Na onze gezellige lunchpauze (maaltijd op zich vonden wij niet zo denderend, vraag me af of de niertjes en andere ingewanden van de kip in onze soep dreven?) vertrekken we tegen 13 uur richting watervallen. Volgens Kampan ging deze rit een 75 kilometer zijn en Erwin zag het al niet zitten. Na wat babbelen, blijkt Kampan zijn Engels echt slecht te zijn en zal de rit slechts 25 kilometer bedragen. We zien het terug zitten.
Na weer een hobbelige weg arriveren we aan de KHU KHANA Waterfalls en we betalen in totaal 2 dollar inkom. Dit is waarschijnlijk niet de mooiste van de Laotiaanse watervallen maar we kunnen fijn relaxen, beetje zwemmen, tot aan een kleine waterval weliswaar maar gezellig. Vooral een plekje waar je met het gezin en de kinderen naar toe komt op een zondagnamiddag en geniet van een lekkere picknick.
Wij hebben onze kinderen dus weer vergeten ... maar we hebben toch al snel contact met een rijke Laotiaan die hier met de familie vertoeft en ons als het ware uitnodigt om mee te eten en Lao Lao whisky te drinken. Zijn neefjes kijken op naar hun nonkel en vinden het fantastisch dat wij met hem babbelen. We drinken enkel een paar glazen Lao Lao whisky en gaan dan terug naar onze reisgenoten, Kampan en Wanti. Sociaal als we zijn, kunnen we er niet tegen dat ze zielig alleen zitten op een rotsje en geen conversatie hebben omwille van hun beperkte talenkennis.
Na een uurtje houden we het hier voor bekeken en vertrekken richting Guesthouse. We stoppen onderweg even bij een aantal verkoopsters die Kampan kent en geven hun wat geld omdat we eigenlijk net geen zin hebben in 'levende sprinkhanen en kevers'. Zag thans heerlijk uit ... maar ons buikje zat al vol.
Tegen 16 uur komen we terug in het Guesthouse aan want Erwin ziet een 'Afternoon Market' niet meer zo zitten. Eigenlijk houdt hij gewoon niet zo van die marktgelegenheden en kwam dit goed uit.We regelen met Kampan een rit met de Tuk tuk voor ons vervoer naar de luchthaven.
Wel compromis gemaakt met Mie dat we in de plaats een wandeling maken aan de Mekong Rivier met de leuke restaurantjes en kraampjes ... nadat we eerst een internetcafe bezocht hebben natuurlijk. Geen probleem, we moeten enkel 2 internetcafes passeren vooraleer Erwin zijn foto's kan uploaden. Mie schrijft intussen maar tekstjes maar eigenlijk is dat wel plezant (altijd goed in opstellekes geweest in school).
Dit is onze laatste avond in Laos want morgen vertrekken we richting CAMBODJA. We gaan de planning nog eens opnieuw bekijken na verschillende reiservaringen van andere toeristen.
