Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
17-08-2011
Een mooie dag en een nog mooiere avond.
Vandaag een hele dag prachtig weer en om af te sluiten ben ik naar Hoboken gefietst om een optreden van Hannelore Bedert bij te wonen. Jacques (van Christine) uit Lissewege - zij staan hier ook al enkele dagen op Vogelzang) heeft me vergezeld. Zoals altijd was Hannelore en haar begeleidingsgroep weer goed op dreef. Zachte nummers werden afgewisseld met steviger werk en ook Jacques, die nog nooit van Hannelore gehoord had, was enthousiast. Hij had uiteraard minder last met de West-Vlaamse nummers dan de doorsnee aanwezige. Bij aankomst in de motorhome heb ik onmiddellijk gekeken hoe de eerste speeldag in tweede klasse verlopen is en toen werd de avond nog mooier : RAFC heeft met 0-1 gewonnen op het veld van Lommel United.
Niet heel veel te melden, tenzij het feit dat het eindelijk mooi weer is. Gisterenavond zijn we ter gelegenheid van moederkesdag (enkel in Antwerpen en omgeving wordt dat gevierd op 15 augustus) in Grand Café de Singel gaan dineren. Uiterst verzorgd, zeer vriendelijk personeel en lekker eten aan prijzen die je tegenwoordig redelijk moet noemen, maar we vinden alles tegenwoordig toch wel echt duur. 't Zal wel aan ons liggen, stilaan horen we bij de generatie die vroeger alles beter vond. Beter misschien niet, goedkoper in ieder geval wel.
14-08-2011
Het is hier momenteel niet zo plezant.
Eergisteren en gisteren bijna de hele dag binnen gezeten door de regen, alhoewel we graag naar het gratis Linkerwoofer festival hadden geweest. Vroeger kon het ons allemaal niet deren, in de modder zitten en doorweekt naar huis waggelen maar nu wil ik toch graag op zijn minst een beetje droog weer om groepjes in openlucht te gaan bekijken.
Deze ochtend wakker geworden door de regen en niet - zoals gewoonlijk - door het gepiep van Macho om zijn eerste wandeling te gaan maken. Al snel bleek dat hij niet helemaal in orde was, hij kon amper op zijn pootjes staan en wou niet eten of drinken. We hebben dan vrijwel onmiddellijk een afspraak gemaakt met een dierenkliniek hier in de buurt en gelukkig kon de zus van Nancy ons met de auto naar daar brengen. De diagnose : Macho is oververmoeid en heeft al zijn reserves opgebruikt, zijn suikerspiegel is daardoor drastisch gezakt en mogelijk heeft hij daardoor misschien een epilepsie-aanval gehad. Echt een verrassing is dat niet : van 's morgens vroeg tot 's avonds laat rent hij rond en slaapt zelden. Nu moet hij vooral veel rusten en we hebben een flesje meegekregen met daarin een of ander wondermiddel (met heel veel vitamines, aminozuren enz). Ook mag hij af en toe een beetje druivensuiker of honing krijgen als hij een "appelflauwte" heeft. Het is nu na 22u en met Macho gaat het al een heel stuk beter, het zal moeilijk zijn om hem de volgende dagen in te tomen maar desnoods moet hij enkele uren per dag tegen zijn zin in de bench. Nancy ligt al in haar bed, ze heeft net een pijnstiller genomen (iets wat ze nooit doet) want ze kon het niet meer uithouden van de rugpijn. Nancy heeft nooit ergens pijn en kan daar moeilijk mee omgaan. Ikzelf heb constant wel ergens pijn en op de duur leer je daar mee leven. Als het morgen met Nancy niet beter is, zullen we een dokter moeten opzoeken.
11-08-2011
Een onverwacht feestje.
Vanmorgen ben ik naar de dokter geweest om de resultaten van mijn bloedonderzoek te kennen. De suikerwaarden zijn nog altijd te hoog, maar toch iets lager dan vorig jaar. De cholesterol was wel een stuk hoger dan de vorige keer, dus mogen we daar nu ook pilletjes voor gaan slikken - medicijnen die enkele jaren ook al werden aangeraden door een andere dokter maar die altijd in de kast zijn blijven liggen. Voor de dokter van vandaag wil ik wel een extra inspanning leveren, jammer dat ze in opleiding is en binnenkort de groepspraktijk verlaat waar ik patiënt ben.
Voor de rest leek het vandaag een doodgewone dag te worden, tot bleek dat een vaste klant van terrein Vogelzang jarig was vandaag. We werden uitgenodigd om iets te komen drinken in de namiddag en zoiets moeten ze ons geen twee keer vragen. Al snel bleek dat er flink wat voorbereiding aan het feestje voorafgegaan was. We hadden een zakje chips verwacht, maar er kwamen de olijven en dolmades op tafel - gevolgd door een bordje met gerookte vis en garnaaltjes. Daarna werd een buffetje uitgestald met rosbief, gebraad, brochetjes, groenten, aardappelen en sausjes. Ook het dessert werd niet vergeten : fruitsla, taart, chocolade mousse, kaas - meer dan genoeg voor iedereen. Voor zoiets willen we nog wel een keertje extra "hip hip hoera" roepen.
10-08-2011
Naar Leuven.
Een ritje met de trein, dat was weer een hele tijd geleden. Ik heb het altijd een aangename manier van reizen gevonden en ik heb zelfs ooit gezegd dat ik het plezierig zou vinden om elke dag met de trein te pendelen naar mijn werk. Vandaag moet ik mijn mening toch een beetje herzien. In minder dan een uur van Antwerpen naar Leuven, dat is mooi en nauwelijks nog haalbaar met de auto maar ik vond de trein vooral lawaaierig en weinig comfortabel om te zitten. In het begin was er weinig volk in mijn wagon maar in Heist-op-den-Berg stapten een twintigtal jongeren op die heel veel kabaal maakten. Ik probeerde me dan voor de stellen om elke dag tijdens de piekuren in een overvolle trein te zitten : vol met mensen die tegen hun zin gaan werken, uit hun bek stinken, met een druipende paraplu in je nek ... Neen, geef mij dan toch maar de combinatie mororhome/fiets.
Maar waarom ging ik eigenlijk naar Leuven ? Weet je, wij krijgen regelmatig mails van mensen die info vragen over een bepaalde camping of die ons bedanken voor een goede tip. Die mensen krijgen dan een beleefd kort mailtje van ons terug en daar eindigt dan meestal de correspondentie. Tot ik zo'n klein jaar geleden een mail kreeg van ene G. uit Leuven, een mail waarop je niet simpel kon antwoorden met ja of neen. Hij excuseerde zich eerst omdat hij vond dat hij op deze manier in ons leven binnendrong en vertelde over zijn leven met en zonder hond, over zijn plannen om ook een motorhome te kopen, hier en daar dook er een gedicht op. Gaandeweg leerden we elkaar beter kennen en werden er al wat meer persoonlijke dingen geschreven. Een ontmoeting in levende lijve kon niet uitblijven en vandaag ben ik (Nancy is niet meegeweest) hem dan gaan bezoeken en heb kennisgemaakt met zijn echtgenote, de hond en de buren (en ook familie die we reeds hadden ontmoet in Spanje). Het was een zeer gezellige namiddag en dit bezoek zal ongetwijfeld nog een vervolg krijgen, vooral omdat hij nu ook in het bezit is van een motorhome en vorige week zijn C rijbewijs heeft gehaald zodat hij er eindelijk ook mee mag rijden.
09-08-2011
Peppers of Pipers ?
Vanmiddag zagen we hier een ambulance(met sirene) voorbij rijden, een eindje verder stopte hij en draaide terug. Enkele minuten later weer dezelfde ambulance, maar deze keer stopte hij om op zijn stadsplan te kijken. Dat hou je in deze tijden van allerlei navigatiesystemen toch niet meer voor mogelijk, je zal maar ergens liggen wachten met een hartaanval ! Toch mogen we nog niet klagen, als je naar de beelden ziet van de straatrellen in Engeland of de uitgehongerde kinderen in Somalië kan het duidelijk nog veel erger. Het is toch echt moeilijk om de toekomst nog rooskleurig tegemoet te zien. Soms schaam ik mij omdat wij zo'n onbezorgd leven leiden en ik soms niets anders te doen heb dan mij ergeren aan onbenulligheden. Gisteren was het weer zover : in een toeristisch magazine wist de schrijver van een artikel te vertellen dat de doedelzak in Schotland nog altijd zeer populair is. Een kwart van de doedelzakspelers is vandaag jonger dan 18 jaar, dit zou te danken zijn aan het succes van de Red Hot Chili Peppers. Wat een onzin, tik op youtube een keertje Red Hot Chili Peppers in en daarna Red Hot Chili Pipers - je zal onmiddellijk begrijpen waarom de jeugd in Schotland bagpipes wil voor zijn verjaardag ! De journalist die dan zoiets schrijft is het niet waard om op kosten van zijn lezers op reis te gaan om hen daarna onwaarheden op de mouw te spelden. Waarom geven zo'n jobke niet aan mij ? Waarschijnlijk omdat ik te lui ben om te werken ?
En om af te sluiten : morgen heb ik een blind date (met medeweten van Nancy) - als er daarna geen berichten meer verschijnen op onze blog, ben ik waarschijnlijk het slachtoffer geworden van een slecht afgelopen illegale orgaantransplantatie.
08-08-2011
Wilrijk.
Door - alweer - de regen zijn we in de voormiddag niet op de jaarmarkt van Wilrijk geraakt maar vanmiddag werd het gelukkig droog voor de jaarlijkse dernykoers. Bij de BV's, dat zijn plaatselijke prominenten en "gepensioneerde" (bij sommige met de nadruk op pens) ex-wielrenners, was Nico Mattan de snelste. Bij de profs wisselde het beeld bijna bij elke doortocht maar na 33 plaatselijke rondes van in totaal 100 km werd Björn Leukemans de winnaar.
07-08-2011
Alweer een mislukte uitstap, maar toch niet helemaal.
Vandaag fandag bij RAFC op "den Bosuil" en ik dus met de tram naar Deurne. Aan de eerste haltes waren vrijwel alle op- en afstappers gezegend met een lichtbruine kleur, in de buurt van de Vogelmarkt werd plaats gemaakt voor bejaarden en Nederlanders en vanaf het centraal station werden de huidtinten alsmaar donkerder om iets verder steeds meer te veranderen in rood-wit (de clubkleuren van stamnummer 1). In de buurt van het stadion liep werkelijk iedereen rond in de heilige kleuren, behalve ik met mijn Hércules T-shirt. Aan de ingang werd al snel duidelijk dat de inkomprijs van 4 euro die gevraagd werd, voor mij te hoog gegrepen was. Ik was niet met de fiets of de auto en had dus geen sleutels bij. Bij mij betekent geen sleutels meteen ook geen geld want mijn zakcentjes zitten in een portemonneeke dat aan mijn sleutels hangt. Bij deze zijn de zakkenrollers gewaarschuwd : bij mij valt meestal niets te pikken. Ik zwerf regelmatig door de stad zonder een halve euro in mijn broekzakken. Eerste voor de hand liggende oplossing : een geldautomaat in de buurt zoeken want mijn bankkaart had ik wel bij. Helaas : buiten werking en de volgende biljettenspuwer was al een heel eind verder en dan zou ik het optreden van Kollektief (Antwerpse hip-hop) missen, voor mij een van de grote trekpleisters van deze dag. Volgend idee : postvatten aan het benzinestation en aan de volgende klant vragen of hij met mijn kaart voor 20 euro wou tanken en mij dan 20 euro cash in de plaats zou geven. Alweer helaas : blijkbaar had niemand in Deurne vandaag zelfs maar een half litertje super of diesel nodig. Even heb ik nog overwogen om "Geef me geld of ik schop een deuk in je mooie BMW" uit te proberen maar vermits ik altijd sandalen draag zou ik daar alleen een pijnlijke voet aan overhouden. Dan maar terug op tram 5 gestapt, naar de Groenplaats gereden - daar in de buurt zijn geldautomaten genoeg - en een lekker ijsje gekocht. Intussen was het zonnetje door de wolken gebroken en dat zorgde ervoor dat mijn ijsje sneller smolt dan mijn tong kan likken. Blijkbaar was dit een betere invulling van mijn namiddag dan me te ergeren aan de het aftandse stadion dat ooit het decor was voor ontelbare historische wedstrijden. Diep in mijn hart blijf ik RAFC-supporter en ik hoop absoluut dat ze door de inbreng van de groep Verhaegen opnieuw naar de hoogste regionen van het Belgische voetbal zullen doorstoten, maar het verschil met het stadion van Hércules in Alicante is toch wel heel groot.
06-08-2011
Willrock en Wurm.
Gisterenavond een fantastisch gezellige avond meegemaakt (mede dank zij Yessica, Nano en Mieke) op het Willrock festival. Helemaal gratis konden we daar genieten van comedians als Arbi El Ayashi en vooral Nigel Williams, gevolgd door Wahwahsda (www.wahwahsda.be) - reggae met swingende backgroundzangeressen én een uitstekende rapper. Als ze in je buurt zijn, zeker eens gaan kijken, absoluut de moeite ! Deze avond wilden we naar de tentoonstelling van Erwin Wurm in het Middelheimmuseum gaan kijken, maar ook deze keer was een hevige regenbui de spelbreker. Onze eerste poging waagden we op een maandag, terwijl ik verdomme goed genoeg weet dat de Antwerpse musea 's maandags gesloten zijn. De tweede keer zijn we halverwege teruggekeerd omdat het begon te regenen en ook vandaag (speciale avondopening met live performances) is dus weer letterlijk in het water gevallen. Na Wurm was het de bedoeling opnieuw naar Willrock af te zakken om nog een keertje een optreden van Diablo Blvd. (het metal project van Alex Agnew) te ondergaan. We zitten nu in de auto dan maar te genieten van Radio 1, waar we net hebben gehoord dat Beerschot (GBA mag nu niet meer) met 1-2 achterstaat. Als het zo blijft, wordt het toch nog een tweede mooie avond op rij. En nog een late update : het is 2-2 geworden.
05-08-2011
Weer enkele verplichtingen achter de rug.
Eergisteren naar de dermatoloog, gisteren naar de tandarts en vanmorgen naar de huisarts. Ook de oogarts staat nog op het lijstje en hopelijk zijn we dan weer helemaal in orde om stilaan aan het zuiden te denken. Voor we zover zijn, staat er echter nog heel wat op het programma : het salon van Düsseldorf, Boombalfestival, vrienden bezoeken, een BBQ, de dernykoers in Wilrijk enz. Zoals je merkt zijn we dit jaar niet naar Dranouter afgezakt. Tot op het laatste moment hadden we nog gehoopt op vrijkaarten maar het is niet gelukt. Omdat onze financiële situatie er niet beter op wordt, zullen we in de toekomst dit soort megafestivals niet meer bijwonen vanwege te duur. Op onze fotosite kan je sinds vandaag een honderdtal foto's zien van onze voorbije vakantie in Frankrijk.
03-08-2011
De zomer is alweer voorbij en ...
dit jaar viel hij op een dinsdag ! Ik weet het, iedereen klaagt over het weer en jullie willen vast iets interessanter lezen maar ik kan alleen maar vertellen dat we gisteren de hele dag in de zon gezeten hebben en vandaag de hele dag binnen vanwege de regen.
30-07-2011
En dan op restaurant.
Rond de middag zijn we vertrokken in Koksijde en na een half uurtje waren we in Westende waar we geen parkeerplaats konden vinden. Gelukkig kunnen we in Middelkerke altijd even op de parkeerplaats staan bij Joël en Maria, die we in Spanje hebben leren kennen. Van daaruit zijn we dan naar restaurant De Prins in Westende gewandeld, de uitbaters Chris en Caroline (ook "wintervrienden" uit Spanje) hebben ons weer voortreffelijk eten voorgeschoteld. Een aanrader als je in de buurt bent ! Na nog een korte wandeling langs de avondmarkt en een afscheidsbabbel op onze parkeerplaats waren we nog net voor sluitingstijd terug in Antwerpen.
6 jaar getrouwd.
Het is geen eeuwigheid maar in deze tijden toch al eerder een uitzondering dan de regel : vandaag zijn we zes jaar getrouwd. Voor Leo (partner van tante Lisiane) is elke gelegenheid goed om een fles Champagne te ontkurken en dat was dus ook vandaag het geval. Ook nichtje Yessica (mijn getuige zes jaar geleden) was van de partij.
29-07-2011
Naar het park.
In het park zijn recent enkele volksspelen uit te proberen zoals kegelen, beugel- en bolspel. Voor de minder sportieven is er ook een "gasterie" waar je iets kan eten en/of drinken en voor de archeologen zijn er natuurlijk de opgravingen van de voormalige abdij Ter Duinen. Helemaal in het hoekje is het kunstwerk van Peter Depelchin bijna aan het oog onttrokken, meer uitleg op http://www.westkustmagazine.be/index.php/nl/koksijde/d/koksijde-verhuist-omstreden-peniskruis
28-07-2011
Gevolgd door ...
... pannekoeken eten en enkele rondjes draaien op de paardenmolen.
Niet echt mooi weer vandaag ...
maar op zon moeten we ook niet hopen, dan maar een wandeling door het natuurgebied.
27-07-2011
Naar Koksijde.
Dit uitstapje was totaal niet gepland maar enkele dagen naar zee zien we altijd wel zitten. Door de dood van mijn tante zijn niet alleen onze vakantieplannen maar ook die van de familie een stukje in de war gestuurd. Zo gaat het gezinnetje van mijn nonkel Luc (broer van tante Lisiane én mijn vader) normaal altijd kamperen in Frankrijk maar door de omstandigheden zijn ze dit jaar voor een weekje naar Koksijde gegaan. Daar staat het huis van de bomma van Anne - de partner van nonkel Luc en we waren van harte welkom om enkele dagen op de oprit te verblijven. Ik ga niet te ver uitweiden over de samenstelling van deze familietak, maar om kort samen te vatten : er zijn altijd veel kindjes in de buurt. Iemand die in een huis op wielen woont én een hondje bij heeft, is genoeg om enkele dagen hun volledige aandacht te krijgen. Na enkele kilometers door de tuin rennen met Macho werd het tijd om iets te gaan eten bij http://www.siska-koksijde.be/index.php - al heel lang bekend voor de wafels maar wij hebben toch voor mosselen gekozen.
25-07-2011
Eindelijk droog - maar voor hoe lang ?
Na twee dagen binnenzitten met regelmatig de verwarming aan, schijnt vandaag eindelijk het zonnetje en dat werd tijd. Morgen of overmorgen vertrekken we voor enkele dagen naar de zee, waar we op de parking bij familie kunnen overnachten. Inmiddels zijn er bij de berichten van de vorige weken een aantal foto's geplaatst en binnen een uurtje zal ook onze website weer helemaal up to date zijn.
22-07-2011
Een triestige dag vandaag.
Definitief afscheid nemen van iemand is nooit gemakkelijk maar om duidelijk te zijn : dit was niet zomaar een tante. Dit was een tante die een groot deel van mijn jeugd mee bepaald heeft, mede door een leeftijdsverschil van slechts 12 jaar. Zij was de tante die met mij aan de deur stond te wachten toen het eerste Quick hamburger restaurant opende. De tante die me stukken van vijf frank toestopte om op de flipperkast te spelen zodat zij in een donker hoekje van het café kon voortfoefelen met haar nieuwe vriendje. De tante met wie ik mijn ouders ging bezoeken in Spanje. De tante die mee ging skiën. Het was ook de vrijgevige tante die mijn eerste gitaar betaalde, mij een baseball handschoen gaf voor mijn verjaardag, de tante die zonder nadenken haar bankkaart bovenhaalde om mijn snowboard en alles wat erbij hoorde te betalen. De tante bij wie ik altijd kon blijven eten, omdat mijn stempelgeld niet toereikend was om mijn eigen koelkast te vullen. De tante die ervoor zorgde dat er altijd mokka ijs in huis was als ik op bezoek kwam. Lang ben ik een beetje haar kindje geweest (waarmee ik zeker de rol van mijn liefhebbende supermoeder en -vader niet wil wegcijferen), tot ze op latere leeftijd zelf nog een zoon kreeg. Logischerwijs ging toen de aandacht uiteraard grotendeels naar hem maar we hebben altijd een uitermate goede band gehad en ik kan me niet hierinneren maar mijn geheugen is niet meer wat het geweest is dat wij ooit ruzie hebben gehad. Er zijn maar weinig mensen die zo'n belangrijke rol hebben gespeeld in mijn leven en gelukkig heb ik ook nog de kans gehad om haar dat te zeggen. Iedereen zal wel zijn of haar eigen reden hebben om haar te herinneren, maar ik zal haar heel hard missen. Mijn oogjes zijn nog altijd rood van het huilen. En nu moeten we verder, gelukkig blijven er nog altijd genoeg vrienden en familieleden over om de leegte op te vullen.
21-07-2011
Vandaag naar Antwerpen.
Vóór ons vertrek naar Antwerpen nog even dit :
- in tegenstelling tot de Fransen stoppen de Luxemburgers wél als je de straat wil oversteken
- als je aan verkeerslichten op het knopje duwt voor de voetgangers, krijg je bijna onmiddellijk groen licht - de prijzen om een huis of appartement te huren of kopen in de buurt van de hoofdstad zijn afschuwelijk hoog
- voltanken loont nog altijd de moeite, de prijzen zijn trouwens overal hetzelfde
- het taaltje klinkt in het begin als Chinees, maar went snel
- als iemand goedendag zegt, doet hij/zij dat dikwijls in het Frans én Duits waaarom kan dat niet in België/Brussel ?
- de hoofdstad is echt proper en er hangen overal hondenpoepzakjes
- Macho is niet echt geïnteresseerd in moderne kunst en een hond moet naar hond ruiken !
Vóór ons vertrek naar Antwerpen nog even dit :
