Ik was wanhopig vorig jaar. Zo wanhopig dat ik zelfs de media met een noodkreet benaderde. Ik schreef een e-mail naar een paar weekbladen, ook dat onafhankelijke radio- en TV blad, maar kreeg nooit antwoord; ik schreef een paar e-mails naar dagbladen, ook dat ene dat je blijkbaar bij voorkeur op het toilet leest, en kreeg evenmin een antwoord. Mijn bericht zag er als volgt uit; “ Ik ben een hoogopgeleide vrouw met drie kinderen. Ik wil jullie graag vertellen hoe ik op het punt gekomen ben dat ik overweeg om een einde aan mijn leven te maken en mijn twee zonen mee te nemen. Niet omdat ik niet graag leef of wil leven, niet omdat ik graag wil doden. Omdat ik geen andere oplossingen meer zie. Omdat ik met mijn zoon nergens meer terecht kan, omdat de hulpverlening mij al tien jaar van het kastje naar de muur en weer terug stuurt terwijl de problemen steeds groter worden. Ik wil jullie graag vertellen hoe een vrouw in de bloei van haar leven, die een prachtige jeugd had, een universitair diploma heeft met een schitterende loopbaanstart tot dit punt is gekomen.”

Ik schreef een paar auteurs aan, geen antwoord.

Ik stuurde een e-mail naar een TV journaliste die graag met human interest reportages uitpakt. Toegegeven, ze schreef terug en stelde (waarschijnlijk heel goed bedoeld) een therapeute voor. Ze kon me ook in contact brengen met iemand “met een goede pen”.

09-01-2014 om 20:17 geschreven door Paris  

En toen besloot ik mijn zoon te doden, een autobiografie

Ik heb een besluit genomen, ik ga het doen. Ik weet nog niet wanneer, ik weet wel al hoe. Maar maak je geen zorgen, het is nog niet voor morgen, ik zal je netjes informeren wanneer het zover is. Eerst ga ik je mijn verhaal vertellen.

Hoe kan zoiets gebeuren vraagt de vriend van de boswachter zich af, deze ochtend in de krant. De kop luidde “tweede gezinsdrama op een paar dagen tijd”. Een dooddoener volgend op nieuws dat de eerste dag een dubbele pagina aandacht krijgt, dat soms ook door het TV journaal wordt opgepikt. Buren en vrienden komen aan het woord; neen, ze hebben dit niet zien aankomen en ze zijn, jawel, ze zijn echt wel in shock. Psychologen en deskundigen zeggen wat ze te zeggen hebben. Ik ga je vertellen hoe dit kan gebeuren, hoe dit zal gebeuren.

Ik kan je wel alvast zeggen dat het niet per sé is omdat iemand niet van het leven houd, ik houd er zelfs zielsveel van. Ik heb ook niet de onweerstaanbare behoefte om te doden of kwaad te doen, integendeel ik zie er enorm tegenop. En van de dood zelf ben ik enorm benauwd, stel dat het toch niet allemaal zo fijn is na dit leven? Dat er toch nog iets is? Ik denk altijd aan de oude Egyptenaren, waar in het hiernamaals je hart wordt gewogen. Ben je goed geweest dan gaat je hart zweven, anders valt het als een dondersteen naar beneden… na wat ik ga doen vrees ik dat het mijne ook op de grond gaat belanden en ikzelf in de hel van Dante. Ik vraag me af op welk niveau ik ga terecht komen.

Het is ook niet steeds dat dit in een emotioneel ondraaglijke toestand verloopt of in een vlaag van zinsverbijstering. Mijn besluit is genomen na zeer veel en zeer lange en zeer grondige nadenksessies. Het is een heel rationele beslissing … let’s face it…het is nu eenmaal het enige dat nog een uitweg kan bieden en een einde kan maken aan wat een hopeloze situatie is. Niet een hopeloze situatie lijkt zoals wellicht menig lezer nu zal veronderstellen, neen: is. Bevestigd door een schare aan hulpverleners die toegeven dat ze het ook niet meer weten en dat dit zonder twijfel slecht gaat aflopen. Naast een oplossing is het ook een preventieve maatregel, ik weet niet wat nog komen zal. Tot nu toe is er geen agressie aan te pas gekomen (enerzijds: thank god for that, anderzijds was dit net de reden voor het Comlité Bijzondere Jeugdzorg om het dossier niet als een “problematische opvoed situatie” te willen aanvaarden en dus ook geen hulp te bieden. Zo een conversatie gaat dan als volgt “is uw zoon agressief? Euh… neen. Bent u agressief naar uw zoon toe?... neen, dat niet; ik houd me in maar zit wel met de handen in mijn haar… Tja, dan denk ik dat we niet veel voor u kunnen doen…”. Ik laat het aan jou over, om op het eind van dit verhaal te oordelen of het probleem echt is of niet, wedden van wel. Bon, maar geen agressie dus,   maar evenmin zijn er blijken van enige emotie bij mijn zoon. Empathie is iets dat hem vreemd is. En ik kom liever met mijn hoofd in de krant onder de kop “gezinsdrama” dan als moeder van een losgeslagen moordenaar… ik weet gewoon niet tot wat hij nog in staat gaat zijn. Ik wil ook niet dat mijn dochter later met al deze zorgen en beslommeringen door het leven moet.

Maar zoals ik al zei, het is niet voor vandaag, ook niet voor morgen. Eerst vertel ik je mijn verhaal.

09-01-2014 om 18:22 geschreven door Paris  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

09-01-2014 om 13:18 geschreven door