Ik was slechts veertien en een half jaar oud toen ik aan mijn eerste job begon. Mijn moeder had mij ingeschreven bij een naaibedrijf in de buurt. Ik werd ingeschreven en begon te werken als leermeisje. Er ging een nieuwe wereld voor mij open. Ik leerde wat met de naaimachine werken en ik stond er altijd wel voor open om iets bij te leren. Maar het werk begon al snel te vervelen, altijd maar hetzelfde en altijd maar sneller. Gelukkig mocht ik op woensdag naar de leerschool gaan. Daar ging een heel leven voor mij open. Ik leerde graag en daar te mogen gaan maakte mijn werkweek wel goed. Al gauw beseften mijn ouders dat dit geen job voor mij was en na tien maanden ben ik aan een andere job begonnen waar ik met hart en ziel heb gewerkt. Ik ben heel blij dat ik die kans gekregen heb.
Ik zie dat je een blog opende om mensen de kans te geven
hun eerste jobervaringen te delen. Ik weet nu niet dat dit vlot zal gaan, maar
ik ga het alleszins proberen. Hier begin ik er dan mee. Of ik mijn eerste
job graag deed kan ik niet echt zeggen, eerder was het van thuis uit een beetje
een gedwongen job, helaas zou ik zeggen want in die tijd hadden mijn ouders niet
de financiële mogelijkheden ieder van ons te laten studeren wat we graag deden,
wat ik hen zeker niet verwijt want tenslotte was het in die tijd niet zo evident
dat, vooral meisjes dan, verder gingen studeren, dat was eerder iets voor
jongens die een toekomst moesten maken om hun gezin te kunnen onderhouden. Ook
was ik dan al het derder meisje in rij en een broer die na mij kwam, dus kon ik
al wat verwachten dat de studiekansen meer naar hem zouden gaan! Dus ben ik
als 17jarige aan mijn eerste job begonnen, niet een job waar ikzelf fier over
was op dat moment, maar achteraf moet ik toegeven, dat ik ondanks alles, er
heelwat bij leerde en een groot deel bijdroeg naar mijn verdere toekomst! Ik
ben als dienstmeisje beginnen werken in een gezin met zes kinderen, dire ervan
waren ouder dan ikzelf waar ik dan sowieso al heel veel kon van leren, over de
dingen van't leven vooral, op zich toch wel leuk! De andere drie waren dus veel
jonger en ook dat had zijn voordelen omdat ik daar eel veel uit leren omgaan ben
met kinderen en het later ook kon gebruiken bij mijn eigen drie kinderen! Ik heb
er geleerd dat je met kinderen een eindeloos geduld moet hebben, dat je een heel
natuurlijke kinderlijke maar èchte vriendschap kan hebben met kinderen, dat ze
je, hoe streng je er ook mee bent, je doodgraag kunnen zien, ook al zijn het
niet je eigen kinderen! Ik heb enorme mooie momenten gehad, ook minder toffe
natuurlijk, wie niet zou ik dan zo vragen, iedere job zal wel zijn voor-en
nadelen hebben zeker niwaar??? Ik ben er dan méér dan acht jaar gebleven, heb
de eerste en plechtige Communies van de drie jongere kinderen meegemaakt,
telkens "mocht" ik er bij zijn, wel met rede weliswaar want de feesten waren
telkens thuis in hun enorme super-grote villa, mocht er dus telkens aanwezig
zijn om er die feesten mee te helpen, op zich ook een vorm van "er bij
zijn"! Eens de communie's van de jongsten voorbij waren begonnen de oudsten
aan trouwen te denken en ook daar mocht ik dan mee van genieten, op dezelfde
manier dan de vorige feesten! Het werk wat ik daar deed was zowat van alles,
zo kan je het het beste noemen, ik noem paar dingen, is teveel om alles te
noteren, iedereen van mijn leeftijd weet ondertussen al wel uit wat "huishouden
doen" bestaat denk ik, want elk van ons heeft momenteel al een gezin! Hier
enkele dagdagelijkse dingen: van 's morgens zeven uur beginnende en was tot
zeven uur 's avonds dus, elke dag een goedgevulde dag dus en ook zaterdags tot
de late namiddag en zondags tot de middag, dus mag ik spreken van "hard
gewerkt"! Ik begon er toen ik aankwam met de kinderen wakker te maken, dan
het ontbijt klaar te maken voor een gezin van toch wel 8 personen! Tja en voor
de rest, babysitten, telefoons aannemen, want de pesrsonen waar ik werkte waren
zelfstandig en dus heel weinig thuis doordat ze hun zaak een paar huizen verder
hadden! Ik was er dus ook meestal alleen of met de kinderen toen die van
school kwamen! Wassen, kuisen, strijken, eten maken, noem maar op, alle
huishoudelijke werken waren dus voor mij!! Ach, soms klaag ik over mijn
eerste job, maar al bij al was die nog niet zo slecht, mijn bazen hadden me
doodgraag, van de kinderen heb ik heel veel vriendschap gehad, van de ouderen
heel veel geleerd, waarom zou ik dan klagen! Achteraf bekeken was het daar
nog zo slecht niet en heb het allemaal goed overleefd, dus waarom klagen nu over
een al lang verleden eerste job! Van Magda
