Om 09:00 ging de schoolbel, in de klas liet ik zowat niks merken dat er wat met mij aan de hand was. Alles ging zoals een gewone dag. Het was de laatste week gewone lesuren, de week erna zou stage zijn. De hele week verliep onopgemerkt door. De volgende maandagochtend, ik had stage ik moest dus vroeger op staan. Omdat ik langer moest fietsen dan dat ik zou fietsen naar school. Ik kwam net op tijd aan, en kleedde mij om. Ik stond stipt 07:00 s' ochtends in de keuken. Ik hoopte dat dit mij zou kunnen van mijn gedachten brengen, er was 1 vrouw die het best lastig voor me maakte. Elke ochtend moest ik koffiekannetjes inschenken, dat liep niet vlotjes. Ik zat telkens met mijn gedachten ergens anders, bij mijn vader. Ik liet het kannetje overlopen, en verbrandde mijn hand. Gelukkig maar 1ste graad, toen begon deze vrouw erg lastig te doen. Zei ze, 'Kun je nu echt niks'?. Ik voelde mij ellendiger toen ik dat te horen kreeg. Maar ik gaf niet zo snel op, ik had ook leuke momenten toen deze vrouw niet aanwezig was. Er was nog een stagair en een stagaire. Ik had zo'n 6 weken stage in totaal, waarvan deze 2 stagaires ieder 3 weken hadden. Elke namiddag moesten we groenten snijden voor de dag die erna kwam, soms had ik heel erg naar mijn zin. Meestal voelde ik mij vreselijk slecht. Op een dag voelde ik mij zo erg slecht, dat ik een een smsje stuurde naar een vriendin van mij met de volgende woorden. 'Ik hou dit echt niet meer vol, ik ga nog op een dag zelfmoord plegen.' Wat later kreeg ik een smsje terug met de vraag wat er aan de hand was, het klonk nogal bezorgend. Ik smste terug dat ik het later zou vertellen, ik smste toen in de pauze. We hadden 3 pauzes in onze dag, om 10:00u, 12:00u en 15:00u, s'ochtends werd er eten klaargemaakt, in de namiddag werd alles schoon gemaakt, en afgehaald in huizen waar het eten ook werd gebracht. Deze mensen krijgen dit eten omdat ze niet meer voor zichzelf kunnen koken. Ik vond het fijn dat ik voor deze mensen wat kon doen.
Mijn
ouders hebben ruzie gehad vannacht zei ik. Wat is er verder gebeurd?, vroeg
Jason. Ik zei, het begon al van gisteren avond toen mijn vader een glas stuk
sloeg in haar gezicht, zei ik. Jason was onder de indruk toen ik hem dat vertelde en
vroeg naar verdere informatie. Toen ik was gaan slapen was er nog steedsruzie, rond 01:00 uur hoorde ik een auto
wegrijden en dat was mijn moeder ze ging blijkbaar naar de politie om te
melden dat mijn vader haarerg toegetakelt
heeft, zei ik. Jason bleef maar onder de indruk zijn van wat ik hem vertelde, ik vertelde verder wat er is gebeurd. Toen mijn moeder naar de politie was, pakte mijn vader de ingepakte spullen
en stopte die in zijn auto en was daarna weggereden en sinds toen spoorloos
verdwenen, zei ik. Jason was onder de indruk toen ik dat allemaal vertelde. De trein
begon te vertragen om te stoppen in de volgende stophalte Buggenhout, en daar
moesten wij dus afstappen samen met de andere leerlingen om naar school te
gaan. Sommige leerlingen gingen vlug nog wat te eten halen in een broodjeszaak wat
verderop, terwijl ik en Jason door gingen naar de school. Paar minuten later
kwamen er nog andere vrienden van mij op school. Hee Kevin zei Egon, hallo Egon
zei ik terug. Hij vroeghoe het met mij
ging, ik zei niet zo goed. Ik vroeg ook aan hem hoe het met hem ging en hij zei
goed, na dat vroeg hij waarom het niet goed ging. Ik vertelde hetzelfde wat ik
aan Jason vertelde, Egon was ook onder de indruk. Ik vroeg aan hun om dit voor
zichzelf te houden en dat dit niet zou uitlekken op school, ze zeiden dat ik hun kon vertrouwen en ik vertrouwde hun.
Ik vroeg
waarom hij niet meer terug zou komen, waarop mijn ma zei, ik heb geen idee waar
hij naartoe is maar ik heb wel een vermoed. Ik vroeg wat die vermoeden kon zijn
waarop ze zei, ik denk dat hij naar Nederland is bij een vrouw waar hij mij mee
bedroog. Ik had niet veel zin om naar school te gaan, maar de het was al bijna
tijd omte vertrekken. Ik at nog snel
een boterham op, en maakte mij klaar om naar school te gaan. Ik vroeg aan mijn
moeder of het geen goed idee was of ik vandaag zou thuis blijven om haar te
steunen. Zei ze, ik heb liever dat je naar school gaat omdat dat belangrijk is
naar je toekomst toe. Ik vroeg of ze daar wel zeker over was, ze zei ja en ik
maakte mij klaar om te vertrekken naar school met de fiets. Ik nam zoals
gewoonlijk mp3-speler mee, omdat muziek mij ontspant tijdens het fietsen. Ik hoopte
dat me dat een beetje vrolijker zou maken om het niet laten op te vallen op
school wat er vannacht gebeurd was.Ik fietste naar het treinstation om daar op de trein te wachten die ik
moest nemen voor naar school te gaan. Enkele minuten later arriveerde de trein
in het treinstation te Oudegem. Ik stapte op
en wachtte tot de trein zijn deuren sloot en daarna vertrok naar de volgende
stophalte, het was een koude ochtend. Ik zette mijn muziek op die ik altijd
luisterde op mijn mp3-speler. Paar minuten later stopte de trein in de volgende
stophalte, Dendermonde. Daar stapte altijd een vriend van mij ook op, Jason heette hij. Goeiemorgen
Jason, zei ik. Goeiemorgen Kevin, zei hij. Ik vroeg hoe het met hem ging, en hij zei
goed. Toen vroeg hij hoe het met mij ging, ik zei dat het wel ging terwijl het
eigenlijk slecht was. Ik wou er niet echt over praten. Er waren ook nog andere
leerlingen opgestapt in de trein, leerlingen waar ik niet zo nauw contact mee
had. De trein sloot zijn zijn deuren en reed naar de volgende stophalte te
Baasrode-Zuid. Jason vroeg wat er was, ik kon het niet verbergen dus ik besloot
het hem te vertellen.
15 Februari 2009.. Een dag om nooit te vergeten. Het begon in de vroege ochtend rond 01:00. Mijn ouders maakten ruzie, maar ze maken al lang ruzie en deze keer bleek het serieus zijn. Mijn vader gebruikte telkens fysiek geweld wanneer ik en mijn jongere broer niet in de buurt waren, maar dat wisten wij niet. Ik hoorde iemand in een auto stappen en wegrijden, dat bleek mijn mama te zijn, geen idee waarheen. Ik hoorde wat gerommel beneden, en dat bleek mijn vader te zijn die spullen in zijn auto aan het verplaatsen was. Dingen zoals zijn computer, kledij, nog veel anderen spullen. Ik staarde op mijn kamer via het raam naar buiten hoe mijn vader alles in zijn auto?s aan het plaatsen was. Hij keek naar boven en hij zag mij, hij keek meteen terug weg en ging nog wat spullen halen. Toen hij alles in de auto had geplaatst besloot hij weg te rijden, geen idee waarheen. Trage minuten tikte voorbij tot wanneer mijn moeder zou thuis komen. Toen ze thuis was vond ze het raar dat mijn vader er niet meer was. Ze besloot te gaan slapen in hoop dat mijn vader zou terug komen, ze sliep slecht en ik ook. Trage uren tikten voorbij tot wanneer mijn wekker zou aflopen om 07:00 uur. Wanneer de wekker afliep was ik nog moe omdat ik niet had geslapen omdat ik mij zorgen maakte wat er gebeurd was tussen mijn vader en mijn moeder. Ik besloot om op te staan en wat later kwam mijn moeder ook naar beneden, ik vroeg wat er vannacht was gebeurd. Zei mijn moeder tegen mij, je vader en ik hebben weer ruzie gehad. Ik vroeg naar meer informatie en mijn moeder zei dit tegen mij. Ik denk dat vader niet meer terug komt.
