Vandaag leek op een geschenk uit de hemel. Na een zware beklimming kwam ik terecht in een veld vol met bizons. Een groep wolven had ook net hun zinnen op deze maaltijd gezet. Aangezien ik niet kan jagen in deze omstandigheden besliste ik om af te wachten tot de restjes alleen over bleven. Ik dompelde even weg. Uiteindelijk werd ik wakker door het geluid van de wolven die weg liepen. Wanneer ik keek zag ik een man. Het was een Indiaan. Hij was van de bizon aan het eten en had de andere dieren weg gejaagd. Aangezien hij van de tegenstanders was liet de man me toch mee eten en uiteindelijk gingen we samen verder op pad. Hij hielp me een groot stuk verder. Op een morgen werd ik wakker en trof ik hem dood aan in een boom. Zomaar opgehangen met op zijn borst een waarschuwing. Ik kon het niet aanzien, hij was een echte vriend geworden...