Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
06-03-2013
Rik, Michael en Hugo.
Over gisteren valt nog weinig te vertellen, vanaf het moment dat we bij Sabor zijn binnengestapt tot ik in mijn bed kroop is het blijven regenen. Eén van de kleine tunneltjes onder de N332 was intussen afgesloten voor wateroverlast, wat bijna niemand weerhield om dan maar te gaan spookrijden door het andere gedeelte - 200 meter rondrijden zou overdreven zijn . Er heeft ooit al meer water gestaan, maar deze keer zal het misschien natter zijn dan de vorige keren ...
Bij thuiskomst kreeg ik te horen dat televisiemonument Rik De Saedeleer overleden is, zoals hij "goal" kon roepen zal nog nooit iemand iemand evenaren. Voor de familie was het blijkbaar geen verrassing, hij was al een hele tijd ernstig ziek.
Ook geen verrassing : Boogerd die - eindelijk - bekent dat hij ongeveer tien jaar van zijn wielercarrière heeft rondgereden op epo, cortisonen en bloedtransfusies en dus veel van zijn overwinningen op oneerlijke wijze heeft behaald. Stilaan heeft de hele ploeg van Rabobank opgebiecht dat ze niet genoeg hadden aan de groenten van Hak om niet van hun fiets te vallen. Het kan een buitenstaander alleen maar sterken in het geloof dat niets nog zuiver is in de (wieler)sport.
Ook niet helemaal zuiver op de graat en sinds gisteren dood : Hugo Chávez, president van Venezuela. Een omstreden man maar iemand die frontaal ingaat tegen de zich almachtig wanende Verenigde Staten van Amerika kan bij mij altijd minstens op een beetje respect rekenen.
05-03-2013
Zonder Ronny.
Afgelopen nacht is het nog lang blijven regenen en vanmorgen zag het er nog altijd somber uit. Eventjes kregen we hoop en kwam het zonnetje even piepen en dat was meteen het sein om in actie te komen. Samen met de regen was er immers ook een bak zand uit de Sahara gepasseerd en ongeveer alles had een roodbruin kleurtje gekregen. De echte poetsmaniakken wisten weer niet van ophouden maar ik was al blij dat ik opnieuw doorzichtige ramen had. Om zeker niet verder te bezwijken voor de poetsmicrobe, vertrekken we dadelijk naar Sabor. Deze keer zonder Ronny, want die zal nu ongeveer (13u45) nog eens een keertje van de grond gaan - richting Eindhoven met Ryanair.
04-03-2013
1234
1. De "ambetante Fransman" is vertrokken, tot grote tevredenheid van bijna iedereen op de parking. Tegen mij en enkele anderen bleef hij vriendelijk, met de rest had hij al een keertje ruzie gemaakt.
2. Vannacht hebben ze de omheining van de sinaasappelplantage aan de overkant opengebroken en de aanwezige (bloeddorstige) honden verdoofd om vervolgens enkele bomen leeg te plukken. Lijkt mij een raar verhaal, je kan zowat overal appelsienen pikken zonder al die moeite te doen.
3. Tot ongeveer half twee uur in de namiddag is het droog gebleven. Net het uur dat we te voet wilden vertrekken.
4. Ik heb dan toch de auto maar genomen maar ik durf bijna niet zeggen wat ik ging doen, maaarrrr het was deze keer mijn schuld niet. Ik werd uitgenodigd om mee te gaan eten naar het Roemeense restaurant Transilvania in Albir. Lekker gegeten terwijl het buiten steeds harder ging regenen. Toch weer een adresje om te onthouden. Echt slecht heb ik hier nog nergens gegeten.
Mijn naam is haas.
Gisterenavond ben ik begonnen aan het zesde seizoen van Dexter. Het vijfde seizoen heb ik nog samen met Nancy gezien en dat is intussen al bijna twee jaar geleden. Het duurde even voor ik weer helemaal "in the mood" was en mij kon inleven in de psyche van deze man met een missie. Een missie die hem drijft tot talloze moorden, maar de slachtoffers zijn wel steevast mensen die de dood verdienen en door o.a. procedurefouten aan een veroordeling ontsnapt zijn. Dit soort verhaaltjes brengt ook mijn donkere kantje naar boven en dus moest de paashaas (een lekker geschenkje voor mijn verjaardag) het ongelden. Hij werd vakkundig onthoofd en daarna werden zijn ogen eruit gepeuterd en samen met zijn oren op een bedje van horrorfantasie opgepeuzeld. De rest is voor later, soms heb ik het gevoel dat ik enkel overleef op een dieet van chocolade.
De begeleidende muziek kan je vinden door HIER te klikken. Als dat iets te wild is, kan je ook bij Urbanus proberen door HIER te klikken.
03-03-2013
Een zondag zoals vele andere.
Alhoewel, met een glas cava bij Sabor (aangeboden voor mijn verjaardag) en Cercle Brugge dat nog eens een goede prestatie leverde in de bekerwedstrijd tegen Kortrijk, was het toch niet helemaal een gewone zondag. Wel nog een anekdote : bij Sabor had ik geen gamba's gekozen omdat ik niet echt handig ben in het onthoofden en pellen van die beestjes. Daarna slaagde ik er wel in een deel van mijn bouillabaisse richting hemd van Ronny te doen spatten. En dat bracht me aan tafel bij volgend verhaaltje. Vele jaren geleden lag er ergens zo'n zakje ketchup dat je bij McDonalds krijgt. Het leek me wel plezant om daar eens op te stampen zodat de inhoud eruit zou spatten. Je zou dan denken dat dit in een zijwaartse beweging gebeurt. De verpakking besloot echter in het midden open te scheuren en de rode smurrie langs de binnenkant van mijn broekspijpen in de richting van mijn kruis te sturen ... Begin dat maar eens proper te wrijven in het midden van een winkelstraat.
02-03-2013
FTF - STF (first to find - second to find)
Gisteren had ik gezien dat er twee nieuwe caches gelegd waren in de Sierra Helada aan de kant van Benidorm. Nu ben ik nog net niet verslaafd genoeg om dan onmiddellijk de (huur)auto in te springen en naar daar te rijden, het slechte weer had daar natuurlijk ook mee te maken. Omdat vandaag mooi weer voorspeld werd (en dat was helemaal juist) moest en zou ik deze ochtend op pad vertrekken om de caches als eerste te loggen. Rob voelde zich niet lekker maar Eric en Ans wilden wel mee. En zo kon ik al snel GC46QPP (la casa de Freddy) loggen als eerste ! Onderweg naar de andere verborgen schat passeerden we nog drie caches die uiteraard ook meegepikt werden. Bij de andere nieuwe cache was ik net te laat, die was intussen al gevonden door manupor3. Later bij het nakijken van de lijsten op geocaching.com bleek dat hij de tweede vinder was van de andere nieuwe cache. We moeten elkaar dus ergens gekruist hebben zonder het te weten.
Een kort autoritje bracht ons terug in Albir waar werd afgesloten met een pizza en een ijsje.
01-03-2013
Wit.
Nogmaals, bijgevoegde foto's zijn genomen in het binnenland - wij zijn hier dus absoluut niet ingesneeuwd ! Het zijn geen beelden die de doorsnee toerist voor ogen heeft bij het hinterland van de Costa Blanca. Nochtans is de naam niet slecht gekozen : blanca betekent immers wit en bovendien zijn we hier nog altijd aan het overWINTERen ...
Voetbalgeschiedenis.
Het is acht uur, het regent pijpenstelen en in de verte dondert het. In de bergen ligt al heel wat meer sneeuw dan gisterenavond. Eergisteren heeft het in Alicante ook gedonderd, maar op een andere manier. Door het slechte weer (en/of foute constructie ?) zijn er een tiental schijnwerpers van één van de verlichtingstorens van Hércules CF naar beneden gevallen en dan nog wel in het vak "Fondo Norte" waar wij altijd zaten toen we de wedstrijden bijwoonden. De torens zelf zijn geen probleem maar wel de stellingen waarop de verlichting is aangebracht. Er is nu besloten om alle torens te ontmantelen omdat er wel degelijk veiligheidsproblemen zijn. In principe zal de wedstrijd tegen Almería zondag om 16u plaatsvinden en zelfs live uitgezonden worden, tenminste als Ponferradina zijn wedstrijd tegen RM Castilla later wil spelen dan het oorpsronkelijk geplande 17u. Weer een (vooral financiële) tegenslag voor Hércules, dat momenteel op de voorlaatste plaats staat in de competitie (Liga Adelante - tweede klasse). Er is echter nog geen reden om te wanhopen, ze zitten hier nog maar aan speeldag 28 en ze gaan door tot 42 !
En nog een beetje geschiedenis. De hele installatie werd ontworpen en geplaatst voor het WK voetbal in 1982, toen Spanje gastland was. De wedstrijden werden gespeeld in 17 stadions over heel het land verspreid. Nederland had zich niet kunnen plaatsen en België won de openingswedstrijd in Camp Nou (Barcelona) tegen regerend wereldkampioen Argentinië met 0-1 ! Ze werden zelfs groepswinnaar maar gingen puntenloos kopje onder in de tweede ronde. Waar is de tijd ? Bij de Rode Duivels speelden toen grote namen als Van Moer, Coeck, Ceulemans en Millecamps. Het zal wel verkeerd zijn als ik denk dat er toen nog werd gespeeld voor het plezier en de eer, en niet in de eerste plaats om veel poen te scheppen ... Het zou in ieder geval mooi zijn als ons nationale elftal volgend jaar nog eens mag meespelen in Brazilië. Deze keer zou het toch wel moeten lukken, met spelers die overal in Europese topcompetitiies de pannen van het dak spelen !
Trouwens, Argentinië werd in 1978 wereldkampioen door in eigen land van Nederland te winnen met 1-3. Vorig jaar werd gesuggereerd dat een en ander toen niet eerlijk zou verlopen zijn (is dat ooit het geval in een militaire dictatuur ?) en dat Argentinië een akkoord had gesloten met Peru om met een groot verschil van hen te mogen winnen. Er zouden toen graanladingen beloofd zijn en Peruviaanse dissidenten in Argentinië werden opgesloten. Intussen heb ik niets meer gehoord van deze beschuldigingen en kan Nederland nog altijd blijven dromen over een uitgestelde wereldtitel.
En nog een klein detail : door het WK in Argentinië heb ik mijn laatste jaar in het secundair onderwijs moeten overdoen. Alle wedstrijden werden tijdens de blok- en examenperiodes gespeeld en dat was toch interessanter dan over de studieboeken gebogen zitten ! Uit die periode stamt ook mijn sympathie voor het Argentijnse voetbal : spelers met lang haar, T-shirt niet in de broek - lekker slordig ! Eén van mijn grote dromen is ooit een wedstrijd bijwonen tussen Boca Juniors en River Plate.
Zo, dat is al een hele boterham zo vroeg in de ochtend !
28-02-2013
Macho.
Toen ik deze ochtend uit de douche kwam, hing er een zakje met rozijnenbrood en een fles chocomelk aan mijn deur. Ronny had nog onthouden dat dat mijn lievelingsontbijt is. Onze pa was gisterenavond al een kaartje komen brengen voor mijn verjaardag. Ik wil alle mensen bedanken die mij vandaag een sms of email hebben gestuurd. Ook iedereen die mij persoonlijk gelukgewenst heeft : gracias. Zij die mij vergeten zijn : het is jullie vergeven. Aan alle anderen die mij vandaag of in de loop van het afgelopen jaar om een of andere reden hebben teleurgesteld : de pot op ! Maar één ding torent overal bovenuit : een kaartje van Nancy met daarin twee mooie foto's van Macho !
Een beetje winter.
Het is nu bijna 19u en een half uurtje geleden gaven de wolken een stukje van hun veroverde gebied weer prijs. En inderdaad, een verrassing kan je het niet noemen : sneeuw in de bergen. Niet echt een dik pak en het is ooit al meer geweest maar toch altijd mooi. Als het morgen nog meer opklaart, kunnen we misschien tot aan de Aitana kijken en daar zal het veel witter zijn. De appelsienen- en palmbomen denken nog altijd dat het hier nooit winter is.
Toch een terrasje.
Als er lezers zijn die na het lezen van onderstaande berichten beginnen panikeren : echt niet nodig ! Al die rampscenario's spelen zich af in het binnenland. Wij hebben alleen regen en wind moeten trotseren om te gaan eten in het wokrestaurant. En als bij wonder, na het eten was er een opklaring van een half uurtje en konden we zelfs een terrasje doen bij de Sprint !
Puerto de la Carrasqueta.
In de buurt van Puerto de la Carrasqueta staat het vrachtverkeer stil door de hevige sneeuwval, ook op de autosnelweg A7. Dit is in vogelvlucht nog geen 10 km verwijderd van het vertrekpunt van onze wandeling eergisteren en in januari ben ik met Ronny nog langs die bergpas gereden met de huurauto. De paaltjes die langs de weg stonden om de sneeuwhoogte te meten en de weg af te bakenen, verraadden toen al met wat voor weersomstandigheden je hier rekening moet houden.
Op veel plaatsen geldt inmiddels alarmfase rood en iedereen wordt aangeraden de auto niet te gebruiken. Ook zijn vele scholen gesloten.
Beter weer in België.
Ik denk dat we dit voorlopig de slechtste dag van deze winter mogen noemen. Vanmorgen was het nog zeer bescheiden begonnen maar ondertussen hebben we toch al een flink onweer, hagelbuien, hevige regen en windstoten gekregen. In het binnenland gaat het er op sommige plaatsen chaotisch aan toe door zware sneeuwval. Bijna heel Spanje wordt op dit moment trouwens getroffen door sneeuwbuien en op sommige plaatsen op amper 30 km van de kust is er tot 50 cm verse sneeuw gevallen. Het zicht is hier momenteel zo beperkt dat we de omringende bergen niet kunnen zien, maar ik vermoed dat ook hier en daar witte bergtoppen zullen zijn.
Vandaag was er nog een ander fenomeen te bewonderen : een waterhoos (soort tornado) die langs de kust passeerde. Er zijn geen meldingen van schade.
Regen.
Helemaal zoals beloofd is het vannacht beginnen regenen. Ik lag al een tijdje door het raam te kijken - ik kon weer niet slapen - toen de hele parking verlicht werd door een bliksemschicht, logischerwijze even later gevolgd door een donderslag. En dat was het, een deftig onweer om de dag feestelijk in te zetten konden ze blijkbaar niet bedenken. Ik ben dan maar opgestaan, ook al was het nog maar half zeven. Ik heb de laptop opengeklapt en o.a. naar een aflevering van "Is 't nog ver" gekeken en regelmatig goed gelachen. De eerste uitzending enkele weken geleden vond ik flauwtjes maar zoals ze nu onbekende toeristische trekpleisters op een belachelijk makende manier in de kijker zetten, vind ik wel geslaagd. Ook het probleem van het "handdoeken leggen aan het zwembad" kwam aan bod. Je kent ze wel, mensen die uren op voorhand al de beste ligstoelen reserveren door hun handdoek er op te gooien. Groot was mijn verbazing toen bleek dat er gestoorde individuen zijn die tijdens hun vakantie 's ochtends om 6u hun wekker laten aflopen en stiekem naar het zwembad sluipen om een perfect bak-en braadplekje te veroveren.
27-02-2013
Adria.
Ons vorig huisje op wielen was een Adria en daar hebben we nooit problemen mee gehad. De fabriek of hangar in Slovenië blijkt niet zo betrouwbaar te zijn dan de motorhomes die ze daar maken. Ik heb net een link gekregen (merci Filip) over zware schade door sneeuwval : HIER klikken.
Koud.
Gisteren tijdens onze wandeling was het regelmatig nodig om een jasje aan te trekken en toen we omstreeks 17u in de auto stapten was het nog zeven graden. Gisterenavond toen ik in bed kroop was de thermometer al naar het nulpunt gezakt en ik was er van overtuigd dat er in de ochtend dan wel vriestemperaturen zouden opgetekend worden. En toch was het om 8u alweer zes graden, daar heeft een dik wolkendek voor gezorgd. De volgende dagen zullen de temperaturen aan de lage kant blijven maar wat erger is (toch voor de mensen die de zon opzoeken) : er wordt regen voorspeld. Regelmatig passeert zelfs een sneeuwzone hier in de buurt en ik vermoed dat we dus in de verte (of misschien wel heel dichtbij) witte bergtoppen zullen zien. Moet ik dan echt sneeuwkettingen gaan vragen voor de huurauto ?
26-02-2013
31.
Onderweg moet je regelmatig door (oude trein-) tunnels en op verlichting moet je niet rekenen. Een zaklamp kan dus handig zijn, gelukkig hoort dit tot de standaard uitrusting van een ervaren cacher. Op het einde van de wandeling hadden we 31 caches gevonden, er blijven er dus nog genoeg over voor de volgende keer maar voor mij is dit in ieder geval een nieuw dagrecord !
De weervoorspellingen zien er niet bijster goed uit voor de volgende dagen maar ik hoop natuurlijk deze tocht in de nabije toekomst te kunnen vervolledigen. Het is wel spijtig dat je hiervoor bijna 140 km met de auto moet rijden om hier te geraken.
Nog meer kleurtjes.
Niet alleen de rotsen zijn getooid in alle kleuren van de regenboog, ook de vogeltjes tonen zich van hun beste kant.
Waarom maar een stukje ?
De gehele route van 22 km wandelen zou in principe geen probleem mogen zijn, maar het begin- en eindpunt liggen 15 km uit elkaar en dat houdt in dat je dan in totaal 37 km zou moeten stappen. Je volgt dan wel een oud spoorwegtraject maar vandaag kan je hier niet rekenen op openbaar vervoer. En zoals je kan raden gaat het hier niet alleen over wandelen, maar langs de route liggen er ook 101 (!) caches verborgen en daar ben je uiteraard ook een tijdje mee bezig.
En dus hebben we vandaag de eerste zeven kilometers van het pad gevolgd en daarna moesten we diezelfde zeven kilometers opnieuw bergopwaarts afleggen. Helemaal niet erg want op de terugweg konden we nog een keertje extra van de mooie uitzichten genieten. Vooral opvallend zijn de vele kleuren rotsformaties die je onderweg kan bewonderen. Klik op de foto om de kleuren beter te bekijken.
Via verde.
Vandaag stond een stuk van de "via verde del Maigmo" op het programma. De via verde (groene weg) is een wandelpad van 22 km over een oud spoorwegtraject. Mijn collega-cachers vandaag waren Eric en Rob.
