Na mijn ongeluk ben ik terug beginnen werken in het leger en paar maanden later is er iets erg gebeurd. Ik kreeg te horen dat mijn papa in het ziekenhuis is opgenomen omdat hij ernstig ziek is. Ik ben direct naar hem gegaan en het was zielig om aan te zien hoe hij daar lag. Ik wou voor dat hij zou sterven mij nog verontschuldigen dat ik het vaak moeilijk heb gemaakt voor hem. Een paar dagen later is hij gestorven . Er was een mooie begrafenis en na de begrafenis ben ik naar het stad gegaan en ben ik daar Savannah tegengekomen. Ik ben naar haar toe gegaan omdat ik wou weten waarom ze dat had gedaan. Ze vroeg mij mee naar haar huis en ze wou het daar allemaal uitleggen. Ze begon over dat Mike te horen had gekregen dat hij kanker had en dat hij nog maar een paar jaar te leven had en omdat Savannah de enigste was die zo goed voor Mike zijn zoon kon zorgen hebben ze besloten om te trouwen. Omdat anders zijn zoon naar een weeshuis moest als Mike ging sterven. Toen belde Mike en vroeg hij hem af waar Savannah bleef en ze vertelde hem dat ik hier was. Mike zei dan dat hij mij wou spreken, dus besloten we om naar het ziekenhuis te gaan. Toen we daar waren wou Mike zich verontschuldigen omdat hij met Savannah getrouwd was. Hij zei ook dat Savannah nog altijd verliefd was op mij want ze heeft nooit zo naar hem gekeken lijk hoe ze naar mij keek vroeger.
Savannah en ik hadden elkaar beloofd om zoveel mogelijk brieven te sturen. Het was altijd lang wachten tegen dat we de brieven kregen en de brieven kregen we soms niet in volgorde, daarom besloten we om onze brieven te nummeren. Het was altijd leuk om naar uit te kijken wanneer de brieven zouden toekomen en ook om de brieven te schrijven. Na een paar maand duurde het wel heel lang vooraleer ik weer een brief terug kreeg. Ik had de hoop al een beetje opgegeven dat ik nog een brief zou krijgen en ineens was er een brief bij voor mij. In de brief stond dat Savannah al een paar maand was getrouwd met Mike haar buurman. Ik was zo razend en ik wist ook niet waarom ze dat mij aandoet. In mijn woede bui heb ik al haar brieven dat ze mij heeft gestuurd verbrand. Ik wou niks meer te maken hebben met haar en wou mij nog alleen maar focussen op het leger. Ik ben begonnen met opleidingen te geven in het leger. Toen is de wereldramp van 9/11 gebeurd. Mijn ploeg en ik werden direct weggestuurd voor versterking overal. Tijdens een routine controle ergens in een stadje hoorden we geweerschoten, dus gingen we gaan kijken. Een vriend van mij werd neergeschoten maar gelukkig was het in zijn kogelvrij vest. Twee seconden later ben ik neergeschoten geweest maar ik had minder geluk. Ik werd een week later wakker in het ziekenhuis en nu moet ik lang rusten vooraleer ik weer terug mag binnen in het leger.
Ooit al eens het gevoel gehad dat iemand je gebruikt heeft voor iets?
Gisteren was de voorlaatste dag vakantie voor Savannah en ik. Eerst waren we iets gaan eten en daarna hadden we besloten om een strandfeestje te houden die avond nog. Toen ik aankwam aan het feestje zat Savannah niet bij de rest van de groep maar ergens alleen op het strand. Ik ging naar haar toe en ze zei dat ze mij iets moest vertellen. Ze begon te vertellen over mijn papa en het kwam er op neer dat ze hem gelijk bestuurde en wat gebruikte voor haar studies. Ik was echt boos en voelde mij gebruikt, daarom besloot ik weg te gaan van haar. Toen ik weg wou van het feest hielt Randy mij tegen en ambeteerde hij mij. Ik was nog boos van wat Savannah mij had gezegd en kon mij niet inhouden, dus heb ik Randy geslagen en ben ik weggegaan. Vandaag wou ik mijn excuses gaan aanbieden bij Savannah maar ze was niet meer thuis. Ik heb gans de stad doorzocht om haar te vinden maar dat heeft niks geholpen. Ik ben dan maar naar huis gegaan en mij klaargemaakt om ook te vertrekken. Ineens reed er een auto op de oprit en het was Savannah . We hebben het bijgelegd met elkaar en hebben elkaar beloofd dat we brieven gaan sturen. Want we zien elkaar een jaar niet meer omdat ik een missie heb in Irak. Savannah en mijn papa zijn meegegaan met mij naar de luchthaven en daar hebben wij afscheid genomen.
Vandaag zijn Savannah en ik mijn papa gaan bezoeken. Ik had schrik dat dit niet zo goed ging gaan want mijn papa heeft autisme en praat niet veel met mensen die hij niet goed kent. Maar die schrik was totaal niet nodig. Toen Savannah en ik thuis kwamen had mijn papa lasagne gemaakt want elke zondag is lasagne dag. In het begin was het stil maar toen mijn papa begon over zijn munten verzameling was hij niet meer te stoppen. Savannah vond het zeer interessant en vroeg waarom hij begon was met munten te verzamelen. Hij vertelde dat het door mij was. Toen ik 7 jaar was ging ik een ijsje kopen en ik kreeg 1 munt terug maar die leek niet op een echte munt. Mijn papa was zo gefascineerd door die munt dat hij van allerlei munten was gaan verzamelen met een druk fout. We gingen vanaf toen elk weekend naar een munten conferentie maar toen ik puber ben geworden wou ik niet meer mee gaan en groeide we wat uit elkaar. Savannah vond het een zeer mooi verhaal en wou mij toen iets tonen. Ze nam mij mee naar een plaats waar ze al gans de vakantie aan het werken was. Ze waren daar een huis weer opnieuw aan het opbouwen die vernield was door een orkaan. Ze vertelde mij over het gezin die daar woonden en hoelang dat ze nog gingen bezig zijn en toen begon het te regenen. Er stond nog geen dak op het huis dus we moesten dicht bij elkaar staan onder een plank en toen hebben we voor het eerst gekust .
Want ik dacht dat dat niet bestond maar nu wel. Vandaag was ik aan het wandelen op de pier en zag ik dat iemand perongeluk haar handtas in de zee had laten vallen. Dus ik sprong er direct achter na om hem te gaan halen, toen ik eenmaal aan land was stond ze mij al op te wachten om mij te bedanken. Ik voelde meteen dat er iets was tussen ons en ik denk dat zij ook iets voelde want ze vroeg me mee voor een feestje die avond. Op het feestje kende ik niemand maar daar kwam al rap verandering in. Een jongen Randy kwam naar mij en bood mij iets aan om te drinken maar wat ik niet wist was dat Randy verliefd was op Savannah en Savannah had mij meegenomen naar hier. Savannah vertelde mij hoe Randy haar altijd wou impressioneren maar dat hem dat nooit lukte. Dus om Randy wat te plagen vroeg ik of Savannah met mij een strand wandeling wou doen. Eenmaal terug op het feest kwam Tim naar ons toe hij is de buurman van Savannah. Tim zijn zoontje heeft autisme en Savannah zorgt veel voor hem en speelt veel met hem. Tim herkende meteen aan mijn ring dat ik bij het leger zat en hij vroeg wat ik hier deed. Ik zei dat ik met verlof was en binnen een maand weer terug moet gaan. De avond duurde nog lang en toen ik onderweg naar huis stapte kwam ik Tim tegen. Tim vroeg of hij mij een lift moest geven en daar zei ik natuurlijk geen nee tegen. Toen we aan mijn huis waren aangekomen zei Tim dat ik voorzichtig moest zijn met Savannah en haar niet moest kwetsen. Ik moest lachen en zei dat ik haar nooit iets zou aandoen .
. Er was een mooie begrafenis en na de begrafenis ben ik naar het stad gegaan en ben ik daar Savannah tegengekomen. Ik ben naar haar toe gegaan omdat ik wou weten waarom ze dat had gedaan. Ze vroeg mij mee naar haar huis en ze wou het daar allemaal uitleggen. Ze begon over dat Mike te horen had gekregen dat hij kanker had en dat hij nog maar een paar jaar te leven had en omdat Savannah de enigste was die zo goed voor Mike zijn zoon kon zorgen hebben ze besloten om te trouwen. Omdat anders zijn zoon naar een weeshuis moest als Mike ging sterven. Toen belde Mike en vroeg hij hem af waar Savannah bleef en ze vertelde hem dat ik hier was. Mike zei dan dat hij mij wou spreken, dus besloten we om naar het ziekenhuis te gaan. Toen we daar waren wou Mike zich verontschuldigen omdat hij met Savannah getrouwd was. Hij zei ook dat Savannah nog altijd verliefd was op mij want ze heeft nooit zo naar hem gekeken lijk hoe ze naar mij keek vroeger.
en ik wist ook niet waarom ze dat mij aandoet. In mijn woede bui heb ik al haar brieven dat ze mij heeft gestuurd verbrand. Ik wou niks meer te maken hebben met haar en wou mij nog alleen maar focussen op het leger. Ik ben begonnen met opleidingen te geven in het leger. Toen is de wereldramp van 9/11 gebeurd. Mijn ploeg en ik werden direct weggestuurd voor versterking overal. Tijdens een routine controle ergens in een stadje hoorden we geweerschoten, dus gingen we gaan kijken. Een vriend van mij werd neergeschoten maar gelukkig was het in zijn kogelvrij vest. Twee seconden later ben ik neergeschoten geweest maar ik had minder geluk. Ik werd een week later wakker in het ziekenhuis en nu moet ik lang rusten vooraleer ik weer terug mag binnen in het leger.
. We hebben het bijgelegd met elkaar en hebben elkaar beloofd dat we brieven gaan sturen. Want we zien elkaar een jaar niet meer omdat ik een missie heb in Irak. Savannah en mijn papa zijn meegegaan met mij naar de luchthaven en daar hebben wij afscheid genomen.
.
.
