Ik heb het boek uit en ik kan nu al niet wachten om het
laatste boek van de reeks te lezen. Ik had niet verwacht dat zelfs het einde
van het boek ook een zeer onverwachte wending zou aannemen. Maar geloof mij,
onverwacht, dat was het zéker.
Dit boek is van het begin tot het einde en echt plezier
geweest om te lezen. Het heeft alles wat ik vind dat nodig is in een boek. Het
is heel goed geschreven. Het bevat genoeg spanning en actie, niet te weinig en
niet te veel. Ook zijn er rustige momenten met daarin soms wat luchtigere
gesprekken, maar zelfs daar zit verborgen informatie in verwerkt. Er is ook
sprake van liefde en vriendschap, wat zorgt voor gevoelige en meelevende momenten.
All by all:
Dit boek is echt wauw. Toen
ik dacht dat het na de eerste vier boeken niet beter kon, is het Richelle Mead
toch gelukt om mij te verbluffen.
Zoals gewoonlijk bij de boeken van Richelle Mead lijkt een
probleem te zijn opgelost, wanneer er plots een onverwachte wending komt. Deze
keer is dat dus ook zo. Ik heb me lang zitten afvragen waarom het boek Geestesband
heette en denk daar nu dus achter te zijn gekomen.
Het feit dat Dimitri terug kon gehaald worden uit zijn Strigoi-gedaante
was wel enigszins voorspelbaar, maar daarom niet minder mooi. Ik hoopte zo hard
dat het ging lukken en dan is het natuurlijk ontzettend fijn als Rose haar ware
liefde terug heeft. Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn zoals je
op het eerste zicht zou verwachten. Dimitri worstelt met zichzelf en met een
heleboel schuldgevoelens, waardoor hun relatie nog gecompliceerder en tegelijk
diepgaander wordt.
Rose is erg in de war. Ze houdt nog steeds erg van Dimitri,
maar hij blijft haar maar afwijzen. In het begin houdt ze vol en blijft hem
maar smeken. Hij bleef maar zeggen dat hij nooit meer liefde zou kunnen voelen omdat
hij een monster was geweest. Maar toen hij deze woorden tegen haar sprak: Ik heb jou opgegeven. Liefde vergaat. Mijn
liefde is over., brak haar hart. Ze wist niet wat doen dus kon ze niets
anders bedenken dan hem ontwijken
Dan is er nog haar relatie met Adrian. Ik heb er een beetje
een dubbel gevoel over. Aan de ene kant zijn ze wel schattig samen, maar aan de
andere kant weet ik toch dat zij sowieso niet met hem gaat eindigen. Ik vind
het nogal zielig voor Adrian, dat hij toch nog Rose blijft steunen, terwijl ze
duidelijk veel meer interesse heeft en geeft aan Dimitri.
Deze laatste bladzijdes waren heel emotioneel en sentimenteel. Adrian heeft
Rose gezegd dat hij van haar houdt en dat hij het heel spijtig vindt dat hij
niet genoeg betekent voor haar. Het kwetst hem erg dat ze nog steeds opzoek gaat naar
Dimitri, ook al begrijpt hij dit wel. Hierbij een stukje uit het boek dat je niet onverschillig laat:
Zijn
donkergroene ogen stonden doodernstig. 'Ik zou met de beste wil van de wereld
geen hekel aan jou kunnen krijgen, Rose'
'Ook niet
als ik probeer mijn ex-vriend op te wekken uit de dood?'
Adrian
bleef me vasthouden en ik kon zijn lichaamsgeur en luchtje ruiken. 'Nou ja, ik
zal eerlijk zijn. Als Belikov (achternaam van Dimitri, n.v.d.r.) nu levend en
wel zou rondlopen, zoals vroeger, dan zou dat wel wat problemen opleveren. Ik
moet er niet aan denken wat er met ons zou gebeuren als... Ach, nou ja, het is zonde
van de tijd om daarover na te denken. Hij is hier niet.'
'Ik wil
wel... Ik wil wel dat het wat wordt tussen ons,' zei ik zacht. 'Daar zou ik nog
mijn best voor doen, zelfs als hij terug was. Ik heb er gewoon ontzettend veel
moeite mee om iemand om wie ik geef los te laten.'
'Dat weet
ik. Je hebt het allemaal uit liefde gedaan. Daarom kan ik ook niet kwaad op je
worden. Het was stom, maar zo gaat het nou eenmaal in de liefde. Heb je enig
idee wat ik voor jou zou doen? Om je te beschermen?'
Wat Lissa betreft, heeft ze veel geoefend op haar vechterstactieken, maar ze kan natuurlijk niet in een aantal weken leren wat Rose al haar hele leven doet. Christian, haar ex-vriendje, heeft haar hierbij veel geholpen. Dit zorgde ook voor gênante en verwarrende situaties, ze houden immers allebei heel erg van elkaar, maar toch durven ze dat niet toegeven. Elk van hen heeft iets gedaan waar ze spijt van hebben, waardoor ze elkander veel liefdesverdriet hebben toegedaan.
Ik ben nu ongeveer in de helft van het boek en het ziet er niet goed
uit voor Rose. Sinds ze terug is aan het hof (dit is de plaats waar ze verblijft samen met haar vrienden sinds ze afgestudeerd zijn), heeft ze nog alleen maar straf gehad. Ze moet hard werk verrichten, bijna slavenarbeid, en ook archiefwerk, wat ze haat. De koningin is totaal niet tevreden met wat Rose heeft gedaan en dit is te zien aan wat Rose te verduren heeft. We zijn
al een week verder en ze heeft haar vrienden niet eens één keer kunnen zien.
Door haar verbondenheid met Lissa heeft ze wel een paar keer in haar hoofd kunnen
glippen en weet ze waar Lissa mee bezig is.
Even wat
extra uitleg hierover:
In het eerste boek van de reeks was te lezen dat Lissa en
Rose een verbondenheid hebben. Dit betekent dat Rose in Lissa's hoofd kan
glippen en zo alles uit Lissa's perspectief kan bekijken. Zo kan ze ook Lissa's
gedachten lezen. Deze verbondenheid werkt echter alleen in één richting...
Lissa kan Rose's gedachten dus niet lezen. Om meer te weten te komen over deze
verbondenheid en waarom dat ze deze hebben, raad ik jullie aan om de vorige
boeken uit de reeks te lezen. Het zijn echte aanraders!
Door de regelmatige bezoekjes van Rose in Lissa's hoofd, weet ze dus dat Lissa bezig is met een plan. Zij wil leren
vechten om zo tegen Strigoi te strijden. Robert, de man die hun heeft verteld
dat hij een Strigoi heeft kunnen terug veranderen, zei dat alleen mensen met
een speciale gave Strigoi kunnen terugbrengen naar hun natuurlijke zelve. Lissa is de enige met zo'n gave
die bereid is om dit voor Rose te doen. Zij die normaal helemaal geen vechtersbaas is, wil leren hoe ze een Strigoi kan 'staken' (m.a.w. een metaal voorwerp door het hart van een Strigoi rammen). Rose keurt Lissa's plan af, maar ze kan er spijtig genoeg niets tegen doen want ze wordt de hele tijd bewaakt.
Zou Rose ooit van haar straf afgeraken en gaat het Lissa lukken om een Strigoi te staken? Dat zien jullie in mijn volgende post
Maar een paar hoofdstukjes verder en er is al een heleboel
gebeurd Rose is overspoeld door schuldgevoelens. Haar plan is niet bepaald
goed verlopen. Ze heeft wel de broer, Robert, van haar grootste vijand, Victor,
ontmoet en hij heeft haar verteld hoe hij een Strigoi (een stoute vampier) terug
heeft getoverd, maar dat is spijtig genoeg het enige goede Dimitri heeft haar
gevonden, met een groot gevecht als gevolg. Het is Rose niet gelukt hem te
doden omwille van de liefde die ze nog steeds voor hem voelt, en daarom is
Eddie, een heel goede vriend van haar, teleurgesteld in haar en heeft hij er haar
van beschuldigd dat elke dag dat Dimitri blijft leven er onschuldige mensenlevens
verloren gaan. Dit bracht haar van slag, zij had gehoopt dat hij begripvol zou
zijn voor haar daden.
Lissa heeft ook wat te verduren. Victor, de man die haar
heeft ontvoerd en haar zou hebben vermoord als Rose haar niet zou zijn komen
redden, loopt op vrije voeten rond. En dat is niet alles, Lissa heeft voor de
eerste keer Dimitri als Strigoi gezien en dat maakt haar op een vreemde manier
bang.
Hopelijk komt alles weer goed met beide vriendinnen
Ik ben een dertigtal paginas verder en het wordt steeds
spannender. Ik ben al meer dingen te weten gekomen over Roses plan. Maar ik
ben niet de enige, Adrian, het vriendje van Rose, is eindelijk ook te weten
gekomen dat Rose een plan heeft. Dat alleen al vond hij niet fijn, want hij
geeft veel om Rose en wil niet dat ze zich in gevaar brengt met al haar
illegale plannetjes. Maar toen hij hoorde waarom ze het deed, ging hij helemaal
door het lint. Rose probeert haar ex-vriendje, Dimitri, te bevrijden uit zijn
kwaadaardig lichaam.
Dimitri is immers in het vorige boek gevangen genomen door
stoute vampiers, Strigoi, en ze hebben hem gedwongen om net als hen te worden,
t is te zeggen een stoute vampier. Rose die nog zielsveel van hem houdt, heeft
een roddel gehoord dat iemand zon een kwade vampier zou hebben terug getoverd
tot zichzelf. Alleen is die iemand niemand minder dan de broer van haar grootse
vijand. Haar plan draait dus om het zoeken naar die persoon.
Ik ben even gestopt bij een heel spannend stuk (p 132) van
het verhaal. Het hele boek is in de ik-vorm geschreven, net als de vier overige
boeken uit de reeks. We leven en denken dus mee met Rose, de hoofdpersonage.
Zij heeft een plan bedacht die wij als lezer stuk bij stuk pas te weten komen.
Dit maakt je heel nieuwsgierig, wat er voor zorgt dat je maar door wilt lezen.
Ook ontbreekt er geen actie in dit stuk.
Ik lees het boek 'Geestesband' van Richelle Mead vertaald door Carolien Metaal. Dit is het 5de boek van de reeks 'Academicus Vampyrus'.
Ik ben met de 'Academicus Vampyrus'-reeks begonnen toen een vriendin me deze had aangeraden. Ik heb het eerste boek toen van haar geleend. Doordat het boek over vampieren gaat, zou je kunnen denken dat het erg lijkt op 'Twilight', maar dat vind ik niet. Ik heb de eerste 4 boeken uit de reeks gelezen. Ik vind deze zeer goed geschreven, je leeft helemaal mee met het verhaal. Het verhaal is meeslepend, romantisch en ontroerend.
Ik raad de reeks absoluut aan, zeker als je van 'young adults' boeken houdt.
Meer informatie over de reeks:
Genre: Thriller, Young Adults, Fantasie, Romantiek
