Gisteren voor dag en dauw vertrokken naar de luchthaven in Brussel. Vlucht naar Amsterdam en dan met KLM naar Quito. Vertrokken met een uur vertraging, maar een half uur ingehaald tijdens deze lange vlucht. Aankomst om 15u. Vlot langs migracion en aduana. Zoals ons aangeraden nemen Koen en ik een groengele taxi naar ons hotel. Kostprijs 25 dollar. We rijden er een dik uur op om naar het hotel te gaan. Quito ligt hoog (ca. 2700 m) en de taxi kronkelt zich langs kleine straatjes naar omhoog. Het is na 17u als we in het hotel Howard Johnson aankomen. Rond 18u zijn de VVOB mensen er ook : Jan, Nico en Evelien, die nog eens vlug het programma overloopt. Nico, Koen en ik nemen nog een lichte maaltijd in het hotel en gaan slapen. De jetlag slaat toe.
Gisteren een schitterende editie van OdeGand meegemaakt. Toegegeven, de verwachtingen waren niet zo hoog. De voorbije jaren was het vaak een verhaal van lange wachtrijen om ergens binnen te geraken en soms ook net niet een concert beleven. Dit jaar had men de uitstekende keuze gemaakt voor grote locaties. Een stuk comfortabeler.
We zijn onze ronde gestart in de Sint Jacobskerk met An Pierlé en Co. Schitterend concert. An Pierlé, a capella op de preekstoel was hemels. De wisselwerking tussen het kerkorgel, An Pierlé en haar collega, oude gezangen en nummers van An Pierlé was bijzonder en van hoog niveau.
We hadden ruim de tijd om een koffie te drinken voor onze volgende stop. Onderweg genieten van de kinderfanfare op de Graslei en een concertje met nog nooit geziene instrumenten op het Sint Baafsplein.
Het NTG liep snel vol voor Les esprits animaux. Een muzikaal ensemble dat diep in de muziek zelf doordringt en daar wonderlijke dingen mee doet. Van een volkslied naar een klassiek werk en vice versa. Van 7 noten van Bach een heel muziekstuk maken en een bijzondere invulling van een muzikale canon maken. Een bijzondere ervaring.
Spijtig genoeg de cultuurmarkt niet kunnen langs gaan. Een andere verplichting tussendoor. Het MPI De Oase vierde zijn 50 jarig bestaan.
Om 20u30 wel weer op post in de Vooruit voor O Celli. Acht cellisten speelden filmmuziek. Beetje goedkoop en easy. Merkwaardig is dat het mooiste muziekstukje een compositie was waar nog geen film voor bestaat!
Reppen naar de Graslei voor het slotconcert en vuurwerk. Opnieuw een concert met kippevelmomenten en verrassende beelden.
Het vuurwerk was één bijzondere knal. OdeGand, 10 jaar, maar springlevend!
Het is onze laatste, volle, dag in Sint Petersburg. We hebben beslist om die in duo door te brengen. Marianne en Raf willen naar het Nevski klooster, Marij en ik zeker naar het Fonteinhuis voor het museum van Anna Akhmatova. Afspraak om samen te dineren om 19u. Wij gaan met de metro naar Vladimirskaya. Vlakbij is er de overdekte markt van Kouznetchinya. Nette voedselmarkt voor de locals. Kleine souvenirstand.We wandelen langs de brede Vladimir prospect en komen vanzelf in de Liteïny prospect. De ingang van het museum Anna Akhmatova is gemakkelijk te vinden. Inkom 80 roebel per persoon en een audioguide in het Engels voor 200 roebel. Marij en ik lopen met elk een oor aan de audioguide door de mooi opgestelde stukken in het huis waar deze dichter jarenlange een dwarsligger is geweest van het regime. Pakkend verhaal. Straffe madam. Beneden heeft men ook een werkkamer van Brodsky gereconstrueerd. Hij heeft er nooit gewoond, maar was een goede vriend van Anna. Aan de Ligaski prospect is er ook een museum van non conformistische kunst. We lopen door een wirwar van steegjes en binnenplaatsjes om vast te stellen dat het maar om 16u open gaat. Terug naar de grote laan om te lunchen in 'du Nord'. Effectief een bijna echte Franse boulangerie. Het personeel is gedrild om 'Bonjour' en 'Au revoir' te zeggen. Verder reikt hun kennis van de Franse taal niet. Wel lekker, zelfs de croissant! We lopen de Nevski af. Eerst het grootwarenhuis Stockmann. Kopie van Helsinki. De cirkel is weer wat rond. We botsen op een delicatessenzaak in rasechte Jugendstill (Kupetzeliseevs). Alles is er te krijg. Aan elke toog staat wel een security agent. We wandelen langs de struise tsarina Katherina en het Alexandertheater naar de Rossistraat. Deze Italiaanse architect bouwde een hele straat in dezelfde stijl. Gaaf gebleven, maar niet zo bijzonder. We lopen richting het appartement. Eerst nog de Dostojevskiwijk. De schrijver woonde hier en haalde zijn typetjes van de straat. We kunnen het ons voorstellen. We drinken koffie bij Schumli en wat blijkt? Er hangen foto's van Brugge aan de muur! Nog één raadsel moet opgelost worden. Tegenover onze B&B staan er 4 reuze fabrieksschouwen. We willen weten welke activiteit er is. Blijkt om een leegstaande gasfabriek te gaan. We zien Marianne en Raf terug. Ondanks lang wachten lukt het ons niet om bij Zoom te eten. In de buurt dan maar. Ook lekker. We praten wat bij en maken de balans op van een een heel erg boeiende week samen in Sint Petersburg. Morgen terug naar de Lage landen.
Zoals afgesproken gaan we op dinsdag naar de Hermitage. We hebben gelukkig zondag al tickets gekocht via internet. De rij voor de kiosk voor internettickets is een vijfde korter dan de gewone rij. Het wordt nog even spannend want ik heb de voucher niet geprint. Geen probleem, met de bestigings e-mail krijg ik vlot 4 tickets. De Hermitage is overvol. We brengen onze rugzak en jassen naar de kleine vestiaire (1400 kapstokken). We beslissen om het museum in duo te bezoeken en in twee rondes. We spreken af rond 14u in de cafetaria. Het is een gigantisch museum. Overdadig ingerichte paleiszalen en massa's schilderkunst. We wurmen ons door de zalen en focussen op de kunst. Wandtapijten en schilderkunst van bij ons (ja ook Rubens), Britten, Duitsers, Italianen (Da Vinci, Titiaan...). Overal groepen met gidsen. Gekwetter in alle mogelijke talen. Je zou er een indigestie van krijgen. Om 14 u zien we Marianne en Raf terug in de (veel te kleine) cafetaria. Ze tonen ons waar Rembrandt hangt. Hadden we gemist.We beginnen aan de tweede ronde met Rembrandt, dan naar de derde verdieping. Uitgebreide Franse schilderkunst. Degas, Monet, Van Gogh (?),Matisse, Picasso, noem maar op. We kiezen om op de begane grond nog èèn en ander te bekijken. Geen sinecure om je weg te vinden. Het lukt en zien mooie voorwerpen uit Iran, Siberië en Centraal Azië. Om 17u15 staan we aan de vestiaire. Buiten breekt het onweer los. Even later zijn Marianne en Raf er ook. We lopen door de regen naar Nevski en eten bij Mama Roma, een keten van Italiaanse restaurants. Mooi op tijd komen we in het Alexandertheater voor de balletvoorstelling van het Zwanenmeer van Tjaikowski. Het is even de knop omdraaien, maar we genieten van een klassiek ballet in drie bedrijven. Na het happy end lopen we terug naar ons verblijf. Woensdag lijkt een minder zonnige dag. We gaan vandaag naar Peterhof, de tuinen van de Peter en Katharina op een 20 km van het stadscentrum. We nemen voor de heenreis de hydrofoil aan de kade achter de Hermitage (500 roebel per persoon). Op 20 min.staan we in Peterhof. We bezoeken eerst de benedentuin. Te betalen (450roebel per persoon). Waw! Indrukwekkend park met fonteinen, watervallen en als goud blinkende beelden. Een regenbui koelt even ons enthousiasme. We lunchen in het park en worden gestroopt : 3000 roebel voor 3 soepjes, een slaatje en spuitwater. Misbruik van de situatie. Bovendien wordt er een aanslag gepleegd op Marij met een opwaaiende parasol. Gelukkig geen erg. We kammen de benedentuin uit tot aan de zee. Mooi optrekje van Peter. Ideale plek voor fotoshoots. We keren terug langs de boventuin. Iets soberder. We willen terug met openbaar vervoer. Spannend. Welk minibusje moeten we nemen? We wagen het met minibus 424 naar het metrostation Atovo. Goeie keuze.
Stuk goedkoper : 70 roebel per persoon voor de bus en een metroticket (27 roebel). Eten doen we bij een Griek op de Malaïka Moskaya, Oliva. Lekker.
Vandaag willen we de wijk van het Russisch museum en de Zomertuin uitkammen. We nemen de metro naar Nevski en lopen langs de Michaljovstraat naar het Plein van de Kunsten. Rondom theaters, middenin een parkje met beeld van Poesjkin en dan het immense Russische museum. We bezoeken het museum. Zeer mooi overzicht van de Russische schilderkunst. Allen de iconen hebben we blijkbaar gemist. We lunchen in het cafetaria van het museum. Volgende halte is de kerk van 'De heilige redder van het gestorte bloed'. Een koekendoos van een kerk. Vol tierlantijntjes en diverse kleurtjes. We laten de mozaïeken aan ons voorbij gaan. Als we in café Sint Petersburg een koffie drinken danst er aan de overkant een soort hare Krisnagroep. De politie houdt een oogje in het zeil. Onze tweede poging om het Poesjkinhuis bezoeken lukt. We kunnen het alleen doen met audioguide (350 roebel). Wel nuttig. Uitleg in het Frans of Engels over huis en leven van Poesjkin en vooral zijn dramatisch einde na het duel met d' Antès. Langs de Miljonairenstraat naar het monument van de 'Helden van de Revolutie'. Stelt niet veel voor. Wel eeuwigdurende vlam die vooral dient om zich op te warmen. Op een bank slaapt een jonge Rus zijn roes uit. Jonge moeders rijden trots hun baby rond.We steken de laan over naar de Zomertuin. Mooi park met fonteintjes. Veel volk. Zondag is parkdag. We stappen over de Kameno Ostrovskibrug naar de andere oever van de Neva. Metro terug. We slagen er in een tafel te bemachtigen bij Zoom. Lekker eten en te betalen (2500 roebel, fles wijn incluis). In de metro kopen we op maandagmorgen aan een theaterkiosk kaarten voor een balletopvoering van het Zwanenmeer van Tjaikowski in het Alexandertheater op woensdagavond. Niet goedkoop (2000 roebel per persoon),maar wie Sint Petersburg bezoekt moet ook eens naar het ballet gaan kijken. Er was nog wat te zien in de buurt van de Admiraliteit. De Isaac kathedraal bvb. Goed om een maandag mee te beginnen. We houden het wel bij de buitenkant. Voor het interieur van kerken moet er hier flink betaald worden. We lopen door het park naar de Bronzen Ruiter. Groot beeld van de Peter gericht naar de zee. Zoals gepland maken we een boottocht. We vertrekken aan de Leeuwenbrug. De moeite waard. Voor 400 roebel per persoon ca. 1 u 15' op Neva en kanalen. We passeren ons appartement aan de Fontanka! We lunchen in het literair café, hier zou Poesjkin zijn duel geregeld hebben. Sobere lunch en redelijk duur. Je betaalt de omgeving. We dwalen langs de Nevski en lopen wat winkels, een mooie overdekte galerij, een Armeense kerk en winkeltjes onder de arcaden binnen en buiten.Het regent. We gaan nog naar Vasilevski eiland. Gezellige universiteitsbuurt. Lekkere koffie bij Black en White. We doorkruisen de universiteitswijk. Het wordt al laat, dus eten we in de buurt. Russische kost. Met wat moeite vinden we de weg terug. Weer goed moe gelopen zijn we blij dat we ons bed zien.
Het is zaterdag 4 augustus en we beginnen aan de verkenning van Sint Petersburg. We volgen de 'boekjes' en beginnen met de Pieter en Paulusvesting. We moeten de Neva over en doen dat met de metro (station Gorkoskaya). We wandelen door het Alexanderpark, zien een grote moskee en lopen over de Johannesbrug de vesting in. Een reeks mooie gebouwen met de kathedraal centraal. We halen een ticket voor kerk en gevangenis in het Boothuis (300 roebel per persoon). In de kathedraal liggen alle tsaren en tsarina's begraven, van Peter De Grote tot de laatste, Nicolaas II. Even verder op ligt het Bastion Troubetskoï. Door de eeuwen heen (tot 1928) een gevangenis voor politieke gevangenen. Gorki en Trotsky incluis.We kunnen op het staketsel aan de Zuidwal wandelen. Kost 200 roebel extra per persoon, maar mooi zicht op de stad ook al regent het. We maken kennis met het fenomeen 'trouwfoto aan bezienswaardigheid'. Jonggehuwden kozen blijkbaar dit soort plekken uit voor hun trouwfoto. We lunchen bij een Georgiër. Hun keuken is lekker en redelijk van prijs (2400 roebel voor 4). Met de metro terug naar de Admiraliteit. Een goudblinkende hoge priem die je van ver ziet en het eindpunt is van 3 grote lanen. We wandelen naar het reusachtige paleizenplein voor de Hermitage. We vragen ons af of er wel een Russisch woord bestaat voor klein. We schuilen onder de triomfboog voor een ferme plensbui. We zoeken het museum van Poesjkin, maar lopen de verkeerde kant op. We merken dat we aan een merkwaardig oud warenhuis (pont Rouge) vlakbij ons appartement zijn. We drinken iets bij Zoom en keren terug naar het appartement.'s Avonds eten we bij een Armeniër in de buurt. Niet zo lekker. We maken nog een lange wandeling langs Sadovaya, Nevsky prospect en Fontanka.
Het is 3 augustus. We beginnen de dag met een overheerlijk ontbijtbuffet in het Scandic. We genieten volop van onze resterende uren in Helsinki. Kuieren langs de esplanade, shoppen bij Stockman (reuze warenhuis, 'Als je het niet vindt bij Stockman, dan vind je het nergens'), de Alexanderkatu. Om 15 u stappen we op perron 8 op de trein naar Sint Petersburg. Onze e-tickets zijn prima. Groot is onze verbazing als we geen gammel oud treinstel aantreffen, maar een super moderne TGV, Allegro, die ons op 3u30' naar de Sint brengt.Vlotte treinreis. Op de trein kunnen we al roebels wisselen. We krijgen 37 roebels voor 1. Om 19u30 komen we aan in het Finlandstation (SP is +1u). Waar ooit kameraad Lenin uitstapte om de revolutie te leiden lopen nu hippe Russen. De sfeer is gezellig. Wat een verandering met mijn herinneringen van 30 jaar geleden! We gaan met de metro (koperen penning van 27 roebel per rit) van Lenin naar Sennaya.We zoeken onze B&B. Een vriendelijke Russische dame stelt voor om ons te helpen. Ze spreekt goed Engels. Ze neemt haar mobiel en belt naar de gastvrouw van de B&B. Die komt ons tegemoet. We zitten op een net appartement met een eigen kamer èn badkamer. Er is ook een collectieve keuken waar we zelf ons ontbijt kunnen maken. We doen een tour in de omgeving. We vinden een leuk koffiehuis,Zoom, maar er is geen tafel vrij. We eten nog een vegetarische hap. Als we terug aan de Fontanka zijn (onze B&B) komen onze reisgenoten Marianne en Raf net aan. Ze komen met het vliegtuig. Vanuit Schiphol. We zoeken nog een bistro in de buurt en praten bij.
De rustdag in Otepää doet deugd. Lanterfanten, beetje lezen, beetje wandelen. We krijgen geregeld een regenbui. Als we een ommetje maken in het stadje zijn we getuige van de opening van een soort medisch noodcentrum, met helikopter op het dak! Bijzondere ervaring. De plaatselijke priester opent de plechtigheid met een lange speech. Het enige woord dat ik versta is amen. Geen applaus. Dan komen nog een minister, de burgemeester en een rits notabelen aan het woord. Weinig applaus, wel voor iedereen een cadeau. Het knippen van het lint maken we niet meer mee. We dineren 's avonds in het chic Spahotel. Nouvelle cuisine aan de rand van het meer. Lekker. Vandaag 2 augustus is een heuse reisdag. We rijden naar Tartu. Mooi stadje. Tallinn in pocketformaat en minder commercieel. Het is een universiteitsstadje, maar de studenten zijn met vakantie en de aula gesloten. De St. Johnskerk is ook het bezoeken waard. We lopen langs een romantisch park. Er staat niet voor niets een beeld met fontein van de verliefden op het stadsplein! We rijden naar Tallinn, nog 185 km te gaan. In Tallinn zoeken we het museum voor moderne kunst, Kumu. Prachtige architectuur. Geen tijd om te bezoeken. We leveren de huurauto in. Toch altijd een beetje discussie over schrammen en een net niet volle benzinetank. Om 18 u varen we met de Ferry terug naar Helsinki. We lopen en trammen naar ons hotel, het Scandic op de Simonkatu. Schitterend hotel. Nog een nacht en een halve dag Helsinki en dan naar Rusland. Benieuwd!
Het is zondag 29 juli en we blijven in Haapsalu tot de middag. Ook op zondagochtend is het leuk wandelen langs de promenade. We willen lunchen in het mooie Kurhaus. Maar dat mislukt, want er is een klassiek concert van een jeugdorkest en er wordt geen eten of drank geserveerd. De koffie en gebak onderweg kan ons nauwelijks troosten. We bekijken ook nog het bisschoppelijk kasteel. Kasteel met een kerk in. De hoogmis is effectief bezig. Er is een groot binnenleid dat voor manifestaties wordt gebruikt. Gisteren was er nog een hondenshow, nu bouwt men een podium voor een concert. We rijden over Laiküla en Pärnu naar Riga. Het is een kustweg, maar de zee zien we niet. We rijden voortdurend tussen dennenbossen. Geen dorpjes. Aan de grens, die er geen is (de EU weet je wel) ruilen we ons restant Zweedse kronen voor enkele Lats (de Letse munt, hier geen Eurozone). Dichtbij Riga ervaren we de eerste file. Dankzij de GPS bereiken we vlot ons City hotel Teater. We zetten de auto op een bewaakte parking vlakbij (4 Lats per nacht) en trekken langs de Valdemarlaan de stad in. We doorkruisen het Esplanadepark en komen via het monument van de Vrijheid in de oude stad. Riga is een mooie stad. Alleen dreigen ze het commercieel te wurgen. Op het eerste pleintje waar we langs komen staan er een massa terrassen, met elk, andere, live muziek. Met moeite vinden we een iets rustigere plek aan het cat house. We dwalen wat rond, maar er is onweer op komst. We haasten ons terug naar het hotel. We kunnen het onweer net voor blijven. Net in de kamer en het begint te gieten!
Vandaag is het Rigadag. We gaan deze keer via Bulevardi (leukere laan) naar het stadscentrum. Aan het park nemen we de Elisabetelaan. We bezoeken de art nouveauwijk. Stuk voor stuk overdadige art nouveaugevels. De meeste zijn het werk van architect Eisenstein (ja vader van de beroemde filmregisseuse). In èèn van de mooiste panden huist...de Belgische ambassade. We doorkruisen het Kronvaldark en lopen via de Jekaba Ierland weer het oude centrum in. We zien de toren, het parlement en de Zweedse poort. Vlakbij het huis van de Blackheads (huwbare mannelijke handelaars kwamen er zich bezatten) is er het museum van de bezetting. Ook hier een gruwelverhaal van bezetting door vooral Duitsers (WO II) en Russen. Geen inkom te betalen wel een vrije gift. We eten een pasta in de buurt van de Sint Peterskerk. Het begint te druppelen. En dan breekt plots het onweer los met donder en bliksem incluis. We hebben een paraplu, maar geen regenjas (vanmorgen was het stralend mooi weer). We moeten schuilen en verplaatsen ons van portaal naar portaal. Als het even wat minder regent keren we terug naar het hotel. De regen houdt ons binnen. We volgen een deeltje Olympische spelen op TV. Voor het avondeten gaan we weer de deur uit. We vinden in de buurt een vegetarisch restaurant, Raw garden. Lekker en betaalbaar. Er is dan toch een meer stedelijke cultuur! Dat blijkt ook als we met een omweg terugkeren naar het hotel. We passeren zowaar een ecowinkel met vintagespullen en er wordt co-working aangeboden.
We verlaten Riga. We hebben voorlopig genoeg stad gehad. Liever wat rust in the countryside. We rijden met de nodige moeilijkheden (de weg wordt heraangelegd) naar Otepää. Dit is in de winter een skioord, in de zomer een vakantieplek. We vragen wat uitleg in het toeristisch bureau. De informatie is karig. We vullen aan met info van het internet (wifi in koffiehuis Lumi). We kijken of er in hotel Murakas plaats is. Het is een sober, modern en goed hotelletje. We kunnen de kamers bezichtigen en kiezen. Voor 55 euro per nacht zijn we hier prima gediend. We slaan toe. Blijkt dat we de eerste klanten zijn van de nieuwe hoteleigenaars. We krijgen prompt een fles (zoete) schuimwijn in een ijsemmer als welkomstgeschenk. We rijden naar het nabijgelegen Pühajärvemeer. Mooi. Wandelpaden, strand en sportaccomodatie. We eten in Lumi (Estse woord voor sneeuw). Aan te bevelen. We beslissen om hier nog een dag te blijven. Rust voor alles.
We staan op vrijdag 27.07 om 10 uur met onze koffers weer op straat. We beslissen om toch met openbaar vervoer naar de bootterminal te gaan. Dank zij de hulp van een Fins echtpaar dat ons aan de tramhalte zegt dat ze ook naar Tallinn gaan komen we met tram 3T en bus 4 tijdig bij Viking line. Om 11u30 varen we af. Het is zoeken naar een rustige en mooie plek. Het is immers weer een 'plezierboot' met show, veel bier en wijn, eten en shoppen. De meeste passagiers hebben een extra karretje mee om hele kratten bier mee te brengen. Ons hotel in Tallinn is effectief op loopafstand van de terminal. Meteen verkennen we de oude stad. Ik was hier al eens eerder voor een vakbondsvorming. De commercie is nog toegenomen. Een echt mooi, middeleeuws stadje, maar het dreigt ten onder te gaan aan de commercialisering van al dat moois. Ik herinner me dat er een mooi museum van de bezetting (door vooral de Russen) was. Daar gaan we naartoe en blijven er tot sluitingstijd. We hebben ook 2 uiteenlopende religieuze ervaringen. Op een plein zijn er veel jonge mensen met Jezus bezig. Het blijken methodisten te zijn. Even later kunnen we een orthodoxe gebedsdienst volgen in een grote kerk. Merkwaardige ervaring. We eten ook nog in de oude stad, in Convento, een oud klooster. Lekkere Italiaan en maar 35 euro en ons eerste glas wijn in 10 dagen! Op zaterdag lopen we nog een uurtje door oud Tallinn. We hebben de mooiste steegjes nu wel gezien. Om 12u mogen we onze huurauto afhalen. We laden de koffers in onze rode Toyota Yaris en proberen Tallinn uit te rijden in de goede richting. Mislukt tot we de GPS inschakelen. We rijden naar Haapsalu een kuuroord aan zee. Het is een verademing om weer eens op het platteland te zijn. Onderweg lunchen we in een echt kasteel voor de prijs van 23 euro voor twee! Haapsalu is mooi. Vooral de promenade en het oude kuuroord, die volledig hersteld zijn en de mooie houten huizen in pastelkleuren zijn de moeite waard. We hebben in een plaatselijk hotel voor een redelijke prijs een suite. Vanop ons balkon zien we de zon zakken in de zee. Morgen naar Riga.
Gisteren een schitterende editie van OdeGand meegemaakt. Toegegeven, de verwachtingen waren niet zo hoog. De voorbije jaren was het vaak een verhaal van lange wachtrijen om ergens binnen te geraken en soms ook net niet een concert beleven. Dit jaar had men de uitstekende keuze gemaakt voor grote locaties. Een stuk comfortabeler.
Het is onze laatste, volle, dag in Sint Petersburg. We hebben beslist om die in duo door te brengen. Marianne en Raf willen naar het Nevski klooster, Marij en ik zeker naar het Fonteinhuis voor het museum van Anna Akhmatova. Afspraak om samen te dineren om 19u. Wij gaan met de metro naar Vladimirskaya. Vlakbij is er de overdekte markt van Kouznetchinya. Nette voedselmarkt voor de locals. Kleine souvenirstand.We wandelen langs de brede Vladimir prospect en komen vanzelf in de Liteïny prospect. De ingang van het museum Anna Akhmatova is gemakkelijk te vinden. Inkom 80 roebel per persoon en een audioguide in het Engels voor 200 roebel. Marij en ik lopen met elk een oor aan de audioguide door de mooi opgestelde stukken in het huis waar deze dichter jarenlange een dwarsligger is geweest van het regime. Pakkend verhaal. Straffe madam. Beneden heeft men ook een werkkamer van Brodsky gereconstrueerd. Hij heeft er nooit gewoond, maar was een goede vriend van Anna. Aan de Ligaski prospect is er ook een museum van non conformistische kunst. We lopen door een wirwar van steegjes en binnenplaatsjes om vast te stellen dat het maar om 16u open gaat. Terug naar de grote laan om te lunchen in 'du Nord'. Effectief een bijna echte Franse boulangerie. Het personeel is gedrild om 'Bonjour' en 'Au revoir' te zeggen. Verder reikt hun kennis van de Franse taal niet. Wel lekker, zelfs de croissant! We lopen de Nevski af. Eerst het grootwarenhuis Stockmann. Kopie van Helsinki. De cirkel is weer wat rond. We botsen op een delicatessenzaak in rasechte Jugendstill (Kupetzeliseevs). Alles is er te krijg. Aan elke toog staat wel een security agent. We wandelen langs de struise tsarina Katherina en het Alexandertheater naar de Rossistraat. Deze Italiaanse architect bouwde een hele straat in dezelfde stijl. Gaaf gebleven, maar niet zo bijzonder. We lopen richting het appartement. Eerst nog de Dostojevskiwijk. De schrijver woonde hier en haalde zijn typetjes van de straat. We kunnen het ons voorstellen. We drinken koffie bij Schumli en wat blijkt? Er hangen foto's van Brugge aan de muur! Nog één raadsel moet opgelost worden. Tegenover onze B&B staan er 4 reuze fabrieksschouwen. We willen weten welke activiteit er is. Blijkt om een leegstaande gasfabriek te gaan. We zien Marianne en Raf terug. Ondanks lang wachten lukt het ons niet om bij Zoom te eten. In de buurt dan maar. Ook lekker. We praten wat bij en maken de balans op van een een heel erg boeiende week samen in Sint Petersburg. Morgen terug naar de Lage landen.
Zoals afgesproken gaan we op dinsdag naar de Hermitage. We hebben gelukkig zondag al tickets gekocht via internet. De rij voor de kiosk voor internettickets is een vijfde korter dan de gewone rij. Het wordt nog even spannend want ik heb de voucher niet geprint. Geen probleem, met de bestigings e-mail krijg ik vlot 4 tickets. De Hermitage is overvol. We brengen onze rugzak en jassen naar de kleine vestiaire (1400 kapstokken). We beslissen om het museum in duo te bezoeken en in twee rondes. We spreken af rond 14u in de cafetaria. Het is een gigantisch museum. Overdadig ingerichte paleiszalen en massa's schilderkunst. We wurmen ons door de zalen en focussen op de kunst. Wandtapijten en schilderkunst van bij ons (ja ook Rubens), Britten, Duitsers, Italianen (Da Vinci, Titiaan...). Overal groepen met gidsen. Gekwetter in alle mogelijke talen. Je zou er een indigestie van krijgen. Om 14 u zien we Marianne en Raf terug in de (veel te kleine) cafetaria. Ze tonen ons waar Rembrandt hangt. Hadden we gemist.We beginnen aan de tweede ronde met Rembrandt, dan naar de derde verdieping. Uitgebreide Franse schilderkunst. Degas, Monet, Van Gogh (?),Matisse, Picasso, noem maar op. We kiezen om op de begane grond nog èèn en ander te bekijken. Geen sinecure om je weg te vinden. Het lukt en zien mooie voorwerpen uit Iran, Siberië en Centraal Azië. Om 17u15 staan we aan de vestiaire. Buiten breekt het onweer los. Even later zijn Marianne en Raf er ook. We lopen door de regen naar Nevski en eten bij Mama Roma, een keten van Italiaanse restaurants. Mooi op tijd komen we in het Alexandertheater voor de balletvoorstelling van het Zwanenmeer van Tjaikowski. Het is even de knop omdraaien, maar we genieten van een klassiek ballet in drie bedrijven. Na het happy end lopen we terug naar ons verblijf.
Vandaag willen we de wijk van het Russisch museum en de Zomertuin uitkammen. We nemen de metro naar Nevski en lopen langs de Michaljovstraat naar het Plein van de Kunsten. Rondom theaters, middenin een parkje met beeld van Poesjkin en dan het immense Russische museum. We bezoeken het museum. Zeer mooi overzicht van de Russische schilderkunst. Allen de iconen hebben we blijkbaar gemist. We lunchen in het cafetaria van het museum. Volgende halte is de kerk van 'De heilige redder van het gestorte bloed'. Een koekendoos van een kerk. Vol tierlantijntjes en diverse kleurtjes. We laten de mozaïeken aan ons voorbij gaan. Als we in café Sint Petersburg een koffie drinken danst er aan de overkant een soort hare Krisnagroep. De politie houdt een oogje in het zeil. Onze tweede poging om het Poesjkinhuis bezoeken lukt. We kunnen het alleen doen met audioguide (350 roebel). Wel nuttig. Uitleg in het Frans of Engels over huis en leven van Poesjkin en vooral zijn dramatisch einde na het duel met d' Antès. Langs de Miljonairenstraat naar het monument van de 'Helden van de Revolutie'. Stelt niet veel voor. Wel eeuwigdurende vlam die vooral dient om zich op te warmen. Op een bank slaapt een jonge Rus zijn roes uit. Jonge moeders rijden trots hun baby rond.We steken de laan over naar de Zomertuin. Mooi park met fonteintjes. Veel volk. Zondag is parkdag. We stappen over de Kameno Ostrovskibrug naar de andere oever van de Neva. Metro terug. We slagen er in een tafel te bemachtigen bij Zoom. Lekker eten en te betalen (2500 roebel, fles wijn incluis).
Het is zaterdag 4 augustus en we beginnen aan de verkenning van Sint Petersburg. We volgen de 'boekjes' en beginnen met de Pieter en Paulusvesting. We moeten de Neva over en doen dat met de metro (station Gorkoskaya). We wandelen door het Alexanderpark, zien een grote moskee en lopen over de Johannesbrug de vesting in. Een reeks mooie gebouwen met de kathedraal centraal. We halen een ticket voor kerk en gevangenis in het Boothuis (300 roebel per persoon). In de kathedraal liggen alle tsaren en tsarina's begraven, van Peter De Grote tot de laatste, Nicolaas II. Even verder op ligt het Bastion Troubetskoï. Door de eeuwen heen (tot 1928) een gevangenis voor politieke gevangenen. Gorki en Trotsky incluis.We kunnen op het staketsel aan de Zuidwal wandelen. Kost 200 roebel extra per persoon, maar mooi zicht op de stad ook al regent het. We maken kennis met het fenomeen 'trouwfoto aan bezienswaardigheid'. Jonggehuwden kozen blijkbaar dit soort plekken uit voor hun trouwfoto. We lunchen bij een Georgiër. Hun keuken is lekker en redelijk van prijs (2400 roebel voor 4). Met de metro terug naar de Admiraliteit. Een goudblinkende hoge priem die je van ver ziet en het eindpunt is van 3 grote lanen. We wandelen naar het reusachtige paleizenplein voor de Hermitage. We vragen ons af of er wel een Russisch woord bestaat voor klein. We schuilen onder de triomfboog voor een ferme plensbui. We zoeken het museum van Poesjkin, maar lopen de verkeerde kant op. We merken dat we aan een merkwaardig oud warenhuis (pont Rouge) vlakbij ons appartement zijn. We drinken iets bij Zoom en keren terug naar het appartement.'s Avonds eten we bij een Armeniër in de buurt. Niet zo lekker. We maken nog een lange wandeling langs Sadovaya, Nevsky prospect en Fontanka.
Het is 3 augustus. We beginnen de dag met een overheerlijk ontbijtbuffet in het Scandic. We genieten volop van onze resterende uren in Helsinki. Kuieren langs de esplanade, shoppen bij Stockman (reuze warenhuis, 'Als je het niet vindt bij Stockman, dan vind je het nergens'), de Alexanderkatu. Om 15 u stappen we op perron 8 op de trein naar Sint Petersburg. Onze e-tickets zijn prima. Groot is onze verbazing als we geen gammel oud treinstel aantreffen, maar een super moderne TGV, Allegro, die ons op 3u30' naar de Sint brengt.Vlotte treinreis. Op de trein kunnen we al roebels wisselen. We krijgen 37 roebels voor 1. Om 19u30 komen we aan in het Finlandstation (SP is +1u). Waar ooit kameraad Lenin uitstapte om de revolutie te leiden lopen nu hippe Russen. De sfeer is gezellig. Wat een verandering met mijn herinneringen van 30 jaar geleden! We gaan met de metro (koperen penning van 27 roebel per rit) van Lenin naar Sennaya.We zoeken onze B&B. Een vriendelijke Russische dame stelt voor om ons te helpen. Ze spreekt goed Engels. Ze neemt haar mobiel en belt naar de gastvrouw van de B&B. Die komt ons tegemoet. We zitten op een net appartement met een eigen kamer èn badkamer. Er is ook een collectieve keuken waar we zelf ons ontbijt kunnen maken. We doen een tour in de omgeving. We vinden een leuk koffiehuis,Zoom, maar er is geen tafel vrij. We eten nog een vegetarische hap. Als we terug aan de Fontanka zijn (onze B&B) komen onze reisgenoten Marianne en Raf net aan. Ze komen met het vliegtuig. Vanuit Schiphol. We zoeken nog een bistro in de buurt en praten bij.
De rustdag in Otepää doet deugd. Lanterfanten, beetje lezen, beetje wandelen. We krijgen geregeld een regenbui. Als we een ommetje maken in het stadje zijn we getuige van de opening van een soort medisch noodcentrum, met helikopter op het dak! Bijzondere ervaring. De plaatselijke priester opent de plechtigheid met een lange speech. Het enige woord dat ik versta is amen. Geen applaus. Dan komen nog een minister, de burgemeester en een rits notabelen aan het woord. Weinig applaus, wel voor iedereen een cadeau. Het knippen van het lint maken we niet meer mee. We dineren 's avonds in het chic Spahotel. Nouvelle cuisine aan de rand van het meer. Lekker.
We staan op vrijdag 27.07 om 10 uur met onze koffers weer op straat. We beslissen om toch met openbaar vervoer naar de bootterminal te gaan. Dank zij de hulp van een Fins echtpaar dat ons aan de tramhalte zegt dat ze ook naar Tallinn gaan komen we met tram 3T en bus 4 tijdig bij Viking line. Om 11u30 varen we af. Het is zoeken naar een rustige en mooie plek. Het is immers weer een 'plezierboot' met show, veel bier en wijn, eten en shoppen. De meeste passagiers hebben een extra karretje mee om hele kratten bier mee te brengen. Ons hotel in Tallinn is effectief op loopafstand van de terminal. Meteen verkennen we de oude stad. Ik was hier al eens eerder voor een vakbondsvorming. De commercie is nog toegenomen. Een echt mooi, middeleeuws stadje, maar het dreigt ten onder te gaan aan de commercialisering van al dat moois. Ik herinner me dat er een mooi museum van de bezetting (door vooral de Russen) was. Daar gaan we naartoe en blijven er tot sluitingstijd. We hebben ook 2 uiteenlopende religieuze ervaringen. Op een plein zijn er veel jonge mensen met Jezus bezig. Het blijken methodisten te zijn. Even later kunnen we een orthodoxe gebedsdienst volgen in een grote kerk. Merkwaardige ervaring. We eten ook nog in de oude stad, in Convento, een oud klooster. Lekkere Italiaan en maar 35 euro en ons eerste glas wijn in 10 dagen!
