JULIE VAN ESPEN, en de absurditeit van het Belgische rechtssysteem

Tragisch en onbegrijpelijk zijn woorden die op zijn minst uitdrukken wat iedere Belg denkt.

Een jonge vrouw, gewoon mishandeld, verkracht en vermoord door een gekende crimineel die gewoon los loopt.

Het kat en muis spel van de verantwoordelijkheid wordt handig gespeeld.  Minister Geens voelt zich niet verantwoordelijk en schuift de hete aardappel door aan de gerechtelijke instanties.  Scheiding van machten he.   Hij heeft daar een punt want inderdaad, magistraten en gerecht zijn een apart gezelschap.  Hun nek is meestal dikker dan de maat van hun broeksriem en ze voelen zich boven Jan en alleman verheven.   Niemand kan  hen de les spellen want zij zijn onfeilbaar.   De jaarlijks tientallen blunders van rechters die stomme fouten maken en blunderen worden stelselmatig genegeerd en de bescherming tussen magistraten en hun medewerkers lijkt wel alsof ze opereren als de grootst georganiseerde publieke maffiagroep waar iedereen wel eens gewild of ongewild mee te doen heeft.

Het gerecht heeft weinig met gerecht te maken.  De zwaarste sanctie die een rechter na herhaalde fout kan overkomen is een vervroegde op pensioenstelling met behoud van alle voordelen die ze in feite helemaal niet verdienen.

De magistraat/rechter in kwestie kwam  niet in beeld.   Noodgedwongen heeft een woordvoerder van het gerecht toegegeven dat de zaken in beroep te lang op zich laten wachten. Niet wegens tekort aan budget maar aan tekort aan rechters.  

Nochtans zijn er veel kandidaten.   Heel wat onbekwame advocaten die in de privé niet aan de bak geraken zijn kandidaat rechter en worden dat ook.    Vanaf dat ogenblik zijn ze voor het leven benoemd en beschermd tegen alles.   Vergelijkbaar dit met een foute politieker die men fin de carrière graag naar Europa ziet vertrekken.

De wet zegt dat een man/vrouw met een strafblad van hier tot in Tokyo niet vastgehouden kan worden als er geen vermoeden is dat hij op de loop gaat.    Een rechter is almachtig en men weet dat een vonnis, ook al is de inhoud ervan een rommeltje, geldig is.   Een rechter die met zo’n geval a la Bakelmans te maken krijgt kon met zijn boerenverstand weten dat dergelijke gevaarlijke typ niet vrij in onze maatschappij mag flaneren.   Kijk naar Farid Le Fou die men losliet en die ondertussen gelukkig overleden is.  Hebben we nog meer Dutrouts, Ronals Janssens, Michelle Martins, Lelièvre, Nihouls en Van Themses nodig om er maar een paar te noemen?  Het Islamitische terroristengevaar die we in onze maatschappij laten binnen sluipen haal ik hierbij nog niet aan. 

De naam van de rechter in kwestie heb ik toch nog niet vernomen….

Een rechter zou, zoals iedereen die zijn verantwoordelijkheid niet neemt, gestraft moeten kunnen worden.

Steve Bakelmans, een narcistische zwerver, was al een paar jaartjes op vrije voeten na zijn zoveelste veroordeling.   Het Hof van Beroep had zijn zaak uitgesteld en op latere datum gepland.   Binnenkort zou dit voorkomen maar weet dat de kans enorm groot was geweest dat op de dag van het geplande proces de zaak meteen weer voor een jaar verschoven kan worden. Dit is gebruikelijk.

Zelf had ik een aantal keren de ervaring dat mijn zaken (die ik een voor een gewonnen  had in eerste aanleg en vervolgens in beroep) tekens meer dan 10 jaar duurden.   In het verleden heb ik zo meer dan dertig jaar procedures moeten voeren om telkens op het einde mijn gelijk te halen.  Dit heeft me effectief honderdduizenden euro’s gekost aan verweer, commercieel verlies en advocaten zonder enige compensatie achteraf.   Momenteel loopt nog een zaak die ongeveer 12 jaar aan de gang is en waar ik een jaar of acht geleden gelijk kreeg en 1 euro morele schadevergoeding toebedeeld kreeg.  Een zaak die mij onterecht en door onkunde van een derde mijn reputatie schade toebracht.   Er is momenteel, na 12 jaar, nog steeds geen datum van proces geplaatst.   Ik ken trouwens gelijkaardige andere voorbeelden.

Dat ‘het gerecht’ zoals ze zich zelf noemt nu opeens in staat is om in 24 uur tijd 65 dossiers door te lichten en het merendeel daarvan beloofd te behandelen voor het zomerverlof die voor de deur staat bewijst hun luiheid en onverschilligheid.   Zaken die ze jarenlang laten aanslepen en op  hun schab laten liggen kunnen nu opeens wel snel behandelen.    Gaan die magistraten dan opeens om 17.00u naar huis in plaats van om 16.00 uur voor hun tv te gaan zitten????

Het gerecht is een schandaal voor onze maatschappij.  Het is een oord van straffeloosheid en onkunde.

De wetgever neemt het altijd op voor de daders.   De slachtoffers kunnen de pot op.    De wapenwetgeving werd verstrengd.   Enkel daders bezitten op vandaag wapens.   De burger moet maar laten begaan.  

Verboden of niet, mijn kleinkinderen zullen in hun jeugd, tijdens hun uitgangsleven en in het dagelijkse leven een minimale bescherming krijgen.   Mocht Julie Van Espen in haar handtas een mini busje pepperspray gehad  hebben (niet groter dan een lippenstift) dan had ze vandaag misschien enkel kunnen spreken van een slechte ervaring of een bang moment.    Maar ook dat mag niet. Verboden !

10-05-2019 om 11:16 geschreven door stefaan  

HET GROENE GEVAAR!

‘Groen’ komt op de proppen met de eis voor een vermogensregister.   Daarin moet iedere burger kenbaar maken wat hij in zijn bezit heeft.   Niet enkel de sommen op de bankrekening, spaarcentjes en onroerend goed maar ook een kunstwerk, een juweeltje of zelfs een postzegelverzameling.   Men wenst dus een huiszoeking bij iedere Belg die daarbij iedere schuif zal moeten open trekken.  

Iedereen die betrapt wordt op een ‘vermogen’ van 1 miljoen euro of meer zal het voelen door een extra belasting te moeten betalen, jaar na jaar.

Bedoeling is om met deze opbrengsten de sociale uitkeringen te verhogen.    Groen heeft niet begrepen dat iedereen getroffen wordt.   Ze gaan zelfs verder door de bedrijfswagens voordelen af te schaffen en rekening rijden in te voeren.  Iedereen terug op de boerenkar! Vliegtaks, aanpassing van de brandstofprijzen…  Belastingen en taksen verhogingen die quasi iedere werkende Belg waaronder ook gepensioneerden  zal voelen.  

Wie het niet zal voelen zijn de niet werkenden.  Dit zijn namelijk een groot deel van hun kiespubliek.

Onder de mom om belasting op arbeid te verminderen lijkt dat een eerlijk punt.  De belasting op arbeid is effectief belachelijk hoog waardoor werken niet altijd beloond wordt en het niet werken aangemoedigd.

Iedere niet werkende Belg en niet Belgen die massaal aangetrokken zullen worden, kunnen extra achterover in de zetel  relaxen.  Hun inkomens zullen verhogen en gegarandeerd worden.  De werkende mens zal de rekening wel betalen. Mooie evolutie. De Waalse mentaliteit moet Belgisch worden.

Dat Groen zich met Ecolo aansluit maakt het gevaar extra groot.  Een coalitie van Groen/Ecolo, de Waalse PS en de Waalse communisten, de SP,  de Vlaamse communisten en de rood gekleurde groep CD&V-ers kan een meerderheid gaan vormen na de verkiezingen en  dit allegaartje zou een groot gevaar voor ons land en voor onze economie betekenen.    Door het bloedrode Wallonië te mengen met Vlaams links, die in zijn totaliteit in Vlaanderen niet veel voorstelt, riskeren we een communistische/socialistische regering op de been te brengen.

Dat de ‘grote vermogens’ zich zullen organiseren om hun vermogen uit België te houden is duidelijk.  We hebben het in Frankrijk gezien waar Hollande een poging deed om zo’n taks in te voeren.   De grote kapitalen werden zo verplaatst en de regeling werd snel afgevoerd want de rijkdom van het land stroomde weg.   Het investeringsklimaat werd ondermijnd met armoede als gevolg.

De Gele Hesjes kunnen blijven janken maar Hollande met zijn nefast socialistisch beleid heeft zeker geen solaas gebracht, integendeel. Hij liet een verpauperd Frankrijk na.   Idem dito voor zijn vriendje Di Rupo die in Wallonië enkel met Vlaamse subsidies erin slaagde enkele Panda’s te huren en zo een paar prestige projecten als resultaat te leveren. Al de rest is huilen met de pet op.

Men dient goed te verstaan dat, wie een mooi vermogen verworven heeft reeds een gigantische taksenberg betaald heeft.   Men betaald reeds op vermogen, beurstaks, belasting op spaarboekjes, op arbeid en sociale bijdragen die de pan uitswingen, vennootschapsbelastingen die bij de hoogste in Europa zijn en personenbelastingen die ook aan de top staat in Europa.    Het is welletjes geweest.   Het btw tarief van 21% die iedereen treft bestaat in Europa quasi nergens.

De belasting op arbeid is effectief te hoog en die is te compenseren  door de vele bedrijven, meestal multinationals die in België belastingvrijstelling genieten wel te laten mee betalen.  Het is niet logisch dat een Ikea, spotgoedkoop goederen op de markt kan aanbieden omdat zij een apart belastingregime genieten.  Het is onredelijk dat een bedrijf voor miljarden verkocht kan worden zonder een euro belasting af te dragen.   Op dat niveau is er wat in te halen.  

Dat een zelfstandige voor zijn pensioen zijn zaak kan overlaten na een levenslange carrière voor een paar tienduizenden euro’s en daarop weer moet afdokken is onredelijk.   Wie vele tientallen miljoenen belasting loos int kan wel een bijdrage leveren.    Dit lijkt redelijk.

Deze opbrengsten moeten dan dienen voor het juiste doel.  Niet om de vreemdelingen aan een gsm te helpen maar om onze mensen die nood hebben door zieke, handicap of ander onvrijwillige werkonbekwaamheid te helpen.  Om de pensioenen te garanderen en om het beschikbare loon van werkende mensen te verhogen door hun lasten te verlagen.  Meer beschikbaar loon is goed voor de economie. 

Groen is een gevaar voor onze economie, voor onze maatschappij.   Groen is een gevaar voor onze toekomst die onze maatschappij zal ontwrichten door de moslimcultuur zijn gang te laten gaan.  IS was verslagen.  Kijk maar naar wat er net in Sri Lanka gebeurde.   Wie geloofd nog in deze fabel maar daarover op een ander bericht meer.

Het is tijd om orde op zaken te stellen in België.  De polarisatie wordt met de dag groter en het zal er in de komende verkiezingen op aan komen wie de overhand zal krijgen.   Groen/Ecolo met zijn nefaste plannen of een partij die de motivatie onder de bevolking desnoods met lichte dwang en soms met pijnlijke beslissingen  zal verhogen.   Het wordt een spannende strijd.

Onze maatschappij bevindt zich op een gevaarlijk keerpunt.   De evolutie is nu dermate negatief dat een verhuis met het hele hebben en houden effectief in beeld zou komen.  Ons straatbeeld wordt aangetast door culturen die zich weigeren te integreren en die hier enkel samenhokken voor het sociaal profitariaat, voor het getolereerd maffiose gedrag die de rechters niet bestraffen door hun laksheid en onkunde en dus zeker niet voor het mooie weer.   Het profitariaat groeit met de dag en de werkende bevolking wordt nog enkel gerespecteerd voor het betalen van belastingen.

Europa speelt een gevaarlijk spel door af en toe voorstellen te laten aanvaarden die alle verbeelding tart.   Wie niet begrijpt dat misbruik evident zou worden als iedere Europeaan na 1  etmaal werk recht heeft op een werkloosheiduitkering (in België onbeperkt in de tijd), droomt dat hij de sociale uitkeringen in stand kan houden.    Resulltaat : tekorten in de pensioenkas en ziekenverzekering, profitariaat van een aantal bevolkingsgroepen een aan aanzuiging van buitenlanders die deze voordelen in hun landen niet genieten. 

Al deze zaken worden door Groen/Ecolo gepromoot.   Daar liggen hun kiezers en dat alles wordt aangevuld door klimaatspijbelaars en het groene gedachtengoed die ten doel hebben om ons klimaat te beschermen.    Dit populaire item die niemand onbewogen mag laten en waar effectief werk aan de winkel is, werd goed uitgemolken door de campagnevoerder Anouna De Wever die via haar moeder de verkiezingscampagne van Groen uitstippelt.

Polarisatie is een slechte ontwikkeling maar is in de gegeven omstandigheden onvermijdelijk.  Extreem rechts en extreem links groeperen zich.   We zijn het beu door de linksen als geldsokken aanzien te worden maar ze maar in mogen graaien en we zijn het beu om de hoorn des overvloeds te moeten spelen om te herverdelen naar een groep mensen die de centen zomaar oprapen.  Na al de belastingen en bijdragen is het welletjes.

We zijn het beu onze maatschappij te zien veranderen naar een ‘gevaarlijk’ oord waar terroristen in de naam van Allah her en daar bloedbaden aanrichten en waar we ons als maatschappij continu zorgen moeten om maken.  De kerken sluiten, de moskeeën groeien als paddenstoelen uit de grond terwijl bewezen is dat de duivelsverzen en  het  salafisme  net daar gepromoot wordt.   

Vroeger sprak men van het ‘Rode’ gevaar maar nu zijn er twee.  Het ‘Rode’ en het ‘Groene’ gevaar die samen ‘het gevaar’ vormen van onze maatschappij. 

26-04-2019 om 08:40 geschreven door stefaan  

GOEIE DOELEN FONDSEN.....

Als bij toeval las ik een rapport over de werking van het Rode Kruis, USA die zoals zovele andere landen in de wereld fondsen werfde voor de heropbouw van Thaiti na de ramp nu zo'n tien jaar geleden.  

Er werden 500.000 dollar fondsen beschikbaar gesteld om minstens 130.000 huizen te bouwen voor de slachtoffers.   Dit geld werd opgebracht door particulieren die via donaties geld over maakten.   Er werden welgeteld 6 huizen gebouwd en het fonds was leeg.   Uitleg over het verdwenen geld is er nooit gekomen.

In 2009, tien jaar geleden ontvingen de voorzitters van de grote goeie doelen fondsen een jaarwedde die schommelde tussen de 100.000 en 170.000 euro per jaar.  Wat dit op vandaag zou zijn moet een stuk hoger uit komen.     Onder deze organisaties vinden we Amnestie International, Cliniclowns, Greenpeace, de Stichting Kankerbestrijding, SOS kinderdorpen, Unicef, Terre des Hommes, Wereld Natuur Fonds en zoverder.   Het lijkt er dus op dat het goeie doel in eerste instantie hun eigen goeie doel is.

Dat de verdiensten  en lonen voor andere verantwoordelijken van deze organisaties dan ook hoog ingeschat mogen worden lijkt een logisch gevolg.

Voor de particulieren en bedrijven die met een groot hart maandelijks een schenking voorzien zou dit een belletje moeten doen rinkelen.

Naast het vele goeie werk die wel verricht wordt en veelal door vrijwilligers vergeet men soms de belangen die dergelijke organisaties vertegenwoordigen.    Natuurlijk zijn heel veel mensen  begaan met het goeie doel, werkt men hard en worden veel positieve resultaten geboekt.  Toch hebben al deze organisaties te maken met structurele excessen die in feite niet aanvaardbaar zijn.

Dichter bij huis had ik volgende ervaring.   Sinds heel lang werd ik opgebeld naar mijn bedrijven door 'call centers' die vooral kantoormateriaal aanbieden in naam van een aantal goeie doelen organisaties.    Ze verkopen balpennen, riemen papier, stempels, post-it's... enz enz en ik heb daar jarenlang zaken besteld in functie van hun doel.  Het waren vooral Child focus, Cliniclown e.d.  Er wordt ook sterk  onderstreept dat de factuur ook in de zaak in te brengen is enz.    Het opbellen gebeurd systematisch en geprogrammeerd.  Hoe meer men koopt, hoe korter de pauzes tussen de opbelbeurten.  Ik denk dat men van de kopende bedrijven een profiel opstelt die men dan handig gebruikt.  De verkopers in de call centers zijn gedreven en geoefend.  Ze laten zelfs een schuldgevoel over als de opgebelde geen bestelling plaatst.    Ze nemen de leiding over het gesprek en leiden je naar een bestelling die , als ze kunnen, zelf voor jou opstellen.     Op een gegeven ogenblik heb ik aan een van die medewerkers de vraag gesteld hoeveel van het bedrag effectief naar het goeie doel gaat want men herhaalt het goeie doel telkens keer op keer.    Over dat antwoord werd moeilijk gedaan maar na aandringen kreeg ik het toch te horen.

Ik betaalde in dat voorval 37 of 38 euro voor een kg koffie.    Winkelprijs, laten we zeggen 10 euro.   Dat ik erg veel betaalde wist ik maar gezien het doel kon ik dit wel opbrengen tot ik vernam dat slechts 10% van de som aan het 'goeie doel' doorgestort werd.   Dit betekent dat het tussenbedrijf, het call center, minder dan 4 euro doorstort.   De reuzenwinst bleef hangen bij tussenpersonen en bij het call center.

Eerlijk gezegd had ik zo een beetje het gevoel dat het 'goeie doel organisatie' evenzeer schuld treft als het call center.   Zij lenen hun naam en moeten toch een contract afsluiten om dit toe te laten.

Het spreekt voor zich dat ik mijn naam uit de lijst liet schrappen. Ik had mijn lesje geleerd.

Besluit : Doneer aan kleine initiatieven waar je het directe doel van kent.  Grote organisaties zijn verstikt in hun organisatiekosten en slechts een kleine fractie bereikt het eigenlijke doel.   Zo blijkt dat het grote deel van een donatie niet naar zijn doel gaat die men denkt te steunen.  Foute boel dus.

01-03-2019 om 13:50 geschreven door stefaan