|
Enkele foto's van Jarne op het hoogteparcours. Daarna de waanzinnige deathride van 230m lang. Gevolgd door een iets minder lange van 170m. Of het verhaal over hoe we allemaal onze grenzen verlegden.
Na de groepsfoto had de batterij van het fototoestel genoeg emoties doorstaan en kwam er een eind aan de fotoreportage.
Dus geen foto's van de verschrikkelijke, ongelooflijke, angstaanjagende, fenomenale koffiekoeken die we na ons avontuur opaten. Ook niet van de geschenken die daarna werden uitgedeeld!
Mirte vond het heel fijne cadeautjes.
|
