je met de beste wil van de wereld zelfs geen rommel meer noemen. Gelukkig werd het - zelf gezochte - leed enigszins verzacht met een gevulde aardappel, het is weer eens iets anders dan een goedkoop Chinees menuutje. Daarna was er nog ruim tijd om in het zonnetje te zitten, als de weersvoorspellingen juist zijn komt er nu een mindere periode aan met regelmatig een regenbuitje.
Cijfertjes.
De campings in Benidorm hebben een goed jaar achter de rug, ook de gemeenten in de buurt zullen waarschijnlijk niet mogen klagen. Over het hele jaar 2013 was er een bezetting van 67,1 % en dat zou 2,8 % percent meer zijn dan in 2012. Ik veronderstel dat die cijfers gehaald worden omdat de grote campings een flink deel van hun omzet halen uit jaarplaatsen. In december was er een bezetting van 77,9 %, een stijging van 7,4 % in vergelijking met het vorige jaar.
Opmerkelijk is vooral hoe weinig Spanjaarden voor die mooie cijfers zorgen. In december had slechts 6,8 % van de kampeerders de Spaanse nationaliteit, 70,50 % kwam uit Groot-Brittannië, 11,4 % zakte af uit Nederland en 5,2 % had dezelfde identiteitskaart dan ik (wellicht met een andere foto). In de hotelcijfers een tijdje geleden scoorden de Belgen een stuk hoger dan de Nederlanders, zou dat iets met de prijzen te maken hebben ...?
En om af te sluiten de voorspellingen voor januari : een bezettingsgraad van 78,6 % op de campings, ik kan nu al zeggen dat wij een stuk beter scoren !
11-01-2014
Een welkome afwisseling.
Ja kan niet elke dag uit eten of gaan cachen en daarom is het plezierig dat er af en toe een beetje afwisseling mogelijk is. Vandaag deed de kans zich voor om naar FC Utrecht te gaan kijken, die speelden tijdens hun winterstage in La Nucía tegen Mouloudia Club d'Alger. Zelf voetballen heb ik nooit gedaan, puur uit respect voor de mogelijke tegenstanders. Door mijn gebrek aan voetbaltechnische kwaliteiten zouden de ziekenhuizen al snel vol liggen met zwaar geblesseerde spelers. Naar voetbal kijken op televisie en nog liever een wedstrijd bijwonen, heb ik wel altijd graag gedaan. En om eerlijk te zijn, daarbij vielen ook wel eens gewonden ... Een echt spannende wedstrijd is het vandaag niet geworden, de eerste helft hadden de Algerijnen een doelpunt verdiend maar vroeg in de tweede helft scoorden de - toen betere - Nederlanders het enige doelpunt. Daarna was er nog maar weinig te beleven op de grasmat. Bij de Algerijnen speelden enkele internationals mee en dat maakte het toch extra interessant. Algerije speelt op het WK in Brazilië namelijk in dezelfde groep dan de Rode Duivels. Wel, ik kan Wilmots een dure scouting besparen : bij MC Alger speelt niemand om bang van te hebben !
10-01-2014
Voltijdse dagtaak.
Na onze zoektocht had ik Eric en Rob afgezet aan de camping en ben ik in mijn eentje nog iets gaan eten bij Dos Lunas. Toen ik rond 20u opnieuw in de auto zat, werd het duidelijk dat cachen een voltijdse dagtaak kan zijn. Niet alleen moest ik mijn gevonden caches van vandaag loggen, de door mijzelf verborgen caches werden in totaal ook weer 46 keer gelogd door andere zoekers. Elke log wordt door mij gelezen en regelmatig krijgen de collega-geocachers een bedankwoordje via mail.
Geen mooi weer.
De meeste caches waren vrij eenvoudig te ontdekken. Rob en Eric konden er meer loggen dan ik want een aantal had ik de voorbije jaren al eerder gevonden, toch kon ik er vandaag zelf ook zeven van mijn lijstje schrappen. Het was eigenlijk perfect weer om een beetje rond te rijden want lekker op een stoeltje in de zon zitten was er echt niet bij vandaag. In de bergen was het door de wind soms echt koud en veel genieten van de mooie vergezichten ging ook niet, soms zaten we zelfs helemaal in de mist.
Eric liet het allemaal niet aan zijn hart komen, hij was blij dat hij weer af en toe kon klimmen . Ik was dan weer blij omdat ik me soms nog feilloos kon herinneren waar ik twee jaar geleden mijn eerste caches had gevonden.
Eindelijk nog een keer op stap.
Door allerlei omstandigheden is de huurauto nog niet echt veel gebruikt om te gaan cachen maar vandaag ging het dan toch gebeuren : de hele dag op zoek naar verborgen schatten. Een tocht van meer dan 100 km bracht ons op allerlei onbekende plekken in o.a. Benissa, Teulada en Moraira. Eens te meer is bewezen dat geocaching je op plaatsjes brengt die je anders nooit zou ontdekken.
09-01-2014
Wasmachine en Sabor.
Hij was beloofd voor vanavond maar al voor de middag kwam de bestelwagen de camping opgereden met een nieuwe wasmachine. Een kwartiertje later was alles aangesloten en kon Martin de handleiding bestuderen. Nog vijf minuten later werd het eerste wasgoed ingeladen. Een goede tip voor iedereen : niet nadenken en op de blauwe knop duwen !
Nog een uur later was het alweer tijd voor een bezoekje aan Sabor, lekker gegeten zoals altijd. De foto's die daarna in de Sprint zijn genomen durf ik aan niemand laten zien ...
08-01-2014
Zon.
Weer een mooie zonnige dag en er valt dan weinig te schrijven. Praatje hier, praatje daar, een keer naar de container lopen om huisvuil weg te smijten - verder ben ik vandaag niet geraakt.
Sommige mensen in Alfaz zoeken het iets verder. Dit weekend is er een grote toeristische beurs in Noorwegen en enkele gemeenteraadsleden reizen samen met vertegenwoordigers van 15 bedrijven af naar Oslo om daar Alfaz te promoten. Sinds de jaren 70 van de vorige eeuw zijn steeds meer Noren naar hier afgezakt, weg van de lange koude winters. Er zouden hier nu naar schatting 10000 Noren wonen, de tweede grootste kolonie buiten Scandinavië. Ze hebben hier hun eigen kerk, hun eigen winkels, eigen scholen en zelfs drie residenties voor ouderen. Er wordt ook benadrukt dat ze zich perfect integreren in het Spaanse culturele en sociale leven.
In Benidorm en Villajoyosa heeft de politie dan weer tien mensen aangehouden in verband met valse eurobiljetten. Er werd voor 8000 euro aan vals geld aangetroffen en in beslag genomen.
07-01-2014
Belofte maakt schuld.
Vorige week was ik met enkele beginnende geocachers op stap geweest om hen de kneepjes van het vak te leren. We hadden toen de helft van mijn "grote" route afgelegd en ik had beloofd deze week de rest mee te wandelen. Gisterenavond was Ellen komen vragen of ze mijn Garmin Dakota konden lenen om alleen de rest van de caches te gaan zoeken. Vanmorgen kwam ze het apparaat halen en vroeg of ik toch nog een keertje mee wilde lopen. Dat kon, en zo gingen we met z'n zessen nog een dikke twee uur stappen. De hele tocht werden we verwarmd door een heerlijke winterzon.
06-01-2014
Verdwenen.
Prachtig weer vandaag en toch een slecht humeur. Voor de tweede keer op korte tijd is er een cache van mij verdwenen en het kan niet anders dan kwaad opzet zijn. Hij ligt niet op een plaats waar je hem per ongeluk kan verwijderen. Vorige keer waren er zelfs glasscherven gelegd in de buurt van de verstopplaats. Ik wacht nu even af en volgende week probeer ik het nog één keer, dan wordt hij definitief op non-actief gezet. Wat voor idioten houden zich hier nu mee bezig ? Misschien mensen die ons idioten vinden omdat we overal vanalles verstoppen en zoeken ?
Een filmpje van gisterenavond.
.
05-01-2014
Reyes Magos.
Toen we van Sabor terugkeerden, hoorde ik dat buurman Georges op de camping was geweest en Martin zei dat hij kort daarna vertrokken was met de Harley. Het was een zachte avond en ik dacht "Verdomme, daar gaat mijn kans om nog eens een stukje mee te rijden ". Vijf minuten later zat ik met Ronny in de auto om naar de Drie Koningen optocht te gaan kijken in Alfaz. We waren nog maar amper uitgestapt en wat hoorde ik in de verte ? Het onmiskenbare geluid van een bende tweewielers, opgewaardeerd met Screaming Eagle, Vance & Hines en S&S uitlaten - dat kon alleen de Costa Blanca Chapter zijn. En inderdaad, Georges was een tijdje ziek geweest en had pas op het laatste moment beslist om mee te rijden. Hij was me nog komen zoeken maar ik was niet aanwezig op de camping. Niet echt erg want veel viel er niet te rijden, het tempo van de stoet moest immers gevolgd worden en de gemiddelde snelheid lag zo rond de 2 kilometer per uur en regelmatig moest er minutenlang gewacht worden. Ideaal om met iedereen een praatje te maken. Na de motorfietsen kwam de eigenlijke optocht maar die was minder mooi dan de vorige jaren.
Haasten.
Ieder weldenkend mens zou na een tekort aan degelijke nachtrust, proberen de schade in te halen met een extra lange siesta maar daar had ik allemaal geen tijd voor. Eerst moest ik naar Albir om de Drie Koningen te zien paraderen in antieke auto's en daarna was het haasten om op tijd bij Sabor te zijn, deze keer in gezelschap van Luc en Willy, die gisteren zijn aangekomen.
Zwart.
Het was me weer een woelige nacht, deze keer niet in de Sprint maar in de auto. Moest Drs. P. een ander leven geleid hebben dan had hij het liedje "heen en weer" niet over een veerpont maar over een camper geschreven. Ook deze keer kwam van slapen niets in huis, zo hevig waren de rukwinden weer. En toch hoor ik deze ochtend mensen vertellen dat ze heerlijk geslapen hebben. Goed voor hen !
Voor mij werd het een donkere nacht want ik heb twee - op ware feiten gebaseerde - niet echt opbeurende films over de geschiedenis van de zwarten in Amerika gezien. De eerste, "The butler" was al niet om vrolijk van te worden maar een schitterende Forest Whitaker laat je toch regelmatig glimlachen. Je ziet een hele rij Amerikaanse presidenten de revue passeren, Martin Luther King en JFK worden uiteraard vermeld en ook de opkomst van de Black Panthers doorkruist regelmatig het verhaal. Bij sommige scènes schaam je je omdat je een blanke bent.
Bij de tweede film van deze nacht - "12 years a slave" - ging dat schamen nog veel verder en wil je spontaan je verontschuldigingen aanbieden aan elke zwarte die de volgende weken je pad kan kruisen. Het gaat over een zwarte in het Amerika van vóór de burgeroorlog. Hij is een vrij man met een goed leven in het noorden en komt door omstandigheden in het zuiden terecht waar hij wordt ontvoerd en als slaaf wordt ingelijfd. Alle verhaaltjes die we kennen uit die tijd, worden nog maar eens in de verf gezet : vernederingen, zweepslagen, ophangingen, verkrachting enz. Regelmatig denk je "Sla toch terug, je bent in de meerderheid !" maar met eenzelfde makheid waarmee een eeuw later vele Joden zich - onder weliswaar groter militair machtsvertoon - lieten deporteren, ondergaan zij hun lot. In het beste geval worden ze "boy" genoemd in plaats van "nigger" en de eigenaars van de plantages denken zich alles te kunnen veroorloven met de goedkeuring van God. Als er toch even protest komt en het woord "zonde" valt, antwoordt één van de beulen : "Zonde ? Er is geen zonde. Een man doet met zijn eigendom (de slaaf dus) wat hij wil!".
"The butler" is nog slechts hier en daar te zien in de Belgische bioscopen en "12 years a slave" gaat op 22 januari in première. In Spanje dus iets vroeger ...
03-01-2014
Supermooi weer.
Voor Filip en Ria kwam het mooie weer te laat, maar Ann van Omer kon vandaag eindelijk haar bikini bovenhalen. Net op tijd, want ook zij vertrekken morgen terug naar België - met een eervolle vermelding want tijdens hun korte vakantie hebben ze mijn 30 verstopte caches gevonden !
Omdat ik niet echt graag in bikini rondloop, heb ik van het mooie weer geprofiteerd om de camper een beetje op te ruimen. Alle spullen die hier de laatste weken zijn toegekomen met vrienden of via de post, werden altijd maar op de stapelbedden gegooid en stilaan was het een onoverzichtelijke hoop geworden.
Om 17u kwam de "appelsienenboer" de camping opgereden, Marie-José had hem dat gevraagd en dat bleek een goed idee. Al snel stond een hele rij gegadigden aan te schuiven en bijna zijn hele voorraad werd verkocht. Vanaf nu komt hij elke vrijdagmiddag langs om zijn spullen te verkopen : tomaten, bananen, aardappelen, uien, kaki's en uiteraard appelsienen.
Een uurtje later was het voor ons (pa, Ronny en ik) tijd om richting restaurant Dos Lunas te rijden. En verdomme, wat was het weer lekker ! Let ook op de details : Ronny heeft zijn outfit aangepast aan de restaurantkleurtjes .
.
. De middag werd afgesloten in de grote Carrefour supermarkt waar het winkelkarretje werd volgeladen met vanalles, maar het viel toch op dat op veel verpakkingen een alcoholpercentage vermeld stond. 
.
