Dag nr: 18 Etappe nr: 16 Van: Stes-Maries-de-la-mer Naar: Nimes Vertrek: 9.00 Aankomst: 15.00 Kilometers: 70 Totaal kilometers: 1.175
We kunnen niet rap genoeg weg zijn uit Stes-Maries-de-la-mer. De camping stinkt, het sanitair is vuil... . Om 9 uur vertrekken we naar Nimes. Daar zullen we zaterdagavond op de fietsbus stappen. We stappen uit in Maastricht zondag voormiddag en rijden dan naar Bilzen. De ouders van Miet zullen ons dan naar Werchter brengen. Met de fiets is het te ver, zelfs nu we toch goed getraind zijn. Terug de lange, prachtige maar nu toch wat saaie veertig kilometer tot aan de bewoonde wereld nl. St. Gilles. Daar nemen we een heerlijke pasta bij een Italiaan. Nog twintig kilometer naar Nimes. We volgen de gps in "fiets" modus en eindigen in een veld vol distels. Gelukkig geen schade aan de fietsen maar wel een half uur door het maquis moeten hakken alvorens we weer op asfalt zaten. Op de camping maken we conversatie met verschillende andere trekkers. Onze fietsen hebben veel bekijks. Ons fietsavontuur zit er op, we moeten ons hier nog twee dagen zien bezig te houden. Niet evident want hier is weinig te beleven. Nimes centrum ligt zeven kilometer verderop... . Dit is ook minstens voorlopig het einde van ons blogje. We danken onze lezers voor hun interesse en hun positieve opmerkingen. Tot binnenkort, Stijn en Miet.
Dag nr: 18 Van: Arles Naar: Stes-Maries-de-la-mer Vertrek: 9.00 Aankomst: 15.00 Kilometers: 70 Totaal kilometers: 1.105
We nemen een frans ontbijt op de camping (chocoladebroodje, 3 centimeter stokbrood en een koffie) en vertrekken naar onze eindbestemming: de middellandse zee. In Arles centrum lopen we vast, maar de gps brengt ons weer op koers. Sint Gilles is het laatste dorpje dat we passeren, daarna is het veertig kilometer pure natuur. Het is heet, geen spiertje schaduw. We fietsen goed door. De laatste vijf kilometer steekt er een stevig windje op en we moeten nog flink doorduwen. Maar de zee wenkt ! Om drie uur rijden we les St. Maries de la mer binnen. We worden in stijl ontvangen. De burgemeester overhandigt ons de sleutel van de stad. Een vertegenwoordiger van president Sarkozy schudt ons de hand. President Obama heeft al een telegram gestuurd. Alleen van de belgische regering geen enkele reactie. Typisch ! Les St. Maries is een zwaar toeristisch plaatsje, pure horror vergeleken met de zalige rust van de afgelopen twee weken. Gelukkig kunnen we nog een plaatsje versieren op de camping. We zitten stevig kapot eigenlijk, slagen er nauwelijks in om ons tentje fatsoenlijk te placeren. Niet gegeten deze middag, dat zal de reden zijn. Eigenlijk zouden we liever doorrijden naar onze eindbestemming (Nimes) maar dat is echt te ver. Zelf koken zit er echt niet meer in, we zullen straks wel een menu touristique zoeken. Te duur en niet te vreten wellicht, het zij zo. Morgen fietsen we weer naar het noorden (Nimes) alwaar we zaterdagavond op de fietsbus zullen stappen. Nog één etappe en ons avontuur zit er op... . Noot: Stijn heeft weer een baard van een halve week. En weet ge wat ? Zijne baard is zo goed als GRIJS !!! Noot nummer twee: we hebben gratis wifi gevonden en kunnen u dus wat foto's aanbieden. Hier klikken.
maandag 15 augustus 2011 - fietsen door de Provence !
Dag nr: 17 Van: Villeneuve les avignon Naar: Arles Vertrek: 9.30 Aankomst: 14.30 Kilometers: 60 Totaal kilometers: 1.035
Gisteren waren het mosselen "a volonté" op de camping. We waren keurig ingeschreven (voor de laatste shift) maar het was pure oorlog aan de mosselenbak. We slaagden er amper in om elk een klein bordje mosselen te bemachtigen. En toen waren ze op... .Stijn van zijn kl*ten maken natuurlijk. Wist niet dat-ie zo goed in het frans kon schelden. Manager erbij, onderhandelen... we kregen onze fret aan halve prijs. Niet onredelijk want we hadden ons wel goed volgestoken met frieten. Koffietje van de zaak, incident gesloten. Vandaag weer op de fiets (wat had u anders gedacht). De route - weer helemaal vlak vandaag - leidt ons door de oude binnenstad van Avignon, die we niet echt grondig bezoeken, tot grote spijt van Miet. Hey, 't is een FIETSvakantie, geen cultureel tripke ! Wat een mooie weggetjes weer vandaag. Alleen als het echt niet anders kan worden we (even) over de hoofdwegen gestuurd. We landen al om 14.30 uur, op een camping net voor het centrum van Arles. We kunnen er warm eten, en da's een goede zaak want vandaag waren ook in Frankrijk alle winkels gesloten zodat we geen inkopen konden doen. Morgen doorsteken naar de zee... ?
Dag nr: 16 Etappe nr: 14 Van: Valréas Naar: Villeneuve les avignon Vertrek: 9.15 Aankomst: 15.45 Kilometers: 74 Totaal kilometers: 975
Gisteravond nog uitgebreid getafeld in het centrum van Valréas. Een Ierse schotel. Het was rugby Frankrijk - Ierland, vandaar. Om negen uur was het nog dertig graden. Was het gisteren de zwaarste rit, vandaag was het allicht de lichtste. Wel 74 kilometer, maar over zo goed als vlak terrein. Wat een verademing ! De dag begint grijs, het is 24 graden. Ideaal fietsweer eigenlijk. Pas om 14 uur breekt de zon door. We halen de zonnecreme niet meer uit de tas. Stijn fietst goed door. Hij wil "onder dak" zijn want hij heeft niet echt zin in fietsen vandaag. We zijn nu dik twee weken on the road, waarvan we maar één dag niet hebben gefietst. Elke dag dat tentje weer afbreken en opzetten... . Het begint een beetje te wegen. Niet dat de klad er in zit ! Temeer daar ons einddoel nu wel echt dichtbij komt. Beeld van de dag: file op de autostrade richting noorden, terwijl wij met onze fietskes op de brug toekijken. Hoe vaak hebben we zelf al in de file gestaan in de vallei van de Rhone... . De route leidt ons keurig rond Orange zodat we van deze stad niks te zien krijgen. Niet zo erg want we hebben Orange eerder al uitgebreid bezocht. We stoppen op de eerste de beste camping. Voorzien van een winkeltje een restaurant en een bar. Dagschotel is friet met mosselen. We gaan onze kookspullen dus niet uit de tas halen. Helaas kunnen we maar om 21 uur eten, het werkt met reservaties hier en het is druk. Het is nu bijna half zeven en de lucht trekt toe. Het begint stevig te waaien. Volgens ons hangt er onweer in de lucht. Morgen fietsen we naar Arles. Van daar is het nog ongeveer vijftig kilometer naar de Middellandse Zee. Daar gaan we het liedje van Toon Hermans zingen (Mediterranee, zo blauw, zo blauw...).
zaterdag 13 augustus 2011 - de zwaarste fietstocht
Dag nr: 15 Etappe nr: 13 Van: Aouste Naar: Valréas Vertrek: 10.00 Aankomst: 17.00 Kilometers: 58 Totaal kilometers: 901
We vertrekken laat en met enige tegenzin want we weten wat ons te wachten staat: de heuvels in, tien kilometer omhoog. We zwoegen ons kapot, maar rechtsomkeer maken is nu geen optie meer. Voor één keer lunchen we grondig en goed op tijd, gelukkig maar zo zal later op de dag blijken. Want we moeten opnieuw omhoog, zeven kilometer deze keer, langs een drukke weg (wat stinken die uitlaatgassen) en onder een loden hitte. We gieten er met gemak drie liter drinkwater per kop in, ook al is ons drinkwater bijna ondrinkbaar heet geworden. Geen koelkast op onze fiets namelijk. Dit is met stip de zwaarste fietsdag totnogtoe, ook al draaien we maar 58 kilometer vandaag. Leuke ontmoeting met fietstrekkers uit Kuurne. De camping in Valreas is prima, weer eens gratis internet zodat we weer wat foto's kunnen doorsturen. Klik op het fotootje bovenaan dit bericht. Solotrekker Jeroen uit Utrecht is al ter plaatse, we drinken een biertje en dissen mekaar sterke fietsverhalen op. Subiet hem eens vragen waar hier wat te bikken valt want daar heeft hij een bijzondere neus voor. Noot: we reden vanavond de Provence binnen. Morgen snijden we de laatste wegenkaart aan. De Middellandse zee ligt op nog 180 kilometer. We kunnen ze bijna ruiken.
Dag nr: 14 Etappe nr: 12 Van: St. Donat-s/l'Herbasse Naar: Aouste Vertrek: 9.00 Aankomst: 16.55 Kilometers: 68 Totaal kilometers: 843
Normaal is het hier verschrikkelijk heet in augustus. Je fietst dan best niet tussen 12 en 15 uur. Om toch je kilometers te maken moet je dan wel erg vroeg vertrekken. Maar het is niet zo warm als gewoonlijk deze zomer, dus kunnen we de hele dag doorfietsen. Toch zitten we al om 9 uur op den velo. Ongeveer zestig kilometer vandaag. De route voorziet in een alternatief stuk met minder hellingen. We zijn het klimmen beu en maken daar dus dankbaar gebruik van. 's Middags een stuk koude pizza en een croissant, dat is al weer niet vet. We zitten nu in het departement van de Drome, dat is stilaan het echte zuid Frankrijk. De natuur krijgt steeds meer mediterrane trekken. We doen inkopen in de Intermarché van Crest. De camping van Crest zou nogal druk zijn en dus fietsen we nog wat verder naar Aouste, naar een "landelijke" camping. De camping in kwestie maakt een zeer rommelige indruk. Ze wordt gedreven door twee krasse tachtigers ( ! ) die duidelijk nog niet op pensioen willen. De 83-jarige Jean neemt Stijn mee in zijn auto voor een tour over de camping. Als Stijn wat aarzelt haalt Jean prompt zijn (geldig) rijbewijs tevoorschijn. We worden snel vrienden, want Jean heeft aan de gemeente gewerkt en dus zijn we collega's. Duikje in het wat afgeleefde zwembad en worstjes bakken. We hebben honger als paarden en eten nog een half pak koekjes na. De koffiemaker komt voor het eerst uit de tassen. Morgen wordt het flink klimmen, maar dan moet het ergste achter de rug zijn. De Provence wenkt.
Dag nr: 13 Etappe nr: 11 Van: Faramans Naar: St. Donat-s/l'Herbasse Vertrek: 10.30 Aankomst: 16.00 Kilometers: 48 Totaal kilometers: 775
De enige camping die op een voor ons haalbare afstand ligt ligt op een dikke veertig kilometer. Da's niet zo ver maar we besluiten om van de nood een deugd te maken. We zullen dus vandaag een "halve rustdag" houden. Dat wil zeggen: lekker uitslapen en uitgebreid ontbijten, die veertig kilometer fietsen en dan zijn we op tijd om nog wat kleren te wassen en te drogen. Omdat het "maar" veertig kilometer is slaan we de lunch over. Stommiteit natuurlijk, we zouden onderhand beter moeten weten. Er zitten gelukkig nog wat muesli repen in de tas. Het "ritje" van veertig kilometer is zwaar. Klimme klimme klimme, het mag onderhand wel eens ophouden. Het gaat dus niet vooruit en we zijn pas om vier uur op onze camping. Een piekfijne camping trouwens, er is een wasmachine - miet steekt meteen de was in - en we krijgen van de baas een tafeltje met stoeltjes. Da's luxe hoor, als je gewoon bent om op de grond te leven. Blogje bijwerken en seffens potje koken, met de schrale ingrediënten die we in het dorp konden vinden. Het wordt warmer maar het is nog steeds te doen qua temperaturen.
woensdag 10 augustus 2011 - de zon komt tevoorschijn
Dag nr: 12 Etappe nr: 10 Van: St. Maurice de Gourdans Naar: Faramans Vertrek: 9.30 Aankomst: 17.00 Kilometers: 73 Totaal kilometers: 727
Voor het eerst worden we wakker met de zon op onze tent. C'est bon pour le moral ! De eerste tien kilometers zijn vlak, lekker ! Maar dan begint de miserie weer opnieuw. De ene klim na de andere, vaak 8 procent stijging - da's afstappen en de fiets omhoog duwen. Maar het zonnetje maakt veel goed. Het is nochtans niet te warm, zo'n 25 graden, en een zacht briesje zorgt er voor dat we niet te sterk opwarmen. Ideaal om zonder het te beseffen flink te verbranden, en dat doen we dan ook. Hadden we al vermeld dat de route uitzonderlijk mooi en rustig is... . Lunch is een wederom een probleem. Een kruideniertje wil zijn winkeltje dat hij aan het sluiten is voor ons nog wel even opnieuw open doen. We scoren een pak plastic achtig smakende sandwichkes met wat voorverpakte plakjes kaas. Het smaakt NIET maar we moeten absoluut de "hongerklop" voorkomen. Volgens onze gids heeft de camping een winkeltje maar dat blijkt inmiddels opgedoekt. De enige bakker in het dorp is tevens kruidenier - dat wil zeggen: hij verkoopt nog wat blikjes sardienen en aanverwanten. Toemmetoch ! Pakje droogvoeding opwarmen dan maar ? Maar een eind verderop is er nog een pizzeria die nog geopend is ook (wat niet evident is in Frankrijk, want ze sluiten hier als ze goesting hebben). We eten er heerlijk aan een zacht prijsje bovendien. Verder de gebruikelijke ontmoetingen met andere trekkers.'t Is geen doen om al die ontmoetingen te beschrijven maar we maken elke dag wel een praatje met deze of gene fietstrekker onderweg. De "groene route" is populair, en wij weten inmiddels waarom.
Dag nr: 11 Etappe nr: 09 Van: Thoirette Naar: St. Maurice de Gourdans Vertrek: 9.30 Aankomst: 17.30 Kilometers: 78 Totaal kilometers: 654
We worden wakker - u raadt het nooit - in de regen. En het blijft gieten. We ontbijten rechtopstaand, met onze regenjasjes aan. Fietsen door de regen dan maar. Pas laat in de voormiddag houdt het op. Het blijft grijs en koud, de regenjasjes kunnen om 15 uur pas uit. De etappe van vandaag is grotendeels vlak en dus gaat het goed vooruit. Onderweg een frietje in een barak aan het meer. De eigenaar "heeft nog nooit zo'n slechte zomer gekend". We kamperen enkele kilometers van de route vandaan. Intussen is het droog en zelfs warm. We warmen een zakje éénpansgerecht op. Onze buur fietst met zijn dochtertje van 8 ( ! ) de route in omgekeerde richting. Miet probeert om weer wat orde te scheppen in de fietstassen. Met het haastig inpakken van vanochtend is het een zootje geworden.We bevinden ons nu ter hoogte van Lyon, morgen fietsen we de vallei van de Rhone binnen. Volgens ons boekske "wordt de kans op regen vanaf nu gevoelig kleiner".
