|
Een moeder wrijft met haar warme zachte handen over haar bolle buikje zoals elke kersverse moeder dit instinctief doet. Vooraleer de baby geboren is, is de metamorfose van vrouw naar moeder al reeds zichtbaar , en dit zal zo blijven voor zolang als de moeder leeft.
Maar wat de moeder nog niet weet is dat er niet 1 maar 2 schattige baby'tjes in de baarmoeder zitten te wachten op haar. Alhoewel het hier over een tweeling gaat zijn de karaktertrekken en denkwijze van de ongeboren tweelingbaby's al compleet verschillend.
De ene baby vraagt aan de ander: " Geloof jij in een leven na de bevalling? " De ander antwoord : " maar natuurlijk, er moet iets zijn de na de bevalling. Misschien zijn we hier om ons voor te bereiden op wat hierna komt ! "
"Nonsens", zegt de andere baby, "er is helemaal niets na de buik, na de bevalling, dat kan toch ook niet. We hebben ons eten via de grote buik naar onze buik, wat denk je dat we kunnen eten als we "eruit" zijn? En het water dat ons toelaat om te bewegen? We kunnen toch onmogelijk zonder water bewegen ? Hoe kunnen we dan leven. "
De optimistische baby antwoord, misschien kunnen we wel met andere zintuigen werken? Misschien moeten we gewoon een beetje vertrouwen hebben dat alles gaat goed komen, hier en daarna . Nee nee zucht de andere baby weer. Na de buik is onze ondergang. Licht uit en niks meer dan dat. Heb je al ooit iemand gehoord die uit de buik is , ons bezoekt en komt zeggen dat er meer is ? Wie zou in hemelsnaam voor ons kunnen zorgen denk je ?
' mama, antwoord de baby, ze is overal en om ons heen. We zijn omgeven door haar en we zijn van haar. Het is in haar dat we leven. Zonder haar zou deze wereld niet bestaan.
Nou ik zie haar niet, dus ze bestaat niet, zei de andere baby weer.
Maar, zegt de andere baby, soms als je heel stil bent en je je focust en echt, zeer goed luistert, kan je haar aanwezigheid voelen en kan je haar liefdevolle stem horen die roept van boven.
Soms moeten we gewoon vertrouwen hebben in het leven, ook zonder zichtbaar bewijs. Terwijl ik geloof in leven na de dood, mijn wederhelft dan weer niet. We moeten elkaar respecteren en openstaan voor andere meningen.
Deze vertelling werd geschreven door psycholoog Dr. Wayne Dyer en circuleert al een tijd rond op het internet. Ik vond het zo mooi om het even in gedeeltelijke eigen woorden neer te pennen.
|
