Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
28-06-2013
En dan iets over vandaag.
Ik ben nu in Couhé en onderweg tussen Bordeaux en Angoulème ben ik geflitst. Ik reed ongeveer 85 km/u op een stuk waar ik 90 km/u mocht rijden maar vrachtwagens slechts 80 km/u. Het flitsapparaat zal mij dus als vrachtwagen beschouwd hebben. Ik ben benieuwd of ik hier iets van zal horen, ik veronderstel/hoop van niet want als ze mijn nummerplaat opvragen zullen ze wel doorhebben dat ik niet met een + 3,5 ton voertuig rij.
Na Bordeaux lijkt alles een boerengat maar in Couhé vind je echt wel alles wat je nodig hebt : supermarkten, bakkers, apotheken enz. Het is even wennen om opnieuw de kleine dingen te waarderen : enkele plattelandscaches, een wandeling door het bos en een grote hond die op je afgelopen komt en waarvan je nooit weet of hij gaat bijten of likken.
Eigenlijk was het de bedoeling op de parkeerplaats in het centrum te overnachten maar toen ik arriveerde waren al de straten daar afgesloten wegens marktdag. Ik ben dan maar doorgereden naar camping Les Peupliers. Tien jaar geleden (wat gaat de tijd snel) waren we hier ook al een keer en ik had goede herinneringen aan deze camping. Was het omdat er toen een slang door onze tuin kroop of omdat er hele hordes oranje uitgedoste Nederlanders neerstreken op weg naar het EK voetbal in Portugal en ik dan maar een Belgische vlag bovenhaalde ?
De camping is nu een heel stuk leger maar oogt nog altijd even gezellig. De man van de receptie raadde me aan om geen plek te kiezen vlak naast de rivier want met de overvloedige regen van de afgelopen weken/maanden was die regelmatig buiten zijn oevers getreden. In de supermarkt hoorde ik ook al verscheidene mensen vertellen over recente overstromingen. Ik kwam ook te weten dat er elke 28e van de maand een heel grote markt is in Couhé en rarara, welke dag zijn we vandaag ? Het zal weer deel uitmaken van het wereldwijde complot om mij te pesten.
Nog twee verhaaltjes van gisteren.
Toen ik op de bus mijn ticket kocht en het wou valideren in de machine, werd mijn ticket gewoon ingeslikt en ik kreeg het niet meer terug. Met datzelfde ticket kan je daarna verder rijden met de tram, dus ik had het wel nodig. Ik ging bij de buschauffeur raad vragen en hij begon een hele litanie af te steken over al die technische rommel en dat het vroeger met een bijrijder veel plezanter was. Ik schatte de chauffeur zelf niet ouder dan 35-40 maar hij kwam duidelijk uit een oud busrijdersgeslacht. Ik kreeg er nog een verhaaltje van zijn grootmoeder bovenop, toen waren er op elke bus nog 4 (vier !) personeelsleden zijn grootmoeder reed mee om voor- en achteraan de bordjes van de bestemming te veranderen. Met heel die uitleg had ik nog altijd mijn kaartje niet terug, maar hij zij me dat ik moest er controle zijn op zwartrijden gewoon moest zeggen dat hun rommel niet deugt en verwijzen naar de chauffeur van bus nr. 73. Iets doet me vermoeden dat de man in het bedrijf als dwarsligger bekend staat, zou hij dan niet beter solliciteren bij de spoorwegen ?
Toen ik rondhing aan het stadhuis werd er een betoging georganiseerd. Het was nog heel stilletjes en ik liep wat rond om te zien of er meer volk zou komen. Er kwamen inderdaad nog wat mensen bij maar het bleef heel kalm. Zo kan hun boodschap toch nooit gehoord worden, dacht ik bij mezelf en ging de boel van naderbij bekijken. Het bleek een manifestatie van gehoor- en spraakgestoorden te zijn die op straat kwamen om de Franse gebarentaal in ere te houden. Je mag er waarschijnlijk niet mee lachen, maar ik vond het wel grappig om de ontevreden menigte zijn slogans in gebarentaal te zien roepen
27-06-2013
Positief.
Mijn algemene indruk over de stad is zeker positief en dit was absoluut niet mijn laatste bezoek aan Bordeaux. Op drie dagen tijd heb Bordeaux nog maar oppervlakkig kunnen bekijken én er blijven nog veel caches over om te zoeken. Genoeg redenen dus om nog een keer terug te komen.
Niet altijd even mooi.
Calimero33 is verantwoordelijk voor bijna alle caches in en rond Bordeaux en hij maakt er een erezaak van om werkelijk alle plekjes te laten zien, ook de minder aantrekkelijke. Zo'n minder mooi stukje is de buurt tussen de "Porte de Bourgogne" en de "Marché des Capucins", een echte migrantenwijk waar de tapijtenwinkels en groezelige eettentjes welig tieren. Toch voel je je hier nergens ongemakkelijk of onveilig maar dat ligt misschien aan mij, na 25 jaar Antwerpen-Kiel ben je wel wat gewend aan dit soort zaken.
Mist ?
En vandaag stond dan eindelijk het hartje van de stad op het programma, met nog altijd een aantal caches als leidraad om zeker geen enkel plekje over te slaan. Wat onmiddellijk opvalt zijn de vele koperen straatlantaarns die je op vele plekken ziet en één van de mooiste plekken is zeker het plein tussen de Garonne (rivier) en het beursgebouw. Op dit plein vind je een groot wateroppervlak van enkele centimeters diep zodat je het gevoel krijgt dat je over het water loopt. Op geregelde tijdstippen verdwijnt het water en wordt er een mistgordijn gevormd, echt heel speciaal en absoluut verfrissend op een warme dag !
26-06-2013
Groter en duurder.
Als je in een stad als Bordeaux rondloopt, merk je pas hoe klein Antwerpen is. Alles is hier groter : de trams, de pleinen, de winkelstraten en -centra maar het treinstation St. Jean komt zelfs niet tot aan de enkels van het centraal station van de koekenstad. "Onze" spoorwegkathedraal staat niet zomaar bovenaan in vele lijstjes van mooiste stations ter wereld. Alles is hier ook duurder : eten valt nog een beetje mee maar gewoon een kop koffie of een glas cola zijn schandalig duur. En om vandaag te eindigen : Neil Young heeft het in Keep on rockin' in the free world over people sleeping in their shoes hier doen de daklozen toch hun schoenen uit als ze in het kerkportaal liggen.
Indrukwekkend.
Eén ding is zeker al duidelijk : Bordeaux is een indrukwekkende stad met vele facetten. Er zijn een ontelbaar aantal kerken te bezoeken, ik heb eindelijk nog eens mooie glasramen kunnen bekijken. Ik heb zelfs overblijfselen van een Romeins amfitheater ontdekt en een gigantische begraafplaats nabij de Sint Bruno kerk. En ook een spelletje petanque mag hier niet ontbreken.
De buitenwijken.
Het bestaat toch nog : zomer, of toch iets dat er op lijkt. Van 's morgens tot 's avonds zon en een aangename temperatuur van rond de 20 graden, daar zijn we tegenwoordig best tevreden mee. Vandaag stond een hele dag Bordeaux op het programma en dat kon tot 's avonds in t-shirt. Op voorhand ziet het er een beetje ingewikkeld uit om met het openbaar vervoer tot in het centrum te geraken maar het gaat allemaal vlotjes. Eerst met de belbus en dan verder met de tram tot Place de Quinconces en het indrukwekkende Monument aux Girondins. Je kan nog verder met de tram maar dit is een mooi centraal punt én gemakkelijk om terug te vinden om weer op de camping te geraken.
Vandaag begonnen de solden en dan is Malvina niet te houden. Thierry is haar de hele dag achterna gehold met zijn Visa kaart ('t is maar om te lachen hé) en ik ben vertrokken om zoveel mogelijk caches vinden. Eerst moest aan het monument nog uitgemaakt worden wie hét grote fotomodel voor de volgende jaren zal worden : Malvina of de nieuwe Naomi Campbell
Mijn eerste doel was de Jardin Publlic, een zeer mooi park inclusief botanische tuin, watervalletje en een aantal kunstwerken. Daarna ging het cachegewijs langs alle wijken, districten en hoekjes die je in Bordeaux kan vinden. Omdat ik niet zeker wist of ik mijn hele lijst zou kunnen afwerken liet ik ook vandaag het echte centrum en de winkelstraten links liggen, morgen is er nog een dag. En die dag zal ik nodig hebben want na meer dan 20 km stappen en 21 caches was het voor vandaag welletjes geweest.
25-06-2013
Website bijgewerkt.
Het is nu 8u, ik wacht even tot de ochtendspits voorbij is en dan rij ik ook naar Bordeaux, waar ik enkele dagen zal blijven. Gisterenavond heb ik de website WWW.MOBIELEHONDEN.BE bijgewerkt. Alle campings van de voorbije weken staan nu online. Het ging moeizaam, want de internetverbinding is hier niet echt snel.
Pont d'Aquitaine.
In Lormont en omgeving is de Pont d'Aquitaine overal nadrukkelijk aanwezig, ook vanop de begraafplaats kan je de brug in de verte zien. Wat ook altijd en overal opduikt in het straatbeeld is de tram. De trammetjes van Antwerpen, Gent en Brussel zien er wel heel ouderwets uit vergeleken met deze mini-TGV's. De stad wordt hier trouwens niet ontsierd door de vele bovenleidingen die je in België wel vindt. De tramstellen krijgen hun elektriciteit uit een soort van derde rail die in de grond verwerkt is. En als je je stoort aan de niet zo verzorgde havenbuurt, kan je toch nog altijd iets ontdekken wat je vrolijk stemt : de plaats waar Bordeaux bezocht werd door buitenaardse wezens of de "Ark van Noah".
Bordeaux.
Bordeaux is een echte grootstad met veel verkeer en alle andere dingen die daar bij horen : bedelaars, fietsdiefstallen, skaters (met een prachtig skate park), graffiti enz. En ook zoals overal : het centrum is proper maar als je in de buitenwijken komt of in de oude havenbuurt krijg je een heel ander beeld. Tijdens mijn fietstocht kwam ik ook in dorpen die je niet meteen zou verwachten zo dicht bij de stad : Lormont en Cenon bijvoorbeeld.
Mooie camping.
Zoals gepland deze voormiddag een verplaatsing van zo'n 120 km gemaakt tot in Bruges, een voorstad van Bordeaux. Al zou achterstad een betere omschrijving zijn als je uit het zuiden komt
Om 11u30 reed ik camping Bordeaux-Lac op en onmiddellijk krijg je hier een vakantiegevoel. Hier betaal ik met plezier 16 euro per nacht. Het is echt een mooie camping met alles erop en eraan : ruime plekken, verharde plekken, met of zonder schaduw, zwembad, enkele vijvers en vooral veel eenden en nog veeeeeeeeeeeeeeeel meer kikkers. Het zal dan ook geen toeval zijn dat er hier ook een reiger aanwezig is.
Voor de namiddag had ik een dertigtal caches op mijn lijstje staan maar het is iets anders uitgedraaid. Altijd was er wel iets aan de hand. Ofwel kon ik zelfs niet in de buurt van de cache komen (straten afgesloten, fietstunnel onder water, brug onderbroken) ofwel vond ik de cache gewoonweg niet. In de meeste gevallen zat er altijd wel net iemand op het bankje waar ik moest zoeken. Uiteindelijk zijn het slechts negen vondsten geworden, en daarvoor heb ik 45 km moeten fietsen. Hopelijk lukt het morgen wat beter. Het centrum van Bordeaux heb ik bewust nog niet bezocht, maar alles wat aan het water ligt heb ik al kunnen bekijken. Overal zijn fietspaden (zeker niet altijd in goede staat) en op die fietspaden lopen ook gegarandeerd overal voetgangers, ook al is het voetpad vijf keer breder dan het fietspad. Als je dan een centimeter uitwijkt moet je oppassen dat je niet platgewalst wordt door een auto. Nog maar eens : Fransen zijn echt een gevaar op de weg, Spanjaarden zijn wat dat betreft veel beter opgevoed.
24-06-2013
Weg uit Spanje.
Afgelopen nacht heeft het weer een beetje geregend en vanmorgen was grijs alweer de overheersende kleur. Thierry en Malvina hadden er schoon genoeg van en wilden zo snel mogelijk weg uit Baskenland en de grens over naar Frankrijk. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan in Bilbao. De weg die we gisteren hadden gevolgd naar de camperplaats hebben we bewust niet gekozen om weg te geraken, maar echt vlot ging het toch niet. Ik ben braaf Thierry blijven volgen, maar een ritje door het centrum hadden we toch niet echt gepland ... Uiteindelijk kwamen we op de goede weg terecht, maar opschieten deed het echt niet tot Thierry per ongeluk de betalende snelweg opreed - toen ging het uiteraard sneller. Onderweg kozen we elk een andere weg en kwamen elkaar enkele tientallen kilometers verder opnieuw tegen. Zij zijn verder gereden naar Bordeaux, ik ben blijven hangen op een goedkope camping in Lesperon en rij morgen verder naar de wijnstad. Onderweg ben ik in Frankrijk nog een keer op een stuk "péage" terecht gekomen, zonder dat dit op voorhand gemeld werd. Oplichters !
23-06-2013
Weg uit de Picos.
Malvina wou graag nog naar Fuente Dé gaan en op de parking van de kabelbaan parkeren maar na de drukte van gisteren, riskeren we het niet. Bovendien is de lucht weer helemaal grijs en zou je boven weinig kunnen genieten van een mooi uitzicht. We rijden dan maar naar de kust, naar Islares. De dag daarna waarschijnlijk Bilbao, vervolgens Pamplona en St. Jean-Pied-de-Port. Een internetverbinding zal misschien weer even op zich laten wachten. We zien wel.
Bilbao.
De plannen voor vandaag werden (alweer) gewijzigd, we hadden onderweg al wat regen gekregen en de lucht was overwegend donkergrijs. Malvina vond dat geen weersomstandigheden om op een strand rond te hangen en in onderling overleg (niemand durft haar tegen te spreken) werd besloten door te rijden naar Bilbao. Ik had aan Thierry gevraagd om als eerste te rijden, het zuignapsysteem van mijn GPS is afgebroken en ik kan dus tijdens het rijden niet goed op mijn scherm kijken.
Als je Bilbao nadert, kom je terecht in een kluwen van snelwegen, verkeerswisselaars, op- en afritten enz. Je vraagt je af hoe je het ooit hebt kunnen redden zonder navigatietoestel. Het ergste moest toen nog komen. De weg waarlangs zowel de Garmin madame van Thierry als mijn Navigon trezebees ons naar de camperplaats hoog boven Bilbao loodste, moet zowat het slechtst te rijden traject uit mijn reizigersloopbaan zijn. De weg werd steiler en steiler, de straatjes smaller en smaller en de omgeving begon steeds meer op een favela (sloppenwijk) in Brazilië te lijken. Op enkele plaatsen kwam het op een centimetertje aan Later bleek dat er ook een normale weg naar boven bestaat, diegene die de stadsbussen volgen.
Boven op de berg werden we wel beloond met een prachtig uitzicht op Bilbao én een gratis verblijf op de camperplaats. De bewaker vertelde ons dat er dit weekend een bijeenkomst van een camperclub was en dat kon wel wat overlast veroorzaken. Vanavond zouden ze allemaal vertrekken, dus veel last zullen we er niet van hebben.
De bus naar Bilbao stopt vlak bij de camping en voert je langs troosteloze wijken naar het stadscentrum. We hebben een aantal uren rondgewandeld en we waren het er over eens : het is een mooie stad. Veel mensen komen hier voor het Guggenheim museum maar er is echt veel meer te zien. De dag werd afgesloten met een bezoek aan een Chinees restaurant, veel duurder dan we gewend zijn aan de Costa Blanca maar wel lekker. Uiteindelijk was het na 22u toen we met de bus terug naar de campers reden. Het is nu na middernacht en in de verte is er vuurwerk, van iets dichterbij hoor je een soort tromgeroffel zou het hier iets verder dan toch een favela zijn en oefenen ze daar misschien al voor het carnaval van volgend jaar ? Neen, het is "la noche de San Juan" - een feest om de zomer welkom te heten. Overal worden dan vuren ontstoken en elke streek heeft ook zijn eigen specifieke gebruiken en/of rituelen.
22-06-2013
En waren er nu berggeiten of niet ?
Overal ! Van in het begin van de wandeling rook je dat ze in de buurt moesten zijn maar het duurde toch een hele tijd voor we het eerste exemplaar waarnamen. Toen we de eerste zagen, waarschuwden we - als een bende onwetende onnozelaars - de andere wandelaars om stil te zijn. De ervaren rotten trokken zich van ons niets aan en keken niet eens naar de beestjes. Logisch, want later doken ze overal op en sommigen kwam echt uit je hand eten. In mijn geval viel er niets te bedelen en likten ze gewoon het zoute zweet van mijn arm.
Versie 2.
Wat was ik blij dat we een taxi hadden besteld om tot aan de kloof te rijden. De weg is op het einde zeer smal en loopt dood. Als je daar met de motorhome inrijdt, heb je echt problemen want draaien is niet mogelijk. Onze taxichauffeur had ons helemaal tot tegen het begin van de wandeling gebracht en moest toen enkele honderden meters achteruit rijden om weg te geraken. Overal staan auto's geparkeerd, deze wandeling is duidelijk populair. Op drukke dagen komen 3000 wandelaars hier hun beentjes strekken. Zo veel waren er vandaag niet, maar op bepaalde stukken was het toch erg druk. De "garganta del Cares" is echt spectaculair en is zeker te mijden door mensen met hoogtevrees. Echt gevaarlijk vond ik het niet, maar ALS je struikelt is de kans klein dat je het overleeft, de rivier stroomt soms 800 meter lager ! Het pad is meestal zo'n twee meter breed en de uitzichten zijn fenomenaal en steeds wisselend, hier en daar zie je een waterval. Het wandelpad werd in 1946 aangelegd om het waterkanaal dat door de kloof stroomt te onderhouden. Echt heel grote hoogteverschillen moet je niet overbruggen, enkel in het begin is het een heel stuk klimmen. Zorg ervoor dat je iets om te eten en te drinken bij je hebt want onderweg kom je echt niets tegen, ook geen toilet ! Even achter een boom verdwijnen is moeilijk want er is zeer weinig begroeiing ...
Fietsen mag hier niet, maar toch zijn er sportievelingen die hun fiets bij hebben, gewoon om aan de andere kant van de berg te geraken en dan zo helemaal rond de Picos kunnen rijden.
Versie 1.
Zoals gisteren reeds gemeld, was er vandaag een taxiritje gepland. Totaal weggegooid geld, we hadden net zo goed met de motorhome tot aan het begin van de kloof kunnen rijden. Er was bijna geen verkeer en je kon overal perfect parkeren. We zijn aan de wandeling begonnen om 10u30 en tijdens de hele tocht heen en terug zijn we amper 10 mensen tegengekomen. Hoog in de bergen zag je hier en daar een berggeit, maar echt dichtbij kwamen ze niet. Dat je hier amper wandelaars tegenkomt, is logisch. De paden zijn zeer smal, er is nergens een beveiliging voorzien en de afgronden zijn angstaanjagend diep.
21-06-2013
Covandonga en meer ...
We hebben San Tirso verlaten en de GPS werd ingesteld op Ribadesella, zo'n 200 km verder. Daar gingen we beslissen waar we vandaag zouden eindigen. Eerst kregen we regen maar na een tijdje begon het er beter uit te zien en op een parking langs de autosnelweg besloten we rechtstreeks naar Covadonga te rijden. Covadonga stond al een hele tijd op mijn verlanglijstje maar telkens we in de buurt waren was het slecht weer. We parkeerden ons net buiten het dorp, als je van dorp mag spreken want meer dan enkele tientallen inwoners vind je hier niet. Als je ziet hoe veel parkings hier zijn, kan je niet anders dan daaruit afleiden dat het hier zeer druk kan zijn. Vandaag was er van die drukte niets te merken. Covadonga is een bedevaartsoord omdat koning Pelayo hier in 722 de Moren versloeg en daarmee begon de "reconquista' (herovering) die tot 1492 zou duren (de val van Granada). Pelayo werd daardoor een belangrijk figuur in het middeleeuwse Spanje. Je kan zijn graftombe bekijken nabij de kapel in de heilige grot, deels uitgehouwen in de rotswand. Ook de basiliek is een bezoekje waard.
Na ons bezoek aan het heiligdom zijn we naar camping "Picos de Europa" in Avin gereden. Meteen nadat we ingeschreven waren, werden we uitgenodigd om rond 18u mee te rijden naar een grot waar alles draait om de "fauna glacial", uitgestorven diersoorten die leefden tijdens de ijstijd. In de grot staan enkele reproducties van voorhistorische beesten opgesteld (mammoet, reuzenhert e.d.) en in een apart lokaal kan je het skelet bewonderen van een soort neushoorn die hier 60000 jaar geleden geleefd heeft. De gids/uitbater van het museum, tevens uitbater van de camping zag in mij al onmiddellijk de geschikte persoon om zijn Spaanse uitleg in het Engels en Nederlands te vertalen. Vermits hij toch niet kon controleren of mijn uitleg juist was, moest ik mij niet veel zorgen maken over mijn vertalingen.
Na ons bezoek aan de grot, werden we terug naar de camping gebracht en daar hebben we een taxi besteld om ons morgen naar "la garganta del Cares" te brengen. Een wandeling van zo'n 20 km (heen en terug) voert je langs een naar het schijnt spectaculaire kloof.
20-06-2013
En om te eindigen : regen ...
En dan was het tijd voor nog een ritueel : veel pelgrims laten aan het eindpunt van de reis iets achter dat verband houdt met hun tocht (versleten wandelschoenen bijvoorbeeld), anderen verbranden iets. Thierry had besloten zijn overschoenen (tegen de regen) een warm einde te geven. Toen het vuurtje begon uit te doven, vielen alweer de eerste regendruppels en het werd steeds erger. Op een bepaald moment was de hele kaap in de wolken gehuld en gingen we een koffie drinken (niet van de grote dorst maar om te schuilen). Op weg naar de auto's werden nog enkele kleinigheden gekocht in een souvenirwinkeltje (nóg een t-shirt) en reden we naar San Tirso de Abres, waar we nu op camping Amaido staan. De hele weg heeft het geregend, het enigste droge moment was onder het afdak van een benzinestation.
Het is toch wel erg : je onderneemt één keer in je leven een bedevaart naar Santiago de Compostela en uitgerekend die lente gaat de geschiedenisboeken in als de slechtste van de laatste 200 jaar (of overdrijf ik nu een beetje ?).
?
