|
Wat een mooie karikatuur... die prent hiernaast.
dit verbeeldt en verwoordt nu eens helemaal hoe het eraan toe gaat in een epileptisch brein.
Vanmorgen was mijn hoofd weer van dat...
kinderen klaarmaken om te gaan logeren,
tassen klaarmaken,
kinderen blijven animeren,
niets vergeten...
wat had ik nu al weer weggestopt...?
nog naar de zolder... kinderbedje...
was daar nu nog een matras bij... of toch niet...
denk nog eens na... maar waar is die dan?
en nog die bikini,
oei, heb die gisterenmiddag nog niet uitgehaald na het zwemmen...
zwembroek... waar is die zwembroek...
niet panikeren...
alle tassen controleren...
niet te vinden...
we moeten vertrekken,..
wat zeg je? Wil je nog die speelgoedventjes....?
geen stress...
zwembroek...
had ik nu al die zak gecontroleerd????
smsje.... neem je de laarzen mee voor Lore?
ok... laarzen, staan klaar...
bikini... wat had ik weeral weggestopt?
De tandenborstel, kousen en pyjama waren al gedaan.
Tijd... we moeten doooooor...
vooraleer we in de file staan....
op hoop van zegen nog eens passeren bij het zwembad,
misschien had ik gisteren de zwembroek daar laten liggen...
en als ik vandaag 'ns niets vergeten heb,..
dan zou dat echt een wonder zijn....
warhoofd,
blijf kalm,
blijf ademen,
niet wenen,
niet kwaad worden,
beheers je....
Is dit nu echt mijn epileptisch brein? Of nevenwerkingen van de medicatie?
Of toch een familiaal trekje?
Wie zal het zeggen...
het maakt niet uit.
|
