blijf up to date met de gebeurtenissen van Michiel in Rennes!!
02-11-2009
djeezes wat vliegt de tijd!!!!!!!
Dag beste blogavonturiers,
Ik weet het, jullie hebben lang op jullie honger moeten zitten, het is veel te lang geleden, mea culpa, je le sais. Het risico zit erin dat dit ne lange gaat worden dus zet u comfortabel, haalt u een drankje en iets om te snoepen, ga nog even naar het toilet en bereidt u voor om mijn avonturen van de 3!!!! voorbije weken te volgen. Uiteraard moet ik hier bijzonder diep voor in mijn geheugen gaan graven en aangezien elke week hier zo kort lijkt is alles minstens even ingewikkeld op te halen als een gemiddelde les van Mevr Oana, de Hi'ers wel bekend. Er zijn ook nog andere elementen die het geheugen ondermijnen maar daar ga ik nu niet verder over uitweiden want er lezen kindjes mee.
We flitsen snel even terug naar 3 weken geleden. Lees de vorige zin nu even opnieuw en probeer u te realiseren hoe lang dat duurt om terug te flitsen. Welnu, zo kort lijkt het geleden dat het 12 oktober was. De week leek te beginnen als elke andere week, jaja zelfs hier begint de sleur van elke week te wegen, dus maandagavond na de les snel iets eten en happy hour gaan vieren in de Irish pub met onze inmiddels grote en gezellig internationale vriendengroep. Iets waar Stefan heel fel naar uitkeek en wat gelukkig voor hem nog uitgekomen is ook. We maakten het zoals gebruikelijk niet te laat want we waren moe van het vele studeren het ganse weekend.
Maar meerdere feestelijkheden drongen zich aan. Dinsdagavond werden we uitgenodigd bij enkele spaanse chicas op een tapasavond en ook op facebook werd het al duidelijk er stonden bepaalden zaken te gebeuren. Uitnodiging voor verjaardagsfeestjes begonnen de ronde te doen. En zodoende hingen we eraan voor woensdagavond. Michael de duitser aka "Schumi" vierde zijn 26e verjaardag, jazeker wij zijn de groentjes hier tegenover al dat 20-ers geweld. De zaal op de benedenverdieping van Sévigné(andere residentie) werd gereserveerd en een uitzondering tot middernacht toegekend en toen kon het feest beginnen. Er werd veel gelachen en gezongen in alle talen die ons kleine Europa rijk is en drankliederen werden uitvoerig aangeleerd en uitbundig meegezongen. Na enkele verwoede pogingen, we moesten even wachten tot Stefan weer helemaal mee was, kende de belgen de tekst van een spaans voetballied en kon het concours beginnen. Belgen vs Spanjaarden, chicos vs chicas en ga zo maar door. De spanjaarden waren blijkbaar verrast door het enthousiasme van de belgen, onder aanvoering van mijn immer aanwezige stem eens enkele biertjes verteerd. En de belgen wonnen dan ook glansrijk de verjaardaglsiedjes-in-alle-talen-ronde ondanks de grote spaanse aanwezigheid. Ze waren werkelijk overrompeld door zoveel Belgisch geweld. Bij hun spaanse liederen ging het gelukkig beter en konden ze zich beginnen meten. Maar zelfs middernacht komt veel te vroeg al men zich amuseert en de nachtwaker kwam dan ook het feest op zijn climax sluiten. Het was echter beter voor ons want de woensdag hebben we les om kwart na 8 en dan heb je toch best enkele uurtjes slaap achter de rug.
Daarbij kwam dan nog dat de volgende dag er zich een volgend verjaardagsfeestje aankondigde, Amparo(SPA) had ook een feestje gepland, deze keer was het in onze eigenste "Beaulieu" te doen maar we waren tegelijk ook uitgenodigd voor een klasfeestje van 1 van onze vele masterrichtingen. Onze zwarte lesgenoot "Kofi" die we niet toevallig hebben leren kennen toen hij in de cafetaria een beker "koffie" over zijn laptop morste, stond erop dat we zouden komen. Met onze PR-relaties in het achterhoofd konden we niet weigeren aangezien we van deze lieftallige klasgenootjes nog nota's moeten lospeuteren. We zouden dus snel even ons hoofd laten zien daar en daarna snel terug naar Beaulieu om net voor middernacht de jarige nog te gaan kussen. Eigenlijk was dit overbodig aangezien we dit vorige avond al gedaan hadden na het feest van Schumi, maar in een kusgraag land als frankrijk gaan we graag mee met de plaatselijke gewoonten en gebruiken, van integratie gesproken. Daar aangekomen bleek het om een zo goed als spaans onderonsje te gaan en het verwonderde ons dat ze nog niet weggejaagd waren van onder de ramen van de slapende fransen die de volgende ochtend zoals gebruikelijk om 8 u les hadden. Het bleek echter om de geduldige en naar de buitenlanders toe tolerante nachtwaker te gaan, bij onze goede vriend de brompot zou het zeker nie waar geweest zijn. Maar ook deze mens verloor zijn geduld met het toch wel vrij rumoerige volk dat de spanjaarden blijkt te zijn en bijgevolg werden we weggestuurd. Het feestje ging door tot in de vroege uurtjes zoals elke donderdag door ons lesvrije programma op vrijdag, met goedkope belgische streekbiertjes. Zelfs de spanjaarden beginnen fan te worden.
Ohja voor ik het vergeet nog even iets zeggen over een nieuwe les van finance die we sinds vandaag elke donderdag krijgen. Het is slechts 2,5 uur les, dit zijn we ondertussen gewend dus daar zijn we al over, maar ik blijf me verbazen over het schijnbare verbod op powerpointslides of zelfs ordinaire 90's overheadslides. Neenee de prof die ons les moet geven over efficient en economisch denken geeft les op zo ongeveer de meest inefficiënte wijze. "ja ik ben niet helemaal mee met de tijd, dus ik gebruik geen hulpmiddelen. Dit is de cursus..." Begint tal van definities af te dreunen. De moed zonk ons al in de schoenen want het ging beaucoup trop vite. maar na de 2e definitie pakte hij krijt en maakte aanstalten om te beginnen opschrijven. We dachten gered te zijn. Niet dus... De mens bleek te beschikken over een handschrift dat het slechtste van ons 4-en combineert, en da wilt al iets zeggen. Daarbij kwam dan nog dat als ge hem niet links zag beginnen schrijven, arabisch een heel lovenswaardige gok leek. De zware middelen drongen zich op. Stefan met zijn snelle pen maakt zijn vingers los en wij met ons 3en haalden als een echt archeologisch team onze beste codekrakers-skills boven om voor Stefan te dicteren. Dit hielden we zo'n klein half uurtje vol. De rest van de les was ubersaai en ik was al snel de draad kwijt, kopieren dan maar achteraf!!!
Zaterdag was zoals gewoonlijk uitstapjes-dag en deze keer beslisten we dat we naar Nantes zouden gaan. en met we bedoel ik de belgen. Enkelen van ons vaste uitstapjes-klikje stemden in (leve facebook om last-minute afspraken te maken!!) en voor 1 keer bleken de , weliswaar weinige, spanjaarden voor ons aangekomen te zijn. We haastten ons naar het loket, maar 13 min bleek te weinig om 15 treintickets af te printen. na wat getwijfel toch maar beslist om de Volgende trein te pakken aangezien er een late trein terug was. Het was een mooie stad om een namiddag rond te kuieren maar zoals het spreekwoord zegt: oost-west, thuis best!
We waren blij eens we terug in Rennes waren. We spraken af met Maria en Rosa(SPA) die ook mee waren naar Nantes om even later de bus te pakken naar het centre ville en in afwachting dronken we enkele warme pinten om toch wat in de stemming te raken...
We hadden een fantastische avond in 1 van de boîtes die Rennes rijk is en de avond ging door tot in de vroege uurtjes, op zijn spaans zoals de 'chicas' ons wisten te melden bij thuiskomst. Zondag rustten we uit van de vermoeiende dagen en uiteraard kon enig schoolwerk hier ook nie ontbreken.
Een week ging voorbij en een nieuwe week begon maar niet zomaar een week. het was de laatste week voor de allerheiligenvakantie. Ja het niveau is hier al gene vette en dan geven ze nog vakanties à volonté wat is me dat hier voor vreemde boel in frankrijk. Maar goed we kunnen er maar van profiteren en het aftellen kon beginnen. Vrijdags vertrokken we immers naar parijs met onze spaanse vrienden en vriendinnen, maar daarover later meer. Dinsdag waren we uitgenodigd bij Maria en Rosa (zie enkele regels hierboven) voor spaanse tortilla's. Het werd een supergezellige avond met spaanse hapjes en belgische leffe's.
Het begon nu echter stilaan door te dringen dat we zelf iets tegenover al dat spaanse geweld gaan moeten stellen. Gelukkig hebben we heel veel typische belgische hapjes die simpel en snel te bereiden zijn, NIET DUS! Maar da zijn zorgen voor later.
Aangezien ik de volgende ochtend los door de wekker ben geslapen doet me vermoeden dat het een leuke avond geweest is!!! Geen tijd echter om uit te rusten want woensdagavond was er een spelletje "Belgische Risk", ondertussen wereldberoemd in Rennes(details te verkrijgen op aanvraag, maar het belangrijkste is dat het spel quasi niet te winnen is; de Risk wint zichzelf), gepland met de 2 dames van gisteren, Kaat en Julie en Schumi in Sévigné.
De spanjaarden waren rijkelijk te laat en we moesten al maar zonder hun beginnen. Iets mis met de bus ofzoiets, ze waren er nogal onduidelijk over. Het werd een leuke avond met enkele fantastische anekdotes maar die blijven uiteraard op frans grondgebied onder het motto: ce qui se passe à Rennes, reste à rennes. Achteraf gingen we nog naar het centrum maar daar bleek alles ofwel gesloten ofwel gereserveerd voor privéfeestjes.
Nog 1 lesdag restte ons van de, ik zou zeggen welverdiende, vakantie, maar eigenlijk voelt het hier al 2 maanden als vakantie. Het was wel de alom gevreesde donderdag en deze deed eens te meer pijn, u weet wel dat van die laatste loodjes... De Risk had ook bepaalde sporen nagelaten die duidelijk merkbaar waren bij sommigen.
Maar goed we hebben de dag zonder kleerscheuren overleefd en we konden beginnen inpakken en voorbereiden voor 4 dagen Parijs die ons te wachten stonden. We hadden om kwart na 5 afgesproken om de bus te pakken zodat we om 6u onze trein zouden halen. Dit is alles netjes gelukt ondanks de korte nacht. Aangekomen in Parijs moesten we 20 minuutjes wachten op de spaanse delegatie die de volgende trein had genomen. We gingen naar de jeugdherberg om de tonnen bagage van de spanjaarden op te bergen en daarna kon de ontdekkingsreis beginnen. De groep bleek echter te groot en de spanjaarden te loom en te traag, een groep belgen van deze omvang (18 koppen, 36 benen) had allicht weinig tot geen problemen gegeven, met als gevolg dus dat iedereen al snel moe werd van het geslenter en gidsen Phil en Michiel het op hun heupen kregen van het gejammer(met Phil op kop!!). We splitsten op en zochten ons dan maar iets te eten in het gezellige Quartier Latin.
'S avonds gingen we terug naar het centrum om met z'n allen naar een discotheek te gaan. Ik die als eerste mocht gaan proberen werd al direct niet deftig genoeg bevonden(zelfs met bevallige spaanse dames aan onze zijde) en dat plan werd dus afgeblazen. Gelukkig kent Spanje heel spanje en bleken er dus heel wat "vrienden van" op Erasmus te zitten in Parijs. Op de Seine lag een boot waar een feestje werd gegeven en daar zouden we zeker binnen geraken. Het was inderdaad waar en nadat de spanjaarden onderhandeld hadden over de inkomprijs en de consumpties(het blijkt daar meer de gewoonte om dat te doen) hadden we een dolle avond. Voor enkelen werd het echter teveel na deze zware dag en meer dan een 3e van onze groep viel meebonkend op de zware bassen in slaap op de sofa's langs de kant... ONBEGRIJPELIJK!!! De rest feestte alsof hun leven ervan af hing en we hadden een fantastische tijd.
De volgende dag bezochten we de Champs-Elysées met Arc de Triomphe, waar een enorme troepenmacht van de speciale eenheden verzameld had voor 1 of andere herdenkingsplechtigheid. 30 combi's vol agenten werden er afgeladen om het verkeer te regelen tijdens de optocht!!!... een belevenis. Na hier wAt te lang te hebben staan rondkijken vervolgden we onze weg richting Eiffeltoren en toen begon de duisternis in te vallen. We repten ons weer richting Quartier Latin voor een gezellige maaltijd en later de avond bezochten we nog de levendige buurt rond de Moulin Rouge.
De laatste dag met de spanjaarden begon aan de Sacré-Coeur en het gezellige Montmartre gevolgd door een bezoekje aan Napoleon in de Dôme des Invalides. Hierna hadden de spanjaarden plots zin in een 4km lange wandeling langs de Seine-oever richting Eiffeltoren om de 300meters(jazeker wel degelijk DRIEHONDERD METER, Stefan) van de eiffeltoren te gaan bedwingen. Slechts enkelen voelden zich geroepen en na 2 keer een half uurtje aanschuiven, konden we genieten van een prachtig schouwspel. De aanschuiftijd was echter niet verloren, want we gaven de Spaanse chicas die ons vergezelden tot boven, ons was Stefan en ik, wat basisvocabulaire nederlands mee zodat ze zich toch wat uit de slag konden trekken tijdens de 4 dagen amsterdam die ze vervolgens gepland hadden.
Na wat oefenen werden enkele zinnetjes toch op een mee dan behoorlijke wijze uitgesproken. Uiteraard hebben we ook in de omgekeerde richting wat bijgeleerd gekregen, dus Mister V zal omvergeblazen worden door enkele stevige oneliners. Al blijft het de vraag of dat taalgebruik tot zijn courante kennis behoort. Bij onze terugkomst beneden begon er plots een slicht- en geluidsspektakel ter ere van "120 jaar Eiffeltoren". Echt prachtig, filmpje bij mij te verkrijgen. Na deze verrassing was de tijd van afscheid gekomen en ondanks de strubbelingen van de eerste dag, zorgde dat toch plots voor een hele leegte aangezien het toch best wel een levendig volkje is. 2 spaanse dames bleven achter aangezien zij de volgende dag richting ons eigenste bruxelles trokken. We hebben savonds met hen nog wat naar nachtelijk Parijs gekeken vanop de trappen van de Sacré-coeur met een flesje wijn. OOOOOH wat kan het leven toch schoon zijn!
Maandag wandelden we nog een keer de Champs-élysée af onder een weldoend herfstzonnetje en bezochten we de talloze autowinkels waarvoor deze avenue zo bekend is. Later pakten we nog de metro naar het kloppend hart van Paris: La Défense, leuk om een keer gezien te hebben, maar meer ook niet...
We bezochten nog Stefan zijn lievelingsplekje: de bibliotheek "François mitterand" en daarna was het stilaan tijd om op te krassen. We spoeiden ons naar het hotel om netjes 10 min voor vertrek van de TGV in Gare de Montparnasse aan te komen. We bekeken nog even de foto's, iemand kreeg bij het begin van ons bezoek het lumineuze idee om voor elk overbekend frans gebouw een ode-aan-Michael-Jackson-foto te nemen.
De volgende dagen was er hier maar weinig te doen en de studentenrestaurants waren gesloten, dus hebben we heel de week zelf lekker gekookt om wat ideetjes voor onze Belgische maaltijd, die we nog steeds moeten bereiden, uit te testen. Zo zonder spanjaarden in town was het toch maar stilletjes. Vrijdag kwamen ze echter terug in Rennes aan maar ze waren te vermoeid om nog iets uit te steken 's avonds. Bovendien was Stefan op verrassingsbezoek in Belgie (wie krijgt nu zoiets in zijn hoofd) en waren phil zijn ouder op bezoek. Het was dus maar redelijk triestig gesteld hier. Zaterdag beloofde daarentegen een knaller te worden. De spanjaarden beslisten om Halloween uitbundig te vieren en zo gezegd zo gedaan. We spraken af om 22H aan het parlement waar uiteraard nog geen spagnool te bespeuren was tegen half 11 toen we daar aankwamen. Tegen kwart na 12 kwam er echter wat beweging in het plein en kwam ene hele horde zobies en dracula's het plein opgerend, spaanse drankliederen scanderend. Ze haalden wat schminkstiften boven en na alle 3 een vipbehandeling te hebben gekregen waren we ook in thema.
We hebben veel plezier gehad en het was wederom een leuke avond, met dank aan onze McDo die 24/24 geopend is! Na de zoveelste lazy sunday begon ik naar goede gewoonte tijdens de onbegrijpelijke les 'Politique Economique' aan de blog, maar deze is er op de korte tijd niet afgeraakt, zodoende ben ik hem nu na de 'Irish monday evening' aan het afmaken.
Het ophalen van al deze herinneringen deed me regelmatig lachen, terugdenkend aan die prachtige tijd, maar tegelijk beseffen we maar al te goed dat onze tijd hier stilaan fameus aan het inkorten is waardoor we ons de komende weken nog dubbel zo goed willen amuseren, maar meer daarover in 1 van de volgende episodes van mijn bangelijke avontuur hier in het superformiweldigeindefantakolosachtige Rennes!
Er is weeral een week voorbijgevlogen. (We krijgen al spijt dat we geen volledig jaar kunnen blijven:()
Vorige week maandagavond zijn we naar 1 van de Irish Pubs geweest met de Duitsers en Spanjaarden. Of beter gezegd met alle buitenlandse economisten en hun vriendjes en vriendinnetjes. We zijn hier stilaan een gewoonte van aant maken(vanavond gaan we namelijk weer) en altijd met dezelfde groep die stilaan goed aan elkaar begint te hangen. ECHT leuk!!!! De andere buitenlanders gaan naar een bar waarvan de uitbater al 20 jaar claimt de erasmus-bar van Rennes te zijn en dit uitbundig wenst te vieren met woekerprijzen. Daarom hebben de economisten na 2 keer afgehaakt. EN TERECHT!!!!
Dinsdag hadden we geen les, dus kon ik wat bijslapen van het voorbije weekend, en hebben we nog wat aan onze fietsen gesleuteld om het heuvelachtige parcours te baas te kunnen. Savonds hebben we dan ook de traditionele rustpauze ingelast omdat we dan 2 dagen na elkaar niet kunnen slapen tot smiddags.
Woensdag beloofde een bijzonder zware dag te worden. Vroeg uit ons bedje voor een ochtendleske om daarna te beginnen aan een lees marathon. We moesten voor de les van donderdagochtend een structuuranalyse maken van een 25 paginas tellende wetenschappelijk artikel met de prachtige titel "Responsabilité et controlabilite: une approche empirique" Hier zijn we ongeveer de rest van de dag mee bezig geweest. En ik ben nog niet vaak zo blij geweest toen ik mocht gaan slapen!!
Donderdag hadden we voor de eerste keer de ganse dag les aangezien het mastervak van finance dat in de namiddag gepland was vanaf deze week begon. Een drama. De nieuwe les was gewoon 2,5uur aan een stuk letterlijk de cursus dicteren definitie na definitie. Dat lijkt ons in deze tijden van informatisering behoorlijk voorbijgestreeft. Daarbovenop ging het belachelijk snel en hadden we dus hopen witte ruimtes op onze notas. En ik ben ook nog nooit een man zo slecht op een bord weten schrijven. Als we niet wisten dat het frans was en we niet met onze eigen ogen gezien hadden dat hij werkelijk van links naar rechts schreef, hadden we gedacht dat het iets arabisch was. Savonds was er een feesje voor heel de cité "Beaulieu" en achteraf was er een beachparty in het jeugdlokaal op de campus(datgene met de goedkope belgsiche bieren inderdaad). Er waren veel erasmussers en het was wederom een leuke avond.
Vrijdag traditioneel onze vrije dag, zijn we in de namiddag gaan winkelen aangezien we heel het weekend zelf gingen koken. Enkele koopjes hebben we wel kunnen doen want het zijn nu de "40 zotte dagen van de Inter Marché ter ere van hun 40 ste verjaardag. Savond hebben we soep gemaakt en zijn we naar een chocoladebar geweest. Supergezellig met heel veel gezelschapsspelletjes om uit te lenen en lekkere chocomelk!!
Een adresje om te onthouden. Nadien zijn we met ons uitgaansgroepje spanjaarden en duitsers, aangevuld met de italiaanse delegatie nog het nachtleven ingedoken. Maar niet al te lang want zaterdag gingen we met de geïnteresseerden een uitstap maken naar Fougères, een middeleeuws stadje op 50 km van hier, met een heel groot fort. Mede door de toffe groep was het echt een leuke dag. Dit gaan we meer doen!!
Savonds maakten we spaghetti en gingen we nog even naar het centrum met de rest. Gisteren deden we niets buiten slapen en eten. Savond speelden we nog een spelleke monopoly waardoor mijn pasgekuiste, lentefrisse kamer alweer vuil werd. Allicht zaten de 2kg ajuinen bij de hamburgers die we vooraf gemaakt hebben er ook voor iets tussen.
GROETJES AAN IEDEREEN UIT HET PRACHTIGE EN SUPERGEZELLIGE RENNES
Dag beste blogvrienden,
Het ondertussen weeral afschuwelijk lang geleden datk de blog nog eens geüpdate heb. Daar is maar 1 verklaring voor: tijdsgebrek. We doen zoveel dingen onder de erasmussers dat we buiten zo nu en dan eens naar de les sukkelen en uitslapen van de vermoeiende dagen aan weinig anders toekomen. Ook omdat de laatste weekends stevig gevuld waren, maar daarover later meer. Waar heeft hij dan toch de tijd gevonden om even te berichten over de avonturen in het verre Rennes? We zitten nu in de TGV ergens tussen Le Mans en Rennes, we is Stefan en ik. We hebben net wat aan het slapen geweest en ik had me voorgenomen het laatste uurtje van de terugreis na ons weekendje Belgie de blog te actualiseren.
Ik zal beginnen waar ik vorige keer gestopt ben. Ik flash mezelf 2 weken terug en probeer me te herinneren wat er allemaal gebeurd is. Niet simpel want alle dagen lijken hier op de een of andere manier nogal fel op elkaar en ze volgen elkaar in ongelooflijk sneltempo op.
2 weekends geleden.
Het is vrijdagnamiddag en we gaan iets doen wat ik niet snel uit mezelf zou hebben gedaan. Enkele van de belgen vonden het leuk om eens van eten te wisselen met de vietnamezen. Ja ge hoort me al komen. Diezelfde vietnamezen als die me vorige week spontaan een degout hadden laten krijgen van de moment ik ze nog maar naar een kookpot zag kijken. Dus vandaag zou ik van die stinkende brouwseltjes moeten eten? Ochja je bent maar 1 keer op eramus zeker? Dus wij vrijdagnamiddag gaan winkelen om voor de vietnamezen belgisch te koken. Frieten waren geen optie in onze primitieve keukens. Na lang discussiëren werd het erwtensoep met spekjes en croutons, gevolgd door sappige koteletjes met gebakken aardappeltjes in kruidenboter en een paprika-rodewijn-saus en als dessert een chocoladefondue. Ge zult dan ook nie verwonderd zijn datk meer zin had in wat we zelf gemaakt hadden dan in de rijst met extras van de vietnamezen. Ze hadden kippenboutjes en vleugeltjes en wat eirolletjes voor bij de rijst als voorgerecht. Hun hoofdgerecht was dezelfde rijst met dan een soep over met aardappelen, wortelen en wat brokken vlees. Niet slecht van smaak maar toch vrij eentonig. Het leukste van al was nog dat we met stokjes konden eten. Na enkele minuten kon ik zelfs al als ene volleerde oosterling een volledig kippenboutje verorberen enkel met behulp van de stokjes. Conclusie: Het was goed voor 1 keer maar toch niet voor altijd. Nog en leuke anekdote: We vroegen wat de naam was van het ons voorgeschotelde gerecht. En het bleek Ra=kip te zijn die Da=gebraden was. Het toeval wilde toch wel net niet dat 1 van de Belgische meisjes INDARA noemt. Die was voor de rest van de avond natuurlijk de gebakken kip
Net voor aanvang van het dessert kreeg ik telefoon. Mama, papa en Willem waren gearriveerd maar ze waren verdwaald op onze, gigantische, campus de beaulieu. Na wat gegids kwamen ze dan aan onze residentie en zag ik na 3 weken nog eens wat bekend volk. We namen snel weer afscheid want ze wilden meteen naar het hotel om zaterdags fris te zijn voor en stadsbezoek aan Rennes. Wij eten nadien nog onze chocoladefondue met de vietnamezen en nadien ook nog met enkele spaanse dames en de duitser schumi.
Zaterdagochtend heb ik dus met de delegatie van het thuisfront het historische centrum bezocht en ze waren behoorlijk onder de indruk van wat ze te zien kregen. In de late namiddag zijn we dan naar St-Malo gereden om er wat rond te wandelen zodat ze ook wat dingen in de buurt gezien hadden. Achteraf stopten we nog even in Dinan om er te gaan eten.
"Willem mist Michieltje"
Place Hoche
Bezoek aan de fac éco
gezellige zaterdagmarkt
Zondagochtend ben ik vroeg opgestaan want ik ging mee ontbijten in het hotel. Mijn eerste degelijke ontbijt in weken! Nadat ik men buikje rond had gegeten zetten we koers naar de Mont-St-Michel. Het was open monumentendag, dus bijgevolg was het er behoorlijk druk. Ik denk ook dat ik vandaag de plaats heb ontdekt waar ze de grootste bevolkingsdichtheid aan japanners hebben, buiten Japan, welliswaar. Het was leuk om eens gezien te hebben, maar voor de rest vond ik het niet zo heel speciaal. Na een kleine 3 uurtjes was de tijd van afscheid nemen al weer daar, en nadat ze me op de bus terug naar Rennes hadden gezet, gingen we elk onze eigen weg.
De week erna werd vooral gevuld door soirées dintégration waar we nog wat nieuwe mensen leerden kennen.
We zijn alweer een weekend verder (ja er gebeurt heel wat in die weekends, zoals ik eerder al zei) Vrijdagavond pakten we de TGV naar Redon om van daaruit met de nachttrein naar Lyon te sporen en om aldaar de volgende TGV te pakken naar Montpellier. We hadden beloofd 2 mede-Uhasseltenaren te gaan bezoeken en aangezien we nog wel wat extra zomerweer konden gebruiken hebben we dat maar in september gepland. Na een vrij vlotte maar toch nog redelijke slapeloze reis kwamen we aan in het Zuiden. Ik en Stefan gingen onmiddellijk inchecken in hotel Anneleen (bedankt voor de gastvrijheid Anneleen) en Phil en Albrecht deden hetzelfde bij hotel Aline (onze respectievelijke klasgenootjes in de UH).
Nadat we ons geïnstalleerd hadden spraken we in het centrum af om iets te gaan eten en er wat rond te wandelen. Het was echt een mooie stad, maar de zon zat er allicht ook voor iets tussen. Hoewel we in rennes ook nie mogen klagen over het weer aangezien we nog maar 1 dag regen hebben gehad. Vandaag onderweg ook heel de tijd grijs en regenachtig en zonet zijn we bretagne binnengereden en kwam de zon tevoorschijn. Heerlijk, maar dat even terzijde. We kuierden wat door de Montpellierse straten en winkelden wat brood en beleg voor een picknick savonds op de cité van Anneleen.
Het was absoluut gezellig dat moet gezegd worden. We hadden een leuke avond waarin we het plaatselijke nachtleven aan een grondige vergelijkingstest onderwierpen en we besloten de volgende dag naar het strand te gaan om er wat te gaan luieren. We wilden fietsen gaan huren om naar zee te fietsen, maar tegen dat we in het centrum waren waren ze allemaal al op. Op zoek naar een bus dan maar. Die vonden we ook al niet dus zijn we ons maar gaan installeren op het gras in een parkje, waar we nadien nog een heerlijk ijsje aten. Daarna gingen we terug onze spullen halen en brachten we de rest van de avond op een terrasje door in het centrum. Om middernacht vertrokken we dan weer terug met de nachttrein, deze keer richting nantes, om nadien de bus te pakken naar Rennes. We waren het er allemaal over eens. Het was een FANTASTISCH weekend! Bedankt Anneleen en Aline!!
De week die hierop volgde vloog wederom razendsnel voorbij door de snelle opeenvolging van allerhande feestjes en bijeenkomsten onder de erasmussers. Donderdag was een een Soirée van faculté de droit waar we nog enkele nieuwe maar zeer leuke plekjes ontdekten.
En de dag erna was het weeral rustigaan doen omdat we zaterdagochtend om 5u de laatste nachtbus moesten pakken om de trein naar huis te halen. Vrijdagavond was er echter nog een receptie van de Burgemeester voor de meer dan 500 buitenlandse studenten. Dit konden we niet laten liggen natuurlijk!
Stefan ging eerst nog naar Parijs met wat vrienden en ik zette dadelijk koers richting de Belgique. Een prachtig weekend gehad en zonet terug op kot aangekomen om deze laatste regels neer te pennen waar ik in de TGV net te weinig tijd voor had.
groetjes
En hopelijk tot ten laatste volgende week for the next episode
Voila er is weer al een weekske voorbijgevlogen dus hoof tijd om jullie nog eens te informeren over al het leuks hier in Rennes. De voorbije week hebben we nog 2 erasmusfeesjes gehad(altijd belachelijk druk en dure drankprijzen, dus organiseren we liever zelf dingen met andere eramsussers. Alleen is dan de locatie een probleem. De nachtwakers zijn namelijk niet erg opgezet met nachtelijke erasmusfeesjes op de cite aangezien de fransen dikwijls om 8u les hebben de volgende dag. Maar met enkele flessen wijn en een vriendelijke glimlach naar de nachtwaker (we weten ondehand al wel hoever we bij elke nachtwaker kunnen gaan) slagen we er meestal toch in om er iets gezelligs van te maken.
Zaterdag had een duitser ons meegevraagd naar St-Malo (bekende badplaats in Bretagne op een klein uurtje rijden van Rennes) en dus stonden we allen om half 9 op post op de Place de la République. 17 belgen en duitsers allemaal nog moe van de vorige avond al slenterend achter het brein achter deze uitstap op zoek naar de juiste bus. Na achter zo'n 5tal bussen achteraan te zijn gelopen met het gedacht van "da zal ze garantie zijn" stonden we nog steeds waar we 45 min eerder hadden afgesproken. Op naar het busstation dus. Daar aangekomen bleken we de eerste bus toch gemist te hebben en was de 2e pas over 1,5uur. We wisten dat het 2 uur rijden was met de bus en besloten dat dat niet echt de moeite was om hierop te wachten wegens te weinig tijd in St-Malo dan. Wij wederom op pad richting treinstation en daar bleek 25 min later een TGV naar St-Malo te vertrekken. Plaatsen hiervoor moet je reserverenb dus wij op naar het loket met de klassieke vraag "hebt u nog goedkope tickets op de TGV naar St-Malo" antwoord: 15 aller simple; dus dat zou ons 30 euro voor ene simpel retourticketje gekost hebben terwijl de bus er slechts 6 was. "Maar we zijn met een groep he mevrouw, krijgen we dan geen korting?" antwoord: OK 5,9 is ook goed. We hadden een deal Ieder moest nu zijn ticket apart afrekenen en die 25 min waren ondertussen al maar een kwartiertje meer. De TGV die we moesten nemen bleek ook de achterste te zijn van een net afgekoppelde TGV dus met nog 1 min op de klok zetten we de laatste 200m in. Pas toen we het station uitreden bleek dat iedereen toch net tot de eerste toegangsdeur was geraakt. St-Malo zelf was echt de moeite, het was goed weer (buiten een frisse zeebries), lekker gegeten, wat sensatie door een catamaranwedstrijd en een strandje dat uit de wind gelegen was. We waren ondertussen de duitsers kwijtgeraakt dus zaten we met enkel de 8 belgen (de 4 waarover ik al eerder sprak, Klaas (rechten Gent), Indara en nele(Rechten VUB) en Kaat (HI Leuven)) De meisjes installeerden zich op hun handdoeken en wij gingen wat voetballen. Het was echt een superleuke namiddag. Zulke tripjes zullen we meer moeten doen!!!
Zondag bleek er een picknick georganiseerd te worden door de spaanse delegatie om 13u. Toen we er om 14u aankwamen bleek dat ze nog moesten beginnen (wat hadden we anders kunnen verwachten van spanjaarden) We hebben met de belgen dan maar een snelle picknick gehoudne omdat enkelen warm eten hadden bereid.
Deze week was ene lesweek gelijk de vorige. Het vak dat we normaal vrijdagnamiddag hebben hebben we geschrapt wegens oersaai en onbegrijpbaar. We hebben dus voor de rest van de semester geen les meer op vrijdag. Best wel leuk, zo zelf je lessenrosster ineensknutselen (maar sommigen denken daar anders over)
Het is weer al bijna een week geleden datk nog eens iets heb gepost hier, dus een update was dringend nodig. Het was uiteraard een week van veel geregel, veel gefiets tussen cité en centrum en nen hoop onnodige administratie zoals we het hier in Frankrijk ondertussen gewoon zijn. Zoals de 5!!! pasfotos die ze hier al gevraagd hebben. Om nog maar te zwijgen van alles dat per post moet verstuurd worden.
Maar die zever zal ik jullie besparen, kwestie dat het ten minste lijkt alsof we het hier naar onze zin hebben. Ik zou misschien beter zeggen "We HADDEN het hier erg naar onze zin. Enkele dagen geleden leek het alsof er ne 747 van China airlines in panne stond op Rennes airport en ze geen ander onderdak vonden voor die 500 Chinezen dan onze Residentie. Van een cultuurverschil gesproken. Deze "Gele invasie" zorgde voor een serieuse cultuurchoque bij de westerse bewoners. Die fijnogige medemens(kes), want ge kunt ze bezwaarlijk groot noemen, hebben precies een geheime planning opgesteld zodat de keuken constant door hen ingenomen wordt en de rest moet vechten voor een plaatske. Dan zal ik nog niet te fel uitweiden over hun kookkunsten om gevoelige lezers te sparen. Ze hebben door hun zeer gebrekkige kennis van het frans( beperkt zich gewoonlijk tot boshoe et booswaa) de instructies in de keuken verkeerd geïnterpreteerd. ipv ramen open en deur toe, doen zij ramen pottoe en deur wagenwijd open om de rest van de gang te vergassen. Een wonder dat er nog geen rookmelders zijn afgegaan. Gisterenochtend om 10 uur waren ze alweer aan een of andere rijstschotel bezig. En toen hun hemelse dampen mijn neus prikkelden draaide mijn maag zich spontaan om en moest ik eens goed slikken om mijn net verorberde ontbijtgranen terug naar de juiste plaats te leiden. De geur had zich tegen die tijd al over de gehele verdieping verspreid en leek u van alle kanten aan te vallen.
Tweede bizar feit over dit volkje is dat ze dag in dag uit in hun pyama rondlopen hier in de gang, maar ze schijnen da doodnormaal te vinden. Voor al dat koken hebben ze natuurlijk massas ingrediënten nodig. Wij als brave belgen zoeken ons dan ne fiets om regelmatig de 2 km tot den inter Marché te overbruggen en in een rugzak alles mee te pakken. De Chinezekes zien het echter groots. Ze shoppen ginder een heel kar vol en rijden dan gewoon met die kar tot hier op de cité. Ondertussen staan er zo al 5 karren schoon op een rijtje alleen al voor onze blok. Volgens de nachtwaker waar we gisteren een goed gesprek mee gehad hebben staan er op heel het domein een massa van die karren. Phil gaat de intermarché contacteren om te zien of we geen grof geld kunnne verdienen door die karren terug te verschepen. Meer hierover volgt ongetwijfled nog.
Gisterenavond ontdekte ik samen met Gilles (master Handelsingenieur KUL) nog een vreemde bewoner van blok E. Ne man van midden-Afrikaanse origine had er niet beter op gevonden om van de telefooncabine zijn slaapplaats voor die nacht te maken. BIZAR!
Ik zou bijna vergeten te zeggen dat we ondertussen ook gestart zijn aan de Faculté des sciences économiques de l'université de Rennes 1. Het prachtige gebouw is te bewonderen op een eerdere post. We hadden informatica (ACCESS) en na ontdekt te hebben welke franse termen gelijk waren aan welke engelse computertermen was het vrij duidelijk wat hij ons probeerde bij te brengen. Na 2 uur opperste concentratie waren we toch maar blij dat alles eropzat, en keken we uit naar onze vrije dag dinsdag (het vak op dinsdag begint pas in oktober) We vrezen nu al voor onze lessenmarathon donderdag: 9u les tussen 8 en 20 u (2 keer 1,5 uur pauze). Als er tijdens die lessen toevallig iets opmerkelijks gebeurt zult ge da hier kunnen lezen.
Voorlopig denk ik zowat alles van de voorbije week besproken te hebben (op de saaie dingen na natuurlijk) En anders leest ge da wel ne volgende keer. Ik kruip nu men bedje in (oh wat kijk ik al uit naar die dikke ijzeren veren van mijn vooroorlogse matras die de hele nacht in mijne rug zullen priemen) Morgen al om kwart na 8 les (dju das wennen) dus het wordt stillekesaan tijd.
We hebben eens wat uitgeslapen na de eerste 3 vermoeiende dagen. In de namiddag zijn we dan nog eventjes naar het centrum gereden met de bus, en hebben we nog wat gekaart in een gezellig barretje. Onderweg kwamen we dit autotje tegen en ik kon mezelf toch maar niet bedwingen om er foto van te nemen.
Na maandagavond de laatste bus naar de cité gemist te hebben, hebben we ze gisteren toch maar mooi gehaald. Ahja, voor ik het vergeet: vanavond hebben we voor de eerste keer de lokale "crêpes" en "galettes" gegeten in 1 van de overvloedig aanwezige creperies.
Vandaag, woensdag 2 spetember:
Voormiddag: wederom slaapie slaapie van het vele wandelen in de stad (oh wat snakken we naar een fietske om overal sneller te geraken.) Deze middag konden we dan voor de eerste keer gaan eten in het universitaire restaurant hier op de campus. Dat was wel even iets anders dan de kantine van de UH. Een massa volk begaf zich tussen al evenveel uitstaltogen waar diverse eetwaren uitgestald waren. Nu konden we beginnen knutselen. We moesten een voorgerecht, een hoofdgerecht en een dessertke gaan zoeken, na een paar minuten wringen tussen de massa hadden we dan toch ongeveer iets gevonden wat er goed te eten uitzag. We vonden vrij snel een paar vrije plaatsen en genoten van de maaltijd, die al bij al goed meeviel voor de studentikoze prijs van 2,9 voor 3 gangen.
daarna de bus naar Rennes city voor onze fietsenjacht. Op internet hadden we een soort van kringloopwinkel gevonden en die was woensdag en zaterdag open. Dus wij daarheen, stukje met de metro. Volgende verrassing, de metro is nog zeer recent en bijzonder aangenaam. Ge kunt bijvoorbeeld niet op de sporen aangezien het perron volledig afgemaakt is met een glazen wand met schuifdeuren die enkel opengaan als er een trein in het station staat. De treinen zelf hebben ook geen bestuurder en zijn dus volledig computergestuurd, wat maakt dat je vooraan volledig zicht hebt op de (verlichte) tunnels waar je tegen een behoorlijke snelheid doorvliegt.
Enkele stops verder en een korte wandeling hadden we de winkel gevonden. Al snel vonden we ne schone racefiets "peugeot". Dit bleek echter de laatste fiets voor vandaag te zijn. Voor de zekerheid vroegen we even naar de prijs en deze bleek slechts 30 euro te zijn voor een fiets in zeer goede staat. KOPEN DUS!
We vroegen achter een adres voor goedkope fietsen maar dit zou volgens de man achter de balie de enige zijn, tot de man achter ons, ons attent maakte op "le circuit 'underground' " Hij kon ons geen adres geven, enkel een naam, een zoekgebied van 1km^2 en de wetenschap dat het naast een containerpark gelegen is. Gewapend met deze info gingen we op pad, afwisslend iemand vooruit met de fiets om de weg te zoeken voor de wandelaars. Na een stevige wandeling kon ik eindelijk terugkeren met de verlossende mededeling datk het gevonden had. Maar wat had ik aangetroffen...
Het bleek te gaan om een fietsenatelier van een hippiewijk, waar allemaal fietsen bij mekaar stonden, 99,9% kans dat ze "gevonden" waren maar zoiets denk je natuurlijk alleen:p Deze lapten ze op tot ze weer goed berijdbaar waren en deze verkochten ze terug. Ik wachtte aan de ingang met onze eerdere aankoop terwijl de 3 anderen hun leven gingen wagen binnen de omheining van het hippiestraatje met (zo bleek achteraf) 60 inwoners. Ze waren bijzonder vriendelijk, en na enkele testritjes werden 3 klassebakken uitverkoren verklaard. YES? WE HEBBEN ALLEMAAL EEN FIETS NU!!!!!!!!!!!
Daarna haalden we in de supermarkt nog enkele kettingsloten en nu zijn we terug op kot om zo dadelijk ons oud brood om te toveren tot verloren brood.
Deze namiddag hebben we dus de bus gepakt richting centrum om onze faculteit eens te gaan bekijken. we hadden langs de buitenkant al gezien dat het een mooi ding is, maar wat we binnen de grote toegangspoort aantroffen tartte wel ieders verbeelding!!! fotos heb ik bijgevoegd om jullie een idee te geven, maar tis maar met de gsm getrokken dus het geeft niet helemaal het beeld wat wij hadden. Het is totaal niet het beeld dat we gevormd hadden bij een universiteit uit een noord-franse stad, maar wel een buitengewoon aangename verrassing na het wachten van deze voormiddag.
Ondertussen hebben we ook al de eerste 2 erasmusquotes, zitten we op schema voor eentje per dag, dus dan kan het nog leuk worden.
nr1) "Can you go faster" (bij het aanschuiven aan de enige wc in ons stam-restaurant) nr2) "broeken tot aan de grond of slechts tot op de kont" na een grondige studie van het rennais-vrouwvolk in het mooie en supergrote satadspark "Du Thabor" bleek deze oneliner op een zonnige dag tot 90% accuraat te zijn.
Foto van een klein deeltje van het park:
na een etentje met de mama en tante van Stefan, (die hier op bezoek zijn) hebben we dan een poging gedaan om de bus naar huis te pakken, jammer genoeg reden de bussen naar de cité maar tot iets voor 9. Nu konden we eindelijk eens testen hoever het stappen was... na wat treintjesvorming en demarages bergop kwamen we een dikke 20 min later aan op de cité, die paar km extra konden er na vandaag nog wel bij. Het is nu flink druk hier, dus we zullen eens zien wat dat geeft in de sanitaire ruimtes en de keukens de volgende dagen. Ik houd jullie op de hoogte!
Na onze aankomst zaterdagavond geraken de eerste formaliteiten stilaan afgerond. We hebben een kamer, maar jammer genoeg niet alle 4 (dit zijn ik, Stefan, Albrecht en Philippe allen van de Uhasselt op erasmus in Rennes) op dezelfde gang of hetzelfde gebouw, maar bon, het weer is goed dus wat over en weer lopen kan voorlopig geen kwaad. Tot gisteren waren we hier ook bijna alleen en hebben we savonds een lekkere "Franse" picknick gehouden opt gras in het zonneke om aldaar onze allereerste baguetten te nuttigen, het was een gezellige afsluiter van een mooie dag waarop we het centrum van Rennes zijn gaan verkennen (fotos volgen de komende dagen)
Vandaag is het nog steeds prachtig weer, maar het vakantiegevoel werd toch lichtjes ingeperkt door de massale aankomst van de overige studenten. We dachten rustig ff om 9 uur naar het secretariaat te gaan om verder al de papieren in orde te maken en dat snel af te handelen aangezien er toch nog geen kat was op de cité. NIET DUS! om 10 voor 9 stond er al een rij van jewelste en langs alle kanten kwamen auto's aangereden en kwamen groepjes mensen om bij aan te schuiven. Waarom waren we toch niet een kwartiertje eerder opgestaan:( Nu ja na 3 uurtjes aanschuiven kwamen we dan toch aan de beurt en konden we lachen met de mensen die er nog minstens tot 6u vanavond gaan staan fzo
Deze namiddag gaan we onze inschrijving regelen op de faculté economie. deze ligt wel in het centrum op een dikke 2km van de cité waar we nu zitten, dus gaan we ff uitzoeken hoe we de bus kunnen pakken naar daar, maar dat zal allemaal we loslopen zeker? Hopelijk gaat het daar een beetje vlotter en zijn we er snel vanaf zodat we nog verder wat kunnen gaan ontdekken in het centrum.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Place Hoche
Bezoek aan de fac éco
gezellige zaterdagmarkt
Het is weer al bijna een week geleden datk nog eens iets heb gepost hier, dus een update was dringend nodig. Het was uiteraard een week van veel geregel, veel gefiets tussen cité en centrum en nen hoop onnodige administratie zoals we het hier in Frankrijk ondertussen gewoon zijn. Zoals de 5!!! pasfotos die ze hier al gevraagd hebben. Om nog maar te zwijgen van alles dat per post moet verstuurd worden.
 "Very Happy"){kind=icon}
