Ik ben 20 jaar oud en mijn hobby's zijn zwemmen en dwarsfluit spelen. Ik heb deze blog gemaakt om mijn gevoelens en gedachten met anderen te delen. Mijn psycholoog heeft me dit aangeraden om niet alleen met mijn problemen te blijven zitten. Ik hoop vooral nieuwe mensen te leren kennen die me kunnen steunen in de situaties waarin ik terecht kom. Dus voel je vrij om je visie te delen, ik zal er veel aan hebben. ;) Mijn leven is heel ingewikkeld. Vooral met de jongens weet ik soms geen raad. Is het erg om gevoelens voor iemand anders te hebben terwijl je al een vaste relatie hebt? Ik weet natuurlijk zelf ook dat het niet zo hoort te zijn maar ik kan mijn gevoelens niet onderdrukken. Langs de ene kant wil ik mijn relatie met Aiko (mijn vaste vriend) behouden want ik zie hem wel graag, maar de aantrekking tot Watanabe is te groot. Ik betrap mezelf er steeds meer op dat ik seksueel getinte gedachten heb over Watanabe terwijl ik de liefde bedrijf met Aiko. Zelfs klassieke muziek helpt me niet om mijn gedachten te zuiveren. Wat zijn jullie gedachten hierbij?
Het is avond, en ik ben alleen. Ik wil niet alleen zijn, ik kan niet alleen zijn. Het wordt me allemaal te veel. Ik heb een raam. Ik wil een blad zijn dat kan rusten op de golven van de wind. Ik wil meegevoerd worden zonder wil in ieders droom. Wat heb ik nog te betekenen in deze wrede wereld. Wat heb ik nog te betekenen voor Aiko. En dan te bedenken dat ik mijn tijd verknoeid heb met te denken aan die klungel van een Watanabe terwijl mijn grote liefde heel die tijd voor mijn neus stond. Waarom ben ik zo dom? Waarom kan ik niet zien wie echt van me houdt? Ik wil niet meer leven, ik wil deze wereld niet meer door mijn betraande ogen waarnemen. Deze blog was een dom idee, niemand luistert toch? Is het te moeilijk om te rangeren misschien? Danku mensheid bedankt.
Vandaag schijnt de zon maar het bliksemt het in mijn hart. Ik ben erachter gekomen dat Aiko me al drie maanden bedriegt... WAT DENKT HIJ WEL?!!!!! Ik heb hem alles gegeven, zelfs anale seks!? Ik ben razend maar ook radeloos. Wat moet ik doen? Ik verdien dit niet! Ze is zelfs lelijker dan ik. Ik ga hem op heterdaad betrappen zodat hij zich nog tien keer zo schuldig gaat voelen dat hij die slet verkiest boven mij. Hebben jullie misschien een goed idee hoe ik dit op de beste, pijnlijkste manier zou aanpakken? Ik moet nu twee keer per week naar de psycholoog in plaats van één keer. WEET JE HOEVEEL GELD DAT WEL NIET KOST? Ik zal hem eens een goed lesje leren. Wacht maar!
Though still in bed, my thoughts go out to you, my Immortal Beloved, now and then joyfully, then sadly, waiting to learn whether or not fate will hear us - I can live only wholly with you or not at all - Yes, I am resolved to wander so long away from you until I can fly to your arms and say that I am really at home with you, and can send my soul enwrapped in you into the land of spirits - Yes, unhappily it must be so - You will be the more contained since you know my fidelity to you. No one else can ever possess my heart - never - never - Oh God, why must one be parted from one whom one so loves. And yet my life in V is now a wretched life - Your love makes me at once the happiest and the unhappiest of men - At my age I need a steady, quiet life - can that be so in our connection? My angel, I have just been told that the mailcoach goes every day - therefore I must close at once so that you may receive the letter at once - Be calm, only by a calm consideration of our existence can we achieve our purpose to live together - Be calm - love me - today - yesterday - what tearful longings for you - you - you - my life - my all - farewell. Oh continue to love me - never misjudge the most faithful heart of your beloved.
ever thine ever mine ever ours
Hey iedereen,
Ik heb deze liefdesbrief van Beethoven gevonden en ik wou hem graag aan jullie tonen. Deze brief toont aan dat Beethoven de liefde echt doorheeft en daar heb ik persoonlijk heel veel moeite mee. Het uitten van mijn liefde tegenover Aiko verloopt steeds stroever. Maar met deze brief probeer ik mezelf eraan te herinneren hoe sterk onze liefde in het begin was, aan al onze mooie momenten en wilde nachten. Die passie beschrijft Beethoven ook voor zijn geliefde en dat bewonder ik erg. Durven mensen van deze tijd hun liefde nog zo sterk over te brengen naar elkaar toe? Of zijn we daar te beschaamd voor? Mijn lievelingssong van Beethoven is fur elise, weliswaar een beetje gepimped naar deze tijd. I hope you enjoy xxx
Het is een mooie regendag en ik voel me weer geroepen om tot jullie te schrijven. Ik heb deze nacht een heel vreemde droom gehad. Ik herinner me het grootste deel niet meer zo goed maar er was 1 specifiek moment in mijn droom dat me voor altijd zal bijblijven. Ik zag een grote oude treurwilg die door de wind enkele bladeren verloor. Ze vlogen met de wind mee en belandden op een plek die me bekend voorkwam...Het was de plek waar ik Watanabe voor de eerste keer ontmoette. Maar deze keer stond Watanabe er niet, het was Aiko. Hij nam mijn hand en bracht me naar een grote waterval dichtbij. We kusten en zwommen in het water en kon hij niet stoppen met glimlachen. Plotseling veranderde de stemming... Hij duwde me onder en opeens werd alles zwart. Ik werd badend in het zweet wakker. Sindsdien achtervolgt de droom me en ik weet niet of die een bepaalde betekenis zou hebben. Wat denken jullie?
Ik ben Midori
Ik ben een vrouw en woon in Japan (Japan) en mijn beroep is serveerster bij een sushibar.
Ik ben geboren op 23/02/1994 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zwemmen, dwarsfluit spelen .
Ik hou van klassieke muziek en ik ben een studente aan de universiteit in Tokyo.
