Weer een nieuwe schooldag op het college in Wetteren. Saaie lessen, zagende leerkrachten, de gewone schoolse dingen dus De eerste les die het vierde jaar kreeg was wiskunde, iedereen was nog moe en werkte niet zo hard mee. Het tweede uur waren de kinderen al wat minder moe. Ze kregen Nederlands, daar kregen ze te horen dat ze een filmpje moesten maken over een sage (daar waren ze namelijk mee bezig in de les.) De jongeren werden in groepje verdeeld. Als ze na schooltijd nog eens samen kwamen verdeelden ze de rollen. Iedereen had er zin in, de leerkracht had dan ook gezegd dat hij het beste filmpje dat hij kreeg zou opsturen naar een wedstrijd die heette Beste filmpje gemaakt door jongeren op school. De volgende middag zochten de vierdejaars elkhun locatie waar ze het best konden filmen. De ene nam een gruwelijk bos, de ander een donkere zolder en nog een ander groepje koos dan liever voor een doodgewone speelplaats. De dagen gingen voorbij en elke dag werd er door elke groep een stuk opgenomen. Dat verliep dan ook niet zonder gelach en plezier. De filmers moesten sommige scènes wel vier keer opnieuw doen omdat die ene altijd bij dat bepaalde stuk de slappe lach kreeg. Michiel, Joachim en Cederic hadden een sage verzonnen over een soort geest in het water. Het was spannend en leuk. De jongeren amuseerden hun rot! Ze kregen in totaal drie weken om het filmpje op te nemen en te monteren op een dvd.
De dag was aangebroken, nu kregen ze te horen wie de beste sage had genomen en het best en meest overtuigend had gespeeld. De wedstrijd ging tussen Kasper, Lore en Sielke, tussen Michiel, Joachim en Cederic en het laatste trio Maaike, Sandra en Marijke. De trios hadden allemaal een heel andere sage genomen. Bij de ene ging het over geesten. De andere groep speelde dan een sage over een soort geluid dat altijd van een zolder kwam en niemand wist waar het vandaan kwam. En het meisjes trio nam een sage over de stad Antwerpen. Ze hadden het allemaal heel professioneel gemaakt, maar er kon maar één winnaar zijn Meneer Louvere hield de spanning erin. Uiteindelijk vertelde hij dat het mannen trio, dus Joachim, Michiel en Cederic gewonnen had. De jongens schrokken eerst maar waren dan niet meer te houden van plezier en vreugde. Ze besefte nog niet goed dat hun filmpje werd opgestuurd voor de wedstrijd. Wat de leerkracht nog niet had gezegd was welke prijs er aanhing als ze wonnen. Dat was namelijk een dagje mee op de set van de nieuwste film van de enige, echte Jan Verheyen. Meneer Louvere riep de jongens vier weken later in de mediatheek. Hij zei dat hij een verassing voor hen had. Ze waren verrast en waren ook nieuwsgierig, ze wisten niet wat die verassing was. Waarom zou meneer Louvere ons nu naar de mediatheek roepen?Vroeg Joachim aan de andere twee jongens. Michiel antwoordde Misschien heeft het wel iets te maken met die sage dat we hebben gemaakt. S middags was het zover, na het eten werden ze verwacht voor de mysterieuze verassing. Toen het trio binnenkwam zagen ze een fles cola en chips liggen op de tafel waar de leraar zat. Ze keken elkaar vragend aan. Meneer Louvere wees aan dat ze mochten gaan zitten. Toen de jongens alle drie zaten nam de leraar drie enveloppen uit zijn koffertje en gaf hen de envelop waar hun naam opstond. Ze deden hem allemaal tegelijk openen, ze schrokken zich bijna dood. Want op de brief in de envelop stond dat ze werden verwacht op zestien november om zeven uur op de set van de nieuwe film van de bekende regisseur. De jongens wisten niet wat zeggen. Toen het tien minuten bezonken was barste het feestje los, zelfs meneer Louvere deed graag mee. wat vinden jullie der van laat het mij aub wete ... xxxx miekske
