Ik ben Claudine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mistral.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is niet met rust.
Ik ben geboren op 04/11/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven, schilderen, tekenen, zwemmen, genieten van elk moment.
als creatievelinge ben ik actief op een schrijverssite Writehistory.be en samen hebben we al enkele boeken uitgegeven. M
Om de horoscoop te raadplegen, op je rechtermuisknop drukken, ga naar "eigenschappen" copieër het "adres" en open het in een nieuw tabblad, geniet van ...
Mijn zonnig eilandje
poëtische yin yang WELKOM op mijn eilandje van vrede, mijn oase in deze hectische tijd waar je kan herbronnen en steeds iets nieuws ontdekt
13-05-2008
Vechten tegen borstkanker
Een paar dagen geleden viel het verdict, ik heb borstkanker.
Omdat vanaf nu mijn leven totaal anders is, heb ik een nieuw blog aangemaakt, aangepast aan de huidige situatie. Op dit blog pen ik mijn ervaringen en gevoelens neer; het is een ontmoetingsplaats voor mensen die iets gelijkaardigs meemaken en een informatiebron voor familie en vrienden waar ze op elk moment terecht kunnen. Het zal me in de toekomst misschien niet lukken om met iedereen via telefoon of mail regelmatig contact te houden, daarom heb ik dit nieuwe blog opgestart, het dagboek dat mijn nieuwe leven beschrijft en de gevoelens en gebeurtenissen die daarmee gepaard gaan.
50 jaar geleden danste ik als tienjarige mee de squaredans met Amerikanen aan het Amerikaanse paviljoen. Ze pikten mij uit het publiek, ik had toen een hoedje op met de vlaggen van alle deelnemende landen.
Na een verblijf van vijf weken in Griekenland zijn mijn kater Miro en ik terug in het regenachtige België. Met een verschil van 30 naar 8° was het gisteren wel bibberen geblazen! Wat een verschil in leven! de gewrichten lieten zich ook al terug voelen, je zou stande pede terugvliegen en geloof me, ik begin er serieus over te denken hier mijn biezen te pakken! Kwaliteit van leven, daar komt het op aan. Hoe kan je je familie en vrienden achter laten zou je zeggen, achterlaten? niets van hoor! ik kan je verzekeren dat het contact met mijn dochter die ginder woont en werkt intenser is dan dat met mijn andere drie kinderen hier in België. Zij woont er nu drie jaar en het internet is een Godsgeschenk wat chatten betreft, ook de goedkope manier van telefoneren en dan is er ook nog de webcam. Ok, babysitten af en toe dat is er dan niet meer bij maar het intense contact als we elkaar bezoeken is veel meer waard, dat kan ik jullie verzekeren. Goedkope vluchten zijn schering en inslag, je moet alleen maar wat gaan uitzoeken op internet en je kan zo vertrekken voor de prijs van je electriciteits- en verwarmingsverbruik die je hier betaald. Maar wij Belgen, zijn een ras appart! die baksteen in onze maag komt ons duur te staan, geloof me vrij ...
En dan . . .
Ben ik de opbrengst van de bundel: "Mijn brandafdruk voor jou" en het slotconcert door Berline gaan overhandigen aan getroffenen in Alifeira. Het bedrag van 1500 is terecht gekomen bij de zwaarst getroffen familie van het dorpje. De mensen waren schuchter en weigerachtig. Wie in Gods naam in het verre België dacht aan hun miserie en wou hen helpen? ? ? wij dus
Foto's weigerden ze, ze zijn enorm trots en na veel vijven en zessen, (gelukkig was mijn Griekse schoonzoon erbij om het woord te doen) wilden ze het geld aanvaarden. Eens het ijs gebroken werden we vergast op een maaltijd van heerlijk brood, olijven, fetakaas, tzatziki, worst en sla. Als slot een lekkere Griekse koffie die nog lang bleef nazinderen ... Toen we vertrokken dankten ze me hartelijk en vroegen me om iedereen te danken die aan het boek meegewerkt had, ik heb hen een exemplaar gegeven al kunnen ze het niet lezen, maar voor hen leek het toch zeer bijzonder.
Opdracht volbracht, missie geslaagd! dank aan alle medeschrijvers van de bundel en hartelijk dank aan Jan Willems van Writehistory die de druk van de bundel met een minimum aan kosten mogelijk maakte, eveneens heel veel dank aan Roland Bergeys en Leentje van Berline voor het slotconcert en ook aan Frank De Vos die een paar prachtige liederen bracht op het concert. En ten slotte dank aan alle mensen die de bundel kochten en naar het concert kwamen luisteren.
Een zeer goed gevoel houd ik eraan over, en de dankbare blik in de ogen van de slachtoffers van die verschrikkelijke branden, zal ik nooit vergeten.
OPTREDEN OP 9 MAART OM 16.30u in het GRIEKS HUIS IN ANTWERPEN
Om de actie van de bundel "Mijn brandafdruk voor jou" af te sluiten, organiseren we een slotconcert met BERLINE, de muziekgroep van Roland Bergeys.
Frank De Vos, zanger-auteur, zal eveneens met enkele nummers optreden, voor, tijdens of na de voorstelling van Berline, samen met Roland en Leentje van de groep.
Met Wonden van de nacht brengt Berline luisterlied dat speels harten verovert. Het is een mix van mooie, zwierige liedjes in allerlei ritmes van folk tot latin en blues, op boeiende teksten met schitterende fotoprojecties.
Berline doet in Vlaanderen, Nederland en Frankrijk zowel festivals als theaters en podiumcafés aan. Hier speelt de groep ook voor het goede doel: Het dorpje Alifeira in Griekenland, zwaar getroffen door de verschrikkelijke branden verleden zomer.
Claudine Schoevaerts die het geld inzamelt vertrekt op 10 maart naar Alifeira om er het geld persoonlijk te gaan overhandigen. Ze bezoekt er haar dochter die in de buurt van Athene woont.
Roland Bergeys: tekst, muziek, zang, akoestische gitaar en mondharmonicas
Leen De Munck: muziek, zang, piano
Kris De Munck: zang, close-harmony, accordeon, dwarsfluit, blokfluit
Erik Van Weverberg: arrangementen, zang, bas, elektrische en akoestische gitaar
Leentje De Coninck: cajon, bongos, djembé; kleine percussie
"Mijn brandafdruk voor jou" is tot stand gekomen ten gevolge van de verschrikkelijke Griekse branden van eind augustus vorig jaar.
Een vijftigtal mede schrijvers, dichters hebben gedichten ingestuurd die ik heb laten publiceren in deze bundel. Het werd een groot succes, er zijn méér dan tweehonderd bundels verkocht. De opbrengst gaat integraal naar Alifeira, een klein dorpje in de Peloponnesos. Begin maart vertrek ik naar Griekenland en ga er het geld persoonlijk overhandigen.
Met enige fierheid mag ik hier melden dat de bundel "Mijn brandafdruk voor jou" bewaard wordt in de bewaarbibliotheek van het Vlaamse culturele erfgoed in de Stadsbibliotheek Antwerpen.
De actie wordt afgesloten met het concert aangeboden door Roland Bergeys en Leentje met BERLINE, hun muziekgroep.
AFSPRAAK OP ZONDAG 9 MAART OM 16.30 IN HET GRIEKS HUIS OP DE VLASMARKT IN ANTWERPEN !
Lieve Zinon, vandaag wordt je 4 jaar en YiaYia stuurt je uit België heel veel verjaardagszoentjes en knuffels !!! Je bent mijn speciale vriendje en dat zul je altijd blijven! Cronia Polla !!!
Op deze dag, 2 februari 2008 verjaart mijn Peter en grootvader Frans Schoevaerts, geboren op 2 februari 1899. Hij zou vandaag 109 geworden zijn.
Maria Lichtmis of kortweg Lichtmis is een christelijkfeest dat op 2 februari gevierd wordt. Het is de herdenking van de "Opdracht van de Heer in de Tempel" en het zuiveringsoffer dat Maria veertig dagen na de geboorte van Jezus volgens de Joodse wet (zoals beschreven in Leviticus, hoofdstuk 12) moest brengen; vandaar de Latijnse naam Purificatio Mariae. Het is de laatste feestdag waarvan de datum verbonden is aan die van Kerstmis, hij valt namelijk 40 dagen daarna.
In Orthodoxe kerken wordt nog de Juliaanse kalender gebruikt en wordt dit Maria Lichtmis, net zoals alle aan een datum gerelateerde feesten, dertien dagen later gevierd, dus op 15 februari.
Een spreuk uit de volksmond: als het ene licht in 't ander schijnt is het nog zes weken winter!
Dus ...... de zon schijnt vandaag en het ene licht schijnt dus in 't ander! dat beloofd! .....
Vandaag 6 januari is het Driekoningenfeest. HET signaal om de kerstboom af te breken of op te bergen tot volgend jaar.
Een zonnige zondag, en wie niet gaat wriemelen in de "koopjes" komt hier misschien een kijkje nemen, wie weet .....
er is zoveel te ontdekken! scrollen maar !
Mijn Griekse kindjes zijn terug in Vari Griekenland aangekomen. Een stormachtige vaart met 10 beaufort heeft hen begeleidt. Veilig aangekomen in hun zonnige thuisland!
De bundel ten voordele van Alifeira in Griekenland Peloponnesos is in druk. Hij zal aan 10 euro verkocht worden. Bij aankoop van tien bundels krijg je de elfde bundel gratis.
Van elke tien euro die de bundel kost gaat 5 euro integraal naar het dorp. De andere vijf euro zijn uitgavekosten.
Op volgend rekeningnummer kunnen giften gestort worden, voor elke tien euro krijg je een bundel toegestuurd uiteraard.
747- 0210664-07
De bundel bestaat uit een verzameling gedichten en verhalen van verschillende auteurs. Het is een zeer geëngageerde bundel geworden met rakende gedichten en verhalen. Onze bijdrage om het leed van deze mensen wat trachten te verlichten.
De opbrengst wordt geschonken aan het dorpje Alifeira om de meest getroffen gezinnen te steunen.
Hartelijk dank aan allen die door de bundel te kopen een bijdrage leveren.
Dichtbundel ten voordele van Alifeira een klein dorpje in de Peloponnesos
Peloponnesos in vuur en vlam
tracht de bloemen weer te zien
en zwangere olijfbomen
waaronder kinderen met stokken
de bomen slaan
en dan blij gillend
de olijvenregen oogsten
tracht de schapen weer te zien
grazend onder andere bomen
hun nekken rekkend
en soms, zelfs op hun achterpoten
het lekkers snoepend
op rode grond met hard gras
tracht niet de stank te ruiken
van een levenlang werken
en verkoolde lammeren
de poten gestrekt en zwart
een massa ongeloof
en verschroeide longen
tracht niet de dood in huizen
schreeuwend te verstikken
geen vlucht zelfs in gedachten
is mogelijk
ook de stal, eens de plek
die leven schonk
is nu een verbijsterde mythe
mijn hart is omsingeld
ik schreeuw,
ik
door Claudine Schoevaerts Mistral
Mijn dochter woont in Griekenland met haar man en kinderen. Hun olijfgaard is door de hevige branden verwoest maar de familie van haar man is zwaar getroffen in Alifeira een klein dorpje in de Peloponnesos.
Honderden schapen zijn in hun stallen verkoold, olijfgaarden zijn verwoest, deze mensen moesten hun huizen ontvluchten en het dorp is nu net een spookdorp.
Om een steentje bij te dragen heb ik een actie op touw gezet via mijn medeschrijvers op de site www.writehistory.be .
Ik verzamel gedichten en verhalen om een bundel uit te brengen met de hulp van Jan Willems, de beheerder van de site.
Langs deze weg wil ik iedereen die dit leest vragen één of meerdere bundels te kopen. De kerstperiode komt eraan en het is een gedenkwaardig geschenk onder de kerstboom. De prijs van de gedichtenbundel zal ongeveer 12 euro bedragen.
Weer terug in Belgenland! wat mis ik de Griekse zon en zee! een hittegolf met méér dan vijftig graden kon de pret niet drukken, oh neen!!! de lauwe blauwe zee was er voor de noodzakelijke afkoeling en verder heb ik kunnen ondervinden dat ons lichaam een uitstekende warmteregelaar is, constant zweten en water drinken .... een grondige reiniging vanbinnen en vanbuiten, dat kan ik jullie verzekeren!
Ik maakte vanmorgen een lekkere café frappé zoals ik die ginder dagelijks dronk (maakte) .... wat moest ik constateren??? dat die hier belange zo goed niet smaakt, je hebt er de warme temperaturen voor nodig, geef mij hier dus maar een lekkere senseo!
Valiezen uitpakken .... opruimen .... terug contacten leggen .... en ..... stofzuigen! dat is mijn planning voor vandaag!
Het fascineerde me de kleuren te mengen, schakeringen op mijn palet gingen over van koud naar warm, mijn penseel toetste een lik aan en liet die achter op het canvas. Het gelaat kreeg vorm, karakter, het was klaar, ik was er eindelijk in geslaagd.
Ik stak de sleutel in het slot en gooide de poort open. Mijn stem riep, alhoewel ik niets kon uiten. De ezel leeg, het doek verdwenen! Chaos in mijn hoofd.
Wat later zat de visser roerloos achter zijn lijn, het wateroppervlak dampte rust, en ik keek wazig naar dit tafereel terwijl de nevel in mijn hoofd dichter werd. Ik wandelde rond de slotgracht met in het midden de ruïne omgeven door verwildert groen. De cirkel rond. De visser stapte op met teruggegooide buit, ik ook. De wandeling had geen soelaas gebracht.
Ooit vond ik de foto in een blikken doos, tussen gekartelde zwart wit familie kiekjes. Ik wist dat hij er was, had hem vroeger al gezien, maar telkens vermeed ik die blik, ik werd er droef van. Dus bleef hij liggen in die doos, tot op die keer dat ik hem met andere ogen zag. Vanaf toen ging hij een eigen leven leiden. Hij keek me aan van op de koelkast vastgehouden door een magneet, hij viel al eens en telkens kwam hij weer op diezelfde plek terecht en meer en meer geraakte ik weer met hem vertrouwt. Ik vergat hem bijna, hij maakte deel uit van het geheel, de koelkast overladen aan de buitenkant, briefjes, rekeningen, kortingbons, het hing er allemaal, onder een fruitkorf die immer vers bleef.
Mijn atelier is langs een stille straat gelegen, het was warm en ik werkte met de grote poort open, de zon weerkaatste op de gevel van het huis aan de overkant. Ik had muziek opgezet, het requiem van Fauré, die hoorde bij het kleurenpalet.
Mijn werk vorderde langzaam omdat ik steeds herbegon, het canvas keer op keer overschilderde. Uren vlogen voorbij. Ik geraakte langzaam opgewonden, mijn penseel begon zijn weg te vinden, de diepte en contrast kregen vorm en mijn onderwerp kwam tot leven. Nu gaf ik niet meer op, de juiste tonen vatten vuur en ik smolt onder zijn blik. Ontdaan en met de foto in mijn hand ging ik eindelijk zitten. Van op deze afstand was de gelijkenis frappant. De blik gloeide, de verstarde glimlach kwam tot leven.
Vandaag
Mijn zus belt me, of ik klaar ben om te gaan, het is haar grote dag, ze stelt voor het eerst tentoon.
Haar beeldhouwwerken zijn subliem, al vindt ze zelf van niet. Ik hou niet zo van kappen in stenen en slikken van stof maar zij leeft zich daar met hart en ziel in uit. Als kind reeds was ze bezig met klei en plasticine. Ik hield het meer bij gouache en krijtjes.
De deur staat open, en van op enige afstand hoor ik zachte muziek, ze rent me tegemoet en vliegt me rond de hals, mijn kleine zusje van toen. Langzaam lopen we naar de ingang van het kasteel. Een verarmde edelman met een gouden hart stelt een zaal ter beschikking voor de vernissage, een edelmoedig gebaar.
De zaal baadt in teder licht, haar werken krijgen aandacht door welgeplaatste spots, er heerst een serene sfeer, de beelden komen door de uitgekiende opstelling prachtig tot hun recht. Ik draai me langzaam om en krijg een totaalbeeld van dit eiland van rust, maar wat plots mijn aandacht trekt doet me verstijven. In een nis, omgeven door bloemen stralen ogen naar me toe, mijn ogen die ik nooit zag, maar zeer goed kende. Mijn zus staat achter mij en streelt mijn schouder. Hij leeft, zegt ze. Jij hebt hem weer het leven gegeven, dank je!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Brandt een kaarsje voor de vrede ..... alle kleine lichtpuntjes op Aarde helpen .... doe mee!
