Ik ben Mieke Dezutter
Ik ben een vrouw en woon in Oostduinkerke (Belgie) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 16/06/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
07-01-2016
Mieke haar dagboek
donderdag 31 december 2015
Op weg naar Kenia, tussenstop Istanbul, vlucht wat vertraging opgelopen, geen nood enkele versnellingen minder zoals het in Afrika hoort. Aangekomen in Istanbul -> sneeuwstorm, landing kan niet onmiddellijk gebeuren. Binnen de luchthaven een drukte van jewelste wegens weeromstandigheden. Alle vluchten worden geannuleerd, enkele uurtjes staan aanschuiven voor een transferticket. Pas morgen (vrijdag) om 16u45 vlucht naar Mombasa. Optimistisch blijven, gelukkig heb ik slaapzak bij in handbagage. Nu zoeken naar een plaatsje om de nacht door te brengen, met honderden liggen passagiers op de grond, heb nog een hoekje gevonden.
vrijdag 1 januari 2016
Gelukkig nieuwjaar! Heb redelijk goed geslapen. Dit was mijn eerste uitdaging, je moet het ook maar eens meemaken. Ik kom er alleen maar sterker uit. Nu wat genieten van een ontbijtje. Shit, kan blijkbaar niemand van het thuisfront bereiken, batterij van de gsm is plat, wel wat vervelend, wil niet dat ze zich ongerust maken. Ik voel me sterk en sla mij er door. En maar wachten, wat rondlopen, wat eten. Heb opeens door dat ik batterijlader van gsm in mijn handbagage heb, zo kan ik mijn schatteke toch laten weten hoe het met me gaat en weet dat mijn familie toch wat ongerust is. Zie net op bord dat vliegtuig naar Mombasa een uurtje later is. 3/4 voor vertrek weet ik welke gate ik mag nemen, eindelijk! en nu maar hopen dat de vlucht op tijd door gaat. Ok we mogen aanschuiven. Bijna gans de vlucht geslapen.
zaterdag 2 januari 2016
Aangekomen in Mombasa omstreeks 4 uur en maar wachten aan de band voor mijn bagage, oeps, bagage niet mee, spoorloos, ergens achter gebleven in Istanbul, ook van verschillende andere passagiers.
Nog een uurtje mogen aanschuiven om alle gegevens in te vullen om mijn valiezen terug te kunnen vinden. Zo, ok, nu kijken of uncle Mohammed of Alexis de taxi-driver mij staan op te wachten. Yes, met een groot bord met Anne-Marie erop wist ik meteen dat ik op het goeie spoor zat. 500 m vanuit de luchthaven zie je meteen hoe arm het hier wel is. Ongelooflijk. Vroeg aan ALexis: zijn dat huizen? Hij antwoordde overtuigend: ja, de meeste inwoneners hebben precies of gewoon niks. Ondertussen 6 uur in de morgen. We nemen de oversteek met de ferry zoals ze het hier noemen (+/- 5 min) een drukte van jewelste, fietsers, voetgangers maken er gebruik van om zich te verplaatsen naar hun werk of familie. Binnen een 3/4 uurtje kom ik aan in Kebene, wat ben ik nieuwsgierig. Ondertussen waren alle kinderen reeds op, eerste kennismaking, wat onwennig maar het gaat goed, voel me meer dan welkom. De kleinsten ongeveer 2 à 4 jaar, komen meteen naar me toe, zo schattig. De mama's (zijn telkens 2 locale vrouwen) die instaan voor de oppas, de was en de plas, laten mij eerst kennis maken met mijn cottage en de verantwoordelijke en kan een frisse douche nemen en eer paar uurtjes platte rust. Terug naar de home, een boterham en wat drinken. 's Middags aardappel met gestoofde groentjes, lekker. Wat spelen met de kleinsten. De kinderen vanaf ongeveer 5-6 jaar dragen reeds verantwoordelijkheid voor de kleinsten. Ongelooflijk hoe groot hun verantwoordelijkheidszin is en de allerkleinsten zo opkijken naar hen, dat ook zij heel vlug zelfstandig zijn. De kinderen worden 2 maal daags gewassen en propere kledij. In Kebene home zien ze heel erg toe op de hygiene.
zondag 3 januari 2016
Voor hen is de vakantie voorbij. Vandaag zondag, is precies een hoogdag, iedereen heeft zijn beste kleren aan om naar de kerkt te gaan. Het Christen zijn is hier geel erg belangrijk. In de kerk worden gospels gezongen en gewiebeld op de songs of the music. Een predikant komt preken en de aanwezigen hebben plezier. Alle kinderen van Kebene gaan mee, de jongeren nemen hun bijbel mee. Voor iedere maaltijd wordt gebeden, 's avonds wordt er een kring gevormd om te bidden, is zo bewonderenswaardig hoe iedereen samen één is. Laatste dag van de vakantie, gans Kebene home wordt grondig schoon gemaakt en iedereen helpt mee. De jongeren doen zelf hun was met de hand. De schooluniforms worden netjes klaar gestoomd, schoentjes opgepoetst. Hier hebben ze nog oog voor uniforms vanaf het kleuteronderwijs. De mama's zijn druk in de weer om alles klaar te hebben tegen morgenochtend.
maandag-dinsdag 4-5 januari 2016
Het is rustig in de home enkele het kleine prinsje en prinsesje zijn er, ze zijn amper of net nog geen twee jaar. We spelen samen met de bal, schommelen, jumping op de trampolie en we hebben samen super veel plezier. De mama's en de kok kan ik ook steeds een handje toesteken.
woensdag 6 januari 2016
Deze morgen mee geweest naar de bushalte, een eindje stappen langs de wegen van de locale bevolking. Reeds om 6 uur 30 vertrekken we met de kleutertjes.
Vandaag hoop ik mijn bagage terug te hebben. Zoveel persoonlijke spullen en zoveel voor de kinderen dat ik zou willen delen. Straks misschien gaan zien met de taxi-driver Alexis in de luchthaven.
Wordt vervolgd ....
Reacties op bericht (3)
12-01-2016
super
Mieke,
jij ook een heel fijn nieuwjaar ! Ik zie dat je het supergoed stelt. Heb zaterdag bezoek gehad van jouw 2 zonen. Ze zijn fantastisch!!!
Ben benieuwd naar je volgende avonturen !
dikke zoen van het thuisfront !
Nancy
12-01-2016, 19:48 geschreven door nancy
07-01-2016
Joepie
Dag Mieke,
Ik ben superblij dat je goed bent aangekomen en de bagage eindelijk terecht is.
Van een echt Afrikaans avontuur gesproken. Op zijn minst spannend te noemen.
Ik zag op het nieuws hoe jullie de nacht doorbrachten op de luchthaven en Joseph heeft die nacht nauwelijks geslapen, tot hij zeker wist dat je er was.
Maar ondertussen kan ik je vertellen dat hij roes uitgeslapen heeft hoor.
De wi-fi verbinding zal je waarschijnlijk wel missen...
We kijken uit naar nog meer reisverslagen met hele leuke en verrassende dingen.
Zo kunnen we ons ook een beetje op reis wanen... Hier is het weer zacht maar momenteel regent het hard,
het verschil met ginder zal groot zijn.
Mijn middagpauze is om, ik ben klaar om ook mijn kindjes een aangename dag te bezorgen.
Daag
Dikke bees
Hilde
07-01-2016, 13:17 geschreven door hilde
Groetjes aan Mieke
Dag Mieke,
Ik hoop dat je uw dagboek kan bijhouden want echt wel boeiend om te volgen. Vraagje : hoe communiceren jullie met elkaar ? welke taal wordt er gesproken ? hoe weet je wat van jou verwacht wordt ? zijn dat weeskindern ? werk jij voor een een organisatie ? enz...enz... Veel vragen waarop we hopelijk in jouw verhaal, beetje bij beetje, een antwoord zullen krijgen... Blijf sterk en gezond om daar mooi werk te kunnen doen.
