Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
26-09-2013
Pizza4U.
Ik had nog geen tijd om in mijn zetel neer te ploffen of Sonia kwam al vragen of ik mee iets wou gaan eten. Normaal gaan zij niet zo vaak op restaurant maar bijna alles is al ingepakt om te verhuizen en uit eten gaan is dus eerder een noodzaak. Al snel werd gekozen voor pizza, dat had ik zelf al voor morgen op het programma staan. Ik werd na enkele maanden afwezigheid hartelijk begroet door Pepe. Het menu is tijdens de zomermaanden aangepast én vijf eurocent goedkoper geworden. Vroeger kreeg je vooraf altijd een beetje koolsla, nu kan je kiezen uit een echt slaatje of macaroni als voorgerecht. Als hoofdgerecht is er nu keuze uit meer soorten pasta en maaltijdsalades, het aantal te kiezen pizza's is verminderd. Lekker is het nog altijd en drank, dessert en koffie zijn nog altijd inclusief voor 8,95 euro.
Controle.
Ik heb deze voormiddag al een fietstochtje van 30 km achter de rug. Eerste opdracht was mijn cache aan de Johannesbroodboom gaan controleren. Een tweetal maanden geleden had er iemand gemeld dat het deksel van de doos gebarsten was. Ik had dus een nieuw doosje meegenomen en nog wat kleine prulletjes om erin te steken. Ter plaatse aangekomen begon de zoektocht, ik vond mijn eigen cache niet meer ! Ik had alle stenen al vastgehad en omgedraaid en wou het bijna opgeven toen ik het doosje toch vond. Alles was nog in prima staat. Ik heb dan nog een beetje in de buurt rondgereden en tegen 12u was ik terug aan de auto, badend in het zweet.
25-09-2013
Vliegen.
Vliegen, ze zullen hun nut wel hebben in de natuur en dus mogen ze van mij ook bestaan. Maar waarom willen ze altijd zo graag landen in je oor, waarbij hun gezoem dan klinkt als een volwassen drilboor die van links naar rechts door je hersenpan davert ? De beetjes maken het leven in de zon deze dagen niet gemakkelijk, want ze zijn talrijk én enorm vervelend.
24-09-2013
Hondjes.
De voorbije dagen was ik bijna voltijds bezig met mijn nieuwe (zeer tijdelijke) job. De buurman was enkele dagen op reis en ik moest voor zijn honden - en vissen - zorgen. Die vissen eten geven is niet echt een probleem, maar de honden ... Zodra je het terrein betreedt word je langs alle kanten besprongen door die wilde beesten. En neem van mij aan dat hun nagels en jonge scherpe tandjes overal doorheen gaan. Ik heb geprobeerd om het een beetje te filmen met mijn oude fototoestel, je kan het filmpje HIER bekijken. Laika is de oudste (en dikste) van de vier en het is niet helemaal duidelijk of ze al die drukte wel plezant vindt. Bij de kleintjes is nog niet helemaal beslist wie in de toekomst de baas gaat spelen. Momenteel lijkt Simba een voorsprong uit te bouwen maar in de toekomst zie ik Robbie de macht grijpen. Lea laat het allemaal maar gebeuren.
Voor de rest is het hier zweten van 's morgens tot 's avonds, de temperatuur ligt constant rond de dertig graden. Vanmorgen kwamen Jef en Brigitte even op bezoek en Brigitte dacht dat ik "hair extensions" had ! Alsof ik zo ijdel zou zijn dat ik daar geld aan wil uitgeven. De resultaten van mijn facelift had ze niet eens opgemerkt ... Jef zelf zit vol ongeduld te wachten op het geschenk dat hij zichzelf heeft gegeven, maar daarover binnenkort meer.
Om de warmte toch een beetje te ontvluchten ben ik vandaag nog maar eens gaan eten bij Sabor, drie keer in zes dagen - dat moet weer een nieuw record zijn. Het moest maar zo lekker niet zijn.
22-09-2013
Eten en drinken.
De horeca mag weer niet klagen vandaag, de terrasjes zaten overal vol en wij (Luc, Sonia en ik) zijn gaan eten "in de bergen". Via Calp(e) reden we de vallei van de Jalon/Xaló in waar we de eerste stop inlasten bij de plaatselijke BODEGA. Je kan daar zonder schroom gratis van alles proeven en er wordt niet op een glaasje gekeken. Uit eerlijke schaamte heb ik toch maar vier liter mistela gekocht. Mistela is qua smaak een beetje te vergelijken met Pineau de Charentes, maar veel goedkoper. De witte is een beetje te zoet, de rode een beetje te zwaar en wat doe je dan : mengen !
De rit ging verder naar Alcalali, waar een tafel gereserveerd was in restaurant Solana. Vroeger ben ik hier met mijn ouders ook enkele keren geweest en er is niet veel veranderd : lekker eten, grote porties en een mooi uitzicht op de omringende bergen. De tafel werd gevuld met o.a. garnaalcocktail, gevulde aubergine, schapenbout, eend en couscous. Er was nog net een beetje plaats over voor een dessertje.
Net voor we terugkeerden naar de camping, zijn we nog een terrasje gaan doen bij café Sprint in Albir. Andrea, de uitbaatster, is de afgelopen zomer bevallen en het 10 weken oude resultaat was te bewonderen in het café.
Bij thuiskomst heb ik even naar de voetbaluitslagen gekeken. RAFC heeft met 1-5 gewonnen in Visé, er waren slechts 800 toeschouwers aanwezig - 600 daarvan kwamen uit Antwerpen !
tok tok - 22/7 - Milk
Zal ik eens een verhaaltje vertellen over "de ruitentikker" ? Enkele jaren geleden stonden we (toen nog met Nancy) op camperplaats Vogelzang in Antwerpen en werd er op een raam getikt. Buiten stond een - toen - onbekende man die al een hele tijd de blog volgde en toch eens in het echt wou komen kijken wie ik was. Zijn naam bleek Robert te zijn maar omdat Nancy niet zo zo goed is in het onthouden van namen, ging hij verder door het leven als "de ruitentikker". Sinds die eerste ontmoeting, is hij regelmatig blijven langskomen in Antwerpen en af en toe telefoneert hij ook een keertje. In september komt hij ook altijd naar Spanje maar dan ben ik hier normaal gezien nog niet. Nu dus wel en wat is het gevolg ? Gisterenavond rond 22u30 werd er op de deur geklopt en het is niet zo moeilijk om te raden wie het was : Robert, vanaf nu de "deurenklopper" ...
Toen hij op de deur klopte haalde hij me nogal abrupt uit een fantasiewereld. In hogere sferen door illegaal spul ? Neen, ik was naar het laatste stukje van "The life of Pi" aan het kijken. Die film stond al een tijdje te wachten op de laptop en gisterenavond werd ik helemaal ondergedompeld in een onwaarschijnlijk (en verzonnen) sprookje. Wel eentje voor volwassenen, want voor kinderen waarschijnlijk te moeilijk en soms te wreed. De avond daarvoor had ik "Milk" bekeken, een heel ander (waargebeurd) verhaal over Harvey Milk, hier gespeeld door een schitterende Sean Penn. Milk was een leidende figuur binnen de homobeweging in de USA en de eerste verkozen politicus die openlijk voor zijn homoseksualiteit uitkwam. Allebei echt goede films !
21-09-2013
Tweede keer.
Met de kruitdampen nog in mijn neus zocht ik na de "feestelijkheden" betere oorden op. Enkele tientallen meters lager aan de jachthaven kan je lekker eten. Ja, bij Sabor - de tweede keer deze week ! Deze keer werd het gefrituurde mozzarella en pasta arrabiata. Om het eten te laten zakken nog een wandeling naar de auto en in het stoeltje zitten tot de zon ondergaat, het leven kan soms mooi zijn. Toch zal ik blij zijn dat er de volgende weken enkele bekenden aankomen, want het blijft hier voorlopig toch maar eenzaam.
Oorverdovend.
De gevechten zelf stellen echt niets voor, het is gewoon om ter meeste lawaai maken. Afwisselend schieten alle soldaten (en tot overmaat van ramp soms ook allemaal tegelijk) met hun geweren in de lucht. Ik heb geen probleem met af en toe wat excessief lawaai, ik ben zelfs verzot op luide vuurwerkknallen en voetzoekers van het zwaarste soort maar dit was echt pijnlijk. De volgende keer moet ik absoluut oordopjes meebrengen. De meeste deelnemende Spanjaarden leken zich er niet aan te storen en de politie had als enige bescherming wat wattenpluisjes in zijn oren geduwd. Gelukkig had het voetvolk middeleeuws schoeisel aangetrokken om helemaal in stijl te kunnen strijden en konden ze via hun smartphone hun vriendje laten weten wanneer de oorlog afgelopen zou zijn.
Het is absurd dat tijdens concerten in België het geluidsniveau constant wordt gecontroleerd en dat hier je oren finaal naar de kl.... worden geschoten. Vóór ik vertrok had ik nog een douche genomen maar die moeite had ik me ook kunnen besparen, ik zat helemaal onder de roetneerslag ... Toen het té erg werd, ging ik beschutting zoeken in de kerk - toch altijd een toevluchtsoord in bange dagen. Ook daar was de rust ver te zoeken, al hadden meerdere mensen anders gedacht.
Iberia of ... ?
Echt heet vandaag maar in de late namiddag verschenen er toch weer wolken. Het zou van mij wel een keertje mogen regenen ... Om mijn dag te vullen stond ik voor een moeilijke keuze. In Benidorm werd het Iberia festival georganiseerd. Een pop-rockfestival met grote namen uit het Spaanse muziekverleden. Wie heeft er geen goede herinneringen aan Loquillo, La Frontera en Nacha Pop ? Nog nooit van gehoord ? Ik ook niet en ik heb er bijgevolg geen geld aan uitgegeven. Ik wil altijd nog halsstarrig vasthouden en een vervolg breien aan de prachtige festivalzomer in België maar met zo'n affiche kunnen ze mij niet lokken. Ik ben dan toch maar gegaan voor pure cultuur/folklore en rond de middag afgezakt naar het centrum van Altea. Zoals gisteren al geschreven worden hier de veldslagen tussen de Moren en Christenen tijdens de reconquista weer tot leven gewekt. Althans, dat zou de bedoeling moeten zijn. Akkoord, de optocht door de stad is de moeite waard, maar de "gevechten" zelf ... Neen, in mijn herinnering was het tijdens mijn jeugd heel wat spectaculairder.
20-09-2013
Moros y Cristianos.
In zowat heel Spanje wordt het hele jaar door feest gevierd. Ofwel zijn de drie koningen in de buurt, of het is nationale feestdag, de patroonheilige is aan de beurt of de processies van de Semana Santa trekken door de straten - elke reden is goed om niet te moeten werken. En gelijk hebben ze, feestvieren is immers veel plezanter. De feesten en herdenkingen van de "reconquista" worden het hele jaar door gevierd, op verschillende plaatsen in het land. Ik herinner mij nog levendig de stoeten en gevechten in de straten van Villajoyosa, toen ik als kind met mijn ouders daar de (nagespeelde) overwinning van de christenen op de Moren mocht meemaken. De echte herovering van het land in de middeleeuwen duurde enkele eeuwen, tegenwoordig hebben ze daar in de dorpen en steden niet zo lang voor nodig. In Altea, ons buurdorp, proberen ze de klus in vier dagen te klaren. Vandaag was de feestelijke opening en de volgende dagen volgen nog tal van optredens, optochten, gevechten, missen enz. Voorlopig heb ik het aan mij laten voorbij gaan maar ik ga vast nog wel een keertje kijken.
Voor de mensen die hier in de buurt zijn en het programma niet kennen, klik HIER.
19-09-2013
Waarin zou ik veranderen vannacht ?
Het is volle maan. Word ik vannacht een weerwolf of blijf ik gewoon een volgevreten varken ? Ik ben vandaag in mijn eentje gaan eten bij Sabor en het was een fijn weerzien met al het personeel. Uit het weekmenu koos ik tartaar van zalm en appeltjes, filet mignon met pepersaus en een dame blanche - niet slecht voor de eerste keer dit seizoen. Op het terras zat een koppel samen met de dementerende moeder van - vermoed ik - de vrouw. Zij beiden genietend van een uitgebreide maaltijd en de oudste van de drie eindeloos lang sabbelend op een frietje met ketchup. Toen het ijsje kwam zag je haar glunderen. Net als mijn moeder enkele jaren geleden : geestelijk tot niets meer in staat, maar als er een dessertje in de buurt kwam, zag je ze toch een beetje opleven. Tot ook dat helemaal op het einde niet meer het geval was ...
18-09-2013
Het is elk jaar zo een beetje hetzelfde, als ik in Alfaz ben valt het een beetje stil wat sportieve activiteiten betreft. Ik probeer elke dag een beetje te fietsen maar ik moet mezelf echt dwingen. Het is momenteel ook veel te warm om te bewegen.
Deze middag kreeg ik bezoek van Jos, iemand die ik heb leren kennen via Thierry en Malvina. Hij was een ritje met zijn driewieler (maar wel op basis van een Honda Goldwing, geen speelgoed dus) gaan maken vanuit Calp en kwam even kijken of ik "thuis" was. En dus kon ik nog eens een praatje maken met iemand anders dan Luc en Sonia.
Op restaurant ben ik nog steeds niet geweest en daar is eigenlijk een goede reden voor. Nu hier ook afwasbakken zijn, vind ik het niet zo erg om zelf iets te maken. En de meesten weten dat misschien niet maar ik ben eigenlijk een goede kok (lees : expert in blikjes opendraaien) en deze avond prepareerde ik een smakelijke omelet met serrano ham, ui, paprika en kleine tomaatjes uit de tuin van de buurman.
Vier.
Het is nu 7u en de temperatuur buiten is niet beneden de 22 graden gezakt. Gisterenavond toen ik een wandelingetje deed met Alfaz, de hond des huizes, stopte een auto. Ik zag eerst niet wie erin zat maar het bleken Nathalie en Israel te zijn (van restaurant Sabor), ze hadden al gehoord van een klant (wie ?) dat ik hier weer was neergestreken, stiekem ergens onderduiken zit er voor mij niet in. Wat ook de bedoeling niet is, ik heb dan ook beloofd dat ik een van de volgende dagen kom eten. Gisterenavond was het nog spaghetti bij Luc en Sonia, dat kan ik ook niet voorbij laten gaan. Het is opvallend dat er weer meer mensen de blog lezen sinds ik hier ben aangekomen. Ik blijf het raar vinden, zelf zou ik meer lezen van iemand die onderweg is en toch meer beleeft. De Alfaz-verhaaltjes zijn toch altijd een beetje hetzelfde (eten, gaan eten, uit eten ...).
Ik heb gisterenavond ook een tijdje bij buurman Georges gezeten. Toen ik einde mei vertrok was Jessica (de rottweiler) al enkele weken dood en had hij Simba van het asiel in huis gehaald. Intussen heeft hij ook nog twee puppies (Robbie en Lea) van de buren geadopteerd. Je weet wel, die twee honden die altijd uitbraken en tijdens een van hun wandelingen zwanger waren geraakt. En dan is er ook nog altijd Laika, de veeeeeel te dikke semi-labrador.
17-09-2013
En het vervolg.
Langs de deur aan de zijkant kom je in het nieuwe gedeelte terecht. Daar vind je de vaatwasbakken, in totaal vijf stuks waarvan twee met warm water. In diezelfde ruimte staat ook een was- en droogmachine ( gebruik = 3 euro per machine). De eerste deur aan de rechterkant is afgesloten voor privé gebruik. Een deur links geeft toegang tot het mannensanitair : twee douches, twee toiletten en twee lavabo's. Achteraan is nog een deur en daarachter gaat het mindervaliden sanitair schuil (gecombineerde ruimte met toilet, lavabo en douche). Alles is ruim opgevat en ziet er heel netjes uit. Alle douches werken met muntjes die 0,25 euro kosten. Daarvoor krijg je drie minuten water, maar je kan de drie minuten onderbreken terwijl je jezelf inzeept. Afgelopen dus met enkel douchen tijdens de kantooruren !
De nieuwigheden.
Zoals beloofd krijg je vandaag enkele foto's te zien van de aanpassingswerken. Het originele sanitair is nu gereserveerd voor de vrouwelijke gasten. Aan de buitenmuur zijn drie wasbakken geplaatst (waarvan één met warm water) om kleding te wassen. Langs de zijkant van het gebouw ligt nu een speeltuintje voor de grote kinderen (jeu-de boules). Daar is ook een nieuwe ingang voor de andere sanitaire voorzieningen.
16-09-2013
Bijna ...
Weet je wie ik gisterenavond ben tegengekomen ? eduWEIRDo ! Hij heeft beloofd om weer regelmatig een filmpje te posten, maar toch minder dan vorige winter ...
Ik ben deze ochtend al een wandelingetje gaan maken en daarbij mijn laatste "onderweg-cache" gelogd. Het totaal aantal gevonden caches staat nu op 1615, een gemiddelde van ongeveer 2,6 per dag sinds ik vorig jaar in januari begonnen ben. Bovendien heb ik tot vandaag 49 opeenvolgende dagen "iets" gevonden, een nieuw persoonlijk record.
Het is nu 8u30, binnen een uurtje rij ik naar Alfaz - nog zo'n 350 km.
Intussen is het 20u en ben ik dus al enkele uurtjes in Alfaz. Alles ging prima onderweg maar toen ik de parking/camping opreed was het wel even schrikken. Zo leeg had ik het nog nooit gezien. Slechts twee andere motorhomes ! Normaal ben ik hier pas in november en dan is het al aardig druk. De volgende uren werden gevuld met een kleine rondleiding en veel bijpraten (met Luc en Sonia). De volgende dagen zal ik enkele foto's plaatsen maar wees gerust : als je aankomt, merk je op het eerste zicht het verschil echt niet !
15-09-2013
Zelfde zee, ander land.
Geheel onverwacht heeft het vannacht flink geregend en geonweerd maar deze ochtend kleurde de lucht alweer blauw. Er stond wel een stevige wind en die zou volgens de radioberichten nog aanwakkeren. Dat deed me besluiten om niet langs de kust richting Spanje te rijden maar de weg langs de bergen te kiezen, het hoogste punt dat je dan passeert ligt rond de 1600 meter. Ik ben via de N116 de Pyreneeën ingereden en om 11u ging ik de Spaanse grens over. In de dorpjes verraden alleen de geparkeerde auto's dat er nog iemand woont, voor de rest is alles verlaten. Een hele tijd reed ik langs de Ebro (inclusief kerncentrale) en telkens je denkt dat je de kust nadert, verhindert nóg een bergketen het zicht op de Middellandse Zee. Een desolaat landschap met amper verkeer, het is wel rustig rijden zo op een zondag. Om 15u zag ik dan toch eindelijk diezelfde zee terug die ik vanmorgen om 8u30 aan de andere kant van de grens had achtergelaten.
Een half uurtje later stond ik op de camping in Ampolla en meer dan een fietstochtje van 25 km zat er voor vandaag niet meer in. De mensen die me een beetje kennen weten dat ik alleen fiets als het mooi weer is. Ik heb gehoord dat het in België echt heel slecht weer is, hier kan je nog altijd gerust in je blootje fietsen. En ja, ik heb ook een cache gelogd en voor morgenvroeg heb ik er nog eentje klaarliggen achter het hoekje, dan stopt het even. Het hadden er vandaag nog meer kunnen zijn en ik weet zeker dat er een cache lag achter de balk waar een nest wespen een onderkomen heeft gezocht, maar jullie zullen begrijpen dat ik geen poging gewaagd heb om die te pakken. Je moest tijdens het fietsen absoluut je mond dichthouden want er vliegen hier ontzettend veel insecten rond. Dat moet ook wel, want al de vogels die hier wonen, willen ook iets te eten hebben.
De laatste dag onderweg werd afgesloten met Vlaamse kost : witloof met kaas en hesp en aardappelpuree uit een pakje. Het verschil met Sabor zal groot zijn ...
14-09-2013
Nog een dag Port Leucate.
Dit hou je niet voor mogelijk ! Hier aan de overkant van de straat is een soort vakantiecomplex waar gisteren al de hele dag veel lawaai gemaakt werd door een bende jongeren die op sportkamp zijn. Ik had al een tijdje staan kijken naar een paar gasten die met hun laptop voor wat muziek zorgden. Echt veel verstand hadden ze er niet van en dat had ik laten merken. Ah, als ik dacht dat ik het beter kon dan moest ik dat maar eens bewijzen op hun feestje. Ik was dus even gaan kijken rond een uur of tien en toen ze me zagen, zeiden ze dat ik mijn laptop maar moest halen en dat ik een kwartiertje mijn best mocht doen. Het werd uiteindelijk bijna een uur met oa Beastie Boys, Shantel, Stromae (een Belg die ze allemaal kennen !), Manau, Major Lazer, Chemical Brothers, Praga Khan, the Subs, Hexstatic, Daft Punk, Chic én Fast Eddie ! Even heb ik overwogen om er eentje van Katastroof of Slongs tussen te gooien, maar ze bekeken me nu al raar genoeg. Allemaal athletische lichamen én één uitgezakte oude grijsaard ! De Strangers, dat moet wel lukken en toen werd ik wakker. Of ik stopte met fantaseren, dat kan ook. Je moet niet altijd alles geloven wat ik schrijf !
Het was vandaag echt prachtig weer. De wind is bijna helemaal weggevallen en eindelijk plezant om gewoon een fietstochtje te maken. En wat kom je dan allemaal tegen ? De gemeentelijke boulodrôme, waar ze met honderden tegelijk met de ballen spelen. Je ziet mensen oesters proeven in eettentjes die er langs de voorkant aantrekkelijk uitzien maar aan de achterkant aan een sloppenwijk doen denken. Als je oesters te duur vindt, kan je ook terecht bij de mosselbank (of is dat vrouwonvriendlijke praat ?). Je moet toegeven dat een moderne kerk ook mooi kan zijn. Ook kunst op straat kan mij altijd bekoren. En tot slot krijg je een lamme arm door constant te zwaaien naar de grote motorbende die voorbijkomt.
13-09-2013
En 10 km verder.
Vanmorgen om 9u stond ik al boven aan de vuurtoren. Gisteren was ik daar met de fiets langs de andere kant niet geraakt, maar te voet vanaf de camping lukte het zonder problemen om twee caches te loggen. Op de heen-en terugweg moest ik langs het totaal verlaten strand, heerlijk !
Eén dag de mooiste van de camping zijn, was genoeg voor mij en ik ben vandaag 10 km naar het zuiden opgeschoven, meer bepaald naar Port Leucate. De camping hier is veel aangenamer maar staat ook bijna leeg, ze kost nochtans ook maar 12 euro per nacht. Zou die twee euro meer dan echt een probleem zijn voor veel mensen ? Wellicht moeten ze allemaal hun blinkende motorhome nog afbetalen en blijft er geen geld over om te leven.
Ook vanmiddag ben ik natuurlijk weer caches gaan zoeken en met meer succes dan gisteren. Toch heb ik mezelf voorgenomen om het zoeken een beetje af te bouwen en ook eens gewoon in mijn stoeltje buiten te zitten. Als ik binnen enkele dagen in Alfaz ben, zal het toch ook een stuk minder zijn met cachen want veel nieuwe schatten zijn daar niet te zoeken dit jaar.
12-09-2013
Naar zee - 160 km.
Vroeg naar bed gisterenavond maar echt slapen kwam er niet van. Was het misschien te donker of te stil ? Te koud was het zeker niet, buiten was het zeven graden maar onder mijn nieuwe dekbed was het heerlijk warm. Om 7u30 hield ik het niet meer uit en zette ik een beetje muziek op. De eerste deuntjes waren enkele rustige mazurka's van Chopin, daarna dreunde Dethroned (metal) door de luidsprekers en was ik helemaal klaarwakker. De kleine verplichte wandeling om een ticket te kopen om de parking te kunnen verlaten had ik mezelf kunnen besparen want de slagboom ging vanzelf open. Ze mogen die drie euro zonder problemen gebruiken om hun mooie dorpje verder te restaureren.
Onderweg ging alles vlotjes en rond 10u zag ik in de verte de zee liggen en zag ik overal druivenplukkers. Nog een half uurtje later reed ik de gemeentecamping van Leucate op waar de mevrouw aan de receptie niet bepaald vriendelijk was. Veel meer de prijs voor 1 persoon is dezelfde dan voor 2 en morgen vertrekken vóór 12u kwam er niet uit en toen wees ze me één van de lelijkste plaatsjes van de camping toe, een camping die trouwens flink vol staat. Pfff, 't is toch maar om te slapen. Bovendien staan op dit plekje ook de lelijkste mensen van de camping zodat ik geen moeite heb om mezelf de knapste te vinden !
Daarna was het weer tijd om te gaan cachen. En toch, ik heb het niet meer. Het aantal niet gevonden caches overtrof ook vandaag weer het aantal wel gevonden exemplaren. Soms is het gewoonweg niet plezant meer, denken ze nu echt dat ik Obelix ben en de hele dag met stenen wil sleuren ? Bijna alle caches lagen verborgen onder een stapel stenen en als de hint ai, dat prikt is, dan zoek ik zelfs niet meer, een doornenkroon is niet meer van deze tijd. Ik erger me ook altijd aan mijn eigen gebreken : brilletje op, brilletje af, mijn haar dat altijd in de weg hangt en overal beesten en onkruid verzamelt Waarom kan ik niet gewoon zoals een doorsnee vadsige vijftiger vanop een terrasje naar het loslopend (gepensioneerd) wild kijken ? Neen, gaan fietsen met een wind die ervoor zorgt dat je bergaf niet eens 10 km/u haalt (maar wel 200 km/u bergop met de wind in de rug) en als de tramontane van de zijkant blaast is het onmogelijk om fiets én lijf op één lijn te houden. Dat wil zeggen dat ik nog altijd zwaarder ben dan mijn fiets maar veel kan het niet meer schelen Het cachen bracht me dan wel weer bij de ruïnes van het kasteel van Leucate. Daar was ik anders wellicht nooit geraakt.
